אפטע טעותים אין עברי און דקדוק

די אחראים: יאנאש,אור המקיף,אחראי,געלעגער

שלומוביץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומוביץ »

שובה עלינו טייטשט זיכער נישט "רו" - 'שובה' איז א שם דבר אזוי ווי 'נחת'
אוועטאר
משיח
שר שלשת אלפים
תגובות: 3306
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יולי 22, 2009 1:09 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך משיח »

נאטרוליסט האט געשריבן:חרמש
פון סגול און צירי ביי דעם ווארט את, איז דאכצעך מיר פארקערט.

כבד את אביך, איז א סגול, ווייל ס'איז סמוך, און ס'איז כמעט זיכער נישטא קיין טראפ אויפן א פון את, ווייל ס'איז נסמך צו אביך.

דעקעגן ביי בראשית ברא אלקים את השמים, איז א צירי, ווייל נאך אלקים שטעלט מען זיך אפ, דערפאר איז את א צירי.


קען איינער מיר זאגן די כלל ביי פרשת ויקהל, את... ואת... את... ואת... ווען איז א צירי און ווען איז א סגול?
Professional bookkeeping for your small business
[email protected] | 347-708-2079
שלומוביץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומוביץ »

סיפמעל עז איזי. ווי דער "את" האט אן אייגענע טראפ (טעם קריאה) איז דאס מיט א צירה, און אויב דער "את" איז מיט א "מקף" צום צווייטן ווארט איז דאס מיט א סגול
יעצט אז דו קוקסט דיך גוט פאר דאס ליינען צו וויסן יעדע טראפ פונקטליך אויפן ווארט האסטו נישט קיין שום פראבלעם דורכצוגיין דעם שווערן ליינען בה"ב פון פרשת ויקהל, אן דעם וואס דו זאלסט באקומען אריין שרייען פון עולם יעדע צווייטער ווארט
אוועטאר
farshlufen
שר שלשים אלף
תגובות: 35237
זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך farshlufen »

פאר ווער עס האט פארפאסט דאס צו לייענען:

אין אנדערע ווערטער ביז סטאנוב איז אין אלע סידורים ומחזורים פון אלע שיכטן פון כלל ישראל געשטאנען "שובה עלינו".
דאע"ג דכבר למד הרבה פעמים כל התורה והמצות, מ"מ כשיגיע המועד חייב לשאול ולדרוש בהלכות כל מועד ומועד בזמנו [ב"ח]
חרמש בקמה

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חרמש בקמה »

משיח האט געשריבן:
חרמש בקמה האט געשריבן:... און "שובה" איז נישט טייטש "קער זיך אום", נאר "רוה", - רוה אויף אונז, און נישט - קער זיך אום צו אונז. מלשון בשובה ונחת תושעון.


מקור?
ס'איז נישט מסתבר, צוריקקערן פאסט זיך בעסער אריין אין די בקשה ווי רוהען.
וואס טייטש בשובה ונחת?

איר ווילט א מקור? - דער סידור'ל איז דער מקור! די מתקנים האבן מתקן געווען "אלינו" אן קיין שום מקור!
בשובה איז טייטש "מיט רוה". אויך שבות און שבת איז ענליך צו דעם (נאר עס איז מנחי ל"ה און דער ה"א הפעל איז געווארן א ת"ו).
לעצט פארראכטן דורך חרמש בקמה אום דאנערשטאג דעצעמבער 10, 2009 5:27 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
חרמש בקמה

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חרמש בקמה »

משיח האט געשריבן:קען איינער מיר זאגן די כלל ביי פרשת ויקהל, את... ואת... את... ואת... ווען איז א צירי און ווען איז א סגול?

ווען עס איז פארהאן א מקף נאכן את אדער ואת, דאן איז עס א סגול.
ווען עס איז פארהאן א טעם (טראפ) אויפן את אדער ואת, איז דאס א צר"י.
דאס גלייכן איז ביי "כל" - אויב עס איז פארהאן א טעם אויף איהם, איז עס מיט א חול"ם.
אויב נאך איהם קומט א מקף, איז עס א קמ"ץ.
אוועטאר
פליגל
שר חמשת אלפים
תגובות: 5934
זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג סעפטעמבער 04, 2009 1:27 pm
לאקאציע: ביים פענסטער

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך פליגל »

משיח האט געשריבן:
מקור?
ס'איז נישט מסתבר, צוריקקערן פאסט זיך בעסער אריין אין די בקשה ווי רוהען.
וואס טייטש בשובה ונחת?

