ר' אפרים זלמן היילפרין איז געבוירן געווארן י"ג כסליו תרל"ב
(בהקדמת ספרו שמר אמנים שרייבט ער כי ב"ה בי"ג כסליו שנה זו [תשי"ב] מלאו לי שמונים שנה בחסדו הגדול, אשר אבותי לא הגיעו לשנים הללו. אין אנציקלופדיה לחכמי גאליציע שטייט בטעות אז ער איז געבוירן י"ג טבת תרל"ב), צו זיין פאטער ר' אלחנן דוב און זיין מוטער מרת הינדא בילא נכדת ר' איציקל האמבורגער אב"ד אה"ו
(בהקדמת ספרו שמר אמנים שרייבט ער מצד אמי אני נכד להגה"ק מרן ר' יצחק האמבורגער זצ"ל דור חמישי). אזוי אויך איז ער געווען א אייניקל ממשפחת באב"ד ומשפחת ראפאפארט
(שם).
זוכענדיג אין גוגל אינפארמאציע איבער אים, האב איך געפינען דאס פאלגענדע:
בקונטרס של רבי אפרים זלמן הלפרין מדענוור-ירושלים מסופר בעמוד מ' שהילדים שנולדו להוריו מתו, וכשאמו נתעברה אתו, שלח רבי שלמה קלוגר שיגשו אל רבה של טרנופול. הרב אמר לאמא ללכת להתפלל בבית העלמין ליד קברו של סב המשפחה רבי משה כיוון שהניח צוואה שעד עשרה דורות מיוצאי חלציו כל מי שיבוא לבקש על בנים יעתיר בעדו. היא עשחה כן, ואכן הבקשה נתמלאה והבן שרד לאריכות ימים. הוא מעיד שהשתטח בעצמו על הקבר וראה שנחקק שם: ומשה עלה אל האלוקים עש"ק ז' אדר.
ער האט געלערענט בבחרותו ביים בארימטן גאון ר' יצחק חיות מבראד בעל שיח יצחק עמ"ס מכות ושו"ת שדה יצחק (נפטר ביום ד' כ"ד שבט תרס"א).
אגב דאס וואס ס'איז אין די פריערדיגע תגובה דערמאנט געווארן זיין זיידע ר' יעקב שלמה היילפרין אב"ד פרעמישלאן און אז ס'איז דא אין היברו בוקס א חיבור בכת"י פון אים איז אינטערסאנט אראפצוברענגען וואס ער שרייבט בהקדמת ספר הנ"ל: אם כי אבותי לא הדפיסו את חבוריהם בחייהם, ואחרון מהם אא"ז הרב ר' יעקב שלמה היילפרין זצ"ל נ"ע, שכל ימי חייו כתב כעשרת אלפים גליונות, כולם נמצאים אצלי, ושאלתיו כמה פעמים למה לא ידפיסם ואמר לי שכבר אמרו חז״ל (מגילה י"א) הרבה נביאים נתנבאו להם לישראל וכו', אלא נבואה שהוצרכה לדורות נכתבה ושלא הוצרכה לדורות לא נכתבה, ועיי"ש ברש"י הקדוש ובמפרשים בעץ יעקב, א"כ אנו רואים מה שנצרך לדורות נכתב, ואני מחויב לכתוב חידושי, כמו שכתוב בזהר ובספר חסידים, שכל מי שמחדש דבר בתורה מחויב לכתבו, אבל להדפיסו לפרסם, אם ימצא איזה דבר מחידושיו אשר יש בהם צורך לדורות בודאי יסבב עלת העלות וסיבת הסיבות שיודפס ויתפרסם. אזוי אויך שרייבט ער דארט אז ר' יעקב שלמה איז נסתלק געווארן כ"ח טבת תרנ"ה.
בשנת תרס"ו - אלט זייענדיג 34 יאר - איז ער געקומען קיין אמעריקא ווי ער איז געווארן רב אין ביהמ"ד זרע אברהם טריסק אין דענווער - ווי בן בוזי האט שוין דערמאנט - און דערנאך איז ער געקומען קיין ניו יארק ווי ער האט אנגענומען דאס רבנות אין די לאוער איסט סייד אין ביהמ"ד אנשי בראד.
