קאלירפולע כוואליעס...

[מיאושדיגער]

...

[סטראקעס]

טינט. איך האב זייער ליב דיינע זאכן. דיין געפיל און דיין טאלאנט.

דאך, פאעזיע דארפן געבן א געפיל פון וואס דער שרייבער רעדט זיך דא ארויס. פארשטייט זיך אז א באטל פון געפילן אן קענען אנכאפן וואס דער געפיל איז דא, איז אויך געוואלדיג. אבער עס איז א סאך מאל שווער צו דערטאפן וועלכע געפילן מען רעדט דא.

@סטראקעס'ס ווערק, על אף וואס ער ווארפט אריין אינמיטן כל מיני הרגשים און הארץ אויסדרוקן, וואס קומט צוליב וואס ער לאזט זיין הארץ רעדן מער ווי זיין פענע. עכ"ז איז קלאר דא איין ספעציפישער געפיל וואס ער דעליווערט דיר דא. נעם לדוגמא טאקע די "לאכן לאכט דער לעצטער" וואס דו האסט אנגעכאפט. ער ברענגט קלאר איין ספעציפישער הרגש. איך האב עס דארט געשריבן:

אויב מעג איך נעמען דעם רשות הדיבור...

צו וועם האלט איר רעדט @סטראקעס אין דעם פאעזיע?

קודם פרעג, 'ווער' עס רעדט דא. אין איין ווארט: דא רעדט דער פנימיות'דיגער בעל נפש צום חיצוניות'דיגן מוצלח וואס פארשטייט אים נישט.

כאטש וואס ער צורעדט זיך אין דעם ענין, פון כמה וכמה אנגלען. דאך קענסטו דא זייער קלאר זען וואס ער וויל דא.

דאס זעלבע איז מיט די "קאלירפולע כוואליעס" שטיקל. ס'איז טאקע קאלירפול, אבער דער געפיל איז דער זעלבער. דהיינו טאקע דאס וואס מיר רעדן יעצט: "נעם אוועק די צמצום המח און לאז די רויע געפילן דיקטירן".

ווען דו ביסט גערעכט, ביסטו גערעכט. ריכטיג.

סאיז א בחינה פון אלו ואלו דברי
סאיז ריכטיג אז ווען א מענטש שרייבט אדער מאלט עפעס וואס ער וויל מענטשן זאלן פארשטיין און הנאה האבן, דארף ער אראפגיין פון בארג, און ער קען נישט לאזן זיין רויע הרגש אקוראט ווי אזוי ער האט עס געשפירט,
א חוץ ווען למשל, דער פאעט האט אויפגעבויעט א קליאנטעל וואס האט הנאה און זיך מעמיק זיין און זיינע ווערטער, צו כאפן וואס די אינספיראציע פונעם ארטיסט איז געווען און אריינלערנען ע' פנים און זיינע שורות, ווי למשל לעאנארד כהן ז''ל וואס אויף יעדער ליניע זיינער, זענען דא צענדליגער פשטים וואס יעדע פון זיי איז ריכטיג..
וואס איז אבער אויב איינער וויל נישט גארנישט, א חוץ אראפשרייבן זיין אינספיראציע ווי סשטייט און גייט, דאן איז נישטא גארנישט וואס קען אריינלייגן דעם פענע און א קעסטל,
להוי ידוע אז דעם פאעזיע איז באמת געשריבן געווארן מיט א בערשטל און האנט און איז נישט געווארן פארראכטן אדער איבערגעטראכט קיין איין אות ווי וואס געשריבן נאטירלעך.

[טינט]

טינט. איך האב זייער ליב דיינע זאכן. דיין געפיל און דיין טאלאנט.

דאך, פאעזיע דארפן געבן א געפיל פון וואס דער שרייבער רעדט זיך דא ארויס. פארשטייט זיך אז א באטל פון געפילן אן קענען אנכאפן וואס דער געפיל איז דא, איז אויך געוואלדיג. אבער עס איז א סאך מאל שווער צו דערטאפן וועלכע געפילן מען רעדט דא.

@סטראקעס'ס ווערק, על אף וואס ער ווארפט אריין אינמיטן כל מיני הרגשים און הארץ אויסדרוקן, וואס קומט צוליב וואס ער לאזט זיין הארץ רעדן מער ווי זיין פענע. עכ"ז איז קלאר דא איין ספעציפישער געפיל וואס ער דעליווערט דיר דא. נעם לדוגמא טאקע די "לאכן לאכט דער לעצטער" וואס דו האסט אנגעכאפט. ער ברענגט קלאר איין ספעציפישער הרגש. איך האב עס דארט געשריבן:

אויב מעג איך נעמען דעם רשות הדיבור...

צו וועם האלט איר רעדט @סטראקעס אין דעם פאעזיע?

קודם פרעג, 'ווער' עס רעדט דא. אין איין ווארט: דא רעדט דער פנימיות'דיגער בעל נפש צום חיצוניות'דיגן מוצלח וואס פארשטייט אים נישט.

כאטש וואס ער צורעדט זיך אין דעם ענין, פון כמה וכמה אנגלען. דאך קענסטו דא זייער קלאר זען וואס ער וויל דא.

דאס זעלבע איז מיט די "קאלירפולע כוואליעס" שטיקל. ס'איז טאקע קאלירפול, אבער דער געפיל איז דער זעלבער. דהיינו טאקע דאס וואס מיר רעדן יעצט: "נעם אוועק די צמצום המח און לאז די רויע געפילן דיקטירן".

ווען דו ביסט גערעכט, ביסטו גערעכט. ריכטיג.

סאיז א בחינה פון אלו ואלו דברי
סאיז ריכטיג אז ווען א מענטש שרייבט אדער מאלט עפעס וואס ער וויל מענטשן זאלן פארשטיין און הנאה האבן, דארף ער אראפגיין פון בארג, און ער קען נישט לאזן זיין רויע הרגש אקוראט ווי אזוי ער האט עס געשפירט,
א חוץ ווען למשל, דער פאעט האט אויפגעבויעט א קליאנטעל וואס האט הנאה און זיך מעמיק זיין און זיינע ווערטער, צו כאפן וואס די אינספיראציע פונעם ארטיסט איז געווען און אריינלערנען ע' פנים און זיינע שורות, ווי למשל לעאנארד כהן ז''ל וואס אויף יעדער ליניע זיינער, זענען דא צענדליגער פשטים וואס יעדע פון זיי איז ריכטיג..
וואס איז אבער אויב איינער וויל נישט גארנישט, א חוץ אראפשרייבן זיין אינספיראציע ווי סשטייט און גייט, דאן איז נישטא גארנישט וואס קען אריינלייגן דעם פענע און א קעסטל,
להוי ידוע אז דעם פאעזיע איז באמת געשריבן געווארן מיט א בערשטל און האנט און איז נישט געווארן פארראכטן אדער איבערגעטראכט קיין איין אות ווי וואס געשריבן נאטירלעך.

עכט? לענארד כהן ז"ל??????
קאם אן....

[מתמודד]

זייט ווען איז זכרונו לברכה א טיטל?....

[ממוצע]

הערליך! מאסיוו! דערקוויקנד!

יישר כח!

אינטערעסאנט, בשעת'ן ליינען האב איך געהאט די הרגשה אז דו זיצט טאקע מיט א בערשטל...