אומוועלנדיג

[יש משהו]

איך בין,
פארלוירן אין -,
א וועלט אן א זון.

ווי אין א וואלד,
טונקעל קאלט,
יעדע טאג מ'פאלט.

יעדע טאג מ'ווערט,
טיפער אין ערד,
קיינער מיך הערט.

אמאל איך פלעג זאגן,
זיפצען און קלאגן,
וויפיל נאך פלאגן.

אמאל איך פלעג,
אין א געיעג,
זוכן א וועג.

אבער געטון אפשטעלן,
כ'טו שוין נישט געפעלן,
אפי' די וועלן.

דאס איז די פוינט,
זיך צו געוואוינט,
די שמוץ באקרוינט.

די שמוציגע בלאטעס,
דאס האט-עס,
נישט אויפגעטוישט איך וואט-עס.

אויסגעטריקנט די טרערן,
ס'טוט שוין נישט שטערן,
ווען כ'טו מיך אפקערן.

כ'גיי שוין נישט רעכטס,
נישטא מער א קרעכטס,
זיך געוואוינט צום שלעכטס.

אלעס איז פיין,
אלעס איז שיין,
פארוואס ארויסגיין?

י------------------------------------י

די גלות המר,
די שכינה בצער,
פארוואס? דערפאר:

די ביטערע גלות,
געווען אמאל-איז,
שווערע בהלות.

א גהנם התחתון,
ביטערע שלאכטן,
די 'מאד' א צוקראכטן.

גע'הרג'עט נשמות,
וועלטס מלחמות,
א איד געבליבן קוים-איז.

ליידער היינט,
אלעס שיינט,
די גוי איז א פריינט.

זיי פרובירן מיט פארשידן,
אז די אידן,
זאלן זיין צופרידן.

ער ווערט נישט מיד,
מיט א שטריק ער ציעט,
קום קום - איד.

הרג'ענען ער גייט-נישט,
אפילו - ער שרייעט-נישט,
די פראבלעם מ'פארשטייט-נישט.

די גוי איז ריין ווייס,
ס'גלאנצט די גאס,
מיר זענען אין 'גלות הדעת'.

••••
ווער ס'העט כאפן (וויאזוי ס'הייבט אן אנפאנג און ס'פארט אריבער צו א אנדערע זאך), אז לכתחילה האב איך געוואלט אנהייבן א גראם אויף א אנדערע נושא, אבער למעשה איז דאס אויסגעקומען....
ס'געשען 'אומוועלנדיג'. איך האב עס בכלל נישט געוואלט מאכן.

[Bissli]

אויייייייייייייי!

[יש משהו]

וויייייייייייי!

[אפיס טישל]

זייער שיין אבער אביסל דיפרעסט...

[ר' אבנר]

זייער שיין אבער אביסל דיפרעסט...

פארוואס אביסל? שטארק
זיי דיך מחזק
ה' תמיד איתך

[יש משהו]

זייער שיין אבער אביסל דיפרעסט...

פארוואס אביסל? שטארק
זיי דיך מחזק
ה' תמיד איתך

מ'דארף שטענדיג זיין פרייליך. און ח"ו מ'טאר נישט זיין דעפרעסט, און איך האב קיינעם נישט געמיינט צו דעפרעסירן....
אבער - דאס וואס איך האב געשריבן איז א מציאות.