לפענ"ד אויב כ'מעג בכלל אריינרעדן אין אזאנע ענינים, געווענליך בעט מען אז דער אויבערשטער זאל אונז צוריק קערן צ.ב.ש. השיבנו ד' אליך ונשובה, מילא אויב די רעדע איז פון וואס איז מער מסתבר איז מער מסתבר אז מען בעט רבוש"ע זאל אונז צוריקקערן, כ'דענק נישט ווי נאך מ'זאל טרעפן א לשון אויף פארקערט.
ועוד, אויב איז די בקשה טאקע דאס אז רבוש"ע זאל זיך צוריק קערן צו אונז וואלט אפשר געעווען בעסער די לשון "שוב" וואו איידער "שובה".
אויב בינעך נישט גערעכט דאן ביטע מיר לאזן וויסן.
שלומוביץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומוביץ »

חרמש בקמה האט געשריבן:
משיח האט געשריבן:
חרמש בקמה האט געשריבן:... און "שובה" איז נישט טייטש "קער זיך אום", נאר "רוה", - רוה אויף אונז, און נישט - קער זיך אום צו אונז. מלשון בשובה ונחת תושעון.


מקור?
ס'איז נישט מסתבר, צוריקקערן פאסט זיך בעסער אריין אין די בקשה ווי רוהען.
וואס טייטש בשובה ונחת?

איר ווילט א מקור? - דער סידור'ל איז דער מקור! די מתקנים האבן מתקן געווען "אלינו" אן קיין שום מקור!
בשובה איז טייטש "מיט רוה". אויך שבות און שבת איז פון זעלבן שורש (נאר דער ה"א הפעל איז געווארן א ת"ו).


אודאי זענט איר זייער גערעכט אז דער סידור'ל איז דער מקור! אבער בלויז אויף דעם, אז דער ריכטיגער נוסח איז "עלינו" און נישט "אלינו", אבער א מקור אז דער "שובה" דא איז מלשון "רוען", איז דאך דאס נישט קיין מקור.
און אצינד
1) דאס אז "שובה" קען זיין מלשון רוען, איז זייער פיין און וואויל, אזוי ווי "בשובה ונחת" אדער "נפשי ישובב" (לויט די מפרשים דארט), און "שובה ד' רבבות אלפי ישראל". גוט און פיין, אבער דאס וואס דו ווילסט דא טייטשן "שובה עלינו" מיינסטו דאך אוודאי אז דער באשעפער זאל רוען אויף אונז (השראת השכינה), נו פון די אלע פלעצער זעט מען נאך נישט אז דאס קען אריין גיין אין לשון "רוען" פון ווארט "שובה", וואס ביי די אלע דערמאנט פלעצער איז דאס מלשון "מנוחה" זיך אפרוען פון א מוטשעניש (עיין שם במפרשים), אבער אונזער "רוען" איז בלשה"ק "שכון", אויף יידיש טאקע איז דאס דער זעלבע "רוען".

מען קען טאקע דאס אפ-פרעגן, ווייל אזוי ווי "מנוחה" טרעפט מען אויך אז עס ווערט גענוצט אויף ביידע (למשל "ונחה עליו רוח ד'), אבער ביי "שובה" האב איך דערווייל נישט געטראפן אין פסוק אז מען זאל דאס ניצן פאר דעם. נו, איז דען דא א גרעסערע דוחק צו זאגן אז דאס טייטשט דא "רו אויף אונז"?

און ווייטער צו זאגן אז דאס מיינט "מאך אונז רואיג", דאס איז דאך זיכער נישט פשט פארשטייט זיך, עס שטייט דאך נישט "שובה אותנו".

2) איך וועל אביסל צוריק ציען פון וואס איך האב ערגעץ וואו אויבן געשריבן, אז עס קען נישט זיין מלשון "רוען" וועגן "שובה" איז א שם דבר. ניין איך האב אביסל מעיין געווען, די נטיה פון "שובה" ווערט אויך גענוצט אויף א "פעל", ווי טאקע איינע פון די אויבנדערמאנטע מקורות "שובה ד' רבבות אלפי ישראל". דעסטוועגן דאך זעט מען אין פסוק די נטיה נאר אויף א פועל יוצא (צו מאכן יענעם רוען).

