מודה אני זאגט מען אין בעט גלייך ווען מען שטייט אויף, נישט ווען מען קומט אין שוהל.
נט"י איז א מחלוקת אויב מען זאל עס זאגען אינדערהיים גלייך נאכן זיך וואשען די הענט נאך הכנות, אדער עס זאגען נאכן זיך וואשען די הענט אין שוהל פארן דאווענען, [אבער עס צו זאגען צוויי מאל איז א ברכה לבטלה], און אשר יצר דארף מען זאגען גלייך נאך הכנות אינדערהיים, און אלקי נשמה גלייך נאך אשר יצר כדי עס צו מסמיך זיין צו אשר יצר.
דאס אלץ איז לפי זכרוני, טאמער איינער ווייסט אנדערש איז ער מכובד זיך צו לאזען הערען.
sheetrock האט געשריבן:כ'האב געזעהן אמאל איינער וואס מאכט שוין באלד חתונה שטעלט זיך שחרית, ער שטעלט ארויף דעם טלית אויפן פלייצע און פאנגט אן ברכת התורה מיט א פרישקייט. מודה אני... בא"י... על מצות ציצית (און קישט די ציצית פונעם טלית...) מצות ה' ברא מאירת עינים (א קיש) וכו'...
די נעקסטע שטיק צייט האבעך באטראכט נאך יונגעלייט וואס זאגן ברכת התורה. ס'איז דא א שיינער עולם ליידער וואס פאנגט נאך אן מיט "מודה אני"
קענסט מסביר זיין וואסי ראנג? איך זאג יעדן צופרי מודה אני ביז לישועתך קויתי ד', נט"י, אשר יצר, אלקי נשמה, ברכת התורה, קריאת שמע, קאווע, וואסי ראנג איך פאשטיי נישט על מצות ציצית האב איך אויפגעהערט ווען כאב ב"ה אנגעהויבן להתעטף בציצית
די מחבר זאגט. גראדע די גמרא אין ברכות זאגט עס, אז ווען א קינד פאנגט אן צו רעדן זאל אים די טאטע אויסלערנען געוויסע פסוקים פון אמונה ווי שמע ישראל, תורה צוה וכו'. צופרי ווען א יונגל קומט אין חדר זאגט מען מיט אים מודה אני (ווייל אויב ער וועט זיך עס נישט דאן אויסלערנען וועט ער עס קיינמאל נישט וויסן) און דערנאך די אנדערע פסוקי אמונה
איך האב אייך נאר געוואלט זאגן אז: ווען דו שרייבסט עפעס פאר מיר און דו ווילסט אז איך זאל עס זעהן, ציטיר מיר.
פנימחדשות האט געשריבן:מודה אני זאגט מען אין בעט גלייך ווען מען שטייט אויף, נישט ווען מען קומט אין שוהל.
נט"י איז א מחלוקת אויב מען זאל עס זאגען אינדערהיים גלייך נאכן זיך וואשען די הענט נאך הכנות, אדער עס זאגען נאכן זיך וואשען די הענט אין שוהל פארן דאווענען, [אבער עס צו זאגען צוויי מאל איז א ברכה לבטלה], און אשר יצר דארף מען זאגען גלייך נאך הכנות אינדערהיים, און אלקי נשמה גלייך נאך אשר יצר כדי עס צו מסמיך זיין צו אשר יצר.
דאס אלץ איז לפי זכרוני, טאמער איינער ווייסט אנדערש איז ער מכובד זיך צו לאזען הערען.
פון ענ''י און ווייטער האט יעדע קהילה א אנדערע מהלך. אין סאטמאר האט מען אויסגעלערנט עס צו זאגן מיט די גאנצע ברכות התורה און אויך אשר ייצר אפילו מ'האט עס שוין געזאגט צופרי.
איך האב אייך נאר געוואלט זאגן אז: ווען דו שרייבסט עפעס פאר מיר און דו ווילסט אז איך זאל עס זעהן, ציטיר מיר.
sheetrock האט געשריבן:פון ענ''י און ווייטער האט יעדע קהילה א אנדערע מהלך. אין סאטמאר האט מען אויסגעלערנט עס צו זאגן מיט די גאנצע ברכות התורה און אויך אשר ייצר אפילו מ'האט עס שוין געזאגט צופרי.
אפילו אן גיין הכנות פארדעם? עס איז דאך לכאורה א ברכה לבטלה.
sheetrock האט געשריבן:פון ענ''י און ווייטער האט יעדע קהילה א אנדערע מהלך. אין סאטמאר האט מען אויסגעלערנט עס צו זאגן מיט די גאנצע ברכות התורה און אויך אשר ייצר אפילו מ'האט עס שוין געזאגט צופרי.
אפילו אן גיין הכנות פארדעם? עס איז דאך לכאורה א ברכה לבטלה.
sheetrock האט געשריבן:פון ענ''י און ווייטער האט יעדע קהילה א אנדערע מהלך. אין סאטמאר האט מען אויסגעלערנט עס צו זאגן מיט די גאנצע ברכות התורה און אויך אשר ייצר אפילו מ'האט עס שוין געזאגט צופרי.
אפילו אן גיין הכנות פארדעם? עס איז דאך לכאורה א ברכה לבטלה.
יא יא, כמש"כ הרמ"א סימן ו' סעיף ב', חוץ אויב מען גייט נאכאמאל הכנות און מען מאכט נישט קיין אשר יצר גלייך.
לגבי ענט"י האב איך געהערט פון א עלטערע מורה הוראה מובהק אז מען ברויך דאס זאגן גלייך נאכן וואשן די הענט נאך עשיית צרכיו אינדערפרי.
דער אמת איז, דער עיקר ע"ה פון דעם אינגערמאן וואס האט געזאגט אלעס איז, אז ער האט געמאכט די ברכה פון על מצות ציצית און אויך אז ער האט געזאגט די פסוקים פון תורה צוה וכו' פאר ברכת התורה, דאס איז זיכער נישט אויסגעהאלטן.
לכאורה האט געשריבן: פארוואס שרייבט מען תגובות אן זיך פארשטענדיגן מיטן מוח?
sheetrock האט געשריבן:פון ענ''י און ווייטער האט יעדע קהילה א אנדערע מהלך. אין סאטמאר האט מען אויסגעלערנט עס צו זאגן מיט די גאנצע ברכות התורה און אויך אשר ייצר אפילו מ'האט עס שוין געזאגט צופרי.
אפילו אן גיין הכנות פארדעם? עס איז דאך לכאורה א ברכה לבטלה.