וואו איז דער לוי...?

[משפטים]

לוי...
לוי?
לוי???
אין כן לוי יעמוד ר'....

זאלעך אויסזאגן א סוד, איך בין א לוי, אין איך דאווען אין די מנין,
נאר פארוואס רופט די גבאי אויס אין כן לוי?
פשוט ווייל איך האב ארויסגעפיצט פונעם מנין גראד פארן ליינען,

נישט פאר שלעכטיגקייט,
נישט ווייל איך בין א ליידיגער,
אין נישט ווייל איך יאג מיך.

נאר משום מעשה שהיה....


א שיינע מאנטאג צופרי ביים דאווענען, איך שטעל מיר כמנהגי ביים וואונקל אין כשטעל מיר דאווענען מיט אן התלהבות,
קומט צום ליינען א קליין בחור'ל כאפט דאס בעל קורא'שאפט, זיין רבי האט אים אויסגעלערענט די טראפן, ער קען עס אין פארטיג,
די מסדר מנינים קומט אריין פארקויפן די עליות, די ליינען גייט ווי געשמירט, ס'עולה כהן,
ס'קומט צו לוי,
די גבאי שרייט אויס "לוי?"
איך טרעף דא א געלעגענהייט צו עולה זיין אומזינסט ווען איינער האט אפגעקויפט די עליות פאר גוט געלט, איך הייב אן שפאצירן צום באלעמער זיגרייך, אבער נאך איידער איך צום אן צום ספר תורה הער איך שוין א ברכו את ה' המבורך פון א צווייטן....

בושות....

איך דריי מיך צוריק רויטערהייט צו מיין פלאץ, צו די אויגן פון מיינע שכנים וואס האבן גענימען די מיה מיך צו שוינען...



די נעקסטע דאנערשטאג ביים ליינען האביך שוין תיכף ביים דערהערן דעם "לוי?" פונעם גבאי זיך געגעבן אזא ברים הויעך אז די גבאי זאל באמערקן אין מיך געבן דעם עלי', א האלבע מנין דרייט זיך אויס, אה! סאיז דא א לוי,
אבער צו מיין מזל האט זיך ווידעראמאל א עלטערע איד צוגעריקט אין עולה געווען לוי אנשטאטס מיך, יעדער קוקט מיך אן מיט רחמנות, אין פארשאפט מיר גרעסערע בושות....


די נעקסטע מאל האב איך באשלאסן אז כ'וועל בלייבן אויף מיין ארט ביז כ'זעי אז סאיז טאקע נישטא קיין איין לוי, אין דעמאלטס צוגיין,
כך הווה,
"לוי..." זוכט די גבאי,
איך בלייב שטיין,
"לוי?" פראבירט ער א צווייטע מאל,
ביים דריטען מאל האט ער שוין אויסגערופן 'כהן במקום לוי'...

איך ווייס נישט צו איך האב סתם פארפאסט אן עלי', צו וועגן מיך האט מען דא עובר געווען אויף א מצוה, אבער ווייטער האב איך דורכגעפאלן....



צום אנדערע מאל האב איך באשלאסן, זאל זיין וואס זאל זיין איך גיי נישט צו ביז כבין זיכער אז כבין די איינציגסטע לוי...
שטייט טאקע די גבאי אין שרייט לוי....לוי...
זעענדיג אז קיינער גייט נישט צו, וואק איך מיט זיכערע טריט צו צום ספר תורה, ווען א נערוועזע זיידע דארט הייבט זיך זיין אויסגעריבענע צינגל אויף מיר "דו קליין קינד! אזוי פיל דארף מען זיך בעטן ביי דיר צו זיך אנרופן! פאסט דיך נישט צו קומען עולה זיין?! ...היינטיגע יונגווארג..."

שטייענדיג ביים תורה האב איך מיר פארנימען מער נישט צו זיין אין ביהמ"ד ביים ליינען....


-אין טאקע וועגן דעם זוכט יעצט די גבאי א לוי אין ער טרעפט נישט....

וואס זאג איך אייך דאס?
פשוט אז ווען איר זעט ווי איינער לויפט ארויס ביים ליינען זאלט איר וויסן אז ער איז נישט ממש א ליידיגגייער....


נעווער מיינד,
לא לוי אני, ולא בן לוי אני.
כקוק נאר צו וואס א לוי גייט אלס דורך....

אויב בין איך נישט גערעכט צו איך צוריק....

[עס וועט זיין גוט]

לוי...
לוי?
לוי???
אין כן לוי יעמוד ר'....