אלענספאל איז "שובה עלינו" לכאורה נישט דער פשט "רו אויף אונז", צוליב: א) נומער 1, ב) און בכלל צוליב דעם גרויסן דוחק אזוי צו זאגן, ג) עס פעלט נאך אלץ א מקור (מען קען לערנען אנדערש פשט אפילו מיט "עלינו")
חרמש בקמה

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חרמש בקמה »

ביסטו מודה אז מיר האבן געענדיגט מיט דעם וויכוח איבערן נוסח, וועלכער איז זיכער "שובה עלינו". אצינד ווילסטו האנדלען וועגן טייטשט פון שובה.
אין אלע ספרד'ישע סידורים איז דער נוסח "שובה עלינו", זיי זענען בקי אין אידיש ווייניגער פון מיר און דיר, אינטרעסאנט וואו האבן זיי געפונען דעם היקש צווישן שכון מיט שובה (נאר שוין אפגערעדט אז מיר דינגען זיך נישט וועגן נוסח, און קען זיין אז דער טייטשט פון שובה איז גאר אינגאנצן אן אנדערער).
ובכן, האסט מיר געשאפן א גוטע ראיה מיטן ברענגען דעם פסוק שובה ד' רבבות אלפי ישראל, עיין רש"י שם: מגיד שאין השכינה שורה בישראל כו'. ועיין שם בחזקוני: שובה על שם שהיה שוכן

2) דער שורש פון שוב במשמעות אומקערן, און דער שורש פון שוב במשמעות רוהען - ביידע זענען פון די זעלבע גזרה - "נחי ע"ו". שובה איז א פעל, און די צוגעקומענע ה"א מאכט איהם נישט פאר קיין שם דבר. דער ה"א איז פון אותיות "האמנתי"ו", די דאזיגע אותיות קענען צוקומען סיי צו פעלים און סיי צו שמות.
והוא פלאי
שר האלפיים
תגובות: 2754
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אוגוסט 23, 2009 3:18 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך והוא פלאי »

קרעמער האט געשריבן:אויך די מסכת דארף מען ארויסזאגען קִנִים, נישט קַנִים.

עיין כמדומה בתויו"ט הראשון שם, ותראה שאין זה ברור
למה זה תשאל לשמי...
והוא פלאי
שר האלפיים
תגובות: 2754
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אוגוסט 23, 2009 3:18 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך והוא פלאי »

בנוגע שובה, אם אין זכרוני כוזב לי, יש מחלוקת תרגום ורש"י בפי' שובה ה' רבבות אלפי ישראל, ויש חילוק אם הוא מלעיל או מלרע, ודו"ק היטב
מובא בפוסקים כלפי אם צריכים לחזוק ולקרות אם קרא מלעיל במקום מלרע, דמשני המשמעות, אבל יצא לדעה אחרת ודו"ק
למה זה תשאל לשמי...
שלומוביץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומוביץ »

חרמש בקמה האט געשריבן:ביסטו מודה אז מיר האבן געענדיגט מיט דעם וויכוח איבערן נוסח, וועלכער איז זיכער "שובה עלינו". אצינד ווילסטו האנדלען וועגן טייטשט פון שובה.
אין אלע ספרד'ישע סידורים איז דער נוסח "שובה עלינו", זיי זענען בקי אין אידיש ווייניגער פון מיר און דיר, אינטרעסאנט וואו האבן זיי געפונען דעם היקש צווישן שכון מיט שובה (נאר שוין אפגערעדט אז מיר דינגען זיך נישט וועגן נוסח, און קען זיין אז דער טייטשט פון שובה איז גאר אינגאנצן אן אנדערער).
ובכן, האסט מיר געשאפן א גוטע ראיה מיטן ברענגען דעם פסוק שובה ד' רבבות אלפי ישראל, עיין רש"י שם: מגיד שאין השכינה שורה בישראל כו'. ועיין שם בחזקוני: שובה על שם שהיה שוכן

2) דער שורש פון שוב במשמעות אומקערן, און דער שורש פון שוב במשמעות רוהען - ביידע זענען פון די זעלבע גזרה - "נחי ע"ו". שובה איז א פעל, און די צוגעקומענע ה"א מאכט איהם נישט פאר קיין שם דבר. דער ה"א איז פון אותיות "האמנתי"ו", די דאזיגע אותיות קענען צוקומען סיי צו פעלים און סיי צו שמות.

