פרה אדומה, אשר לא עלה עליה עול

חידושים ופלפולים בפרד"ס התורה

די אחראים: אחראי,גבאי ביהמד

אוועטאר
מיללער
שר עשרים אלף
תגובות: 27044
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג יוני 14, 2007 9:48 am

פרה אדומה, אשר לא עלה עליה עול

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך מיללער »

איינע פון די זעלטענע הלכות מיט'ן פרה אדומה איז 'לא עלה עליה עול' דאס מינדענסטע פרעשור פארנעמט ער נישט, נישט למשא אדער לעבודה בכל אופן אויב איז געווען עלה עליה עול איז עס פסול געווארן.

איז אבער דא א תנאי וואס הייסט 'ניחא ליה' אז דוקא ווען ס'איז ניחא פאר'ן בעה"ב דעם עול וואס דער רויטער שלעפט איז עס א פראבלעם, אויב איז עס אבער 'לא ניחא ליה' דאן גאו אהעד ענד יוז איט.

איז פארהאן אן הלכה 'עלה עליה זכר פסולה דניחא ליה' יעדן בעה"ב איז דאך אוודאי ניחא אז זיין אייגנטום זאל ברענגען רווחים וואס ביים קוה איז עס זיינע קעלבלעך, ממילא פאלט עס אונטער די קאטעגעריע פון 'עול דניחא ליה' און ס'איז פסול.

פרעגן די מפרשים, מרעדט דאך פון א פרה וואס מ'רישט זיך צו נוצן פאר'ן אויסשליסלכער צוועק פון לטהר טמאים מיט'ן באונאס פון לטמא טהורים נו וואזשע ברויך ער יעצט קינדער? לאז דער שווארצע קוה שלעפן דעם עול און פראדעצירן פירות.

איז אבער דער תירוץ, הוא הנותנת זאל איך זאגן אז עס כשר ווייל ס'איז לא ניחא ליה ווייל ס'וועט ווערן נפסל איז דאך שוין ווייטער ניחא ליה לאז ער שוין האבן דורות פאר דעם געלט, וויל איך נישט.

און אנדערע ווערטער ווערט דאס אנגערופען א 'היתר כרוך' ווייל וויאזוי די דרייסט דיך קומסטו צוריק אז עס נאר לא ניחא ווייל ס'איז ניחא און ס'איז נאר ניחא אויב עס איז לא ניחא ליה. (עי' במנחת חינוך בפרשתן)

מ'קען אבער זאגן אביסל אנדערש אז מ'זאל נישט דארפ'ן צוקומען צום כרוך, אז מ'וועט אראפשטעלן א יסוד אז 'ניחא ליה' מעסט מען נישט אויף דעם פרה אדומה ווען זי שטייט צו ווערן ר' משה הדרשן'ס נמשל, נאר ווי וואלט געווען ווען זי וואלט געווען דיין געווענטליכע קוה פון וואס די שעפסט חיונה וואלסטו דיך אוודאי געפרייט אז ב"ה מיקי וואקסט אונטער מ'רעדט שוין שידוכים, אט אט וועט דא זיין למיקי משפחת המיקיס און מ'וועט מאכן מיליאנען, אה איז דאך עס יא ניחא נאר יעצט ווייל זי איז געבוירן מיט עשו'ס קאליר קוקסטו מיט אן אנדערן בליק, דאס איז שוין טשידינג, כנלפע"ד

איך מיין אז די סברא איז אבער נישט אויסגעהאלטן מיט די אנקערע הלכות ביי 'עלית עול' מ'דארף מעיין זיין איבער שבת, העמיר רעדן נאך שבת.

א גיט שבת
אוועטאר
קרעמער
שר עשרים אלף
תגובות: 28338
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 12:34 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קרעמער »

חחח, פאר א תגובה איז עס מורא'דיג גוט. גוט שבת
בני היכלא
שר האלפיים
תגובות: 2655
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך מאי 02, 2007 12:01 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך בני היכלא »

מילער מילער, כוונת לדעת הר"ש והרא"ש בפירושם המשנה הזאת, והתירוץ שהבאת שאם נאמר שלא ניחא לי' וכו', זהו תירוצם השנית,

גראדע געפעלט מיר מורא'דיג דיין צלילותא דשמעתתא, און די וועג ווי אזוי דו שקלא וטראי'סט אי א סוגי', אפשר מאכן מיר א שיעור ביינאזאם?, הא?, מ'קען רעדן דערוועגן?
לעצט פארראכטן דורך בני היכלא אום מיטוואך אפריל 09, 2008 5:31 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
אוועטאר
מיללער
שר עשרים אלף
תגובות: 27044
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג יוני 14, 2007 9:48 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך מיללער »

בני בני, א שיעור? עני טיים

ידעתי גם ידעת שכוונתי לדברי ראשונים בביאורם, דער אמת איז אזוי די קשיא פרעגט תוס' אויף צוויי פלעצער, אין ב"מ ל. און פסחים כ"ז: תוס' זאגט ביידע מאל די זעלבע תי' בשינוי לשון כל דהו וואס אז מ'איז מדייק קען מען זעהן דערין די צוויי אויבנדערמאנטע פירושיםץ

אלע אנדערע ראשונים ברעגען אויך צו די קשיא און יעדער ענטפערט איינע פון די צויי אדער ביידע תירוצים, אבער דער אינטערעסאנטסער און לומדיש'סטער ווארט זאגט דער ר"ן אין ב"מ, וז"ל בערך "שנמצא פסולה סיבת ההיכשירה" עיי"ש ודו"ק

מ'ען אסאך מאריך זיין און די ענין פון 'היתר כרוך' איך האב עס נאר אנגערירט אויפ'ן שפיץ גאפל לחידודא, ועוד חזון למועד
בני היכלא
שר האלפיים
תגובות: 2655
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך מאי 02, 2007 12:01 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך בני היכלא »

אם ידעת, אם כן למה?, זה וכו', ידוע מהרבה צדיקים וגאונים שחיזקו לתלמידיהם לעסוק בדברי הר"ן באמרם, שהוא מאיר את השכל בדרך ישרה בלימוד, ויישר חילך לאורייתא שעשית בשרי חידודין חידודין,

עני טיים?, אזא מתמיד ביסטו?, אקעי לאמיר אנהייבן דעם שיעור, תיכף ומיד, ס'זאל נישט זיין קיין שיעור חימוץ.

