חוקר האט געשריבן:איך ווינדער מיר אויב די הלכה פון השמר לך ביי נגע איז נאך נוגע בזמן הזה? ווייל דער טור און הלכות מילה ברענגט עס (אז מען מעג) און די טור זאגט נאר זאכן וואס איז נוגע בזמן הזה (דער רמב"ם ברענגט עס אויך אבער ער ברענגט אלעס אפילו עס איז נישט נוגע בזמן הזה) דער טור זעהט מיר אויס צו זיין די איינציגסטע ווייל עס שטייט נישט און רי"ף רא"ש דער בית יוסף נעמט א שטיל שווייגעניש און ברענגט עס נישט און שו"ע
וואס איך הער גוט ... דער בית יוסף נעמט א שטיל שווייגעניש ... איך האב געמיינט אז נאר אין אייוועלט מעקט מען .... שנעל נעם א שולחן ערוך יוד סי רסו סימן א קוק אריין אין מחבר ועיין שם ותמצא נחת
דל נעם אוועק (כמו דל עשתרות קרנים) גאה דאס גאווה ... אויף דעים ברויך מען ארבעטן
חוקר האט געשריבן:איך ווינדער מיר אויב די הלכה פון השמר לך ביי נגע איז נאך נוגע בזמן הזה? ווייל דער טור און הלכות מילה ברענגט עס (אז מען מעג) און די טור זאגט נאר זאכן וואס איז נוגע בזמן הזה (דער רמב"ם ברענגט עס אויך אבער ער ברענגט אלעס אפילו עס איז נישט נוגע בזמן הזה) דער טור זעהט מיר אויס צו זיין די איינציגסטע ווייל עס שטייט נישט און רי"ף רא"ש דער בית יוסף נעמט א שטיל שווייגעניש און ברענגט עס נישט און שו"ע
וואס איך הער גוט ... דער בית יוסף נעמט א שטיל שווייגעניש ... איך האב געמיינט אז נאר אין אייוועלט מעקט מען .... שנעל נעם א שולחן ערוך יוד סי רסו סימן א קוק אריין אין מחבר ועיין שם ותמצא נחת
הרב חוקר ביסט מיט מיר ??... וואס סקומט אויס לויט דעי טור אז בעצם הלכות נגעים איז נהוג בזמן הזה (ועיין בחינוך שכתוב להדיא דטומאת נגעים נוהג בזמן הזה , ורק טהרת נגעים אינו נוהג כמו טומאת מת) דהיינו אז ווען איינער האט א נגע אין ער קומט צו א כהן בזמנינו אין די כהן זאגט אים טמא , ווער דער מענטש טמא , אין וועגן דעים טאקע פסקנט די טור די הלכה פון נגע ביי הלכות מילה ווייל סאיז נוגע בימינו אלה , ווערט יעצט שווער אויב אזוי פארוואס האט דער טור נישט געשריבן הלכות נגעים , וועלכע קאליר איז מטמא וכדומה אין אלא הלכות נגעים ?
דל נעם אוועק (כמו דל עשתרות קרנים) גאה דאס גאווה ... אויף דעים ברויך מען ארבעטן
אין דף קמט. קען איינער מסביר זיין די חילוק צווישן מפיס לכל בני ביתו אז דאס הייסט נישט קיין קוביא, און ביי בין גדולה לקטנה הייסט עס יא. וואס איז די חילוק?
ביי בניו ובני ביתו איז נישט שייך קיין ריבית און נישט קוביא. ווייל אלעס איז זיין אייגן געלט. דערפאר מעג מען מיט בניו ובני ביתו. דאס וואס די משנה זאגט אבל לא מנה גדולה כנגד מנא קטנה, גייט ארויף אויף אחרים.
וחסורי מיחסרא והכי קתני מפיס אדם עם בניו ועם בני ביתו על השלחן אפי' מנה גדולה כנגד מנה קטנה מ"ט כדרב יהודה אמר רב עם בניו ועם בני ביתו אין עם אחרים לא
מיין קושיא איז, אז למעשה בלייבט די גמרא אז בין גדולה לקטנה טאר מען נישט אינדערוואכן אויך נישט (ביי אחרים). פארוואס? וועגן קוביא, אז ווען מען מאכט די גורל אויף גדולה וקטנה, איז עס בלויז אן אסמכתא און דאס איז נישט אויסגעהאלטן.
יעצט פארשטיי איך נישט, וואס איז די חילוק (ביי אחרים ומשום קוביא) צווישן מפיס זיין בין גדולה לקטנה, און צווישן מפיס זיין 'נישט' בין גדולה לקטנה? פארוואס ביי 'נישט' בין גדולה לקטנה, מעג מען יא אינדערוואכן (ביי אחרים) מפיס זיין? פארוואס הייסט עס נישט קוביא?
--
איצט וויל איך שוין פארשטיין נאך זאכן. 1. פארוואס איז מותר מטיל צו זיין חלשים ביי קדשים? (צוליב די מריבי כהן? נ'אויב אזוי, וואס איז טאקע די חילוק צווישן קדשים פון אום יום טוב און פון קדשים מאתמול?). 2. וואס איז די צווייטע ראיה פון די גמרא אויף דעם אז כל הנענש על ידו אין מכניסין אותו במחיצתו של הקדוש ברוך הוא. וואו זעהט מען דאס דען ביי צדקיהו? (דעם אין מכניסין חלק).
