פון
דאדער רבי רבי הערש לייב דער גרינדער פון דער אליקער דינאסטיע איז נתגלה געווארן אין אויסטערלישע אומשטענדן, ווען ער איז געקומען אויף דער וועלט, איז זיין פאטער שוין געוועהן טויט זיין מוטער א פשוטע יודנע איז שוין געווען אויף דער צייט אין שלעפנדיק זיך איבער דער וועלט איז זי געקומען קיין אליק דא האט זי דאס קינד געבוירן אין שטאטישן הקדש
זעהר א גרויסער שטיפער איז ער געוועהן פון זיין יוגנט דאך האבען די מלמדים געזעען אז דאס קינד וועט זיין א "נר בישראל" ווען ער איז עלטער געווארן האט אים א ארענדאר גענומען צו זיך פאר א איידעם אין דארף פלעגט דער קומענדיקער רבי פיל לערנען אין דער זעלבען דארף האט אויך געוווינט א פריץ ביי וועלכען דער ארענדאר האט געהאלטען די קרעטשמע איינמאל אין א פרימארג ווען דער פריץ איז ארויסגעפארן אויף זיינע טאג טעגליכע שפאצירן איז צו זיינע אויערן דערגאנגען דער גערויש פון פלושטענדיק וואסער צוקוקנדיק זיך האט דער פריץ דערזעען ווי א יונגערמאן באדט זיך אין זיין סאדזשעווקע דערוויסנדיק זיך ווער ער איז האט ער געשיקט רופן זיין שווער און אים באפוילן אז מער זאל אזעלכעס נישט געשעהן אין געג?? וועט ער אים פארטרייבן פון דארף און צונעמען די קרעטשמע, דער שווער דערהערנדיק רי גזירה פון פריץ, האט געפאדערט ביים איידעם אז ער זאל ניט מרגז זיין דעם ברויטגעבער, הערש לייב איז דערויף ניט איינגעגאנגען נאר זיצנדיק ביים טיש האט ער גענומען צייכנען א מענשליכע פיגור און ווען ער האט ווי פארענדיקט האט ער אפגעמעקט די פיס, באלד האט זיך איבערן דארף צוטראגן א ידיעה, אז דער פריץהאט זיך די פוס פאדרייט, פול דאקטוירים האט מען געבראכט צום קראנקן און קיינער פון זיי האט ניט געפונען קיין מיטל, איינער פון די הויף דינער, וועלכער האט געהערט וועגען די ווונדערפון דער זשידעקי האט געראטען דער האר זיינעם ער זאל זיך צו אים ווענדן, דער רבי רבי הערש לייב (צו יענער צייט הערש לייב) האט געשטעלט א פאדערונג, אז דער פריץ זאל אים אוועקשענקן די סאדזשעווקע אין וועלכער ער פלעגט זיך טובל זיין, און דעמאלסט וועט דער חולה געזונט ווערן, ביז היינט צו טאג טראגט נאך די סאדזשעווקע דעם רבינס נאמען. (געהערט ביים רבין אין הויף)