שוא נח ושוא נע
די אחראים: יאנאש,אור המקיף,אחראי,געלעגער
איוב איר נעמט אן אז דער דגש חזק איז א "כפלן" ער טאפעלט דעם אות
קומט אויס אז ס'דא אין דעם ביידע.
אבער די גאנצע זאך איז נישא מדויק.
וואס איז יא אנגענומען איז אז א דגש חזק פארמאכט א הברה.
די הברה פארן דגש ווערט א הברה סגורה.
דאס גופא איז לענ"ד נישט ריכטיג ביי בָּתִּים און אויך ביי לָמָּה הֵנָּה
קומט אויס אז ס'דא אין דעם ביידע.
אבער די גאנצע זאך איז נישא מדויק.
וואס איז יא אנגענומען איז אז א דגש חזק פארמאכט א הברה.
די הברה פארן דגש ווערט א הברה סגורה.
דאס גופא איז לענ"ד נישט ריכטיג ביי בָּתִּים און אויך ביי לָמָּה הֵנָּה
לעצט פארראכטן דורך אליהו אום דינסטאג מארטש 06, 2012 9:34 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 35438
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
אליהו האט געשריבן:
וואס איז יא אנגענומען איז אז א דגש חזק פארמאכט א הברה.
די הברה פארן דגש ווערט א הברה סגורה.
דאס גופא איז לענ"ד נישט ריכטיג בHH בָּתִּים און אויך ביי לָמָּה הֵנָּה
איר מיינט ווייל עס איז מלעיל, דער כלל איז דאך א אן אות וואס טראגט א טעם איז א קמ"ץ גדול.
דאע"ג דכבר למד הרבה פעמים כל התורה והמצות, מ"מ כשיגיע המועד חייב לשאול ולדרוש בהלכות כל מועד ומועד בזמנו [ב"ח]
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 35438
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
איר ברויכט דא נישט צוקומען לעניית דעתכם, כי בפירוש כתה המנחת שי במאמר המאריך:
"חזק- ר"ל כשיבא אות דגושה וטעמה בה אחר קמץ כמו "כלו תפלות" אבל אם יבא הטעם תחת הקמץ הוא קמץ רחב כמו "למה, שמה".
והאריך בזה ובהלל בהפסוק "אנה הי כי אני עבדך".
"חזק- ר"ל כשיבא אות דגושה וטעמה בה אחר קמץ כמו "כלו תפלות" אבל אם יבא הטעם תחת הקמץ הוא קמץ רחב כמו "למה, שמה".
והאריך בזה ובהלל בהפסוק "אנה הי כי אני עבדך".
דאע"ג דכבר למד הרבה פעמים כל התורה והמצות, מ"מ כשיגיע המועד חייב לשאול ולדרוש בהלכות כל מועד ומועד בזמנו [ב"ח]
- יודל מענדלזאהן
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3111
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג נאוועמבער 09, 2008 4:19 pm
- לאקאציע: ואנה מפניך אברח?
פאר די וואס קענען נישט די כללים און קענען\ווילן זיך עס נישט אויסלערנען, אין געוויסע סידורים (מקור הברכה, כלילת יופי, כפתור ופרח און נאך) איז פארהאן א ליין, אזא פת"ח העכער יעדער שוא נע, אזוי אז מען קען גאר לייכט וויסן ווען עס מדגיש צו זיין.
אגב, פארהאן נאך א זאך (אפשר איז שוין פארהאן א באזונדער אשכול דערוועגן) וואס די א"ב מלמדים האבן יא געלערנט, אבער די עברי מלמדים אין אלגעמיין האבן עס איגנארירט, דאס איז דער חטף פתח (קמץ און סגול אויך). עס גרילצט אין די אויערן צו הערן ווי מאנכע בעלי תפלה, אפילו גרויסע תלמידי חכמים, (ביי די אונגארישע עכ"פ, די אנדערע ווייס איך נישט) קוועטשן דעם "א"שר קדשנו ביי הלל, וכדו', בשעת דאס איז א חטף פתח און מען ברויך קוועטשן דעם שו"ן, נישט דער אלף. איך האב נישט קיין טענות צו זיי, ווייל זיי ווייסן פשוט נישט בעסער.