מ'עמיר ממשיך זיין פון פרה, דער חשק צו נושא ונותן זיין אין נסתרות, נאכדעם וואס די תורה האט פארבארגן די טעם, טרייבט צו רוקן דעם פעדער צו שרייבן, (חינוך בפרשתן),

די משנה אין פרק ג' דפרה לייגט אראפ די גאנצע מעשה, מיט די קינדער וואס מ'האט ערצויגען אין די ספעציעל געאייגנטע געביידע, נאך פאר'ן געבורט, זיכער צו מאכן אז זיי זענען ריין מטומאת מת, און די משנה איז מאריך מיט אלע חומרות און סייגים וואס מ'האט געטון מיט די קינדער, ביז זיי זענען גרויס געווארן און געברענגט מים חיים, און געשפריצט אפר פרה אויפ'ן כהן השורף,

זאגט די רמב"ם אין פי' המשניות, אז די גאנצע זאך האט נאר אויסגעפעלט די ערשטע מאל ווען די אידן זענען ארויף פון גלות בבל, אבער נישט יעדע מאל, וואס מ'האט געמאכט א פרה, און ער איז מסביר, אז די עיקר קפידא איז, אז די תורה שרייבט איש טהור, ס'דארף זיין א איש טהור וואס זאל שפריצן, יעצט ס'איז נישט קיין שום חילוק, צי דער טהור איז אזא איינער וואס איז קיינמאל נישט געווארן טמא, צי אזא איינער וואס מ'האט שוין געשפריצט אויף אים אפר פרה, און יעצט איז ער טהור, פארקערט, איז די רמב"ם מוסיף, אז ווען איינער איז געווען טמא און מ'האט געשפריצט אויף אים, זאגט דאך די תורה עדות, אז ער ווערט א טהור, איז ער א ודאי טהור, איז ער נאך חשוב'ער פון איינער וואס איז קיינמאל נישט טמא געווארן, ווייל אויף אים האסטו נישט די עדות פונ'ם תורה, קומט אויס אז ווען איך האב א געשפריצטען, וועל איך אים ענדערש ניצען, צו שפריצען אויפ'ן כהן גדול, נאר ווען איך האב נישט קיין טהור, ווייל יעדער איז טמא, ווי ס'איז געווען בימי עזרא הסופר (וואס דעמאלטס האט מען געמאכט די צווייטע פרה זינט משה רבינו'ס), דעמאלטס בלית ברירה, מוז איך מאכן די אויבנדערמאנטע וועג מיט די קינדער,

ווידעראום, אין חיבור זאגט די רמב"ם אז ניין, יעדע איינציגע מאל, (פון די ניין מאל וואס מ'האט שוין געמאכט א פרה), האט געדארפט געשפריצט ווערן דוקא דורך די קינדער כנ"ל, און די רמב"ם איז מסביר, אז די תורה האט טאקע מעיד געווען טהור אויף דעם געשפריצטען אבער בתנאי זאת אז ווער ס'שפריצט אויף אים דארף אויך זיין א טהור, יעצט ווען דו האסט א געווארענער טהור, בין איך נאכנישט געקאווערט, ווייל ווען דו ווייסט מיט א בירור אז ווער ס'האט געשפריצט אויף דעם טהור איז אויך געווען טהור, מילא, אבער פון וואו קענסטו דאס מברר זיין, און אפילו יענער איז געווען, אפשר דער פריערדיגער וואס האט געשפריצט אויף זיין מזה מי הנדה אפשר איז יענער גאר געווען טמא, (די רמב"ם איז מודה אז לדינא האט ער א דין טהור, למעשה איז ער מוחזק בטהרה אן קיין ריעותא, נאר דא רעדט מען ווען מ'גייט מאכן א יסוד טהרה לדורות, וואס ביי פרה האט מען געמאכט זייער אסאך גדרים וסייגים), משא"כ די קינדער איז דאך זיכער אז זיי זענען טהורים, במילא דארף מען צוקומען צו זיי אין יעדן פאל.

יעצט ווי געט מען זיך א עצה צו אזא הימל-שרייענדע סתירת הרמב"ם?,
לעצט פארראכטן דורך בני היכלא אום מיטוואך אפריל 09, 2008 5:31 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
אוועטאר
קרעמער
שר עשרים אלף
תגובות: 28338
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 12:34 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קרעמער »

איך וויל נישט זיין קיין מפסיק ממשנתו, אדער גולם וואס רעדט אריין ווען צוויי אידן רעדן צווישן זיך, אבער אגב גררא נאר - איז באקאנט די ווארט פון סאטמאר רב זי"ע אז דער רמב"ם וואס שרייבט אז עס איז נישט קיין חילוק צווישן א טמא שנטהר באפר פרה צו א טהור מרחם אמו, איז נאר געזאגט געווארן ביי טומאת מת, משא"כ ביי א טומאה היוצאה מגופו איז יא דער טהור מעיקרא ריינער ווי דער וואס האט זיך גערייניגט נאך א טומאה.

זאגט די גמרא ווייטער...
אוועטאר
קרעמער
שר עשרים אלף
תגובות: 28338
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 12:34 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קרעמער »

בני-היכלא;

פון דיינע רייד איז משמע אז די קינדער האבן גאר געשפריצט אויפן טמא'נעם, א זאך וואס איך האב נישט געוואוסט ביז היינט, פון גמ' סוכה ועוד איז משמע אז זיי האבן אנגעשעפט די וואסער און מקדש געווען, אבער איך געדענק נישט אז זיי זאלן האבן געשפריצט אויך (מוז עס נישט זיין דורך א גדול דוקא?)

