בניהו האט געשריבן:נשמה האט געשריבן:בניהו האט געשריבן:איך האב געשריבן איך פארשטיי ״דיינע נקודות...״
און וואס זענען דיינע נקודות? אדער דיין גאנצע בילד?
איך האלט נאכאלץ אז דאס זענען גוטע ׳טולס׳ פון וואס מ׳קען נאשן גוטע אינפארמאציע אבער נישט גענוג טיף און גענוג געבויעט אז מ׳זאל מיט דעם קענען אוועקשטעלן א איד. א אידיש קינד, אפילו די גוף, איז אסאך אסאך טיפער, ברייטער און העכער ווי אן אניגראם.
נשמה, דו ביסט דאך יא א עמקות׳דיגער.. דו זעהסט נישט אין דעם א געוויסע באקסעדיגע קטנות המוחין?
בעזרת השי"ת עושה שמים וארץ
אוועקשטעלן א יודיש קינד מיינט אז א יוד זאלן מער און אמת'דיגער און נאך אמת'דיגער וועלן דעם רצון השי"ת און זיך מבדיל זיין פון טומאה,
און זיך מדבק זיין אין די קדושה. זיך מדבק זיין אין קדושה מיינט: וועלן זיין נאנט צום אייבערשטן. והתקדישתם והייתם קדושים. קדושים תהיו לאלקיכם כי קדוש אני. ווען א יוד איז זוכה אז השי"ת העלפט אים און ער גייט ארויס פון זיין 'איגו', ווערט ער דבוק בעולמות העליונים און אין גדלות המוחין. מ'איז נאר אין א באקס ווען מ'איז אין די 'איגו', מ'איז נאר אין באקס ווילאנג מ'איז דבוק אין טומאה, און מ'איז נאר אין א באקס ווילאנג מ'איז א ערל.
השי"ת האט געזאגט פאר אברהם אבינו התהלך לפני והיה תמים. זיי - די אלגעמיינע ערלים - בלייבן אין זייער באקס אפילו ווען זיי קריכן ארויס פון זייער איגו, אבער אז א השי"ת העלפט א יוד און ער קריכט ארויס פון זיין 'איגו' ווערט ער געזונט בנפש און אין מידות בין אדם לחבירו ובין אדם למקום, און ער ווערט נאנט צום אייבערשטן און נישט צו זיך אליין. און נאנטקייט צום אייבערשטן איז גדלות המוחין.
פיהלן ביי זיך "איך בין די גדלות המוחין" איז יישיות. מ'דארף פיהלן אז ס'איז דער אייבערשטער וואס ער איז די מקור פון מיינע השגות. ס'איז אזוי ווי דו זאלסט זאגן אז הכנעה איז קטנות המוחין. אז שבירת הלב איז קטנות המוחין.
וויאזוי דיין נפש זאל ווערן נאכדעם וואס דו קריכסט ארויס פון דיין 'איגו', דאס זאגט נישט די אניאגראם. דאס זאגט דער אייבערשטער. דאס זאגט אונז די תורה. א גוי בלייבט אין קטנות און א יוד גייט אריין אין גדלות און אין דערהויבענע השגות אלוקות.
לאמיר נעמען די זאץ: ס'איז נאר 'טולס' פון וואס מ'קען נאשן אינפארמאציע אבער נישט גענוג טיף און גענוג געבויט, און לאמיר עס אריינברענגען אונטער א געוויסע ליכטיגקייט.
די עצם זאך פון די 'איגו' אין די מענטשהייט איז די וועג וויאזוי א מענטש דערווייטערט זיך פון זיין נאנט צום באשעפער, איז די וועג וויאזוי א מענטש שאפט זיך פראבלעמען אין מידות. בין אדם לחבירו און בין אדם למקומו של עולם. איז די זאך וואס מאכט טראבל אין די וועלט.
די עצם זאך פון די איגו אין די מענטשהייט אין די טיפסטע זאך. ס'איז נישט א זייטיגע זאך. ס'איז
די זאך. (ווי מוח בקדקדו זאגט שוין איינס פריער) אונזערע ספרים הקדושים איז פול מיט די ענין. און אונזערע ספרים ווערט עס אנגערופן 'אנכיות', 'גאווה', 'יישיות', 'כוחי ועוצם ידי', און נאך און נאך. ס'איז די עיקר עבודת המידות, די עיקר העלאת המידות. די עיקר החסידות. יא, די עיקר החסידות.
אויב דו קוקסט אויף די עצם אניאגראם, קען עס אויסזעהן ווי א קטנות, אבער אויב דו זעהסט אז דאס איז די זאך וואס שטערט א יוד פון זיין גוט במידות ובדביקות, קענסטו דען זאגן דערויף אז ס'איז א קטנות.
ס'איז די זאך.
דו זאגסט אז א יודיש קינד, אפילו די גוף, איז אסאך אסאך טיפער, ברייטער, און העכער
ווי די אניאגראם. דאס איז נישט ממש ריכטיג. לאמיר דיר ערקלערן. די איגו איז די זאך וואס א יודיש קינד האט אין זיך. א יודיש קינד האט אין זיך דער איגו. ער וועט עס נישט האבן אזוי נישט איידל און גראב ווי ביי א גוי ודי, אבער די עצם ערשיינונג פון איגו איז די זעלבע ממש. אזוי ווי דו פארשטייסט אז די עצם ערשיינונג פון 'גאווה' איז די זעלבע ביי א יודיש קינד, און עס איז נישט שייך צו זאגן אז ס'איז ברייטער און טיפער און העכער.