כבוד הרב חרמש בקמה! איך זע אז איר האט מיר נישט ריכטיג פארשטאנען. - אדער האב איך זיך נישט גוט אויסגעדרוקט, אדער ווייזט אויס אז איר שטייט אינמיטן פעלד און זענט פארנומען מיט שניידן דעם קמה. דאן איך פון מיין זייט וועל פרובירן זיך גוט מסביר זיין, און איר פון אייער זייט, זייט'זשע מוחל לייגט א מינוט'קלע אראפ דעם גרויסן זיכעל, און ליינט מיט קאפ.

אנהויב ווען איך האב אייך אפגעפרעגט (בלויז דעם חידוש פון שובה=רו), איז דאס געווען לויט די ראי' וואס איר האט געברענגט פון פסוק "בשובה ונחת", וואס דאס איז א שם דבר. איך האב דאן געטראכט אז דער נטיה פון דעם לשון, פאר א פעל, דארף זיין עפעס אנדערש, (איך האב געטראכט אפילו אז מעגליך איז דער שורש "שבב" מלשון הפסוק נפשי ישובב). דאס איז אבער געווען א ערשטיגע באלדיגע ענטפער נאכ'ן דורך לויפן שנעלערהייט די סוגיא (מכאן מוסר השכל, נישט זיך אנרופן תיכף, נאר זיך פירן בשובה ונחת). דאן האב איך אביסל מעיין געווען, און געטראפן דער פסוק שובה ד' רבבות וכו'. אבער נישט מערקנדיג דעם צווייטן רש"י (עה"פ רבבות אלפי) האב איך ארויס גענומען פון רש"י, בלויז דאס, אז ער טייטשט דאס מלשון מרגוע, אבער נישט וויאזוי דער פשט אין פסוק גייט. האב איך זיך גענומען צום אבן עזרא, און געזען אז אויך ער טייטשט דאס מלשון מרגוע, און ער פארטיישט דעם פסוק אז דער באשעפער זאל מאכן רוען די יידען פון די פיינט [וזה\זאת לשונו: שיניחם ולא ירגזו מאויב, און אביסל ווייטער שיניח וישקיט(=לכאורה 'וישקוט' ט"ס)השם כל ישראל].

אצינד א טריט ווייטער
יעצט, לכאורה, פאלט אוועק א שטיק פון דיין תשובה. לאמיר אנהויבן ביי נומער 2: געוויס האב איך זיך נישט געגרייזט מיט דעם פשוט'ער ווי פשוט'ן ענין פון די אותיות האמנתי"ו הנוספות, מיין טענה איז נאר געווען - לויט ווי די פארשטייסט אצינד - אז "שובה" איז א שם דבר (לויט דיין ראי' פון פסוק בשובה ונחת). אבער איך האב טאקע שפעטער צוריק געצויגן.

יעצט צוריק צו דיין תשובה (הארט פאר נומער 2). לויט ווי איך האב מסביר געווען, פארשטייסטו אצינד בעסער וואס איז געווען מיין טענה, ווייל רש"י'ס פשט האב איך נישט באמערקט, און כל שכן אז איך האב דעם חזקוני נישט געזען, ממילא האב איך דערווייל נאר געטראפן אז דאס איז א פעל יוצא, לויט דעם אבן עזרא'ס פשט, ואדרבא מלשון האבן עזרא שם בהתחלה האב איך געקענט ארויס דרינגן אז דאס איז דוקא א פעל יוצא, עיי"ש (- אבער למעשה איז נישט מוכרח אז עס איז דוקא א פעל יוצא), ווייטער דעם פסוק "נפשי ישובב" גייט דאך אויך ארויף אז "ד' רועי" זאל מאכן רוען מיין זעל פון צרות (עי' רש"י שם ובאב"ע).
ממילא איז דאס געווען מיין סברא צו זאגן צוויי זאכן: א) אז ס'מוז נישט זיין אז דאס איז א לשון פון "שכון", ב) אז דער ווארט מיט דעם נטיה איז א פעל יוצא - איך האב אבער זיך אויסגעדרוקט אז כ'האב "דערווייל" נישט געטראפן אין פסוק.

ביסטו געקומען, און געברענגט דעם רש"י מיט'ן חזקוני. איז ראשית כל - א הארציגן דאנק פארן עפענען מיינע אויגן אין דעם ריכטיגן פשט אין רש"י הקדוש. דאן - איז ווי פארשטייט זיך אוועק געפאלן אט דער הילוך המחשבה פון מיר, און מיט אים זענען אוועק געפאלן די ביידע טענות פון מיר.