מיין שטעלונג האט געשריבן:מיין קושיא איז, אז למעשה בלייבט די גמרא אז בין גדולה לקטנה טאר מען נישט אינדערוואכן אויך נישט (ביי אחרים). פארוואס? וועגן קוביא, אז ווען מען מאכט די גורל אויף גדולה וקטנה, איז עס בלויז אן אסמכתא און דאס איז נישט אויסגעהאלטן.
יעצט פארשטיי איך נישט, וואס איז די חילוק (ביי אחרים ומשום קוביא) צווישן מפיס זיין בין גדולה לקטנה, און צווישן מפיס זיין 'נישט' בין גדולה לקטנה? פארוואס ביי 'נישט' בין גדולה לקטנה, מעג מען יא אינדערוואכן (ביי אחרים) מפיס זיין? פארוואס הייסט עס נישט קוביא?
ווען מאיז מטיל שווה בשווה, איז דאס אן Even Deal קיינער דערלייגט נישט דא, און קיינער נעמט נישט צו פון א צווייטן. ביידע האבן געצאלט אן אייניגע פרייז, און ביידע באקומען אן אייניגע טייל. משא״כ גדולה לקטנה, דערלייגט איינער.
מיין שטעלונג האט געשריבן:איצט וויל איך שוין פארשטיין נאך זאכן. 1. פארוואס איז מותר מטיל צו זיין חלשים ביי קדשים? (צוליב די מריבי כהן? נ'אויב אזוי, וואס איז טאקע די חילוק צווישן קדשים פון אום יום טוב און פון קדשים מאתמול?). 2. וואס איז די צווייטע ראיה פון די גמרא אויף דעם אז כל הנענש על ידו אין מכניסין אותו במחיצתו של הקדוש ברוך הוא. וואו זעהט מען דאס דען ביי צדקיהו? (דעם אין מכניסין חלק).
1. ווייל נאך אלעם איז געווען א מעגליכקייט עס צו טון נעכטן, פון פאר יו״ט. 2. אין די הו״א לערנט די גמרא אז די ווערטער ״שתי גם אתה והערל״ גייט ארויף אויף צדקי׳. זעהן מיר אז צדקי׳ ווערט אויף באשטראפט. (למעשה פאלט די גמרא אפ דערפון אז ס׳גייט יאר ארויף אויף נכוכדנצר).
מיין שטעלונג האט געשריבן:איצט וויל איך שוין פארשטיין נאך זאכן. 2. וואס איז די צווייטע ראיה פון די גמרא אויף דעם אז כל הנענש על ידו אין מכניסין אותו במחיצתו של הקדוש ברוך הוא. וואו זעהט מען דאס דען ביי צדקיהו? (דעם אין מכניסין חלק).
2. אין די הו״א לערנט די גמרא אז די ווערטער ״שתי גם אתה והערל״ גייט ארויף אויף צדקי׳. זעהן מיר אז צדקי׳ ווערט אויף באשטראפט. (למעשה פאלט די גמרא אפ דערפון אז ס׳גייט יאר ארויף אויף נכוכדנצר).
מיין שטעלונג האט געשריבן:איצט וויל איך שוין פארשטיין נאך זאכן. 2. וואס איז די צווייטע ראיה פון די גמרא אויף דעם אז כל הנענש על ידו אין מכניסין אותו במחיצתו של הקדוש ברוך הוא. וואו זעהט מען דאס דען ביי צדקיהו? (דעם אין מכניסין חלק).
2. אין די הו״א לערנט די גמרא אז די ווערטער ״שתי גם אתה והערל״ גייט ארויף אויף צדקי׳. זעהן מיר אז צדקי׳ ווערט אויף באשטראפט. (למעשה פאלט די גמרא אפ דערפון אז ס׳גייט יאר ארויף אויף נכוכדנצר).
דאס איז מיין קשיא.
דער לימוד איז לכאורה פון דאס ווארט שתה ״גם״ אתה, ״אויך״ ווער? וויל די גמ׳ זאגן נבוכדנצר און אויך צדקי׳. נאכדעם פאלט די גמ׳ אפ דערפון און גם אתה גייט יא אויף נבוכדנצר. און פשט איז אזוי״ דו אלע וועמען נבוכדנצר האט געפאניגט, און גם אתה ״אויך״ דו נבוכדנצר.
מיין שטעלונג האט געשריבן:איצט וויל איך שוין פארשטיין נאך זאכן. 2. וואס איז די צווייטע ראיה פון די גמרא אויף דעם אז כל הנענש על ידו אין מכניסין אותו במחיצתו של הקדוש ברוך הוא. וואו זעהט מען דאס דען ביי צדקיהו? (דעם אין מכניסין חלק).
2. אין די הו״א לערנט די גמרא אז די ווערטער ״שתי גם אתה והערל״ גייט ארויף אויף צדקי׳. זעהן מיר אז צדקי׳ ווערט אויף באשטראפט. (למעשה פאלט די גמרא אפ דערפון אז ס׳גייט יאר ארויף אויף נכוכדנצר).
דאס איז מיין קשיא.
דער לימוד איז לכאורה פון דאס ווארט שתה ״גם״ אתה, ״אויך״ ווער? וויל די גמ׳ זאגן נבוכדנצר און אויך צדקי׳. נאכדעם פאלט די גמ׳ אפ דערפון און גם אתה גייט יא אויף נבוכדנצר. און פשט איז אזוי״ דו אלע וועמען נבוכדנצר האט געפאניגט, און גם אתה ״אויך״ דו נבוכדנצר.
זייער קלאר, ממש ווי די אלף בית.. אבער מיין קשיא איז פון וואו זעה איך פון די ווערטער אז אין מכניסין אותו למחיצתו של הקב"ה? אפשר וועט ער באקומען אן אנדערע שטראף?