שאלות אין הלכה

[שאינו יודע]

דאס איז נאר אלץ עונג שבת, אויב אבער איז עס נישט קיין טירדה איז עס מותר לכתחילה. וז"ל הב"י: ומ"ש ומ"מ משום עונג שבת מצוה שלא יחשוב בהם כ"כ ה"ר יונה באגרת התשובה אסור לאדם שיהא לבו טרוד בעסקיו בשבת אע"פ שאמרו חכמים הרהור מותר אם יש לו מתוך ההרהור טרדת לב או נדנוד דאגה אסור שנאמר ועשית כל מלאכתך ואמרו במכילתא שתהא כל מלאכתך בעיניך כאילו היא עשויה שלא תהרהר עליה

נאפס. דעמאלטס איז אסור מדינא. די מצוה איז אויף יעדע הרהור. ופשוט

[חלב ישראל]

קוק נאכאמאל אריין אין בית יוסף.

[שאינו יודע]

קוק נאכאמאל אריין אין בית יוסף און שער התשובה.

בית יוסף זעסטו וואס איך האב געשריבן. קוק אריין אין שו״ע הרב

[חלב ישראל]

איך גיי מיך נישט דינגען מיט דיר איבער עברי טייטש.

דער רב אין שו"ע זאגט טאקע ווי דיר.

[שאינו יודע]

נאך מער. בוטשטאטשער רב איז מסופק אויב איינער וואס איז צוגעוואוינט צו שרייבן זיינע חידושים וויאזוי מעג ער מחדש זיין שבת. ער טראכט דאך גראד אז ער גיייט עס אפ שרייבן

[שאינו יודע]

איך ביי מיך נישט דינגען מיט דיר איבער עברי טייטש.

הרהור איז נישט לכתחילה מותר. מצוה שלא יחשוב בהם

מקור? דאכצעך מיר אז אין שו"ע שטייט נישט אזא זאך.

יעצט קוק אין שוע״ה

[חלב ישראל]

שוין איז עס א מחלוקת צווישן דעם ב"י/רבינו יונה און שו"ע הרב/אשל אברהם.

דא האסטו דאס לשון פון רבינו יונה, די לשון פון ב"י איז ממש ווארט ווארט פון דארט, די שו"ע הרב האט שוין צוגעלייגט אייגענע זאכן.

איך זע שוין אז ס'איז מער קאמפליצירט ווי כ'האב געמיינט, דער מחבר אליינס אין שו"ע זאגט אנדערש ווי אין ב"י.

מ'קען טאקע אריינקוועטשן אין מחבר אז ס'זאל שטימען מיט'ן ב"י, און אזוי האב איך אלץ געלערנט, ווייל אז נישט איז עס א סתירה מיט די גאנצע סימן ביז אהין, עכ"פ יעצט פארשטיי איך שוין פון וואו די פוסקים האבן גענומען די חומרא פון לא יחשוב בהם כלל.

[שאינו יודע]

נאך מער, דער ספורנו טייטשט ששת ימים תעבוד אז מען זאל אזוי מאכן די ארבייט אז עס זאל זיין כאלו מלאכתו עשוי׳ אום שבת

וז״ל פ׳ יתרו
זכור את יום השבת הי׳ תמיד זוכר את יום השבת בעסקיך בימי המעשה וכו׳ לקדשו, וזה תעשה כדי שתוכל לקדשו
הזהיר שיסדר האדם עסקיו בימי המעשה באופן שיוכל להסיח דעתו מהם ביום השבת

[חלב ישראל]

למעשה, לויט דעם ספורנו מעג מען מחשיך זיין על התחום?

[שאינו יודע]

פארוואס נישט. די מצוה איז לכאורה נישט אויף מחשיך זיין.

[שאינו יודע]

קענסט פרעגן לכתחילה לויט די וואס האלטן אז עס איז אייביג דא א מצוה שלא יחשוב. וואס טוט זיך מיט מחשיך זיין

[חלב ישראל]

אין לך מהרהר יותר מזו, און דאס פרעג איך טאקע. דער מחבר עכ"פ האט נישט געהאט קיין פראבלעם דערמיט, והוא הדין בנידן דידן.

[מאתים]

אויב א דרויסנדיגער מענטש וואלט נישט געכאפט אז ער טוט עס אלץ ארבעט, מעג מען, מ'זאל נאר אכטונג געבן נישט צו זאגן אז מ'טוט עס פאר דעם.

וואס מיינט אז א דרויסנדיגער וואלט נישט געוואוסט? און אלס שכר שבת איז עס אויך מותר?

ער ליינט דאך אויך אינדערוואכן ממילא איז עס בהבלעה.

אויב באצאלט מען אויף די שעה העלפט נישט אז מבאקומט עס בהבלעה סי' שז ס''ד מ"א סק'ז

[מאתים]

שרייבן שרייבט ער דאך זיכער נאר אינדערוואכן, אויב נישט איז ער דאך סייווי א מחלל שבת.

וואס מיינט אז א דרויסנדיגער וואלט נישט געוואוסט?