זאלעך אויסזאגן א סוד, איך בין א לוי, אין איך דאווען אין די מנין,
נאר פארוואס רופט די גבאי אויס אין כן לוי?
פשוט ווייל איך האב ארויסגעפיצט פונעם מנין גראד פארן ליינען,

נישט פאר שלעכטיגקייט,
נישט ווייל איך בין א ליידיגער,
אין נישט ווייל איך יאג מיך.

נאר משום מעשה שהיה....


א שיינע מאנטאג צופרי ביים דאווענען, איך שטעל מיר כמנהגי ביים וואונקל אין כשטעל מיר דאווענען מיט אן התלהבות,
קומט צום ליינען א קליין בחור'ל כאפט דאס בעל קורא'שאפט, זיין רבי האט אים אויסגעלערענט די טראפן, ער קען עס אין פארטיג,
די מסדר מנינים קומט אריין פארקויפן די עליות, די ליינען גייט ווי געשמירט, ס'עולה כהן,
ס'קומט צו לוי,
די גבאי שרייט אויס "לוי?"
איך טרעף דא א געלעגענהייט צו עולה זיין אומזינסט ווען איינער האט אפגעקויפט די עליות פאר גוט געלט, איך הייב אן שפאצירן צום באלעמער זיגרייך, אבער נאך איידער איך צום אן צום ספר תורה הער איך שוין א ברכו את ה' המבורך פון א צווייטן....

בושות....

איך דריי מיך צוריק רויטערהייט צו מיין פלאץ, צו די אויגן פון מיינע שכנים וואס האבן גענימען די מיה מיך צו שוינען...



די נעקסטע דאנערשטאג ביים ליינען האביך שוין תיכף ביים דערהערן דעם "לוי?" פונעם גבאי זיך געגעבן אזא ברים הויעך אז די גבאי זאל באמערקן אין מיך געבן דעם עלי', א האלבע מנין דרייט זיך אויס, אה! סאיז דא א לוי,
אבער צו מיין מזל האט זיך ווידעראמאל א עלטערע איד צוגעריקט אין עולה געווען לוי אנשטאטס מיך, יעדער קוקט מיך אן מיט רחמנות, אין פארשאפט מיר גרעסערע בושות....


די נעקסטע מאל האב איך באשלאסן אז כ'וועל בלייבן אויף מיין ארט ביז כ'זעי אז סאיז טאקע נישטא קיין איין לוי, אין דעמאלטס צוגיין,
כך הווה,
"לוי..." זוכט די גבאי,
איך בלייב שטיין,
"לוי?" פראבירט ער א צווייטע מאל,
ביים דריטען מאל האט ער שוין אויסגערופן 'כהן במקום לוי'...

איך ווייס נישט צו איך האב סתם פארפאסט אן עלי', צו וועגן מיך האט מען דא עובר געווען אויף א מצוה, אבער ווייטער האב איך דורכגעפאלן....



צום אנדערע מאל האב איך באשלאסן, זאל זיין וואס זאל זיין איך גיי נישט צו ביז כבין זיכער אז כבין די איינציגסטע לוי...
שטייט טאקע די גבאי אין שרייט לוי....לוי...
זעענדיג אז קיינער גייט נישט צו, וואק איך מיט זיכערע טריט צו צום ספר תורה, ווען א נערוועזע זיידע דארט הייבט זיך זיין אויסגעריבענע צינגל אויף מיר "דו קליין קינד! אזוי פיל דארף מען זיך בעטן ביי דיר צו זיך אנרופן! פאסט דיך נישט צו קומען עולה זיין?! ...היינטיגע יונגווארג..."

שטייענדיג ביים תורה האב איך מיר פארנימען מער נישט צו זיין אין ביהמ"ד ביים ליינען....


-אין טאקע וועגן דעם זוכט יעצט די גבאי א לוי אין ער טרעפט נישט....

וואס זאג איך אייך דאס?
פשוט אז ווען איר זעט ווי איינער לויפט ארויס ביים ליינען זאלט איר וויסן אז ער איז נישט ממש א ליידיגגייער....


נעווער מיינד,
לא לוי אני, ולא בן לוי אני.
כקוק נאר צו וואס א לוי גייט אלס דורך....

אויב בין איך נישט גערעכט צו איך צוריק....

100% גערעכט

[אנעים זמירות]

איך שטעל זיך פאר האסט עס געשריבען צו זיין הומאריסטיש. אבער אויב עס איז ערנסט, טרייבסטו היבש איבער. איך בין שוין ב"ה א לוי גדול באלד דרייסיג יאר, און עס האט מיך נישט פארשאפט קיין בעזונדערע שוועריגקייט.