ביטע ערקלערן - מיט מראי מקומות אויב מעגליך.
בני היכלא
שר האלפיים
תגובות: 2655
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך מאי 02, 2007 12:01 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך בני היכלא »

קרעמער זיכער אזוי, (און שקויעך פאר דיין הוספה, טאקע וויכטיג מודיע צו זיין שלא יאמרו הבריות ודי)

והא לך לשון הרמב"ם בפרק ב' דפרה

ז כשמזין עליו בימי ההפרשה, "אין מזה עליו אלא אדם שלא נטמא במת מעולם", שהמזה צריך שיהיה טהור; ואם תאמר יזה עליו איש שנטמא, והוזה עליו--שמא זה שהזה עליו, לא היה טהור מטומאת מת. וכן הכלים שממלאין בהן ומקדשין להזות על הכוהן השורף--כולם כלי אבנים היו, שאין מקבלין טומאה. וכל הדברים האלו, מעלות יתרות הן שעשו בה.

ח "וכיצד יימצא איש, שלא נטמא במת מעולם". חצרות היו בירושלים בנויות על גבי הסלע, ותחתיהן חלול, מפני קבר התהום; ומביאין היו נשים עוברות, ויולדות שם, ומגדלות שם את בניהן.

ט "וכשירצו להזות על הכוהן השורף", מביאין שוורים מפני שכרסיהן נפוחות; ומניחין על גביהן דלתות, ויושבין התינוקות על גבי הדלתות, כדי שיהיה אוהל מבדיל בינם ובין הארץ, מפני קבר התהום; וכוסות של אבן בידם, והולכין עד לשילוח. הגיעו לשילוח, יורדין שם וממלאין--שאין לחוש שם מפני קבר התהום, שאין דרך בני אדם לקבור בנהרות; ועולין, ויושבין על גבי הדלתות.

י והולכין עד שמגיעין להר הבית. הגיעו להר הבית, יורדין ומהלכין על רגליהן, מפני שכל הר הבית והעזרות, תחתיהן היה חלול מפני קבר התהום; ומהלכין עד פתח העזרה, ובפתח העזרה היה קלל של אפר. נוטלין האפר, ונותנין במים שבכוסות, "ומזין על הכוהן השורף".

יא ומטבילין היו את התינוקות שממלאין ומקדשין "ומזין על השורף", שאף על פי שהן טהורין מטומאת המת--שמא נטמאו בטומאה אחרת.

יב [ח] תינוק שטבל למלאות ולהזות--לא ימלא בכלייו תינוק אחר, אף על פי שטבל; "ותינוק שטבל להזות על כוהן" זה--אינו מזה על כוהן אחר, עד שיטבול לשם מעשה זה הכוהן. וכן כלים שטיהרום לחטאת זו--לא יתעסקו בהן בפרה אחרת, עד שיטבילום לשמה. וכל הדברים האלו, מעלות יתרות בפרה.
לעצט פארראכטן דורך בני היכלא אום מיטוואך אפריל 09, 2008 5:31 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
זארעכפעפער
שר האלפיים
תגובות: 2176
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 24, 2006 2:28 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך זארעכפעפער »

קרעמער, כמדומה אז תוס' אין סוכה פרעגט דיין קשיא איבער גדול וקטן.

איבער דיין ערשטע הערה בשם סאטמאר רב. איך פארשטיי נישט פונקטליך וואס דו האסט געוואלט דערמיט ארויסברענגען, אבער רש"י און תוספ', דארט אין סוכה, ברענגען קלאר בשם התוספתא אז די קינדער זענען געווען בלויז זיבן-אכט יעריגע קינדער ולא יותר שלא ראו קרי, ועיי"ש בתוספ'.
אוועטאר
יאנאש
שר עשרת אלפים
תגובות: 15314
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יוני 28, 2006 8:40 pm
לאקאציע: וואו בינעך טאקע?

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך יאנאש »

איך וויל מיך נישט אריינמישן, אבער עפעס דענק איך אז די סיבה פאר די אלע חומרות איז געווען, ווייל די חכמים האלטן אז איינער וואס דארף נאר העריב שמש איז כשר צו שפריצן משא"כ די תדוקים האבן געהאלטן אז אזא איינער נישט כשר, וועגן דעם פלעגט מען דייקא מטמא זיין דעם שפריצער און ער האט זיך גע'טובל'ט און נאך פארנאכט האט ער געשפריצט.
אהער כדי עס זאל נישט ווערן א קלות דערביי, האט מער ספעציעל געמאכט וויפיל חומרות שייך, אזוי אז מען זאל געדענקן אז באמת איז עס גאר הארב, נאר צוליב די סיבה טוט מען די קולא.

קען זיין אז עס איז נישט ביי פרה אדומה, דענק איך נישט.
אוועטאר
קרעמער
שר עשרים אלף
תגובות: 28338
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 12:34 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קרעמער »

יא יאנאש, ביסט גערעכט.
זארעכפעפער
שר האלפיים
תגובות: 2176
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 24, 2006 2:28 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך זארעכפעפער »

בני היכלא. ס'אייזענע קשיא! ספארגלוסט זיך מיר צו פארשטערקערן דיין קשיא, כ'האב נאר מורא אז כ'וועל אויסקוקן ווי ריש לקיש מיט ר' יוחנן, מיט די 24 ראיות...

עם כל זה, מחמת גודל אהבתי לדבריך, וועל איך יא ארויסברענגען א הערה נוספה, וועלכער פארשטערקערט בלויז דיין קשיא.