און אצינד צום אנהויב פון דיינע ווערטער - דאס אז מען דארף זאגן "עלינו" האב איך כלל נישט מתוכח געווען מיט דיר, פון אנהויב האב איך געהאלטן אזוי, און כל שכן וכל שכן נאך דיינע שטארקע ראיות פון די סידורים הקדמונים. מיין גאנצע טענה איז בלויז אויף דיין חידוש (עצום לדעתי) צו פארטייטשן 'אונזער' שובה (פון שובה עלינו) מיטן לשון "רו". דו האסט עפעס צוזאמענגעשטעלט, אז אויב די נוסח איז "עלינו", דאן 'מוז' זיין טייטש שובה=רו. און אויף דעם נקודה זענען אלע מיינע דיבורים געוואנדן. ממילא, אחינו בני ספרד וואס דו האסט גענומען צום הילף, זענען אויך געווען איבריג און נישט אין פלאץ (הגם די עצם טענה האסטו מיר שוין ריכטיג פארענטפערט, כנ"ל).

און דאס האלט איך נאך יעצט אויך ביי דעם, אז אויב עס איז נישטא קיין מקור צו טייטשן "שובה עלינו" = "רו אויף אונז", דאן איז דאס גאר א געוואלדיגע חידוש, וואס איך ווייס נישט פון וועלכן פעלד דיין זיכעל האט דאס אפגעשניטן.

גענוג קלאר?
אוועטאר
חושים בן דן
שר חמש מאות
תגובות: 607
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אקטאבער 01, 2009 10:25 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חושים בן דן »

מיללער האט געשריבן:
חושים בן דן האט געשריבן:
מיללער האט געשריבן:נאך א פסוק צו אייער זייט איז דער פסוק אין תהלים פִּי־צַדִּיק יֶהְגֶּה חָכְמָה וּלְשֹׁונֹו תְּדַבֵּר מִשְׁפָּט׃


פון דעם לשונו האט איר גארנישט ווייל דאס גייט ארויף אויפן צדיק אז לשונו תדבר משפט, והא ראי' ותורת חסד על לשונה.


חושים אויב שרייבען 'באלד' (מודגש) ארבעט נישט דאן ווייס איך דערווייל נישט קיין צווייטע עצה, די ראי' איז געוויס נישט פון לשונו/לשונה נאר פונעם 'תדבר' אנשטאט 'ידבר', מ'סארי.


ערעב יעקב דוב אז דו ביזט גערעכט ביזטו גערעכט.

און בנוגע די נקודה אויפן 'ל' גיי איך עס אי"ה נאכקוקן ווען איך וועל האבן צייט און צוריקקומען מיט תשובה.
רעיון אויף די פרשה - חתום חתמתי ואני יודע מה הוא
אוועטאר
חושים בן דן
שר חמש מאות
תגובות: 607
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אקטאבער 01, 2009 10:25 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חושים בן דן »

farshlufen האט געשריבן:פאר ווער עס האט פארפאסט דאס צו לייענען:

אין אנדערע ווערטער ביז סטאנוב איז אין אלע סידורים ומחזורים פון אלע שיכטן פון כלל ישראל געשטאנען "שובה עלינו".


לויט דעם קומט אויס אז די טייטש איז זיכער קער זיך צוריק, די שאלה איז נאר צו ס'מיינט אויף אונז אדער וועגן אונז.

און בכלל, וויאזוי קען מען זאגן אז שובה מיינט רוה?? ברענג א משל. איך קען ברענגען נאך א משל פון די תורה (פ' כי תשא) 'שוב מחרון אפך' ותרגומו 'תוב מתקוף רוגזך' וואס דאס וועט איר מודה זיין אז ס'מיינט קער זיך צוריק, והא ראי' 'למוקדשך תוב' צו דיין בית המקדש קער זיך צוריק, דאם לאו הוי לי' למימר 'על מקדשך תוב'.

מובן???
לעצט פארראכטן דורך חושים בן דן אום מיטוואך דעצעמבער 09, 2009 11:13 pm, פארראכטן געווארן 1 מאל.
רעיון אויף די פרשה - חתום חתמתי ואני יודע מה הוא
אוועטאר
חושים בן דן
שר חמש מאות
תגובות: 607
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אקטאבער 01, 2009 10:25 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חושים בן דן »

חרמש בקמה האט געשריבן:
משיח האט געשריבן:קען איינער מיר זאגן די כלל ביי פרשת ויקהל, את... ואת... את... ואת... ווען איז א צירי און ווען איז א סגול?