אין ספר לדור אחרון איז געדרוקט א קול קורא פון אגודת הרבנים דארה"ב וקנאדא משנת תרצ"ה, צווישן זיי איז דא חתימת ר' אפרים זלמן ווי ער שרייבט חופ"ק נוי יארק.
אין יאר תרצ"ו איז ער ארויף קיין ארץ ישראל ווי ער האט זיך באזעצט אין ירושלים, און איז געווארן אויפגענומען אלס גבאי ראשי דישיבת חיי עולם (ס'איז דא געדרוקט עטליכע דאקומענטן פון ישיבת חיי עולם ווי מ'געפינט זיין נאמען צווישן די חותמים), און בשנת תרצ"ח האט ער געגרינדעט די מרכז לטהרת המשפחה בא"י.
ער איז שפעטער עטליכע מאל געווען אין אמעריקא נאך געלט פאר די "מרכז לטהרת המשפחה בא"י" ווי ער האט געדינט אלס יו"ר, זעה אין הפרדס שנה כ"ז חוברת ג' ווי ער שרייבט בשנת תשי"ג אז ער איז שוין אין שנת פ"א לחייו און ער טאר באמת נישט פארן אזא נסיעה לויט זיין געזונט צושטאנד, טראץ דעם נעמט ער אונטער די נסיעה עיי"ש. ס'איז טאקע פארגעקומען לכבודו א גרויסארטיגע קבלת פנים, ס'איז געדרוקט אין הפרדס שנה כ"ח חוברת ט' מיט אלע דעטאלן, צווישן אנדערע שטייט אז ס'איז געווען מיט די באטייליגונג פון האדמורי"ם מסאטמאר וסקווירא ועוד. אויך אין הפרדס שנה כ"ח חוברת ה' שטייט איבער זיין דעמאלסדיגע אנקום קיין אמעריקא.
אין ספר אדמור"י בעלז ח"ד עמ' רסז שטייט א מעשה נורא וואס האט פאסירט ביי איינע פון זיינע באזוכן אין אמעריקא, אז עפ"י הצעת האדמו"ר מגור איז ער געפארן קיין אמעריקא אויף די עלטערע יארן לטובת די מרכז כאטשיג ער איז שוין געווען איינמאל און ער האט נישט מצליח געווען האט אים אבער האדמו"ר מגור שטארק צוגעשטופט ער זאל יא פארן, און דארט ווי ער איז איינגעשטאנען זייענדיג אין אמעריקא איז געווען א טיר צום הויף, און אונטער דעם איז געווען א טיפע גרוב, איינמאל האט ער געעפענט די טיר און ער איז אריינגעפאלן אינעם טיפן גרוב און זיין מצב איז געווען דעמאלס זייער שווער, האט מען געשיקט א דרינגענדע טעלעגראמע צום גערער רבי'ן האט האדמו"ר מגור געזאגט מיר זענען אים מחויב צו באצאלן און מתפלל זיין פאר אים, היות ער איז געפארן צוליב אונז, וכך הוה ער האט קורצליך דערנאך זיך ערהוילט.
כפי ידיעתינו האט ער נישט געהאט קיין זון, זיינע טעכטער זענען ווי פאלגענד:
א) מרת פראדל אשת ר' נתן סיטנער
ב) מרת אסתר הדס אשת ר' פתחי' מענקיש
ג)מרת לאה אשת ר' יהודא דוב גאלינסקי. ובזוו"ש אשת ר' מנחם מענדל מארקוס
ד) מרת פעשא אשת ר' ירוחם פישל שימאנאוויטש. אין די הקדמה פון ספר שומר אמנים דערמאנט ער אים לשבח.
ה) מרת קילא אשת ר' בנציון באקסער
ער איז נפטר געווארן אין ירושלים זקן ושבע ימים ביום ב', ד' אדר, תשכ"א.