פעטיציע! ביטע אריין קומען חתמנען.

[סטיטשינער]

לא עת לחשות!

פון די "זאגן אשכול" קומט יעצט אריין די שוידערליכע נייעס אז מחמד עולמינו ומקור שמחתינו הניק היקר שמחה פלאנט צו טוהן דעס וואס קאומו גייט טוהן פרייטיג און ער גייט אויף אויסגעצויגענע דאטשע. דעס קומט צוליב דעם וואס ער איז נעבעך געפאלען א קרבן צו די רשעות'דיגע מכה רעהו חברה און ער פילט אז ער קען נישט ממשיך זיין מיט זיין עבודת הקודש דא.
אונז פארשטיין מיר זיין צער און געפילען און אונז האבען פילסטע מיטלייד פאר אים. אבער מיר קענען נישט, און טארען נישט דאס צולאזען בשום אויפן. עס איז גענצליך איבריג מסביר צו זיין די אומגעהויערע פארלוסט וואס אונז און אונזער וועלטל גיין האבען פון זיין אומאנוועזענהייט. דעריבער בעט מען פונעם עולם, די חברים און נאכפאלגער פון שמחי, טוטס ענק אליין א טובה און קומטס אינטער חתמנען דעם פעטיציע, זיך צו בעטען ביי אים מיט טרערן, אפשר דאך וועט ער זיך בארעכענען און מבטל זיין די גזירה.
ובשם השם נעשה ונצליח.

[סטיטשינער]

שמחי אונז דארפען דיר! טוה עס נישט צו אונז. אניש וועט מען רופען דאוויד מיט זיין הונט. פליז פליז קום צוריק!
הק' סטיטשי.

[קלאָצקאָפּ]

מצטרף.

הכו"ח, קאפל כ"ץ

[לכאורה]

אוי שמחי שמחי בא'שעהם דיך אויב דו פארלאזסט אונז!
וגילו צדיקים אויב דו בלייבסט דא.

[בעל מנוחה]

מצטרף ומצפה לשמחה

[נשמת השכל]

אוי וויי! אונזער באליבטער חבר ר' שמחה?! מיר ברויכן דיין פאזעטיווע געשמאקע עטוטוד! געחתמ'עט...
וואסאט פאסירט??

[נשמת השכל]

וואסאט פאסירט??

אה, היצט באמערקט.
וויי וויי!

[יוראפ]

נע די פישעלס מאכן זיך נישט צוטון פון די פעטישינס, מ'דארף ארויסלייגן זיין האום/אפיס/סעל נאמבער און דערוילעם זאל נישט אויפהערן רופן, אפשר אויך איינשפאנענען חט"מ דערצו, כולנו למערכה אז ס'וועט נישט גיין מיט בייזן וועט מען מוזן גיין מיט גוטן!

[בעל מנוחה]

אז ס'וועט נישט גיין מיט בייזן וועט מען מוזן גיין מיט גוטן!

[כאניש וואס צו טון]

ווי חתמ'ט מען?

[צוקער וואסער]

ביטע בלייב דא שמחי.

[דייקן]

גא"מ.
איך פלעג אריינקומען אין פארברענגען בעיקר אויף צו זען וואס שמחי האט געשריבען מיט א נאטורליכקייט און לעבענסלוסט כדרכו בקודש.

הק' דייקן

דרך אגב, פון דא זאל מען זיך אויסלערנען אז היות עס איז נאכנישט די עולם התיקון, און עס זענען דא אזעלכע וואס די צאל געבורטסטעג וואס זיי זענען אריבער האט נישט אוועקגענומען פון זיי די מכובדיגע טיטל בעיביס, און זיי שפירען זיך גאר בגדול'ט ווען זיי קענען זאגען פאר איינער "הע, דו ווייסט ווער דער און דער ניק איז, נאר איך, ברוב חכמתי ובינתי, האב געכאפט", איז ממילא זאל מען נישט שרייבען קיין אינפארמאציע (אויך נאר אין פארברענגען...) וואס קען צוברענגען צו גילוי.

[אלטער]

שמחי שמחי! קום צוריק אונז מיז מיר דיר האבן דא אויפן וועלטל! דו ברענגסט אריין א פרישקיייט דא אין פארברענגען...

