Warning!! Contents Under Pressure
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
- א טאטע
- שר חמישים
- תגובות: 73
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יוני 11, 2008 12:24 pm
- לאקאציע: א מאל אין קאך, אמאל אין הויף
Warning!! Contents Under Pressure
פרי פארטאגס אין שול, די לעקטער איז נאך האלב פארלאשן, די טישן זענען נאך ליידיג פון ספרים,צוביסלעך הויבן זיך אן צוזאמענצוקלייבן די פלייסיגע פארטאגס אידן, דער זאגט ברכת התורה און דער אנדערער זיצט זיך רואיג מיט א קאווע און לערנט א מוסר ספר איידערן אנהויבן זיינע שיעורים, די אטמאספערע איז א שטילע און רואיגע די געמיטן זענען צופרידן יעדער איז אויסגערוהט, און די מייזעלעך אנטלויפן נאך און זייערע לעכער צו מאכן פלאץ פאר די עוסקים בתורה בלילות.
אט שפאצירט אריין און שול א אידל, אויסערליך זעהט ער אויס נישט עפעס ספעציעל אנדערש ווי די איבריגע אידן אין שול, ער באגריסט זיך מיט יעדן, זעצט זיך אויף זיין ארט, עפנט אויף א ספר און הייבט אן מיט זיינע טעגליכע שיעורים.
אזוי האלט עס פאר א וויילע ביז... עס קומען אריין אין שול צוויי יונגע בחורים, שטעלן זיך מיט א תמימות ביים שאנק צו זאגן ברכת התורה, גייען ארויס צו נעמען א קאווע און מיט א קענטיגע חשקות התורה געפונען זיי א זיץ פלאץ נישט צו ווייט אפגעריקט געאגראפיש פון דעם פריערדערמאנטער אידל'ס מקום קבוע, ווייזט אויס אז זיי האבן זיך אנגעשטאלפערט אין א שווער תוספות , די טענער גייען העכער און העכער, איינער שטעלט זיך שוין אויף ברענגען א שטענדער און מ'אמפערט זיך ארום כדרכה של תורה.
זיצט "א טאטע" און זייט און קלערט "מי יתננו ירחי קדם", געווען צייטן וואס מ'האב מיר ווען געקענט לערנען אן דאגות, אבער ליידער ליידער האבן מיר עס נישט אויסגענוצט ווי עס באדארף צו זיין, די יארן זענען אדורך און איצט קען מען זיי נישט צוריקברענגען, וויי וויי פאר די טייערע אינגע יארן וואס מ'האב מיר פארבראכט מיט שטותים:
וואס האב איך היינט פון וויסן און זיך אויסקענען מיט אלע נייע קארס?
וואס האב איך היינט פון זיך אויסקענען מיט אלע סארטן טולס?
וואס האב איך היינט פון זיך אויסקענען מיט אלע סארטן "ביפערס"?
וואס האב איך היינט פון מיטהאלטן אלע קאנסטראקשן פראדזעקטס?
וואס האב איך היינט פון אונטערשטעלן פארשידענע שפיצלען פאר די הנהלה?
וואס האב איך היינט פון אדורכלייעענען אלע וועכנטליכע צייטונגען?
וואס האב איך היינט פון כאפן א ציגארעטל ביים ביה"ח?
וואס האב איך היינט פון גיין שפאצירן אין דעם גרויסן וואלד אויפן בארג מיט די שלענג?
וואס האב איך היינט פון אדורכנישטערן די אלטע קירכע בילדינג טאפ טו באטאם?
וואס האב איך היינט פון ארומקרוזן איבער די גאסן ביינאכט?
וואס האב איך היינט פון צופיקסן דעם לאנטש רום שומר?
גארניקס! נאדא! זערא! זילטש!
איינקעשן קען מען עס נישט, פאר פרנסה האט עס נישט געהאלפן, און פאר תורה אודאי נישט.
אוי איז דאס געווען יארן, ווי שנעל און וואו אהין זענען זיי אוועקגעפארן?
