חומרי ומנהגי פסח ומקוריהם וטעמיהם
די אחראים: אחראי,גבאי ביהמד
- ווינקל
- שר שבעת אלפים
- תגובות: 7788
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג מאי 21, 2009 12:10 am
- לאקאציע: vinkel.ivelt ביי גימעיל
msp האט געשריבן:jkup50 האט געשריבן:איך האב געהערט פון יוד אז אזוי ווי זיינע זיידעס האבען געגעסן מאשין מצות פירט ער זיך ארויף צי לייגען אויפן טיש א באקס אבער עס נישט עסען
מיין רביצין האט ליב האנט מצה בין איך איר מיקל דאס צו עסען אחרון של פסח
אני כשלעצמי ריר נישט אהן קיין האנט מצה
די היינטיגע האנט מצות ווערן געמאכט מיט אזויפיל חומרות אז איר קענט דאס רואיג עסן...
איך האב געהערט פון א ספרדישע יוד, פון א פרומע שטוב מיט א שטארקע מסורה, (א סירישע גראדע, פון דמשק, כידוע שיש שינויי מנהגים ביניהם ותלוי מאיזה מדינה ומאיזה עיר)
זיי האבן אויך אסאך חומרות פסח
למשל זיי עסען קטניות, אבער נאר וואס מען האט דריי מאל באקוקט באנדל ביי באנדל, אדער למשל רייז, יעדעס שטיקל
האט ער מיר געזאגט אז פסח עסט מען נישט קיין עוף, ווייל מען טרעפט אמאל א ווייצעל, משא"כ בשר בהמה
זיי האבן אויך אסאך חומרות פסח
למשל זיי עסען קטניות, אבער נאר וואס מען האט דריי מאל באקוקט באנדל ביי באנדל, אדער למשל רייז, יעדעס שטיקל
האט ער מיר געזאגט אז פסח עסט מען נישט קיין עוף, ווייל מען טרעפט אמאל א ווייצעל, משא"כ בשר בהמה
למה זה תשאל לשמי...
- msp
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 18061
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג מארטש 10, 2011 10:03 am
- לאקאציע: בין גברא לגברא
בכלל וואס בהמה פלייש איז נער נהודר אויף קיום מצות שמחת יום טוב לשיטת הפוסקים
ביי מיין שווער וואס איז געווען א שוחט האט מען געראדע אויף פסח אסאך געגעסען לעבער
ביז עס איז מיר איינגעפאלען אז עס קען זיין מיוסד אויף דער מדרש כי כבד לב פרעה
אז פרעה'ס הארץ וואלט דאס נישט געקענט אויסהאלטען
האט דער באשעפער געמאכט דער לעבער אנשטאט די הארץ
ביי מיין שווער וואס איז געווען א שוחט האט מען געראדע אויף פסח אסאך געגעסען לעבער
ביז עס איז מיר איינגעפאלען אז עס קען זיין מיוסד אויף דער מדרש כי כבד לב פרעה
אז פרעה'ס הארץ וואלט דאס נישט געקענט אויסהאלטען
האט דער באשעפער געמאכט דער לעבער אנשטאט די הארץ
חכלילי עינים מיין ולבן שנים מחלב
ביי אונז איז דא א חומרא נישט צו דערמאנען קיין חמץ ביים נאמען א גאנץ פסח, צב"ש די ווארט ברויט ווערט נאר גענוצט איבערצוטייטשן הא לחמא עניא, אבער אויסערדעם איז דאס מוקצה, מען רעדט נישט פון ברויט, פיצא, און סיי וועלכע חמצ'דיגע ארטיקל ביז נאך הבדלה (אה, דעמאלטס שיסט עס אויס... וכל המרבה לספר מילי דחמץ הרי זה משובח).
- msp
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 18061
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג מארטש 10, 2011 10:03 am
- לאקאציע: בין גברא לגברא
קרעמער האט געשריבן:ביי אונז איז דא א חומרא נישט צו דערמאנען קיין חמץ ביים נאמען א גאנץ פסח, צב"ש די ווארט ברויט ווערט נאר גענוצט איבערצוטייטשן הא לחמא עניא, אבער אויסערדעם איז דאס מוקצה, מען רעדט נישט פון ברויט, פיצא, און סיי וועלכע חמצ'דיגע ארטיקל ביז נאך הבדלה (אה, דעמאלטס שיסט עס אויס... וכל המרבה לספר מילי דחמץ הרי זה משובח).
ביים קדושת ציון איז אויך געווען אזוי
די בייגעל משפחה פלעגט מען נישט רופען ביים משפחה נאמען
דער מנהג ווערט אויך דערמאנט אין ספר התשבי ערך דבר אחר
חכלילי עינים מיין ולבן שנים מחלב
msp האט געשריבן:קרעמער האט געשריבן:ביי אונז איז דא א חומרא נישט צו דערמאנען קיין חמץ ביים נאמען א גאנץ פסח, צב"ש די ווארט ברויט ווערט נאר גענוצט איבערצוטייטשן הא לחמא עניא, אבער אויסערדעם איז דאס מוקצה, מען רעדט נישט פון ברויט, פיצא, און סיי וועלכע חמצ'דיגע ארטיקל ביז נאך הבדלה (אה, דעמאלטס שיסט עס אויס... וכל המרבה לספר מילי דחמץ הרי זה משובח).