דו קענסט זאגן אז
די קדושה צו וואס א יודיש קינד
איז מחובר, איז טיפער ברייטער און העכער. אבער צי וועסטו זאגן אז די 'איגו', אז די 'אנכיות' פון א יודיש קינד איז טיפער און ברייטער און העכער? ס'איז טיפער, ווייל כשיורדין יורדין, ס'איז ברייטער, ווייל א יודיש קינד איז מקושר צו מער זאכן, און ס'איז העכער ווייל מ'קען פוגם זיין אין העכערע עולמות.
ווערטליך אין א זייט געלייגט. די עצם איגו איז אויך דא ביי א יודיש קינד, נאר ס'ברענגט נישט אזעלכע אומאיידעלע רצונות און מעשים ווי ביים אלגעמיינעם.
אבער די איגו איז די זעלבע.
די אלע עכטע השגות וואס דו זעהסט אין א יודיש קינד, די אלע השגות האט גארנישט מיט די 'איגו' פון א מענטש. עס האט מיט'ן אייבערשטן, עס האט מיט די והייתם לי סגולה מכל העמים, ממלכת כהנים וגוי קדוש, עס האט נישט מיט די 'איגו'.
אדער איז מיר בייגעפאלן בדרך הלצה אז ס'האט יא מיט די איגו. ווייל א אלגעמיינער פירער וועט זיך באטראכטן אז ער איז דער וועלטס חזן, און דער יודיש קינד וועט זיך אננעמען אלץ דער גרויסער ספעציעלער צדיק וואס פליהט אין הויעכע הימלען. אפשר דאס מיינסטו צו זאגן אז א יוד איז טיפער, ברייטער און העכער. אדער א אלגעמיינער צווייער וועט זיך פארשטיין אלץ דער גוטער "גוי", אבער דער צווייער יודיש קינד וועט זיך אננעמען אלץ "ר' לייב שרה'ס". מיינט דען דאס טיפער ברייטער און העכער? ניין. זיכער נישט. ס'איז אלעס גאווה. און יישיות.
דאס וואס דו זעהסט א יודיש קינד אלץ הייליגער, אלץ העכער, אלץ איידעלער, דאס האט נישט מיט די 'איגו'. סאו קענסטו נישט זאגן אז א יוד איז העכער און ברייטער און טיפער
ווי די אניאגראם. דו קענסט אבער יא זאגן אז א יודישע איגו איז נישט אזוי נידעריג ווי ביים אלגעמיינעם. דהיינו, דער יודישער זיבענער איז נישט אזוי אין די קליפות און אזוי ווייט אין חשכות ווי דער אלגעמיינער.
אוודאי אזוי. אבער דאס מיינט נישט אז די יוד אז העכער ווי די אניאגראם. נאר די מקור הקדושה וואו א יוד איז מקושר איז העכער ווי ביים אלגעמיינעם שלוש קליפות הטמיאות. אבער קוק אריין אין תניא די נפש הבינוני. און דו וועסט זעהן אז א בינוני איז די זעלבע ווי א נפש הבהמית.
אונזער עצם אָן דעם אייבערשטן איז וואס? אונזער עצם איז הייליגער נישט ווייל מיר שפירן זיך הייליגער. נאר ווייל
כי קדוש אני. דער אייבערשטער איז דער וואס מאכט הבדלה, ער איז דער וואס איז אונז מבדיל און שיידט אונז אפ פונעם גוי.
דאס וואס דו זאגסט אז די עצם יודיש קינד איז טיפער ברייטער און העכער, דאס איז אזוי. אוודאי.
אבער נישט ווען ס'קומט צו די איגו. נישט ווען ס'קומט צו די אניאגראם. די איגו איז די זעלבע מושג. די זעלבע מובחן.
לאמיר נעמען א אלגעמיינער פירער. פאר א אלגעמיינעם פירער וועט מען זאגן אז ער זאל אויפהערן צו טראכטן פון זיך, און אנהייבן טון צום זאך אפילו אויב עס האט נישט מיט אים פערזענליך. פאר א יודישן פירער וועט מען זאגן אז ער זאל אנהייבן טון צום זאך אפילו אויב עס האט נישט מיט אים פערזענליך. ביידע וועלן אבער אנקומען - נאכן ארויסקריכן דערפון - צו גאר עפעס אנדערש. דער אלגעמיינער וועט ווערן א געזונטער גוי, און דער יוד וועט ווערן א שטיק קדושה. פיהלן א נאנטקייט צום אייבערשטן, אז ער איז אלעס.
אוועקצושטעלן א יודיש קינד איז ווען מ'לערנט אים אויס אז ער זאל ארויסקריכן פון זיין אנכיות, און אזוי ארום ווערן נאנט צום אייבערשטן. ווילאנג א מענטש איז אין זיין אנכיות איז דא שאנסן?
די איינציגע זאך וואס בלייבט איבער איז, אז די אניאגראם איז אזאך וואס זיי האבן דורכגעטון. איז וואס? חכמה בגוים תאמין. אוודאי דארף מען זיך אפשיידן פון די גויאישע קולטור, פון די גויאישע ריח. אבער חכמה בגוים? תאמין! און איך וועל דיר זאגן נאך. ס'איז מער א פאקט ווי חכמה, און ס'איז מער רפואת הנפש ווי חכמה. איי פארוואס ווערט עס נישט אזוי מבואר אין אונזערע ספרים הקדושים אויף א דירעקטן אופן? דאס האט זיך זיינע סיבות פארוואס עס גייט אזוי. אבער עס גענוג און נאך מבואר.
די איגו איז א ערשיינונג אין א מענטש.
אונטערשטע שורה איז אז די וועג נאכ'ן עפענען די טיר און ארויסקריכן פונעם איגו איז גארנישט קטנות'דיג. נאר ס'איז די עיקר וויאזוי זיך צו דערנענטערן צו השי"ת.
והשם הטוב יעזור אז מיר זאלן זיך אפשיידן פונעם גוי.