והוא פלאי האט געשריבן:מפי הרב מבאבוב ז"ל שמעתי, כי הסיבה פ"וו מען מישט זיך נישט, האט זיך גענומען, ווייל פסח איז אלס אסור במשהו, ובספק ספיקא, וכו'
איז פארצייטענס, אויב האט זיך געמאכט אן ערענסטע שאלה אין א קאך, למשל א ווייצעל אין די שמאלץ, איז לויטן סדר החיים פארצייטנס, וואלט א האלבע שטאט נישט געטארט עסען, ווייל ראובן וואלט געבארגט ביי שמעון א לעפעל, איז א שאלה, צו דער לעפעל איז געקומען אין בארירונג מיט די שמאלץ, צו מיט א מאכל וואס איז געקאכט דערמיט וכו', לוי וואלט געבארגט ביי ראובן א טעפעל, וואס אולי האט מען מיט דעם טעפעל געקאכט עפעס און געמישט מיט דעם לעפעל, וכן הלאה, און א האלבע שטאט וואלט פאר'חמץ'ט געווארן.
מיט דעם האט ער פארענטפערט פ"וו וויין האט מען זיך געמישט
און מיט דעם האט ער מסביר געווען (שמעתי שר' יענקלי ז"ל הקשה שאינו מבין זה המנהג כי אדרבא כאן יש החילוק היותר גדול בין המנהגים, אבל שמע מינה מדהקשה, כי כן הי' מנהג העולם), פ"וו מצה האט דער וועלט זיך געמישט, ווייל במדינתינו איז עס נישט געקומען און בארירונג מיט קיין אנדערע מאכלים
שמעתי ממו"ר [מאראמאראש-קארפאטן], אז מיט וויין, מצות און אייער האט מען זעך געמישט.
על יין לא שמעתי הסבר, אבל על מצות וביצים כן.
מצות, האט די גאנצע שטעטל געבאקן אין די זעלבע בעקעריי,
אייער, יעדע אידישע שטוב האט געהאט א באזונדערע טעפל צו קאכן אייער, מפני חשש שימצא טיפת דם.
אז איינער האט געהאט יאהר-צייט פסח האט מען געגעבען אין קלויז [שטיבל - בימ"ד] פאר תיקון (וויין און) אייער.