דער מקור פונעם רמב"ם אין פי' המשניות איז פונעם תוספתא דארט אין פרה, וואס סיי דער ר"ש און סיי דער רמב"ם ברענגען דאס אראפ דארט. דער ברטנורה, דארט אין משניות, לערנט אויך פשטות ווי דער רמב"ם בפי' המשניות. דער תוספ' יו"ט אויפן פלאץ פרעגט טאקע, אויב אזוי, אז דער גאנצער פראצעדור איז בלויז געמאכט געווארן די איינע מאל, איז דאך שוין דער גאנצער ענין נישט קיין נפק"מ להלכה למעשה, ומאי דהוה הוה? ענטפערט דער תוספ' יו"ט, אז ס'איז הילכתא למשיחא, וכשיבוא משיח דעמאלט וועט מען ווידער מוזן צוקומען צו די עצה, עיי"ש. לפי"ז וואלט מען געקענט בדוחק גדול ענטפערן, אז דער רמב"ם אין ספר היד רעדט פון להלכה ולא למעשה און אין משניות רעדט ער פון למעשה וואס מ'האט געטון בימי עזרא. אבער לפי האמת איז דאס נישט וואר, ווייל די משנה זאגט דאך קלאר אז מזמן עזרא עד זמן החורבן האט מען געמאכט פינף (אדער זיבן, תלוי במחלוקת) פרה אדומה'ס, טא אויב אזוי איז דאך זיכער אז דער רמב"ם אין ספר היד רעדט להלכה ולמעשה, והדרא קושית מר לדוכתי'. ודו"ק.
אוועטאר
קרעמער
שר עשרים אלף
תגובות: 28338
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 12:34 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קרעמער »

בין איך פריער געווען אין בית המדרש, זעה איך אז ר' שבתי פרענקל מיט זיין מכון האבן צוויי מראי מקומות אויף דעם סתירת הרמב"ם, איינס איז "מעין החכמה", דאס צווייטע "מהר"ם שיק" על המצות, איך האב נישט געטראפן קיינע פון די צוויי ספרים אין שוהל, בין איך געבליבן דער זעלביגער אינו יודע.

ובנוגע צי די קינדער זעלבסט האבן געשפריצט, יישר כח ר' זארעך פארן מראה מקום, תוס' פרעגט טאקע דארטן די קשיא, און זיי ענטפערן אז וויבאלד עס איז נאר א מעלה בעלמא האט מען זיך געמעגט באנוצן מיט קטנים צו שפריצן אויפן כהן השורף.

עס מוז אבער באטאנט ווערן אז אפילו דער רמב"ם וואס שרייבט קלאר אז די קליינע קינדער האבן געשפריצט, שרייבט קלאר אז חרש שוטה וקטן זענען פסול פון שפריצן אפר הפרה אויף א טמא'נע מענטש, און דאס וואס ער שרייבט אז קטנים האבן געשפריצט איז נאר אויפן "כהן השורף" את הפרה, ווי מען קלאר זען פון די ווערטער וואס בני-היכלא האט ארויסגעהויבן מיט גענזענע פיסלעך, און די הסבר דערצו איז ווי תוס' שרייבט אז צו שפריצן אויפן כהן השורף איז נאר א מעלה בעלמא דערפאר זענען קטנים אויך כשר דערפאר, משא"כ צו שפריצן אויפן טמא לנפש וואס מוז געטאן ווערן דורך א גדול ובר דעת דייקא.
בני היכלא
שר האלפיים
תגובות: 2655
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך מאי 02, 2007 12:01 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך בני היכלא »

קרעמער,
די ווארט פון סאטמאר רב ז"ל, האסטו נישט געהערט פון ר' פנחס הירשפרונג פערצופאל?, (עס ליגט מיר אין געדענקעניש, אז דו האסט זוכה געווען מקבל צו זיין תורה פון אים)
יאסעל שיינבערגער הכ"ם, ברענגט אין זיין חרוב'ע עולמות, אז די רבי האט געהאט א ויכוח מיט ר' פנחס וועגן דעם, עיי"ש.

און אז דו וועסט נאכקוקן אין תוס', תוס' זאגט נישט אז מ'האט געמעגט נוצן קינדער, תוס' זאגט אז וויפיל מ'האט געקענט האט מען געטון מיט זיי, אבער די עצם מילוי נישט, די רמב"ם און אנדערע ראשונים ואחרונים האלטן אז מ'האט יא געקענט נוצן קינדער אפילו פאר מילוי, ווייל דאס איז נאר געווען א מעלה בעלמא, די כהן איז דאך געווען בחזקת טהור.

יעצט לאמיר צוקומען צו עפעס א תירוץ אויף די אייזערנע קשיא (כלשון זארעכ), און טאקע צום מהר"ם שי"ק האב איך געצילט, די מהר"ם שי"ק איז מסביר אז ס'איז גאר קיין סתירה ניט, ריכטיגער איז ענדערש צו נוצן א איש טהור וואס מ'האט שוין געשפריצט אויף אים אפר פרה, און ער האט שוין אויף זיך די חלות "טהרה" מאושר דורך די תורה הקדושה, נאר וואסשזע דען?, פון וואו ווייסטו אז דער וואס האט געשפריצט אויף אים איז געווען טהור, (מ'פארלאזט זיך נישט אויף קיין חזקות און רובות אלס מעלה שעשו בפרה), וועסטו מוזן נאכגיין אז יענער איז טאקע געווען ווייל איינער האט אויף אים געשפריצט, און דערנאך וועסטו מוזן גיין נאכן פריערדיגן און אזוי ווייטער חוזר חלילה, צום סוף וועסטו דאך מוזן אנקומען צו איינער וואס איז קיינמאל נישט געווען טמא, אז נישט ביסטו קיינמאל נישט זיכער, אז דער שפריצער איז געווען זיכער ריין, טא אויב אזוי, וואס פעלט דיר אויס כל הטורח הזה, גיי גראד צו אזא איינעם, און נוץ קינדערלעך זיסע שלא טעמו טעם טומאה מעולם.