[נברא]

יעצט פארשטיי איך שוין פארוואס עס זעט אזוי אויס יעדע שני וחמישי, דער גבאי שרייעט "כהן", ער קוקט אהער און קוקט אהין... נאך צוויי מינוט, איינער פון די אנדערע עק בית המדרש קוקט ארויס פון די גלעזער ווען מ'פרעגט אים "כהן?", ער געט אזא האלבע שאקל אויף יא, און מ'ווייזט אים מיט די הענט בשעת דער גבאי שרייט שוין אביסל אומגעדולדיג "יעמוד ר'..." ער שלייכט זיך צו אזוי שעמעדיג און פליסטערט אריין שמו ושם אביו צום גבאי אין אויער וואס רופט אויס "יעקב אברהם בן ר' ישראל צבי הכהן" ער געט אזא מאך מיט די הענט "ישראל זאב!", דער גבאי לאזט זיך פאררעכטן "ישראל זאב הכהן"....

איך אלץ זר (אזוי רופט דער תורה אן איינער וואס איז נישט קיין כהן אדער לוי, נישט אזוי?) וואונדער זיך אייביג, פארוואס שטייען נישט די כהנים און לויים גלייך נעבן באלעמער פארן ליינען...

אדער לכל הפחות זאלן זיי זיך שטעלן נאנט צום באלעמער...

וואס פארשטייט א זר?...

[משפטים]

איך שטעל זיך פאר האסט עס געשריבען צו זיין הומאריסטיש. אבער אויב עס איז ערנסט, טרייבסטו היבש איבער. איך בין שוין ב"ה א לוי גדול באלד דרייסיג יאר, און עס האט מיך נישט פארשאפט קיין בעזונדערע שוועריגקייט.

מקורות איבער דעם קומט פון א בחורל וואס האט זיך צו מיר אפגערעדט ווי נערוועז סמאכט אים די עולה זיין....

[אנעים זמירות]

נעה, האסט געדארפט אזוי שרייבען באלד פון אנפאנג. ס'דא אסאך זאכען וואס מאכען נערוועז בחור'לעך, ובפרט ווען מ'מאכט זיי דעם צענטער פון אטענשאן.

[משפטים]

נעה, האסט געדארפט אזוי שרייבען באלד פון אנפאנג. ס'דא אסאך זאכען וואס מאכען נערוועז בחור'לעך, ובפרט ווען מ'מאכט זיי דעם צענטער פון אטענשאן.

בינעך דאך נישט קיין לוי, האבעך געשריבן צו זען צו סאיז אמת...

[קעניג פון אפסטעיט]

יעצט פארשטיי איך שוין פארוואס עס זעט אזוי אויס יעדע שני וחמישי, דער גבאי שרייעט "כהן", ער קוקט אהער און קוקט אהין... נאך צוויי מינוט, איינער פון די אנדערע עק בית המדרש קוקט ארויס פון די גלעזער ווען מ'פרעגט אים "כהן?", ער געט אזא האלבע שאקל אויף יא, און מ'ווייזט אים מיט די הענט בשעת דער גבאי שרייט שוין אביסל אומגעדולדיג "יעמוד ר'..." ער שלייכט זיך צו אזוי שעמעדיג און פליסטערט אריין שמו ושם אביו צום גבאי אין אויער וואס רופט אויס "יעקב אברהם בן ר' ישראל צבי הכהן" ער געט אזא מאך מיט די הענט "ישראל זאב!", דער גבאי לאזט זיך פאררעכטן "ישראל זאב הכהן"....

איך אלץ זר (אזוי רופט דער תורה אן איינער וואס איז נישט קיין כהן אדער לוי, נישט אזוי?) וואונדער זיך אייביג, פארוואס שטייען נישט די כהנים און לויים גלייך נעבן באלעמער פארן ליינען...

אדער לכל הפחות זאלן זיי זיך שטעלן נאנט צום באלעמער...

וואס פארשטייט א זר?...

לייק פאר די זרות

[ביזטזעכער?]

דערמאן איך מיר א ווערטל .

געווען א איד סהאט זיך עהם פארשמעקט צי קענען עולה זיין כסדר אמזיסט
האט ער זיך איבערגעצויגן אין א נייע שטאט אלס כהן.
די זאך איז געפארן געשמירט יעדע שני וחמישי עולה געווען כהן סאיז געווען ממש א מחי'

קימט ער ארויף אויף יענע וועלט אין מעהייבט עהם אן אריינצישמייסן מלקות אויף יעדעס מאל ער האט עולה געווען כהן .