ווען איך פרעג די עברי מלמדים דערוועגן, ענטפערן זיי אז "ביין אונז האט מען דאס נישט גורס געווען." ווען איך צייג זיי אן אז דער מלמד איין כתה אונטער זיי איז עס גראדע יא גורס, בלייבן זיי מיט'ן צונג אינדרויסן. אבער יעצט וואס? זאגט מען מיר אז "דו קענסט נישט פארריכטן די וועלט!"
ווייסטו וואס, אפשר די וועלט טאקע נישט, כאטש "איי-וועלט" לאמיר פרובירן מתקן צו זיין...
אגב, פארהאן נאך א זאך (אפשר איז שוין פארהאן א באזונדער אשכול דערוועגן) וואס די א"ב מלמדים האבן יא געלערנט, אבער די עברי מלמדים אין אלגעמיין האבן עס איגנארירט, דאס איז דער חטף פתח (קמץ און סגול אויך). עס גרילצט אין די אויערן צו הערן ווי מאנכע בעלי תפלה, אפילו גרויסע תלמידי חכמים, (ביי די אונגארישע עכ"פ, די אנדערע ווייס איך נישט) קוועטשן דעם "א"שר קדשנו ביי הלל, וכדו', בשעת דאס איז א חטף פתח און מען ברויך קוועטשן דעם שו"ן, נישט דער אלף. איך האב נישט קיין טענות צו זיי, ווייל זיי ווייסן פשוט נישט בעסער.
ווען איך פרעג די עברי מלמדים דערוועגן, ענטפערן זיי אז "ביין אונז האט מען דאס נישט גורס געווען." ווען איך צייג זיי אן אז דער מלמד איין כתה אונטער זיי איז עס גראדע יא גורס, בלייבן זיי מיט'ן צונג אינדרויסן. אבער יעצט וואס? זאגט מען מיר אז "דו קענסט נישט פארריכטן די וועלט!"
ווייסטו וואס, אפשר די וועלט טאקע נישט, כאטש "איי-וועלט" לאמיר פרובירן מתקן צו זיין...
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 35438
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
- אנעים זמירות
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4693
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך סעפטעמבער 05, 2012 10:32 am
- לאקאציע: ווען מען זאגט אמר ר' בנימין הכל בחזקת סומין וכו'
וויאזוי זאגט מען די ווארט?
אין מגילת רות קאפיטעל ? פסוק י"ט - לִקַטְתְּ?
צוויי שוא'ס סוף ווארט אבער זיי זענען אויך דומות - די זעלבע sound.
ליינט מען עס ליקאטעט?
צוויי שוא'ס סוף ווארט אבער זיי זענען אויך דומות - די זעלבע sound.
ליינט מען עס ליקאטעט?
א מענטש קען זיך טועה זיין.
ואולי אין דברי ההלכות (הרי"ף) בזה נכונים כי אין השלימות בלתי לה' לבדו יתברך ויתעלה ויתנשא שמו יתברך. (ספר הזכות להרמב"ן יבמות כד: מדפי הריף)
די סכנה פון באזוכען כפירה\ליצנות בלאגס
מיינע שיעורים
ואולי אין דברי ההלכות (הרי"ף) בזה נכונים כי אין השלימות בלתי לה' לבדו יתברך ויתעלה ויתנשא שמו יתברך. (ספר הזכות להרמב"ן יבמות כד: מדפי הריף)
די סכנה פון באזוכען כפירה\ליצנות בלאגס
מיינע שיעורים
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 35438
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
אמת אז דער טי"ת איז א נח, (וסימנך פיתוח"י חות"ם, אמת?)
איך געדענק נישט איצט דעם מקור, אבער איך געדענק וואס דער מלמד ע"ה [געוועהן נאך אין אלטן היים] פלעגט אונז צו חזר'ן, ווען א שוא איז אונטער אן אות וואס האט זעלבע הברה מיטן אות שלאחריו, כגון הכא, וכגון "ולמדתם" ו"עבדבם", ליינעט בכל גווני דעם אות ווי א נע.
דער הסבר איז, ווייל ס'איז אוממעגליך ארויסזאגן דעם אות געהעריג מיט א נע. [טרייעט עס שא שטיל, קיינער הערט נישט, און זאגט מיר ביטע צו איר זענט מסוגל ארויסזאגן דעם אות אן בלייבן "מיטן צונג אינעווייניג"...]