און דא זיצן אזוי בא'טעמ'ט צווי בחורים און לערנען אז עס איז א נחת.
שטיל שעפשן מיינע ליפן א תפילה, טאטע גרויסער ממלא כל עלמין, העלף מיר מיינע קינדער זאלן אויך אזוי שפירן א טעם אין די הייליגע תורה, זאלן נאר און תורה הקדושה לעבן און קלערן, מחדש זיין חידושים און זיך פארהערן, זאלן צו דיר בורא עולם נאענט ווערן, און אננעמען באהבה וואס דו טוסט זיי באשערן.
אזוי וועבן זיך די מחשבות, און בעטן ביים מגן אבות, דעם בוחן לבבות...
ביז פלוצלינג קפץ עליהם רוגזם פון דעם איצט שוין שטארק נערוועזן אידל, ער שטעלט זיך אויף און גייט צו צו די צוויי אינגע תלמידי חכמים, און הייבט מיט א גאנצע דרשה ווי זיי ווואלטןווען אריין געקלאפט און זיין היים נאך צענע ביינאכט.
וואס דרייטס עס דא איבער? עטס קענטס נישט לערנען שטילער? איר מיינט אז דא איז דא איז א ישיבה? עס שטערט פון לערנען!!
די בחורים קוקן זיך אזוי אן איינער דעם צווייטן, וואס האבן מיר געטאן ראנג? מעג מען טאקע נישט לערנען דא? צו וואס האט מען דא אויסגעשטעלט דעם שול, סתם פאר א סינערי פון ליידיגע טישן און פולע שענק.
מיר האט דאס אבער א רוחניות'דיגע הנאה צושטערט, פארשטילט דעם קול תורה וואס מ'האט דא אזוי זיס געהערט, אלע געלטער איז דאך דאס ווערט.
וואס האט דעם איד געשטערט?
איין תירוץ האט דאס:
Warning! Contents under pressure!
פון וואס?
ווייסט דער איד אליינס נישט.
אט שפאצירט אריין און שול א אידל, אויסערליך זעהט ער אויס נישט עפעס ספעציעל אנדערש ווי די איבריגע אידן אין שול, ער באגריסט זיך מיט יעדן, זעצט זיך אויף זיין ארט, עפנט אויף א ספר און הייבט אן מיט זיינע טעגליכע שיעורים.
אזוי האלט עס פאר א וויילע ביז... עס קומען אריין אין שול צוויי יונגע בחורים, שטעלן זיך מיט א תמימות ביים שאנק צו זאגן ברכת התורה, גייען ארויס צו נעמען א קאווע און מיט א קענטיגע חשקות התורה געפונען זיי א זיץ פלאץ נישט צו ווייט אפגעריקט געאגראפיש פון דעם פריערדערמאנטער אידל'ס מקום קבוע, ווייזט אויס אז זיי האבן זיך אנגעשטאלפערט אין א שווער תוספות , די טענער גייען העכער און העכער, איינער שטעלט זיך שוין אויף ברענגען א שטענדער און מ'אמפערט זיך ארום כדרכה של תורה.
זיצט "א טאטע" און זייט און קלערט "מי יתננו ירחי קדם", געווען צייטן וואס מ'האב מיר ווען געקענט לערנען אן דאגות, אבער ליידער ליידער האבן מיר עס נישט אויסגענוצט ווי עס באדארף צו זיין, די יארן זענען אדורך און איצט קען מען זיי נישט צוריקברענגען, וויי וויי פאר די טייערע אינגע יארן וואס מ'האב מיר פארבראכט מיט שטותים:
וואס האב איך היינט פון וויסן און זיך אויסקענען מיט אלע נייע קארס?
וואס האב איך היינט פון זיך אויסקענען מיט אלע סארטן טולס?
וואס האב איך היינט פון זיך אויסקענען מיט אלע סארטן "ביפערס"?
וואס האב איך היינט פון מיטהאלטן אלע קאנסטראקשן פראדזעקטס?
וואס האב איך היינט פון אונטערשטעלן פארשידענע שפיצלען פאר די הנהלה?