ווען מענדיגט דאס גאנצע רונדע פין מלקות לייגט מען עם איבער א צווייטער מאל אין מעהייבט אן א צווייטע רונדע מלקות
פרעגט ער וואס איז דאס ???
זאגט מען עם אז דאס איז פאר די אלע מאל וואס די האסט עולה געווען

כהן במקום לוי ...

[אבליגה]

100 פראצענט גערעכט אונז גיימיר דאס אריבער יעדע שני וחמישי.
און פאר הרב @אנעים זמירות מסתמא דאוונ'ט איר מיט א קביעות'דיגער מנין און דער גבאי קען אייך שוין אלס לוי, משא"כ די וואס דאווענען אין די שטיבלעך (ליין:חצות מנין)

[אוראייניקל]

שוין אן אלטע זאך.. בימי עזרא האבן שוין די לויים נישט געוואלט עולה זיין..

מ'האט זיי טאקע דעמאלטס גע'קנס'ט צו געבן מעשר פארן כהן במקום לוי..

[כמים שאין להם סוף]

להלכה דארף בכלל דער כהן אדער לוי ארויפגיין עולה זיין אויב מען האט נישט אויסגעריפן זיין נאמען?

[היסטאריקער]

ד"א, געהערט אמאל אז הגה"צ וואדיסלאווער רב זצ"ל אלס יונגערמאן האט ער געלערנט מיט א חברותא די הלכה אז אויב עס איז נישטדא קיין לוי רופט מען אויס דעם כהן במקום לוי, האט ער זיך געווינדערט אז ער האט נאך קיינמאל נישט געזען אז מ' טוט דאס


ביז ווען ער האט געכאפט אז ווען ער איז דארט איז דא א לוי אין ביהמ"ד

[פיאנא]

די פראבלעם הייבט זיך אן ווען מ'טראכט, ''יוי, יעדער האט געזען, געהערט, געטראכט, ווי מאדנע איך פיר מיר אויך...! ווער ווייסט צו כ'וועל נאך קענען א שידוך טוהן מיט די קינדער...''

רעב יוד, ס'איז אקעי צו מיינען אז מ'האט דיר געמיינט.

קיינער קוקט דיר נישט אראפ. אלץ פארט ווייטער. יעדער גייט עסן פרישטיג היינט און יעדער גייט אנקומען צו די ארבעט. די וועלט האט זיך נישט געענדיגט.

כ'רעד ווייל כ'האב אויך אמאל געמיינט אזוי.

[צביירושלים]

מען גייט צו אביסלע נענטער פארן ליינען צום בימה און מען מאכט נישט א מצב פון יעדע קלייניקייט..
באטשי

[מענדל וועבער]

לוי...
לוי?
לוי???
אין כן לוי יעמוד ר'....

זאלעך אויסזאגן א סוד, איך בין א לוי, אין איך דאווען אין די מנין,
נאר פארוואס רופט די גבאי אויס אין כן לוי?
פשוט ווייל איך האב ארויסגעפיצט פונעם מנין גראד פארן ליינען,

נישט פאר שלעכטיגקייט,
נישט ווייל איך בין א ליידיגער,
אין נישט ווייל איך יאג מיך.

נאר משום מעשה שהיה....


א שיינע מאנטאג צופרי ביים דאווענען, איך שטעל מיר כמנהגי ביים וואונקל אין כשטעל מיר דאווענען מיט אן התלהבות,
קומט צום ליינען א קליין בחור'ל כאפט דאס בעל קורא'שאפט, זיין רבי האט אים אויסגעלערענט די טראפן, ער קען עס אין פארטיג,
די מסדר מנינים קומט אריין פארקויפן די עליות, די ליינען גייט ווי געשמירט, ס'עולה כהן,
ס'קומט צו לוי,
די גבאי שרייט אויס "לוי?"
איך טרעף דא א געלעגענהייט צו עולה זיין אומזינסט ווען איינער האט אפגעקויפט די עליות פאר גוט געלט, איך הייב אן שפאצירן צום באלעמער זיגרייך, אבער נאך איידער איך צום אן צום ספר תורה הער איך שוין א ברכו את ה' המבורך פון א צווייטן....

בושות....

איך דריי מיך צוריק רויטערהייט צו מיין פלאץ, צו די אויגן פון מיינע שכנים וואס האבן גענימען די מיה מיך צו שוינען...



די נעקסטע דאנערשטאג ביים ליינען האביך שוין תיכף ביים דערהערן דעם "לוי?" פונעם גבאי זיך געגעבן אזא ברים הויעך אז די גבאי זאל באמערקן אין מיך געבן דעם עלי', א האלבע מנין דרייט זיך אויס, אה! סאיז דא א לוי,
אבער צו מיין מזל האט זיך ווידעראמאל א עלטערע איד צוגעריקט אין עולה געווען לוי אנשטאטס מיך, יעדער קוקט מיך אן מיט רחמנות, אין פארשאפט מיר גרעסערע בושות....