איך האב שוין געהערט פון כמה 'מדקדקים' [וואס איז שוין גאווארן כמעט א דאורייתא ביי זייער קרייז] ביי קרי"ש וואס זאגן ולימאטטטטעם, ואבאטטטטעם, און וויפיל יעך האב גטרייעט מוכיח זיין אז מען זאגט כלל נישט ארויס דעם אות האט מיר קיין פודינו נישט געהאלפן.
נ.ב. דער תי"ו איז טעקע א נע (דגוש), אבער ביי סוף ווארט איז דאך אייביג די קריאה א נח.
איך פארשטיי אז אויף דעם האט איר נישט מעיר געווען.
איך געדענק נישט איצט דעם מקור, אבער איך געדענק וואס דער מלמד ע"ה [געוועהן נאך אין אלטן היים] פלעגט אונז צו חזר'ן, ווען א שוא איז אונטער אן אות וואס האט זעלבע הברה מיטן אות שלאחריו, כגון הכא, וכגון "ולמדתם" ו"עבדבם", ליינעט בכל גווני דעם אות ווי א נע.
דער הסבר איז, ווייל ס'איז אוממעגליך ארויסזאגן דעם אות געהעריג מיט א נע. [טרייעט עס שא שטיל, קיינער הערט נישט, און זאגט מיר ביטע צו איר זענט מסוגל ארויסזאגן דעם אות אן בלייבן "מיטן צונג אינעווייניג"...]
איך האב שוין געהערט פון כמה 'מדקדקים' [וואס איז שוין גאווארן כמעט א דאורייתא ביי זייער קרייז] ביי קרי"ש וואס זאגן ולימאטטטטעם, ואבאטטטטעם, און וויפיל יעך האב גטרייעט מוכיח זיין אז מען זאגט כלל נישט ארויס דעם אות האט מיר קיין פודינו נישט געהאלפן.
נ.ב. דער תי"ו איז טעקע א נע (דגוש), אבער ביי סוף ווארט איז דאך אייביג די קריאה א נח.
איך פארשטיי אז אויף דעם האט איר נישט מעיר געווען.
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 35438
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
- אנעים זמירות
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4693
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך סעפטעמבער 05, 2012 10:32 am
- לאקאציע: ווען מען זאגט אמר ר' בנימין הכל בחזקת סומין וכו'
די כללים פון נע זענען:
א - אנהייב ווארט, לדוגמא שמע שוא ש' נע.
ב - צוויי שוא'ס נאכאנאנד אינמיטען ווארט, איז דער צווייטע נע, לדוגמא ובשכבך שוא ב נע. טאמער זענען זיי סוף ווארט זענען ביידע נח, לדוגמא קושט.
ג - נאך א תנועה גדולה (ליידער נאכגעלאזט ביי רוב אירע), לדוגמא מופתים שוא פ' נע.
ד - דגוש (אויך גאנץ נאכגעלאזט), לדוגמא שבכל שוא ב' נע.
ה - הדומות, דהיינו צוויי די זעלבע הברה איז דער ערשטע נע, לדוגמא רננו נ' ראשונה שוא נע.
ועבדתם איז נישט קיין איינס פון די אויבערדערמאנטע ע"כ איז דער שוא נח. ווען מען געוויינט זיך צו איז עס גרינג. (ובאמת איז דער ריכטיגע הברה פון ד' רפויה th אזוי ווי אין the, און אזוי איז טאקע שייך מאריך צו זיין באחד אויפען ד'.)
לכאורה איז דער שוא פונעם ט' אין ולקטת נע צוליב דער כלל פון הדומות.
א - אנהייב ווארט, לדוגמא שמע שוא ש' נע.
ב - צוויי שוא'ס נאכאנאנד אינמיטען ווארט, איז דער צווייטע נע, לדוגמא ובשכבך שוא ב נע. טאמער זענען זיי סוף ווארט זענען ביידע נח, לדוגמא קושט.
ג - נאך א תנועה גדולה (ליידער נאכגעלאזט ביי רוב אירע), לדוגמא מופתים שוא פ' נע.
ד - דגוש (אויך גאנץ נאכגעלאזט), לדוגמא שבכל שוא ב' נע.
ה - הדומות, דהיינו צוויי די זעלבע הברה איז דער ערשטע נע, לדוגמא רננו נ' ראשונה שוא נע.
ועבדתם איז נישט קיין איינס פון די אויבערדערמאנטע ע"כ איז דער שוא נח. ווען מען געוויינט זיך צו איז עס גרינג. (ובאמת איז דער ריכטיגע הברה פון ד' רפויה th אזוי ווי אין the, און אזוי איז טאקע שייך מאריך צו זיין באחד אויפען ד'.)