ווען עס איז פארהאן א מקף נאכן את אדער ואת, דאן איז עס א סגול.
ווען עס איז פארהאן א טעם (טראפ) אויפן את אדער ואת, איז דאס א צר"י.
דאס גלייכן איז ביי "כל" - אויב עס איז פארהאן א טעם אויף איהם, איז עס מיט א חול"ם.
אויב נאך איהם קומט א מקף, איז עס א קמ"ץ.


דו האסט מיר אויסגעכאפט... דו גנב.... איך בין דאך א פראפעשינאל בעל קורא, דאס זענען איינע פון מיינע בעסטע סמנים.. (קרעדיט: תיקון קוראים סימנים)
רעיון אויף די פרשה - חתום חתמתי ואני יודע מה הוא
אוועטאר
חושים בן דן
שר חמש מאות
תגובות: 607
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אקטאבער 01, 2009 10:25 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חושים בן דן »

ס'באלאנגט טאקע נישט דא אבער איך ווער יעצט א שר מאה...
רעיון אויף די פרשה - חתום חתמתי ואני יודע מה הוא
חרמש בקמה

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חרמש בקמה »

הרב שלומוביץ
איך געפין נישט אין דיינע ווערטער א פירכא צו מיין דעה (נישט מיינע, פיל היינטיגע מערקן עס אויף), איך וועל זיך נאר פארהאלטן איבער חלק הדברים האמורים:
שלומוביץ האט געשריבן:יעצט, לכאורה, פאלט אוועק א שטיק פון דיין תשובה. לאמיר אנהויבן ביי נומער 2: געוויס האב איך זיך נישט געגרייזט מיט דעם פשוט'ער ווי פשוט'ן ענין פון די אותיות האמנתי"ו הנוספות, מיין טענה איז נאר געווען - לויט ווי די פארשטייסט אצינד - אז "שובה" איז א שם דבר (לויט דיין ראי' פון פסוק בשובה ונחת). אבער איך האב טאקע שפעטער צוריק געצויגן.

איך וועל אצינד נאר קלאר מאכן מיינע פריערדיגע ווערטער: בשובה (ונחת) איז א שם הפעולה וועלכער איז נגזר פון פועל שוב (עס איז נישט קיין שם דבר ממש). דער שורש איז שוב, און דער ה"א איז לסימן הנקבה (און נישט פון אותיות האמנתי"ו), דער היכר דערצו איז דאס וואס דער טעם-המקרא איז ביים בי"ת און נישט ביים שי"ן, ווען ער וואלט געווען ביים שין (מלעיל), דאן וואלט דער ה"א געווען פון אותיות האמנתי"ו (אם כי מען געפינט טיילמאל על פי מסורה ה"א האמנתי"ו מלרע, ווי "ריבה ריבי").
דאגעגן שובה (ה' רבבות וגו') איז א פעל, דא איז דער ה"א יא פון אותיות האמנתי"ו, און טאקע דער טעם איז ביים שי"ן.
שלומוביץ האט געשריבן:און דאס האלט איך נאך יעצט אויך ביי דעם, אז אויב עס איז נישטא קיין מקור צו טייטשן "שובה עלינו" = "רו אויף אונז", דאן איז דאס גאר א געוואלדיגע חידוש, וואס איך ווייס נישט פון וועלכן פעלד דיין זיכעל האט דאס אפגעשניטן.

וואס איז מיט רש"י און מיטן חזקוני? דו האלטסט אז זייער ערקלער ווייזט גאר נישט אויף?
טאקע אנדערע מפרשים ווי ראב"ע זאגן אן אנדער פירוש, אבער זיי זענען נישט סותר דעם געדאנק פון רש"י, נאר זיי האלטן אז דא אפיציעל איז אן אנדער פירוש (פועל עומד).
אוועטאר
מיללער
שר עשרים אלף
תגובות: 27044
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג יוני 14, 2007 9:48 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך מיללער »

חושים בן דן האט געשריבן:ס'באלאנגט טאקע נישט דא אבער איך ווער יעצט א שר מאה...


