רואה חשבונות האט געשריבן:סמעטענע האט געשריבן:מבואר בש"ס וכן נפסק בשו"ע, עכו"ם שצרו על עיירות ישראל, אם באו על עסק ממון אין מחללין עליהם את השבת; באו על עסקי נפשות, ואפי' סתם, יוצאים עליהם בכלי זיין ומחללין עליהם את השבת; ובעיר הסמוכה לספר, אפילו לא באו אלא על עסקי תבן וקש מחללין עליהם את השבת. יש מי שאומר שבזמן הזה אפי' באו על עסקי ממון מחללין, שאם לא יניחנו ישראל לשלול ולבוז ממונו יהרגנו, והוי עסקי נפשות (ומ"מ הכל לפי הענין)
וכ' המג"א, שאם לא יניחנו - וצ"ע דיניחנו ליקח הממון ולא יחלל שבת ואפשר כיון דאין אדם מעמיד עצמו על ממונו חיישי' שמא יעמוד אחד נגדם ויהרג ולכן מחללין אבל באדם יחיד יניח ליקח ממונו ולא יחלל שבת עיין מה שכתבתי ססי' רמ"ח:
והיינו, שהואיל ומסתבר שאיש אחד מבין הציבור יעמוד על ממונו ויסתכן, ע"כ לכולם הותר לחלל את השבת.
הנה בכל שנה מתעלפים אנשים במירון, וצריכים טיפול של ההצלה. מעולם לא היה שנה שלא השתמשו באנשי הצלה, ואם לא היו שמה, היו מתים הרבה בכל שנה. ובביטול האירוע כליל, ברור שינצלו כל האנשים האלו. האם אין לנו לבטל את האירוע רק מחמת הסכנה הזאת? וכ"ש אחרי שקרה השנה הזאת
ישתקעו הדברים ולא יאמרו, חס מלהזכיר את זאת! מיר וועלן גיין מיט הילף פונעם קל עליון צו דעם וואס איז זיין זכות לעבן מיר אין גלות ווי עס ווערט געברענגט אין די חז"ל "לא תשכח מפי זרעו", נאר מיר וועלן צולייגן אלץ "ונשמרתם מאוד לנפשותיכם" זיכערהייט מאנאסנאמען ובשם השם נעשה ונצליח!
@רואה חשבונות אלץ פותח האשכול ווינטש איך דיר זאלסט נאר קענען באריכטן בעסערע נייעס.
אבער לדעתי איז די אצטיגע תגובה איינער פון הויפט סיבות פארוואס ביי אונזערע אירועים בארץ ובגולה איז מען נישט פאוקאסט אויף סעיפטי.
דא שרייבט איינער אז אפשר איז מען מצד הלכה מחויב צו צושפארן דעם מקום ווייל ס'איז נישט דא קיין עס צו מאכן אויס מקום סכנה.
אנשטאט ער זאל באקומען אנטווארט וויאזוי מ'קען עס יא מאכן רעלאטיוו סעיף ווערט ער אטאקירט מיט א "חס מלהזכיר" מיסל.
דו געבסט דיך א כאפ אן מיטן קל עליון אין אויך צוגעלייגט אס מ'וועט פרובירן צוצולייגן שמירה אויף וויפיל ס'איז שייך אויטאמאטיש געבנדיג די געפיל אז ער איז נישט אינגאנצן ריין מיט אמונה ובטחון אדער מיטן תנא אלוקי.
ער ווייסט וואס דו ווייסט. ער ווייסט פונעם באשעפער און פונעם קדושת המקום. ער ווייסט אז ביי סיי וועלכע חובת השדתלות וואס איז מחויב צו טאהן, מיז מען נאך צוקומען צו ס"ד, ווייל אנעם קל עליון קען מען גארנישט.
ער פרעגט סך הכל, אז אויב זעהט מען אז מ'קען דאס נישט אויסארבעטן נארמאל, אפשר שאפט מען דאס אפ? ווער זאגט אז צוצוציען מיט פראפאגאנדע מיטלען אזוי ציבור עצום אויב ס' איז א סכנה איז אויסגעהאלטן?
ער זאגט דאס נישט נאר פון א בעה"ב'שע קוק ווינקל, נאר צייכנט צו מראי מקומות פון די פוסקים.
קענסט אים ענטפערן אז ס'האט נישט א הלכה'דיגע דין ווי א מקום סכנה, אבער אז מ'קען עס יא פארבעסערן אדער קענסטו אנדייטן מקורות אז מטעם הלכה מעג/דארף מען יא גיין אין א מקום סכנה אויב ס'איז ביי ר' שמעון ווייל אין די הייליגע פלאץ איז די מטרה "יא" מקדש את המצעים, אנדערש ווי די אנגענומענע כלל, און צייכן צו א פוסק אדער מורה הוראה וואס נעמט אחריות אויף די פסק . עפעס ענטפער מן הנידון.
צו זאגן "חס מלהזכיר" ווייל דאס שטימט מיט דיינע פריוואטע הרגשים שאפנדיג דעם איינדרוק אז ווער ס'האלט אנדערש איז ארויסגעפאלן פון יהדות, דער אליינס איז די ערגסטע סכנה.
יעדער איז בארעכטיגט זיך אויסצושמיסן תורה' דיגע און שכל' דיגע געדאנקען וויאזוי מ'קען דאס פארמיידן. ווי מער געדאנקען אלץ בעסער. לאז מיר נישט דערשטיקן קיינעם.
נישטא קיין "חס מלהזכיר" אזוי לאנג ווי מ'איז נישט עובר אן הלכה מפורשת אדער יסודות היהדות.
אויב האלט איר איז יענעמס תגובה איז אן איסור צו זאגן/שרייבן/ליינען, דאן קליק אויף "באריכט די תגובה".
יעדער איז בארעכטיקט צו צולייגן צו "ארויס פון שאכטל" עצות וואס מ' קען טוהן להבא. יעדער דא איז וואויל און ערליך. יעדער מיינט גוט'ס.