היכן את בר זריחא? היכן את בר זריחא?, עליך המתנתי כל היום, ווי שיין איז דא אויסגעשניצט דער "אטו לא ידענא דשפיר קאמינא", איך וועל נאר מעיר זיין אויף דיין הוספה, כל פלפולא טבין, וקב"ה חדי בך, ודי.
אגב, לייג איך נאר צו א קלייניגקייט, אז לכו"ע איז געווען, 7 פרות נאך עזרא, די שאלה איז נאר צו די ערשטע 4 זענען געווען אלע כשר, אדער 2 דערפון זענען פסול געווארן, (וכבר דברו רבים בזה, על הפלא הגדול שמימות משה ועד עזרא הי' די מפרה אחת, ומן עזרא ולערך של שתי מאות שנים אחריו, נשחטו שבע פרות דקות ורעות המראה, היינו עזרא, ומיד אחריו שמעון הצדיק שתים, ומיד אחריו יוחנן כה"ג שתים, ואליהו חנאל וישמעאל ג"כ היו באותו הזמן ונזכרו בכתובי עזרא/נחמי', ועל פי הנ"ל הוספתי עוד שכמו כן נפלא הדבר שמן הפרה האחרונה שנעשתה, עד ימות אביי שעדיין נשתמשו באפר פרה, כמבואר בפרק בתרא דחגיגה עיי"ש בתוס', שעולה לערך של ארבע מאות שנה, וגם אז נסתפקו זמן ארוך מפרה אחת)
בליק איך אריין אין ספר קשות מיושב להג"ר ישעי' ברלין, מערק איך זיין אחרון חביב'דיגע קשיא איז, וויאזוי קען די משנה זאגן אין חולין, השוחט פרת חטאת ר' שמעון פוטר משום אותו ואת בנו, אמער, עלה עליה זכר פסולה, קען א פרה נישט האבן קיין בנו?,
לעצט פארראכטן דורך בני היכלא אום מיטוואך אפריל 09, 2008 5:31 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
אוועטאר
קרעמער
שר עשרים אלף
תגובות: 28338
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 12:34 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קרעמער »

בני-היכלא; צו ענטפערן דיין ערשטע פראגע, געריכטעט צו מיר: צוגעטראפן!
אוועטאר
מיללער
שר עשרים אלף
תגובות: 27044
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג יוני 14, 2007 9:48 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך מיללער »

בני היכלא כתב וז"ל:

בליק איך אריין אין ספר קשות מיושב להג"ר ישעי' ברלין, מערק איך זיין אחרון חביב'דיגע קשיא איז, וויאזוי קען די משנה זאגן אין חולין, השוחט פרת חטאת ר' שמעון פוטר משום אותו ואת בנו, אמער, עלה עליה זכר פסולה, קען א פרה נישט האבן קיין בנו?


איך געדענק נישט פונקטליך וואו איך האב עס געזעהן אבער דער עלה עליה זכר איז נישט אזוי פשוט ווייל פרה מעוברת איז א מחלוקה צווישן ר' שמעון ורבנן צו ס'איז כשר, לכאורה איז דאך דאס אויך געשעהן נאכ'ן עלית זכר (הזרעה מלאכתית איז דאך אסור, און בוני עולם איז דאך נאך נישט געשטאנען בימים ההם) טא איז דאך דער פסול פון עול פאר די נידון פון מעוברת?

עס איז טאקע מהאי טעמא פארהאן וואס לערנען אז די שאלה פון פרה מעוברת איז אויפ'ן קינד אויב מ'האט עס געקויפט בעודה במעי אמה, און די שאלה איז צו 'ויקחו אליך פרה' זאגט שתהא ניקחת כשהוא פרה.

אבער ס'איז א שטיקל דוחק צו זאגן אז מעוברת גייט ארויף אויפ'ן עיבור, אנדערע זאגן פשט אז עלה עליה זכר איז נאר פסול אויב ס'איז לפניו, ווייל אפי' מ'פסק'נט אז ניחא ליה אליין איז גענוג צו פסל'ן איז נאר אויב ס'איז עכ"פ מדעתו, אויב איז זי אבער נתעבר געווארן שלא מדעתו איז דא נישט דא דער פראבלעם פון עלית הזכר, איז נאר די שאלה צו מעןברת איז א פראבלעם.

ממילא איז שוין פארענטפערט ר' ישעי' פיק'ס (מברלין) קשיא אויך.


[ווער איז דער בר זריחא -פאר'ן אייבירשטן'ס סעיק- וועם די רומסט אזוי?]
אוועטאר
קרעמער
שר עשרים אלף
תגובות: 28338
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 12:34 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קרעמער »

בר זריחא איז זארעך פעפער.

מיט מיין נאאיווקייט פארשטיי איך אבער נישט דעם פראבלעם פון עלה עליה זכר, קען זי דען נישט נתעבר ווערן ווען עס איז פארקערט, דאס טייטש "היא למעלה", אז זי אים אויף אים אן עול?

נאכדעם האב איך געקלערט סאך א בעסערן תירוץ, אז די רעדע דא איז לגבי די פרה אדומה מיט איר מאמע, און מען רעדט בכלל נישט פון די פרה אדומה'ס קינד!
אוועטאר
יאנאש
שר עשרת אלפים
תגובות: 15314
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יוני 28, 2006 8:40 pm
לאקאציע: וואו בינעך טאקע?

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך יאנאש »

אותה ואת בנו איז נאר א מאמע מיט א זון.
אוועטאר
מיללער
שר עשרים אלף
תגובות: 27044
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג יוני 14, 2007 9:48 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך מיללער »

בר זריחא איז זארעך פעפער.

מיט מיין נאאיווקייט פארשטיי איך אבער נישט דעם פראבלעם פון עלה עליה זכר, קען זי דען נישט נתעבר ווערן ווען עס איז פארקערט, דאס טייטש "היא למעלה", אז זי אים אויף אים אן עול?


גראדע איז דא וואס ענפערן ענדליך אויף מיין אויבנדערמאנטע קשיא אז ס'איז געווען נתעברה ע"י ספסל, ברוך שכוונת!

ווי קומט בר זריחא צו אונזער זרח? בר פלפולא וואלט פילייכט בעסער געווען.
אוועטאר
קרעמער
שר עשרים אלף
תגובות: 28338
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 12:34 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קרעמער »

יאנאש האט געשריבן:אותה ואת בנו איז נאר א מאמע מיט א זון.


זעץ דיך לערנען!