וואס האב איך היינט פון אדורכלייעענען אלע וועכנטליכע צייטונגען?
וואס האב איך היינט פון כאפן א ציגארעטל ביים ביה"ח?
וואס האב איך היינט פון גיין שפאצירן אין דעם גרויסן וואלד אויפן בארג מיט די שלענג?
וואס האב איך היינט פון אדורכנישטערן די אלטע קירכע בילדינג טאפ טו באטאם?
וואס האב איך היינט פון ארומקרוזן איבער די גאסן ביינאכט?
וואס האב איך היינט פון צופיקסן דעם לאנטש רום שומר?
גארניקס! נאדא! זערא! זילטש!
איינקעשן קען מען עס נישט, פאר פרנסה האט עס נישט געהאלפן, און פאר תורה אודאי נישט.
אוי איז דאס געווען יארן, ווי שנעל און וואו אהין זענען זיי אוועקגעפארן?
און דא זיצן אזוי בא'טעמ'ט צווי בחורים און לערנען אז עס איז א נחת.
שטיל שעפשן מיינע ליפן א תפילה, טאטע גרויסער ממלא כל עלמין, העלף מיר מיינע קינדער זאלן אויך אזוי שפירן א טעם אין די הייליגע תורה, זאלן נאר און תורה הקדושה לעבן און קלערן, מחדש זיין חידושים און זיך פארהערן, זאלן צו דיר בורא עולם נאענט ווערן, און אננעמען באהבה וואס דו טוסט זיי באשערן.
אזוי וועבן זיך די מחשבות, און בעטן ביים מגן אבות, דעם בוחן לבבות...
ביז פלוצלינג קפץ עליהם רוגזם פון דעם איצט שוין שטארק נערוועזן אידל, ער שטעלט זיך אויף און גייט צו צו די צוויי אינגע תלמידי חכמים, און הייבט מיט א גאנצע דרשה ווי זיי ווואלטןווען אריין געקלאפט און זיין היים נאך צענע ביינאכט.
וואס דרייטס עס דא איבער? עטס קענטס נישט לערנען שטילער? איר מיינט אז דא איז דא איז א ישיבה? עס שטערט פון לערנען!!
די בחורים קוקן זיך אזוי אן איינער דעם צווייטן, וואס האבן מיר געטאן ראנג? מעג מען טאקע נישט לערנען דא? צו וואס האט מען דא אויסגעשטעלט דעם שול, סתם פאר א סינערי פון ליידיגע טישן און פולע שענק.
מיר האט דאס אבער א רוחניות'דיגע הנאה צושטערט, פארשטילט דעם קול תורה וואס מ'האט דא אזוי זיס געהערט, אלע געלטער איז דאך דאס ווערט.
וואס האט דעם איד געשטערט?
איין תירוץ האט דאס:
Warning! Contents under pressure!
פון וואס?
ווייסט דער איד אליינס נישט.
- אונגארישער
- שר האלף
- תגובות: 1611
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג דעצעמבער 01, 2008 12:00 pm
- לאקאציע: אין שאראש פאטאק
- צייטליך
- מ. ראש הקהל
- תגובות: 12505
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך נאוועמבער 01, 2006 6:13 pm
- לאקאציע: ערגעץ דא אין די געגענט.
אוי טאטע טאטע, טאטע טאטע, (בניגון הידוע)
די האסט דא גאר גוט געשריבן.
די האסט מיינע געפילן צונימען.
די אלע זאכן וואס די רעכענסט דא אויס געדענק איך אויך גוט און ווי גערעכט ביסטו ווען די שרייבסט אז דאס האט צו גארנישט געהאלפן היינט.
טאטע, זייער א געפילישער און רעכטער ארטיקל.
יישר כח.
די האסט דא גאר גוט געשריבן.
די האסט מיינע געפילן צונימען.
די אלע זאכן וואס די רעכענסט דא אויס געדענק איך אויך גוט און ווי גערעכט ביסטו ווען די שרייבסט אז דאס האט צו גארנישט געהאלפן היינט.