?
שלומוביץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומוביץ »

חרמש בקמה האט געשריבן:הרב שלומוביץ
איך געפין נישט אין דיינע ווערטער א פירכא צו מיין דעה (נישט מיינע, פיל היינטיגע מערקן עס אויף), איך וועל זיך נאר פארהאלטן איבער חלק הדברים האמורים:
שלומוביץ האט געשריבן:יעצט, לכאורה, פאלט אוועק א שטיק פון דיין תשובה. לאמיר אנהויבן ביי נומער 2: געוויס האב איך זיך נישט געגרייזט מיט דעם פשוט'ער ווי פשוט'ן ענין פון די אותיות האמנתי"ו הנוספות, מיין טענה איז נאר געווען - לויט ווי די פארשטייסט אצינד - אז "שובה" איז א שם דבר (לויט דיין ראי' פון פסוק בשובה ונחת). אבער איך האב טאקע שפעטער צוריק געצויגן.

איך וועל אצינד נאר קלאר מאכן מיינע פריערדיגע ווערטער: בשובה (ונחת) איז א שם הפעולה וועלכער איז נגזר פון פועל שוב (עס איז נישט קיין שם דבר ממש). דער שורש איז שוב, און דער ה"א איז לסימן הנקבה (און נישט פון אותיות האמנתי"ו), דער היכר דערצו איז דאס וואס דער טעם-המקרא איז ביים בי"ת און נישט ביים שי"ן, ווען ער וואלט געווען ביים שין (מלעיל), דאן וואלט דער ה"א געווען פון אותיות האמנתי"ו (אם כי מען געפינט טיילמאל על פי מסורה ה"א האמנתי"ו מלרע, ווי "ריבה ריבי").
דאגעגן שובה (ה' רבבות וגו') איז א פעל, דא איז דער ה"א יא פון אותיות האמנתי"ו, און טאקע דער טעם איז ביים שי"ן.
שלומוביץ האט געשריבן:און דאס האלט איך נאך יעצט אויך ביי דעם, אז אויב עס איז נישטא קיין מקור צו טייטשן "שובה עלינו" = "רו אויף אונז", דאן איז דאס גאר א געוואלדיגע חידוש, וואס איך ווייס נישט פון וועלכן פעלד דיין זיכעל האט דאס אפגעשניטן.

וואס איז מיט רש"י און מיטן חזקוני? דו האלטסט אז זייער ערקלער ווייזט גאר נישט אויף?
טאקע אנדערע מפרשים ווי ראב"ע זאגן אן אנדער פירוש, אבער זיי זענען נישט סותר דעם געדאנק פון רש"י, נאר זיי האלטן אז דא אפיציעל איז אן אנדער פירוש (פועל עומד).

כבוד הרב חרמש בקמה!
לאמיר אנהויבן טריט ביי טריט
איך וועל אצינד נאר קלאר מאכן מיינע פריערדיגע ווערטער: בשובה (ונחת) איז א שם הפעולה וועלכער איז נגזר פון פועל שוב (עס איז נישט קיין שם דבר ממש). דער שורש איז שוב, און דער ה"א איז לסימן הנקבה (און נישט פון אותיות האמנתי"ו), דער היכר דערצו איז דאס וואס דער טעם-המקרא איז ביים בי"ת און נישט ביים שי"ן, ווען ער וואלט געווען ביים שין (מלעיל), דאן וואלט דער ה"א געווען פון אותיות האמנתי"ו (אם כי מען געפינט טיילמאל על פי מסורה ה"א האמנתי"ו מלרע, ווי "ריבה ריבי").
דאגעגן שובה (ה' רבבות וגו') איז א פעל, דא איז דער ה"א יא פון אותיות האמנתי"ו, און טאקע דער טעם איז ביים שי"ן.

איך פארשטיי אינגאנצן נישט דאס וואס איר ווילט מרחיב הדיבור זיין, איך האב, דוכט זיך, גאנץ קלאר ארויס געברענגט, אז מיין ערשטע מיינונג איז געווען צוליב די ראי' וואס איר האט געברענגט פון "בשובה", עס איז טאקע נישט קיין שם דבר ממש (און אנטשולדיגט פאר'ן עס אנרופן אזוי - האסט מיך געכאפט ביים ווארט), אבער עס איז גענוג קלאר פארשטענדליך מיין כוונה, אז איך האב געמיינט צו זאגן, אז ס'איז נישט קיין "פעל", ממילא קען מען דאס נישט טייטשען ביי "שובה עלינו". און טאקע איך האב צוריק געצויגן נאכן זיך באקענען מיטן פסוק "שובה ד' רבבות". נו אויב אזוי וואס האט איר דא אויפגעטון מיט'ן מרחיב זיין דעם דיבור אויף באקאנטע ענינים.
נעקסט:
וואס איז מיט רש"י און מיטן חזקוני? דו האלטסט אז זייער ערקלער ווייזט גאר נישט אויף?