ביים קדושת ציון איז אויך געווען אזוי
די בייגעל משפחה פלעגט מען נישט רופען ביים משפחה נאמען
דער מנהג ווערט אויך דערמאנט אין ספר התשבי ערך דבר אחר
לאפוקי איינער מיטן משפחה נאמען 'קנאבלעך' האט מען יא גערופען, אפילו במקומות וואס מ'האט דאס נישט געגעסן פסח.
ישלהוסיף האט געשריבן:msp האט געשריבן:קרעמער האט געשריבן:ביי אונז איז דא א חומרא נישט צו דערמאנען קיין חמץ ביים נאמען א גאנץ פסח, צב"ש די ווארט ברויט ווערט נאר גענוצט איבערצוטייטשן הא לחמא עניא, אבער אויסערדעם איז דאס מוקצה, מען רעדט נישט פון ברויט, פיצא, און סיי וועלכע חמצ'דיגע ארטיקל ביז נאך הבדלה (אה, דעמאלטס שיסט עס אויס... וכל המרבה לספר מילי דחמץ הרי זה משובח).
ביים קדושת ציון איז אויך געווען אזוי
די בייגעל משפחה פלעגט מען נישט רופען ביים משפחה נאמען
דער מנהג ווערט אויך דערמאנט אין ספר התשבי ערך דבר אחר
לאפוקי איינער מיטן משפחה נאמען 'קנאבלעך' האט מען יא גערופען, אפילו במקומות וואס מ'האט דאס נישט געגעסן פסח.
קנאבל איז נישט קין חמץ...
קנאבלעך איז נישט מצומחות
עס איז א דבר חריף וואס וואקסט צווישן די ווייצליך, וואס זעהט אויס ווי א ווייצל, און האט א שארפן טעם, כעין שומים ובצלים, ולפיכך קרוי בספרים פעם כך ופעם כך
וזה גורם שכל החטים יהיו חריפים, ולזה לא מועיל לזה ביטול להרבה פוסקים, עיין בתשובת דברי חיים, ועיין בדרכי חיים,
עס איז א דבר חריף וואס וואקסט צווישן די ווייצליך, וואס זעהט אויס ווי א ווייצל, און האט א שארפן טעם, כעין שומים ובצלים, ולפיכך קרוי בספרים פעם כך ופעם כך
וזה גורם שכל החטים יהיו חריפים, ולזה לא מועיל לזה ביטול להרבה פוסקים, עיין בתשובת דברי חיים, ועיין בדרכי חיים,
למה זה תשאל לשמי...
- טייבעלע
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 10650
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יאנואר 11, 2012 4:00 pm
- לאקאציע: ביי אלאסקא
מלאכי האט געשריבן:בנוגע מיין כלליות'דיגע שאלה וויאזוי ארבעט דאס אז מענטשן זענען מחמיר אויף זעכן אפילו די חשש איז אוועקגעפאלן, און אויף צוקער איז מען מקיל, האט הרב למעלה געענטפערט פון ווי ווייס איך אז אויף צוקער האט מען אמאל מחמיר געווען במקום דליכא חשש, אדרבה און אלע פוסקים זעהט מען אז מ'האט געוואוסט אז מ'לייגט אריין צוקער, וממילא היינט אזוי ווי ס'אנדערש איז מותר. ע"כ דברי הרב למעלה
דאס גופא איז מיין קשיא! פון ווי קומט די סארט גאנג, אז מיר טוען נישט אנדערש ווי אונזערע עלטערן כאטש די חשש איז מער נישטא? אויב איך ווייס קלאר אז מיינע זיידעס האבן געגעסן נאר פאלשע פיש ווייל ס'איז געווען חששות אויף געהעריגע פיש, זיי וואלטן יא געגעסן פיש וואס האט נישט קיין חשש, פארוואס דארף איך מיך מונע זיין? ווי איז די מקור אז אויף דעם גייט אן אל תטוש? [חוץ המעשה של מהרי"ד שצויין לעיל, ובאשכול אחר האריכו הכותבים בזה, וא' כתב שי"ל שהוא רבישע מעשה ואינו הוראה], וליתר שאת האב איך געברענגט א ראי' פון צוקער אז די צוגאנג איז פארקערט.
איך האב שוין אסאך געזוכט א מקור און נישט געטראפן, [אולי בנטעי גבריאל? שם לא חיפשתי עדיין]
אויף צוקר שטייט אין באה"ט סי' תס"ז ס"ק ט"ו אזוי, ומכל מקום קודם שיורה המורה צריך חקירת חכם איך ומה נעשה כי דבר זה משתנה לפי המקום ולפי הזמן, האט מען קלאר אז עס איז תלוי לפי המקום והזמן,
אויף פיש איז דא א אינטערסאנטע מעשה וואס האט פאסירט ביי הרב הגאון ר' אפרים זלמן מרגליות מבראד זצ"ל, א קלארע מקור ווייס איך נישט פון די מעשה, אויב איינער ווייסט זאל ער ביטע צוצייכענען, דאנקע.
יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה: (שה"ש ב יד)
teibele1 at birdlover.com
teibele1 at birdlover.com
- טייבעלע
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 10650
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יאנואר 11, 2012 4:00 pm
- לאקאציע: ביי אלאסקא
ביי מיין פאטער זז"ג פירט מען זיך ביים סדר נאך וואס מען האט אראפגעטראפט די מכות, נישט צוריק אריין לייגען דאס בעכערל אינעם טעלערעל,
נאר איינער נעמט צוזאם די טעלערלעך, און גיסט אויס די וויין, און מ'שווענקט אויס די טעלערלעך, כדי מען זאל נישט זאגען ווייטער די הגדה אויף א
דבר קללה, און דערנאך זאגט מען ווייטער די הגדה.
נאר איינער נעמט צוזאם די טעלערלעך, און גיסט אויס די וויין, און מ'שווענקט אויס די טעלערלעך, כדי מען זאל נישט זאגען ווייטער די הגדה אויף א
דבר קללה, און דערנאך זאגט מען ווייטער די הגדה.
יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה: (שה"ש ב יד)
teibele1 at birdlover.com
teibele1 at birdlover.com
- בערטשע
- שר מאה
- תגובות: 184
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יאנואר 22, 2012 11:28 pm
- לאקאציע: צווישן איין דארף און צווייטן
טייבעלע האט געשריבן:ביי מיין פאטער זז"ג פירט מען זיך ביים סדר נאך וואס מען האט אראפגעטראפט די מכות, נישט צוריק אריין לייגען דאס בעכערל אינעם טעלערעל,
נאר איינער נעמט צוזאם די טעלערלעך, און גיסט אויס די וויין, און מ'שווענקט אויס די טעלערלעך, כדי מען זאל נישט זאגען ווייטער די הגדה אויף א
דבר קללה, און דערנאך זאגט מען ווייטער די הגדה.
כ'האב געזען אין די הגדה וואס סקווער האט ארויסגעגעבן מיט זייערע מנהגים ווי זיי שרייבן אז מ'פירט זיך ביי זיי אז מ'טראפט אראפ די וויין אריין אין א ערדענע כלי, נישט אינעם טעציל, אין מען גיסט עס אויס גלייך דערנאך, אפשר אויך צוליב דעם טעם.
קען עס אפשר איינער באשטעטיגן?
א אנגענעמע רייזע מיט "בערטשע" דער בעל עגלה
- למעלה משבעים
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 12394
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
- לאקאציע: ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן
זע אין הגדה פסח מעובין אות רס"א http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... 23&hilite=
נוהגין על פי הרוקח ודרשות מהרי"ל ז"ל והובא בספר המפה כשמגיעין לדם ואש ותימרות עשן ולדם צפרדע וכו' כל העשר מכות ובדצ"ך עד"ש באח"ב להטביל אצבע קטנה בכוס ולזרוק חוצה פעם אחת בכל מלה בין הכל י"ו פעמים נגד י"ו פנים והכונה לומר מכל אלו יצילנו ויבואו על שונאי השם וכן ראיתי לא"א ז"ל ולגביר חמי נ"ע ראיתי עוד שאחר ששפכו הטפות הנז' שופכין היין ושוטפין הכוס ונותנין יין חדש בכוס ורוחצין ידיהן וכן נהגתי אחריו. ויראה בעיני שטעם שפיכת היין הוא כדי שלא לשתות יין שנזכר עליו שם המכות וגם הטביל אצבעו וגם משום מיאוס ומזה הטעם שוטפין הכוס ורוחצין הידים.
און וועגן כלי חרס זע דא http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... 03&hilite=
קוק א דף פריער דערמאנט ער אויך וועגן די אויסגיסן.
נוהגין על פי הרוקח ודרשות מהרי"ל ז"ל והובא בספר המפה כשמגיעין לדם ואש ותימרות עשן ולדם צפרדע וכו' כל העשר מכות ובדצ"ך עד"ש באח"ב להטביל אצבע קטנה בכוס ולזרוק חוצה פעם אחת בכל מלה בין הכל י"ו פעמים נגד י"ו פנים והכונה לומר מכל אלו יצילנו ויבואו על שונאי השם וכן ראיתי לא"א ז"ל ולגביר חמי נ"ע ראיתי עוד שאחר ששפכו הטפות הנז' שופכין היין ושוטפין הכוס ונותנין יין חדש בכוס ורוחצין ידיהן וכן נהגתי אחריו. ויראה בעיני שטעם שפיכת היין הוא כדי שלא לשתות יין שנזכר עליו שם המכות וגם הטביל אצבעו וגם משום מיאוס ומזה הטעם שוטפין הכוס ורוחצין הידים.
און וועגן כלי חרס זע דא http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... 03&hilite=
קוק א דף פריער דערמאנט ער אויך וועגן די אויסגיסן.