די נעקסטע מאל האב איך באשלאסן אז כ'וועל בלייבן אויף מיין ארט ביז כ'זעי אז סאיז טאקע נישטא קיין איין לוי, אין דעמאלטס צוגיין,
כך הווה,
"לוי..." זוכט די גבאי,
איך בלייב שטיין,
"לוי?" פראבירט ער א צווייטע מאל,
ביים דריטען מאל האט ער שוין אויסגערופן 'כהן במקום לוי'...

איך ווייס נישט צו איך האב סתם פארפאסט אן עלי', צו וועגן מיך האט מען דא עובר געווען אויף א מצוה, אבער ווייטער האב איך דורכגעפאלן....



צום אנדערע מאל האב איך באשלאסן, זאל זיין וואס זאל זיין איך גיי נישט צו ביז כבין זיכער אז כבין די איינציגסטע לוי...
שטייט טאקע די גבאי אין שרייט לוי....לוי...
זעענדיג אז קיינער גייט נישט צו, וואק איך מיט זיכערע טריט צו צום ספר תורה, ווען א נערוועזע זיידע דארט הייבט זיך זיין אויסגעריבענע צינגל אויף מיר "דו קליין קינד! אזוי פיל דארף מען זיך בעטן ביי דיר צו זיך אנרופן! פאסט דיך נישט צו קומען עולה זיין?! ...היינטיגע יונגווארג..."

שטייענדיג ביים תורה האב איך מיר פארנימען מער נישט צו זיין אין ביהמ"ד ביים ליינען....


-אין טאקע וועגן דעם זוכט יעצט די גבאי א לוי אין ער טרעפט נישט....

וואס זאג איך אייך דאס?
פשוט אז ווען איר זעט ווי איינער לויפט ארויס ביים ליינען זאלט איר וויסן אז ער איז נישט ממש א ליידיגגייער....


נעווער מיינד,
לא לוי אני, ולא בן לוי אני.
כקוק נאר צו וואס א לוי גייט אלס דורך....

אויב בין איך נישט גערעכט צו איך צוריק....

איך ווייס נישט פונקטליך וואס און ווען אבער וואס איז זיכער איז אז די האסט א פיינע פענע !

[גרויסע עם הארץ]

גיי צו פשטא, ווער דו די בעל קורא, און פטור'נ'עסק.

[ניין דו]

כ'געב דיר א לייק אלס לוי. (אופס גילוי...)

[בן כלבא שבוע]

לוי...
לוי?
לוי???
אין כן לוי יעמוד ר'....

זאלעך אויסזאגן א סוד, איך בין א לוי, אין איך דאווען אין די מנין,
נאר פארוואס רופט די גבאי אויס אין כן לוי?
פשוט ווייל איך האב ארויסגעפיצט פונעם מנין גראד פארן ליינען,

א קליינע פראגע, דו האלטסט אז אויב איז דיר באשערט בזיונות וועסטו באווייזן זיך ארויסצודרייען דערפון דורכ'ן ארויסלויפן פארן ליינען?

אני הקטן בין א ישראל (די עולם איז זיך מגלה היינט...) און איך דארף באצאלן מיינע בזיונות אויף אנדערע פלעצער.

[א פעני]

מען גייט צו אביסלע נענטער פארן ליינען צום בימה און מען מאכט נישט א מצב פון יעדע קלייניקייט..
באטשי

לכאורה ביסטו א ישראל און ווען דיין חבר קויפט די מצוות קוקסטו אין סידור ער זאל נישט טראכטן אז דו ווארטסט אויף כבוד, איא?
דער לוי האט אויך נישט ליב צו ארויסשטארן אלס אן עלי' ליבהאבער

[טעוועליך]

ווען קומסטו מיטן כהן ?
ווען מען זיכט א שישי ריפסטעך יא אן????

[האלצשטיין]

איך שטעל זיך פאר האסט עס געשריבען צו זיין הומאריסטיש. אבער אויב עס איז ערנסט, טרייבסטו היבש איבער. איך בין שוין ב"ה א לוי גדול באלד דרייסיג יאר, און עס האט מיך נישט פארשאפט קיין בעזונדערע שוועריגקייט.

איך שטעל זיך פאר אז דיין תגובה איז אויך הומאריסטיש... דו ביסט שוין דא אויפ'ן וועלט 10 יאר און דו ביסט פון די געציילטע ניקים וואס האבן קיין שום פראבלעם מיט גילוי..