איך האב נישט גע'שלח'ט מיין תגובה בעפארן ארויסנעמען א משניות חולין זיכער צו מאכן אז עס גייט קלאר אן ביי א מאמע און א טאכטער אויך!
אוועטאר
יאנאש
שר עשרת אלפים
תגובות: 15314
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יוני 28, 2006 8:40 pm
לאקאציע: וואו בינעך טאקע?

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך יאנאש »

גערעכט, דא האב איך א לשון הרמב"ן רמב"ן על ויקרא פרק כב פסוק כח אתו ואת בנו נוהג בנקבה שאסור לשחוט האם והבן או האם והבת, ואינו נוהג בזכרים ומותר לשחוט האב והבן.

איי געסס דאס אז עס איז נאר מיט א מאמע נישט מיטן טאטן איז מיר געליגן אין קאפ, אדער קען זיין אז עס איז א מחלוקה, איי דאונט נאו.
זארעכפעפער
שר האלפיים
תגובות: 2176
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 24, 2006 2:28 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך זארעכפעפער »

בני היכלא, כי עלי המתנתי 'כל היום'? הלמאי קען איך דען זוכה זיין צו זיצן 'כל היום' ב'בני היכלא' דבי מלכא?, ומאן מלכא, הנהו רבנן דיושבין בבני היכלא ובסגל חבורתא, בני היכלא; מיללער; וזו ואצ"ל זו, ה"ה הרב קרעמער, מייסדא היכלתא הדין. וחדו השתא 'בהאי שעתא', כי ערבים עלי דבריך המתוקים.

על ראשון ראשון:
ערשטנס יישר כח גדול וחיליך לאורייתא. אבל, צר לי אחי מאוד, לא זכיתי להבין דברי מרן המהר"ם שיק זצ"ל. אין קורצן זאגסטו, אז דער מהר"ם שיק ענטפערט אז אין פי' המשניות שמועסט דער רמב"ם אויס 'להלכה', ס'הייסט די טריקענע הלכה ווער אלץ ס'מעג מזה זיין אויפן כהן, משא"כ אין ספר היד שמועסט דער רמב"ם פון 'למעשה', און וויבאלד למעשה, בכדי צו קענען מקיים זיין די טריקענע הלכה, מוז מען דאך סייווי סוף כל סוף אנקומען צו די קטנים, דעריבער כאפט דער רמב"ם אן אין ספר היד בלויז דער למעשה'דיגער פאקט, וויאזוי דער פראצעדור האט געמוזט צוגיין. ע"כ.

לכאורה, פון לשון הרמב"ם אין פי' המשניות איז משמע אז די גאנצע תחבולה איז נאר געמאכט געווארן "כדי שלא יבטל המצוה הזאת". דאס הייסט אין אנדערע ווערטער אזוי: והיה ביום ההוא, אז ס'עט זיך מאכן שלא ימצא איש טהור, כמו בזמנינו, שכולן טמאי מתים, אדער אזוי ווי בימי עזרא, דעריבער האט מען מתקן געווען די תחבולה, אבער סתם אזוי ביי יעדן פרה האט זיך נישט אויסגעפעלט די תחבולה, ווייל איינמאל וואס עזרא האט שוין מטהר געווען עפ"י תחבולה הזאת האט מען דאך שוין פון דאן און ווייטער כסדר געהאט אנשים שמוחזקים בטהרה. עיי"ש בלשונו.

ולולא דמסתפינא, וואלט איך געזאגט אין לשון הרמב"ם בפי' המשנה, אז ער קומט נישט דארט 'מפרש' זיין די משנה, ער קומט דארט בלויז 'אויסשמועסן' דאס ענין. כלומר, ער קומט זאגן, אז, דע - זאלסט וויסן, אז די עצות פון וואס די משנה רעדט גייט בלויז אן בעת עס האנדלט זיך איבער דעם טהרת כהן, משא"כ ביי 'סתם' אנשים טמאי מתים הבאים לטהרו, ביי זיי האט זיך טאקע נישט אויסגעפעלט דער גאנצער פראצעדור. משא"כ אין ספר היד, רעדט ער דאך קלאר בלויז פון טהרת כהן (ועיי"ש בתפא"י, בועז סוף אות ז'). ואם כנים הדברים שטימט זייער גוט דער גאנצער לשון הרמב"ם אין פי' המשניות, עיי"ש ויונעם לך.

איי פרעגסטו נאר פארוואס איך בין אזוי מסתפינא? ווייל איך וויל דאס גיכער הערן פון א גדול ווי איידער פון מיר זעלבסט... ועוד אולי בין איך נישט ריכטיג...
***

מיללער, טחנתי דבריך הדק היטיב היטיב הדק, מפני שהיא יפה, אבער ס'מיר א שטיקל חי', ווייל די משנה פון פרת הטאת המעוברת איז לכאורה לויט ר' יהודה, וואס האלט אז עלה עליה זכר שלא מדעת איז כשר, משא"כ די חכמים האלטן משעה שעלה זכר אפי' שלא מדעת איז דאס שוין פסול, והלכה כחכמים, והדרי' קושית הגאון ר' ישעי' פיק לדוכתי'. א חוץ אויב איך וועל איינזעצן יענעם ר' שמעון (חולין) אז ער האלט ווי רבי יהודה'ן. און דאס, צי אן עיבור הייסט אן עול, געווענד זיך לכאורה אין די מחלוקה פון עיבור ירך אמו, עיי"ש ברפ"ב דפרה.
בני היכלא
שר האלפיים
תגובות: 2655
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך מאי 02, 2007 12:01 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך בני היכלא »

מילער, האסט גוט צוגעשטעלט די מחלוקה פון מעוברת, דארט פרעגן טאקע אלע ראשונים די זעלבע שאלה, און זיי ענטפערן ווי ר' זרח האט שוין ערווענט, אז עס איז שלא כהלכתא ואליבא דר' יהודא, (ווייל אזוי איז משמע פון תוספתא), און די תירוץ פון ספסל די ר"ש וויל אזוי זאגן אבער ער ברענגט א ראי' פון די גמרא אז מ'קען דאס נישט ענטפערן.