אויב ס'איז נישט אנמערקבאר אז ער טוט אן ארבעט, ד.ה. אז די מעשה אליינס איז נישט קיין ארבעט, און דאס אז ער טוט עס אלץ ארבעט איז בכלל הרהורים מותרים.

הרהור איז נישט לכתחילה מותר. מצוה שלא יחשוב בהם

אין שערי תשובה אויפן מחבר שו סעיף ח : עי' שאלת יעבץ שהרהור מתוך הכתב אסור, וכן קריאת גאזעטן שיש בהם ידיעה ממשא ומתן וכן ללכת במקום הניתוח למלאות ידו בחכמת הרפואה אסור בשבת עייש

[Haklal]

מיין קליין יונגל האט אריינגעטראגן אומאפגעשיילטע פרוכט אין טוילעט, מה דינו?

[שטאלצער יוד]

בספר דברי יצחק הביא ששמע בשם הרה״ק מהר״ש מבעלזא,‏ שלא יאכל מאכל שהיה בבית הכסא.‏ ובספר לקוטי מהרי״ח ‏(בדברים הנוהגים בסעודה)‏ הביא מספר שלמי ציבור שכתב דרוח רעה אינו שורה אלא על אדם שיש בו קדושה ולא על אוכלין,‏ אך כתב דבכ״ז אי אפשר לדחות דברי הרב הדומה למלאך ה׳ צבאות מהר״ש,‏ כי רב תנא הוא ופליג,‏ וכן מנהג העולם,‏ עכתו״ד.‏ וכתב בשו״ת מנחת יצחק ‏(ח״ג סי׳ ס״ג)‏ דבבית הכסא שלנו יש להקל בשעת הדחק,‏ ובתנאי שיהיה ביה״כ נקי.‏

[חלב ישראל]

איינער האט אמאל געפרעגט דעם חזון איש צו מ'מעג עסן עפעס וואס איז געווען אין בית הכסא, ער האט אויסגעפלאצט אין א געלעכטער, ער האט קיינמאל פארדעם נישט געהערט פון אזא מין זאך.

[farshlufen]

מיין קליין יונגל האט אריינגעטראגן אומאפגעשיילטע פרוכט אין טוילעט, מה דינו?

אין מרא דשמעתתא ברענגט הג' המח' בשם רבו הק' רמ"א פריינד זצ"ל אז מ'זאל עס אפגיסן.

[בראשית ברא]

איינער האט אמאל געפרעגט דעם חזון איש צו מ'מעג עסן עפעס וואס איז געווען אין בית הכסא, ער האט אויסגעפלאצט אין א געלעכטער

דאס האט געדארפט זיין אן אינטערעסאנט ספעקטאקל, אשאד איך בין נישט דארט געווען בשעת מעשה.

[אהרן הלוי]

היינטיגע בתי כסא האלטן א סאך פוסקים אז עס האט נישט קיין דין פון בית הכסא לענין קריאת שמע (ויל"ע מצד מרחץ).

[Haklal]

מיין קליין יונגל האט אריינגעטראגן אומאפגעשיילטע פרוכט אין טוילעט, מה דינו?

אין מרא דשמעתתא ברענגט הג' המח' בשם רבו הק' רמ"א פריינד זצ"ל אז מ'זאל עס אפגיסן.

יישר כח

[גבר ישראל]

היינטיגע בתי כסא האלטן א סאך פוסקים אז עס האט נישט קיין דין פון בית הכסא לענין קריאת שמע (ויל"ע מצד מרחץ).

בימים ההם ווען עס איז נאך געוועהן מותר צו רייכערן אויף א פליגער, האט מען דאך געמעגט צינדען נרות חנוכה אין די בית הכסא מיט א ברכה, וכמדומה לי שיש תשובה מהשבט הלוי אפילו על זה

[נא_שכל]

היינטיגע בתי כסא האלטן א סאך פוסקים אז עס האט נישט קיין דין פון בית הכסא לענין קריאת שמע (ויל"ע מצד מרחץ).

לכאורה עיקר דין "מרחץ" איז נאר א שטוב וואס די הייס וואסער ליגט דארט שטענדיג, און מ'פלעגט זיך באדן אין די וואסער, ממילא איז געווען א געפערליכע ריח, לדוגמא א מקוה דריטע טאג יו"ט אן טוישן די וואסער..., משא"כ אין די הייזער בלייבט קיינמאל די וואסער שטיין, און ס'האט לכאורה נישט קיין דין מרחץ, כנלענ"ד.

[פויגל מילך]

פרייטיג צונאכט סוף קידוש איז דער בעכער ארויסגעפאלן פון די האנט (ס'איז דא וועם צו בלעימען) און ס'איז נישט געבליבן אינם כוס קיין איין טראפ, האב איך זיך אויסגעלייגט בפישוט און געזיפט פון די פלאר כדי נישט צו דארפן איבערמאכן קידוש.

עס געטוהן אן א הפסק, איז דא א בעסערע מהלך?

[shimon7323]

ניצן פונעם פלעשל וואס ליגט אויפן טיש מיינעך.