אין חדר האב אלעמאל געוויסט אז מ'רעדט נישט פון ברכו היז כתר שפעטער אין די עלטערע חדר יארן בין איך געוואויר געווארן אז מ'רעדט נישט ביז נאך קדיש תתקבל... (ווייל מ'טאר נישט רעדן ביי הויכע שמו"ע...)
כ'פארשטיי פון דעם צעטל אז פונעם בעש"ט שטאמט דאס נישט רעדן פון נאכן תיקן. און די דמשק אליער שרייבט אז פון די נאכט פאר ערב שבועות זאל מען נישט רעדן (ס'קוקט מיר אויס אז די דמשק אליער רעדט פון די הויכע יודן).
איך האב אייך נאר געוואלט זאגן אז: ווען דו שרייבסט עפעס פאר מיר און דו ווילסט אז איך זאל עס זעהן, ציטיר מיר.
כ'פארשטיי פון דעם צעטל אז פונעם בעש"ט שטאמט דאס נישט רעדן פון נאכן תיקן. און די דמשק אליער שרייבט אז פון די נאכט פאר ערב שבועות זאל מען נישט רעדן (ס'קוקט מיר אויס אז די דמשק אליער רעדט פון די הויכע יודן).
פונעם בעש"ט שטייט, נישט צו רעדן פונעם תיקון ביז כתר, און פונעם של"ה הק' איז פון ברכו
פויער האט געשריבן:רי הפטורה זאגט מען די נבואה פון ספר יחוקאל מעשה מרכבה, אין זוהר הקדוש שטייט דער טעם, ווייל יחזקאל הנביא האט דאס געזען שבועות.
אין שועה“ר (סי' תצד ס“ז) שטייט (בשם די א“ר און די חק יעקב) אז שבועות ביי די הפטורה זאל מען שטיין (נישט נאר דער וואס זאגט פאר די הפטורה נאר די גאנצע עולם)
כאפט אריין טויזענטער מצות טעגליך:
ווען א יוד טוהט א מלאכה אינדערוואכען און ער טראכט אז אז ער טוהט עס יעצט ווייל יעצט מעג מען נאך אבער שבת גייט ער נישט הנה עשיית המלאכה הלזו למצוה יחשב תיכף כאלו עשה מצות עשה מעשיות בפועל ממשאגרא דכלה פרשת בהר
כ'פארשטיי פון דעם צעטל אז פונעם בעש"ט שטאמט דאס נישט רעדן פון נאכן תיקן. און די דמשק אליער שרייבט אז פון די נאכט פאר ערב שבועות זאל מען נישט רעדן (ס'קוקט מיר אויס אז די דמשק אליער רעדט פון די הויכע יודן).
פונעם בעש"ט שטייט, נישט צו רעדן פונעם תיקון ביז כתר, און פונעם של"ה הק' איז פון ברכו
די חתם סופר שרייבט אויף א פלאץ אז לויטן חשבון פון י"ב מיל ביי יעדע דיבור קומט אויס אז די לעצטע דיבור איז געווען בעת רעוא דרעווין און וועגן דעם איז עס אזוי געהויבענע זמן
מיר פרייען זיך נישט מיט די מפלות אדער נצחונות פון די ציונים
מיר ווארטן אויף ביאת משיח וואס וועט אונז אויסלייזן פון גלות פון די ציונים און אראבער ביינעזאם
קרייסלער האט געשריבן:די חתם סופר שרייבט אויף א פלאץ אז לויטן חשבון פון י"ב מיל ביי יעדע דיבור קומט אויס אז די לעצטע דיבור איז געווען בעת רעוא דרעווין און וועגן דעם איז עס אזוי געהויבענע זמן
פון דיין יעצטיגע מימרא און א מימרא פון א תגובה פארדעם קומט אויס א גרויסע חילוק און די שעות ווייל לויטן חתם סופר האט זיך אנגעהויבן שפעטסטענס ביים נץ און גענדיגט בעת רעוה דרעווין ביי שלש סעודות זיכער נישט פאר חצות האט עס גענומען לכה"פ 5 שעה משא"כ די אנדערע מהלך האט עס גענומען 3 שעה
כ'פארשטיי פון דעם צעטל אז פונעם בעש"ט שטאמט דאס נישט רעדן פון נאכן תיקן. און די דמשק אליער שרייבט אז פון די נאכט פאר ערב שבועות זאל מען נישט רעדן (ס'קוקט מיר אויס אז די דמשק אליער רעדט פון די הויכע יודן).
פונעם בעש"ט שטייט, נישט צו רעדן פונעם תיקון ביז כתר, און פונעם של"ה הק' איז פון ברכו
לויט די של"ה הקדוש פון ברכו ביינאכט אדער צופרי?
לכאורה די ברכו פין די עליות ביי קריאת התורה
כאפט אריין טויזענטער מצות טעגליך:
ווען א יוד טוהט א מלאכה אינדערוואכען און ער טראכט אז אז ער טוהט עס יעצט ווייל יעצט מעג מען נאך אבער שבת גייט ער נישט הנה עשיית המלאכה הלזו למצוה יחשב תיכף כאלו עשה מצות עשה מעשיות בפועל ממשאגרא דכלה פרשת בהר
כ'פארשטיי פון דעם צעטל אז פונעם בעש"ט שטאמט דאס נישט רעדן פון נאכן תיקן. און די דמשק אליער שרייבט אז פון די נאכט פאר ערב שבועות זאל מען נישט רעדן (ס'קוקט מיר אויס אז די דמשק אליער רעדט פון די הויכע יודן).
פונעם בעש"ט שטייט, נישט צו רעדן פונעם תיקון ביז כתר, און פונעם של"ה הק' איז פון ברכו
sheetrock האט געשריבן:כ'פארשטיי פון דעם צעטל אז פונעם בעש"ט שטאמט דאס נישט רעדן פון נאכן תיקן. און די דמשק אליער שרייבט אז פון די נאכט פאר ערב שבועות זאל מען נישט רעדן (ס'קוקט מיר אויס אז די דמשק אליער רעדט פון די הויכע יודן).
פונעם בעש"ט שטייט, נישט צו רעדן פונעם תיקון ביז כתר, און פונעם של"ה הק' איז פון ברכו
לויט די של"ה הקדוש פון ברכו ביינאכט אדער צופרי?
לכאורה די ברכו פין די עליות ביי קריאת התורה
פארוואס טראכט איר אזוי?
די זעלבע סיבה פארוואס די טראכסט אז די שלה“ק רעדט פין ברכו צופרי
כאפט אריין טויזענטער מצות טעגליך:
ווען א יוד טוהט א מלאכה אינדערוואכען און ער טראכט אז אז ער טוהט עס יעצט ווייל יעצט מעג מען נאך אבער שבת גייט ער נישט הנה עשיית המלאכה הלזו למצוה יחשב תיכף כאלו עשה מצות עשה מעשיות בפועל ממשאגרא דכלה פרשת בהר