טאטע, זייער א געפילישער און רעכטער ארטיקל.
יישר כח.
איך בין צייטליך און איך האב עפראווד די תגובה.
- וויכטיג מאכער
- Site Admin
- תגובות: 32414
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך מארטש 12, 2008 6:21 pm
- לאקאציע: צווישן טרעק 4 און טרעק 5.
יא! פארפאלן, עפעס 'א טאטע' לייגט דא פרעשור, ער שרייבט ארטיקלעך, און אפילו איך וויל זיין אין א בעד מוד, גייטעס נישט...
טאטעניו, איך ווייס נישט צו ס'שמעקט דיר, אבער איך פייף דיך עניוועי אן, און איך גיי דיר דאס נאכאמאל זאגן, דיינע ארטיקלען, איז זייער זייער גוט, ס'איז א הערליכע מיקס, פון תוכן, ווארעמקייט און הומאר, איי געס אז דאס איז די סיבה פארוואס דער עולם האט הנאה...
טאטעניו, גרעיט...
טאטעניו, איך ווייס נישט צו ס'שמעקט דיר, אבער איך פייף דיך עניוועי אן, און איך גיי דיר דאס נאכאמאל זאגן, דיינע ארטיקלען, איז זייער זייער גוט, ס'איז א הערליכע מיקס, פון תוכן, ווארעמקייט און הומאר, איי געס אז דאס איז די סיבה פארוואס דער עולם האט הנאה...
טאטעניו, גרעיט...
- הערשי קניהויז
- שר חמש מאות
- תגובות: 842
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך דעצעמבער 24, 2008 1:23 pm
- אונגארישער
- שר האלף
- תגובות: 1611
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג דעצעמבער 01, 2008 12:00 pm
- לאקאציע: אין שאראש פאטאק
thanks taty it was a pleasure to read this article its so true please do it more often:
yasher koiech zy gezint
yasher koiech zy gezint
עדיטערס נאוט: שמאטע איז דער האוסט פונעם בצל כוואפאפעיכו שאו. די אויסגעקוועטשטע אפיניען איז זיין אייגענע.
Re: Warning!! Contents Under Pressure
א טאטע האט געשריבן: ↑מאנטאג מארטש 30, 2009 4:51 pmפרי פארטאגס אין שול, די לעקטער איז נאך האלב פארלאשן, די טישן זענען נאך ליידיג פון ספרים,צוביסלעך הויבן זיך אן צוזאמענצוקלייבן די פלייסיגע פארטאגס אידן, דער זאגט ברכת התורה און דער אנדערער זיצט זיך רואיג מיט א קאווע און לערנט א מוסר ספר איידערן אנהויבן זיינע שיעורים, די אטמאספערע איז א שטילע און רואיגע די געמיטן זענען צופרידן יעדער איז אויסגערוהט, און די מייזעלעך אנטלויפן נאך און זייערע לעכער צו מאכן פלאץ פאר די עוסקים בתורה בלילות.
אט שפאצירט אריין און שול א אידל, אויסערליך זעהט ער אויס נישט עפעס ספעציעל אנדערש ווי די איבריגע אידן אין שול, ער באגריסט זיך מיט יעדן, זעצט זיך אויף זיין ארט, עפנט אויף א ספר און הייבט אן מיט זיינע טעגליכע שיעורים.
אזוי האלט עס פאר א וויילע ביז... עס קומען אריין אין שול צוויי יונגע בחורים, שטעלן זיך מיט א תמימות ביים שאנק צו זאגן ברכת התורה, גייען ארויס צו נעמען א קאווע און מיט א קענטיגע חשקות התורה געפונען זיי א זיץ פלאץ נישט צו ווייט אפגעריקט געאגראפיש פון דעם פריערדערמאנטער אידל'ס מקום קבוע, ווייזט אויס אז זיי האבן זיך אנגעשטאלפערט אין א שווער תוספות , די טענער גייען העכער און העכער, איינער שטעלט זיך שוין אויף ברענגען א שטענדער און מ'אמפערט זיך ארום כדרכה של תורה.
