אין הימלדיגן וועלט

[טינט]

אין מיין חלום איז ער געשטאנען,
איינגעהילט אינעם טלית ווייס,
זיינע פארקנייטשטע אויגן שיינען,
און די שטערן בלאס,

אט זעה איך מיך דארט,
נעבן אים ארויפקוקן צום הימל,
שטיל אן קיין ווארט,
אוי, וואספארא זיס דרימל,

ער כאפט אן מיין האנט,
מיט די אויגן פארמאכט,
תנועות אומבאקאנט,
טרערן רינט, און דאס גאנצע שול'כל שיינט,

שטילע הייליגע ווערטער,
אפילו מיין קינדערישער מוח'ל פילט,
אז דא פון אלע ערטער,
ווערט מיין זעליש הונגער געשטילט,

און אט הייבט מען אן,
דאס זיסקייט ציט און נאגט,
די מלאכים שעפשען מיט אויפן טאן,
ארויף די הימלען מיך טראגט,

נישטא קיין פארדעם קיין נאכדעם,
הימל און ערד צוזאמען מיט פייער שפרינגען,
אפילו איינער ווייט, און אויך - דעם,
וואס מיינט ער קען שוין נישט זינגען,

פאראייניגט מיטן הייליגן אין סוף,
ס'וויל זיך קיינמאל ענדיגן די געפיל,
הלוואי טראכט איך מיט האף,
בלייבן פאר אייביג, מיט גאט דא אין שול,

אויפאמאל א ציטער אין די ביינער,
די קעלט און שלעכטס דרינגט אריין,
מיט מיר איז מער נישט קיינער,
אין שול טונקל, און איך אין בעט אליין,

אבער ערגעצוואו א קליין פייערל ברענט,
און טרייסט דאס קינד אין מיר,
דער טלית'ל ווייט אין גוטע הענט,
און עס וועט נאך שאקלען צום הייליג שיר,


...

[נשמת השכל]

הערליך שייו!
איך כאפ אבער נישט פונקטליך וואס דארף דא ווערן ארויסגעברענגט.

[ניין און יא]

הערליכע געפילן נישט נארמאל פאעטיש

[ניין און יא]

הערליך שייו!
איך כאפ אבער נישט פונקטליך וואס דארף דא ווערן ארויסגעברענגט.

לכארה ארויסברענגען א יתום אין חלום מיט זיין טאטע אין שול אדער סתם א חלום מיט א געהויבענע פערזאן