לכאורה איז דער שוא פונעם ט' אין ולקטת נע צוליב דער כלל פון הדומות.
א מענטש קען זיך טועה זיין.
ואולי אין דברי ההלכות (הרי"ף) בזה נכונים כי אין השלימות בלתי לה' לבדו יתברך ויתעלה ויתנשא שמו יתברך. (ספר הזכות להרמב"ן יבמות כד: מדפי הריף)
די סכנה פון באזוכען כפירה\ליצנות בלאגס
מיינע שיעורים
ואולי אין דברי ההלכות (הרי"ף) בזה נכונים כי אין השלימות בלתי לה' לבדו יתברך ויתעלה ויתנשא שמו יתברך. (ספר הזכות להרמב"ן יבמות כד: מדפי הריף)
די סכנה פון באזוכען כפירה\ליצנות בלאגס
מיינע שיעורים
אנעים זמירות האט געשריבן:די כללים פון נע זענען:
א - אנהייב ווארט, לדוגמא שמע שוא ש' נע.
ב - צוויי שוא'ס נאכאנאנד אינמיטען ווארט, איז דער צווייטע נע, לדוגמא ובשכבך שוא ב נע. טאמער זענען זיי סוף ווארט זענען ביידע נח, לדוגמא קושט.
ג - נאך א תנועה גדולה (ליידער נאכגעלאזט ביי רוב אירע), לדוגמא מופתים שוא פ' נע.
ד - דגוש (אויך גאנץ נאכגעלאזט), לדוגמא שבכל שוא ב' נע.
ה - הדומות, דהיינו צוויי די זעלבע הברה איז דער ערשטע נע, לדוגמא רננו נ' ראשונה שוא נע.
ועבדתם איז נישט קיין איינס פון די אויבערדערמאנטע ע"כ איז דער שוא נח. ווען מען געוויינט זיך צו איז עס גרינג. (ובאמת איז דער ריכטיגע הברה פון ד' רפויה th אזוי ווי אין the, און אזוי איז טאקע שייך מאריך צו זיין באחד אויפען ד'.)
לכאורה איז דער שוא פונעם ט' אין ולקטת נע צוליב דער כלל פון הדומות.
עגרי איבער ולמדתם
איז ט' און ת' דגושה אין כלל פון דומות? מנין?
מיר האבן בדווקא געברענגט פון מלמד ע"ה, און נישט די כללים [פון מגן אברהם], פיתוח"י חות"ם, דגושה, ותחילת תיבה.
דער מלמד ע"ה רעדט פון אן אות הדומה בהברתו לחבירו כגון דלי"ת תי"ו [ולמדתם], טי"ת תי"ו [לקטת]
ווייל עס איז אוממעגליך זיי ארויסצוזאגן געהעריג מיט די אלגעמיינע כללים (וואס רב אנעים האט ערוועינט).
אמת, אז כגון ביי די בני תמן וועלכע האבן נאך פאר יעדן אות אן עקסער הברה וועט נוהג זיין די אלגעמיינע כללים, לא כן ווען ביי אונז וועט דער אות כלל נישט ארויסגעזאגט ווערן.
ואנו יודעים בדיקדוק כלל גדול, שבכל כלל יש יוצא מן הכלל.
דער מלמד ע"ה רעדט פון אן אות הדומה בהברתו לחבירו כגון דלי"ת תי"ו [ולמדתם], טי"ת תי"ו [לקטת]
ווייל עס איז אוממעגליך זיי ארויסצוזאגן געהעריג מיט די אלגעמיינע כללים (וואס רב אנעים האט ערוועינט).
אמת, אז כגון ביי די בני תמן וועלכע האבן נאך פאר יעדן אות אן עקסער הברה וועט נוהג זיין די אלגעמיינע כללים, לא כן ווען ביי אונז וועט דער אות כלל נישט ארויסגעזאגט ווערן.
ואנו יודעים בדיקדוק כלל גדול, שבכל כלל יש יוצא מן הכלל.