ווי עס ווארט דיר פערזענליך צו ווידער באגריסן
ע"ז באעה"ח יום ה' לסדר סלח נא לעון העם הזה
הקדוש אלטער

[שמארטיקל]

ג''א מצטרף

הק' שמארטיקל, פה אייוועלט יצ''ו

[ארחיקה נדד]

נאו נאו נאאאאוווווווו!!!!!!!!!!
שמחה!!!!!
ביטע ביטע

[סטאוו יא פיטא]

א חרפה ודראון עולם!! שמחי מיר דארפן דיר!!!!!

הכו"ח בלב כואב
СТАВ Я ПИТУ

[בלעכענער פנים]

בלעכענער

[טיפע קוויטש]

אױװײ
איך קװיטשע אין שרײ
שמחה איז פארבײ
עס הערט זיך א טיפע קװיטש
איך װיל דיך באמיטש
מאך אונז נאך אײן פיטש
אין קום צירוק פון פריש

החותם בצער טיפע קװיטש

[טעם וריח]

וואס גייט דא פאר רבונו של עולם?? כהייב אן ערענסט טראכטן צו פארלאזן ס'פלאץ, סאיז נישט נארמאל וואס דא גייט פאר, כווייס נישט וואס די מעשה מיט שמחי איז געווען (זיין אשכול איז פון די געציילטע וואס כהאב מיך פארסמאקעוועט אין פארברענגען) אבער דאס איז זיכער אז איך שפיר לעצטנס ווען כקום אריין ליינען נייעס, באריכטן, סתם גוטע זאכן, זענען אייביג דא "פאני" מגיבים (אויב א מנהל פארשטייט מיין רמז... מה טוב) און הייבן אן שיסן שווערע תגובות נעגעטיווע סטעיטמענטס וואס מאכט מיר דאס איבל ארויפקומען, און די אפעטיט פארגייט מער און מער... חבל לי עליך שמחה וא(ורה)ייוועלט.

[קענטאקי]

הק' קענטאקי

[פעיק ניוז]

שמחי מיר דארפן דיר!!!


פעיק ניוז

[ארלאנדא]

גא״ם

גימפעל זרח (אר)לאנדא

[אלטער]

שמחי שמחי
מאך נישט אזא פצחי
ווייל איינער איז נישט קליג
דארף ער געבן א זיג
ס'טוט ממש בייסן
אזא יונג ביימעלע אוועק רייסן
נישט דא ווערטער געניג
די ווייען זענען ביג
פארן וועלטל א פליק
שמחי איז שוין אנטיק
אבער מ'האפט מיט גליק
וועסט קומען צוריק
מיט א צווייטע ניק
מיטן אלטן בליק
יענער נישט זיין א שטריק
און טון דעם שטיק
דיר געבן אוועק שיק
ווייטער איז אלעס איבעריק...


אלטער צום צווייטן מאל..

[simcha]

איך בין זייער זייער עמאושינעל פון דער פאטיציע וואס מיין אלטע פריינט סטיטשי האט דא געפענט, ווי אויך די אלע חותמים בדמע, ווי אויך אלע אנדערע תגובות אין די אנדערע אשכולות, און איך וויין נאר מיט:

[simcha]

אבער איך מיין אויך אז עס איז צייט מען זאל אריבערמישן א בלעטל, אויפהערן אזויפיל צו קלאגן, און מען זאל צוריקגיין צו די פשוטע פארברענגען און פרייליכע אטמאספערע, און פארגעסן פון שמחי, גזירה על המת שישתכח מן הלב...

נאכדערצו אז די פעולת חייו פונעם נפטר איז דאך שטענדיג געווען נאר צו זיין פריילעך און גוטמוטיג און אינטערהאלטן זיך און אנדערע, און אייביג אויפלעבן און אויפהייטערן די געמיטער פון די ארומיגע,
דעריבער איז נישט מער ווי פאסיג אז מען זאל ממשיך זיין פעולת חייו און גיין אין זיינע וועגן... און זיך מכבד זיין איינער די צווייטע, און זאגן גוטע ווערטער, און דאן וועט עס זיכער זיין פאר א גרויסע עליה פאר אים...

שמחי,
מעולם האמת