זיצט "א טאטע" און זייט און קלערט "מי יתננו ירחי קדם", געווען צייטן וואס מ'האב מיר ווען געקענט לערנען אן דאגות, אבער ליידער ליידער האבן מיר עס נישט אויסגענוצט ווי עס באדארף צו זיין, די יארן זענען אדורך און איצט קען מען זיי נישט צוריקברענגען, וויי וויי פאר די טייערע אינגע יארן וואס מ'האב מיר פארבראכט מיט שטותים:
וואס האב איך היינט פון וויסן און זיך אויסקענען מיט אלע נייע קארס?
וואס האב איך היינט פון זיך אויסקענען מיט אלע סארטן טולס?
וואס האב איך היינט פון זיך אויסקענען מיט אלע סארטן "ביפערס"?
וואס האב איך היינט פון מיטהאלטן אלע קאנסטראקשן פראדזעקטס?
וואס האב איך היינט פון אונטערשטעלן פארשידענע שפיצלען פאר די הנהלה?
וואס האב איך היינט פון אדורכלייעענען אלע וועכנטליכע צייטונגען?
וואס האב איך היינט פון כאפן א ציגארעטל ביים ביה"ח?
וואס האב איך היינט פון גיין שפאצירן אין דעם גרויסן וואלד אויפן בארג מיט די שלענג?
וואס האב איך היינט פון אדורכנישטערן די אלטע קירכע בילדינג טאפ טו באטאם?
וואס האב איך היינט פון ארומקרוזן איבער די גאסן ביינאכט?
וואס האב איך היינט פון צופיקסן דעם לאנטש רום שומר?
גארניקס! נאדא! זערא! זילטש!
איינקעשן קען מען עס נישט, פאר פרנסה האט עס נישט געהאלפן, און פאר תורה אודאי נישט.
אוי איז דאס געווען יארן, ווי שנעל און וואו אהין זענען זיי אוועקגעפארן?
און דא זיצן אזוי בא'טעמ'ט צווי בחורים און לערנען אז עס איז א נחת.
שטיל שעפשן מיינע ליפן א תפילה, טאטע גרויסער ממלא כל עלמין, העלף מיר מיינע קינדער זאלן אויך אזוי שפירן א טעם אין די הייליגע תורה, זאלן נאר און תורה הקדושה לעבן און קלערן, מחדש זיין חידושים און זיך פארהערן, זאלן צו דיר בורא עולם נאענט ווערן, און אננעמען באהבה וואס דו טוסט זיי באשערן.
אזוי וועבן זיך די מחשבות, און בעטן ביים מגן אבות, דעם בוחן לבבות...
ביז פלוצלינג קפץ עליהם רוגזם פון דעם איצט שוין שטארק נערוועזן אידל, ער שטעלט זיך אויף און גייט צו צו די צוויי אינגע תלמידי חכמים, און הייבט מיט א גאנצע דרשה ווי זיי ווואלטןווען אריין געקלאפט און זיין היים נאך צענע ביינאכט.
וואס דרייטס עס דא איבער? עטס קענטס נישט לערנען שטילער? איר מיינט אז דא איז דא איז א ישיבה? עס שטערט פון לערנען!!
די בחורים קוקן זיך אזוי אן איינער דעם צווייטן, וואס האבן מיר געטאן ראנג? מעג מען טאקע נישט לערנען דא? צו וואס האט מען דא אויסגעשטעלט דעם שול, סתם פאר א סינערי פון ליידיגע טישן און פולע שענק.
מיר האט דאס אבער א רוחניות'דיגע הנאה צושטערט, פארשטילט דעם קול תורה וואס מ'האט דא אזוי זיס געהערט, אלע געלטער איז דאך דאס ווערט.
וואס האט דעם איד געשטערט?
איין תירוץ האט דאס:
Warning! Contents under pressure!
פון וואס?
ווייסט דער איד אליינס נישט.
מ'דארף נאר אפדעיטן צו די היינטיגע בחורישע תאוות