אלס פותח האשכול הריני מוסר מודעה, אז זייט כ'האב געשריבן דעם אשכול לייען איך ביי קר"ש 'ולמדתם' מיט א שוו"א נח אויפן דל"ת, און דאס איז דאס ריכטיגע, סי'ז געווען שווער אין אנהויב, אבער כ'האב מיך ציגעוויינט דערצו, און היינט איז עס ב"ה נעשה כטבע, ויהי רצון שיקויים בי הגמ' 'מצננין לו גיהנם'.......
וואס בעאבאכטער זאגט וועגן דומה בהברתו, זאל ער מיר מוחל זיין אבער א דלת האט אן אנדערע הברה ווי א תיו דגוש, (דיין כלל קען זיין ריכטיג ביי א ט' און ת' דגוש)
וואס בעאבאכטער זאגט וועגן דומה בהברתו, זאל ער מיר מוחל זיין אבער א דלת האט אן אנדערע הברה ווי א תיו דגוש, (דיין כלל קען זיין ריכטיג ביי א ט' און ת' דגוש)
יהיה כן האט געשריבן:אלס פותח האשכול הריני מוסר מודעה, אז זייט כ'האב געשריבן דעם אשכול לייען איך ביי קר"ש 'ולמדתם' מיט א שוו"א נח אויפן דל"ת, און דאס איז דאס ריכטיגע, סי'ז געווען שווער אין אנהויב, אבער כ'האב מיך ציגעוויינט דערצו, און היינט איז עס ב"ה נעשה כטבע, ויהי רצון שיקויים בי הגמ' 'מצננין לו גיהנם'.......
וואס בעאבאכטער זאגט וועגן דומה בהברתו, זאל ער מיר מוחל זיין אבער א דלת האט אן אנדערע הברה ווי א תיו דגוש, (דיין כלל קען זיין ריכטיג ביי א ט' און ת' דגוש)
ס'איז נישט די זעלבע, ס'איז דומה בהברתו.
ביטע אויב מעגליך מיר העלפן מיטן ארויס זאגן דעם דלי"ת מיט א נח ביי ולמדתם, און נישט ס'זאל בלייבן 'שטעקן'
אגב, איך גלייב אז איר זענט נישט געבוירן אין א וואלד, און איר האט געהאט א טאטע, זיידע, רבי, סתם עלטערע אידן וואס זיי האבן געהאט כנ"ל, ווי האבן זיי געזאגט?
מען איז נישט דן צי איך בין געבוירן אין א וואלד וכו'...... קיין ענטפער נישט!!, אויב על פי דקדוק קומט עס א נח איז עס א נח, ווילסט זאגט וויזוי דיין טאטע האט געזאגט, אבער כ'זעה נישט קיין הסבר פארוואס ס'זאל זיין א נע בלויז פאר דעם ווייל סי'ז דיר אביסעלע שווער ארויס ציזאגן.....
רבי יאנקעלע זי"ע מפשעווארסק האט דערציילט בשם זיין שווער זי"ע אויפן צאנזער רב אז ביים ליינען בפרשת ויצא ויקח לו יעקב מקל לבנה, האט דער דברי חיים געזאגט אלע סארט צירופים לבָנה לבֹנה לבֵֵנה, נאר נישט דאס ריכטיגע..... ומי יבא בסוד קדושים
וואס כ'מיין צי זאגן, אפילו מיין טאטע זיידע רבי וכו' האבן געזאגט (כ'ווייס נישט, אפשר האבן זיי אויך געזאגט א שווא נח..., ס'יז שווער אויפציכאפן ריכטיג) איז עס נישט קיין 'שיטה', איז מען איז נאך מחויב מהדר צו זיין ביי א מצות עשה דאורייתא ווי קריאת שמע!!
רבי יאנקעלע זי"ע מפשעווארסק האט דערציילט בשם זיין שווער זי"ע אויפן צאנזער רב אז ביים ליינען בפרשת ויצא ויקח לו יעקב מקל לבנה, האט דער דברי חיים געזאגט אלע סארט צירופים לבָנה לבֹנה לבֵֵנה, נאר נישט דאס ריכטיגע..... ומי יבא בסוד קדושים
וואס כ'מיין צי זאגן, אפילו מיין טאטע זיידע רבי וכו' האבן געזאגט (כ'ווייס נישט, אפשר האבן זיי אויך געזאגט א שווא נח..., ס'יז שווער אויפציכאפן ריכטיג) איז עס נישט קיין 'שיטה', איז מען איז נאך מחויב מהדר צו זיין ביי א מצות עשה דאורייתא ווי קריאת שמע!!