און בר זריחא איז זארעכ דינן, כמובן, איי פרעגסטאך גוט, פארוואס נישט בר פלפולא, ווייל בר זריחא גראמט בעסער מיט בר לקישא, (מיינע ווערטער באציען זיך, אויף זיין צוברענגען די גמרא וועגן ריש לקיש, דוק ותשכח)

זרח, קודם האלט דיך נישט אזוי קליין, יא יא, טאקע אויף דיר וואלט איך געזאגט לולא דמסתפינא, אז א האלבע דארף שטייט בזכותך, !! לך בכחך זה, והושיעה את עמך ורעם ונשאם,,,
די מהר"ם שיק, זכית להבין ולהשכיל ב"ה, אמת ס'איז טאקע א דוחק, ער ראטעוועט דעם רמב"ם פון א סתירה, אבער בפשטות לשון דברי הרמב"ם במשנה, איז משמע אז דאס איז א לכתחלה כדברך.
בנוגע דיין לולא תירוץ, ס'איז א שיינע כאפ, און ס'פרעגט אפ די גאנצע סתירה מיסודו, ס'איז מיר אבער גראד קשה געווארן דיין קשיא, אויב אזוי פארוואס איז עס א לולא דמסתפינא, אלא מאי, יש דברים בגו,
ווייל לויט דיר דארף מען טאקע פארשטיין, אמאי, פארוואס טאקע ביי א כהן השורף זאל מען נישט מאכן די לכתחלה'דיגן אויסגעהאלטענעם וועג, מיט א ודאי טהור אזוי ווי יעדע טמא מת, מ'האט דאך נאר געמאכט מעלות, ווי אויבנדערמאנט, לויט די מהר"ם שי"ק איז נישט שווער די קשיא, ווייל סתם אזוי איז עס גוט געווען אבער ביי פרה נישט, אבער לשיטתך, אז ביי א פרה האט די רמב"ם קיינמאל נישט געהייסן נעמען א איש טהור, נאר תינוקות, דארף מען דאך פארשטיין, און אויך האסטו שוין דערמאנט אז די לשון הרמב"ם איז מוכח בפירוש אז מ'רעדט נאר ביי עולי בבל, והי' ביום ההוא, אבער ביי אנדערע פרות, נישט, והדרא קושי' לדוכת'.

קרעמער, ס'איז מיר אויך שווער געווען דער קשות מיושב, אזוי ווי דו זאגסט, ווער זאגט אז מ'רעדט פון פרה'ס קינד?, איך גלייב אבער אז ר' ישעי' פיק-בערלין, (מילער: זיין משפחה האט זיך גערופן ברלין, נישט ווייל ער איז געבוירן דארט, ער איז געבוירן אין אייזענשטאט משבע קהלות במדינת בורגענלאנד, נאר זיין שווער האט געהייסן פיק, און ער האט זיך גערופן אזוי משום כבוד חותנו), אשר כל רז לא אניס לי', וואלט געואוסט אזא דבר פשוט, וצ"ע.
לעצט פארראכטן דורך בני היכלא אום מיטוואך אפריל 09, 2008 5:32 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
זארעכפעפער
שר האלפיים
תגובות: 2176
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 24, 2006 2:28 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך זארעכפעפער »

הרב בני היכלא,
קורא אני עליך: "מקים עולה של תורה והחזיר עטרה ליושנה". שבתחילה כשנשתכחו תורה מבי ספסלא דקרעטשמתא, עלה קרעמער מגוב האריות ויסדה. חזרה ונשתכחה, עלה בני היכלא מ? וחזר ויסדה (סוכה כ'). גלייב מיר, הרב בני היכלא, איך האב נאך נישט די ריכטיגע ווערטער ארויסצוברענגען מיינע געפילן איבער דיין ערשינונג צווישן אונזערע פיר ווענט. כי אותך ראיתי לפני בקרעטשמע הזה! זינט דיין ערשינונג צווישן אונזערע פיר ווענט האסטו שוין באוויזן גדלות ונצורות. דו האסט קיין אנונג נישט וואס א חיות דו האסט אריינגעבלאזן אין אונזערע דערפערישע פראסטע נשמות היבשות. אלס אן אלטער תושב דא אין דארף קען דיר זאגן בפה מלא: "הלא אם קטן אתה בעיניך ראש שבטי ישראל אתה". דו ביסט א מענטש מלא חכמה מדע ודעת; א תלמוד חכם עצום בש"ס, בהלכה, באגדה ובחסידות. ועל כולם, א ידען נפלא ועצום בתולדות ימי עולם, ובפרט בפרקי תולדות עם ישראל, כולל: שפתיה, ספריה, גדוליה, מנהיגיה, מחבליה, גלותיה, און וואס נישט. זיי וויסן, אז דיינע רייכע ידיעות, מיט וואס דו באצירסט די קרעטשמע, האט א ווייטגרייכנדע השפעה איבערן גייסט פונעם גאנצן דארף, ס'האט געמאכט א מהפכה.

באזונדער שפיר איך זיך חוב מכיר טובה צו זיין למע"כ מיט דעם וואס דו האסט דיר גענומען די מיה און זיך מפלפל געווען בדברי הבלי הנראים כדברי תורה... און לאמיך דער עפעס זאגן: חידושים איז אין מיינע אויגן א געבורטס פעלער נעבעך... ס'הייסט, די רעבישע קינדער וואס זענען נעבעך געבוירן געווארן שלא על מנת ללמוד וללמד להבין ולהשכיל, נאר לבנות ולגגג לפלפל ולסלסל, מחדש זיין חידושים על גבי פלפולים וגגים על גג פלפולים של הבל אשר ישאם הרוח, אויף זיי איז נעבעך א ביטער רחמנות, שמעולם לא טעמו ולא יטעמו טעם עריבות ומתיקות התורה להבינה ולהשכילה לאמיתתה ועל בורי'. די יעניגע, ווען זיי זעצן זיך לערנען א שטיקל גמרא, נאך איידער זיי האבן עספיעט צו פארשטיין אפי' די א' ב' פון די גמרא, האבן זיי שוין א פלפול צו פארענטפערן דעם קצות'ענס קשיא, נו, קענסטעך שוין אליין פארשטעלן אז נאך אזא סארט געלערענעכץ קלעבט דאך זייער חידוש ווי ארבעס צו דער וואנט... אבל לא כן אנכי, כי כל ימי גדלתי בין החכמים ומוטב שיהי' זנב לאריות ועל תהי' ראש לשועלים. דעריבער, בין איך כלל נישט אויסן דא אונטער צו בעטן מיין חי' איבער דעם סתי' הרמב"ם, אדרבה, ביי והאר עינינו בתורתיך וועל איך געכער אינזין האבן צו בעטן דעם רבוש"ע אז איך זאל פארשטיין דעם מהר"ם שיק ווי איידער אז מיין חי' זאל שטימען, כי זה כל התורה, שאם הראשונים כמלאכים אנו כבני אדם, און ווי דער טייטש גייט, אויב פלאגסטו דיך צו פארשטיין די ראשונים כמלאכים דאן ביסטו א מענטש צום טיש, אויב אבער פלאגסטו דיך נישט צו פארשטיין די דברי הראשונים כמלאכים, נאר ס'דיר מער ניחא צו מאכן דיינע אייגענע חי', דאן ביסטו גאר קיין מענטש נישט מיט וועם מ'זאל אפי' קענען גיין צום טיש...

נאר וואס יא? אדאנק דיר האב איך זיך פשוט אראפגעזעצט איבער לערנען דעם רמב"ם אין פי' המשניות, ודייקתי בלשונו, וזה מה שמצאתי, ואמרתי בלבבי להעלותו על שלחנו ולראות האם ימצא חן בעיניו הרם. וזאת למודעי, איך האב דאס נישט געזאגט אלס א חידוש, כ'אב דאס בלויז אויפגעברענג בבחי' אזוי ווי אן אויסשמועס מיט א חברותא אינמיטן לערנען.

ועכשיו לענין:
אין תחילת האב איך געטראכט, אז מיין קשוי הבנה בדברי המהר"ם שיק נעמט זיך פון דעם ווייל איך האב נישט געזען דבריו בפנים כ'אב עס בלויז מקבל געווען ממך, כ'בין געגאנגען אין דער שיטה פון "אותיות מחכימות" און כ'האב געהאפט אז כשאינה ה' לידי את המהר"ם שיק וועליך מסתמא אויפגעראכטן ווערן. אמנם, תוחלתי נכזבה! איך האב אים געשאפט, נאכגעקוקט בפנים, ובעונותי הרבים עדיין לא נושעתי ועדיין לא זכיתי להבינו על בורי'. אצינד איז מיין פראגע למעלת כבודך היקר:

איך האב א שטארקע חשק צו צולייגן דעם ענין אויף קליינגעלט סיי דעם רמב"ם פי' המשניות און סיי דעם מהר"ם שיק, ווי אויך אביסל קלארער מסביר זיין מיין מהלך פארוואס איך האב אזוי געלערנט (וואס אגב דיינע הערות, אויף דברי הבאי, ווערן אביסל פארענטפערט מיט די דברי התפא"י שם בבועז סוף אות ז', און מחמת סיבה זו האב איך דאס טאקע צוגעצייכנט). מיין פראגע איז נאר, צי דו ביסט דערביי צו גיין ווייטער?, כלומר מיר מסביר צו זיין דעם מהר"ם שיק, משים צו זיין אן אוזן קשבת לדברי, וכו' וכו'. אויב יא, וועל איך זיך מאכן צייט, און די קומענדיגע טעג, און אפשרייבן דעם גאנצן ענין אביסל באריכות על כל צדדיה, און פורש זיין את השמלה עד שיבורר הדבר כנתינתן מסיני.
אוועטאר
מיללער
שר עשרים אלף
תגובות: 27044
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג יוני 14, 2007 9:48 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך מיללער »

פתאום יבא להיכל!

קול רנה וישועה באהלי הקרעטשמע, אל מקומו שואף זורח (זרח), מפלפל (פעפפער) ומסלסל בפולפלא של תורה, בדיבוק חברים זה בונה וזה סותר כדרכה של תורה, קודשא ב"ה אומר לפמליא דיליה חזו בני חביבי דמשתכחין בצערא דלהון ועסקין בחדוותא דילי, ממש א נחת צוצוקוקען אידן כאפ'ן זיך אראפ פון די טייערע צייט, מ'איז עוסק בהויית דאביי ורבא באופן נשגב, יהא חלקי עמכם.

ר' זרח אחדשה"ט באה"ר, דער מהר"ם שיק וויל פארענטפערן א הארבע סתירת הרמב"ם, יא ס'איז א שטיקל דוחק ס'איז אבער דא אן ענין פון ויש ליישב בדוחק מחמת חומר הנושא.

הרב ר' בני(מין) היכלא שליט"א, אפשר ברענגסטו אפיר דעם 'מעייני החכמה' וואס ידידינו קרעמער האט ערווענט בשם ר' שבתי'לע פרענקל ז"ל, אפשר האט ער א גלייכערע הסבר צו פארענטפערן דעם סתירה.

צוריק צו א פריערדיגען ענין פאר א וויילע, ר' זרח ביי פרה מעוברת צו דער עובר איז אן עול אויפ'ן מוטער האב איך נישט געזעהן רעדן דערוועגן, ס'איז גראדע נישט שלעכט דער צושטעל צום ענין פון עובר ירך אמו (אייגנס?) איך קלער אבער אז עלה 'עליה' עול הייסט עס נישט.
איך האב געמיינט צוזאגן אז אויב איינער קויפט א פרה אדומה בעודה במעי אמה ס'הייסט ער וויל נוצען דעם צוקונפטיגען קינד לצורך מצוות פרה אדומה, איז א שאלה צו ס'איז כשר, אדער זאג איך אז ס'איז פסול ווייל אין פסוק שטייט 'ויקחו אליך פרה' דרש'ן איך שתהא ניקחת כשהוא פרה.
שרייב תגובה

צוריק צו “דברי תורה”