איך וועל אייך ענטפערן אביסל 'איפכא מסתברא'דיג'. שטעלט אייך פאר, עס קומט איינער און טוט אויף א רעוואליאצינערישן טייטש אויף "וקרב פזורינו מבין הגוים ונפוצותנו כנס" וכו'. אט ווי פאלגענד:
ליינט און שטוינט! "וקרב פזורנו מבין הגוים ונפוצותנו" - דו זאלסט דערנענטערן אונזערע פזורים מבין הגוים און (אויך) אונזערע נפוצות - "כַּנֵּס" - צוזאמען געהאלטן אזוי ווי א מחנה האלט זיך צוזאם ביי דעם "נס" (מלשון נס ותורן), כידוע אז 'נס' טייטשט א הויכע שטאנג וואס איז געמאכט צוזאמען ברענגן די מחנה ווי א דגל [ואכמ"ל].
נו, נישט איך און נישט איר, וועט וועלן מקבל זיין דאס, און מען וועט אים אפ-פרעגן, און דער יעניגער וועט ברענגן ראיות פון די גרעסטע מדקדקים, ג'אנח און רד"ק און אב"ע, ווי זיי טייטשן אזוי אפ דאס ווארט 'נס', און אויספירן אזוי: און וואס איז מיט ג'אנח און חזקוני? דו האלטסט אז זייער ערקלער ווייזט גאר נישט אויף?

הרב חרמש בקמה טייערער און געשעצטער! וואס פאר א גוט יאר ברענגסטו מיר א ראי' פון רש"י מיט חזקוני, דאס אז מען קען אזוי טייטשן, האב איך דאך שוין גוט אויסגעשמועסט, אז נאכ'ן מעיין זיין איז מיר טאקע אויך אויסגעקומען אז מען 'קען', אבער געוואלד און געשריגן, מיין גאנצע דעבאטע איז בלויז איין איינציגסטע זאך, צו ס'איז טאקע אזוי פשט ביי 'שובה עלינו'. צו מחדש זיין אזא פשט איז דאך דאס בבחינת "לשבור את המוסכמות", צו גיין אנדערש ווי ס'איז אנגענומען געווענדליך, און אויב איר ברענגט נישט קיין מקור אויף דעם, איז מיר שווער אנצונעמען אזא חידוש געבויט אויף אייגענע פלייצעס [עס האט כמעט א פנים ווי דעם טייטש פון "כנס" הנ"ל], דאס איז אלעס וואס מען בעט פון אייך יעצט, ברענגט א מקור [אזוי אויך וואס איר שרייבט "אז איר זעט נישט קיין פירכא", רבוש"ע ווער רעדט יעצט פון א פירכא, מיט דעם חלק איז מען שוין פון לאנג פארטיג, מען רעדט יעצט תכלית, צו איז דאס יא פשט אדער נישט פשט] זייט מיר מוחל, אבער איר רעדט און איר רעדט סחור סחור, אבער דעם סאמע פינטאלע רירט איר נישט צו.
איך לייג צו, אמת אז אייער לעצטע אנטווארט, האט איר זיך אביסל וויסנדיג געמאכט פון דעם, ממש ברמיזא בעלמא אומדירעקט
איך געפין נישט אין דיינע ווערטער א פירכא צו מיין דעה (נישט מיינע, פיל היינטיגע מערקן עס אויף)

נו, אדרבה, ברענגט ווער די "פיל היינטיגע מערקן עס אויף" [הגם אויב זיי זענען נאר היינטיגע, קען איך נוצן דעם זעלבן געדאנק ווי איר האט גענוצט, אז אויב די אלע פריערדיגע לערנען אנדערש פשט דארף 'איך' נישט קיין גרעסערע מקור, אבער לאמיר קודם זען ווער זיי זענען די היינטיגע]

איז לסיכום:
1) דער נוסח איז "עלינו".
2) "שובה" 'קען' טייטשן "רו".
3) "שובה" קען טייטשן מלשון צוריק-קערן, אפילו מיט'ן נוסח 'עלינו'
4) מיר ווילן וויסן וואס 'איז' דער ריכטיגער טייטש פון 'שובה עלינו'
5) מיר ווילן א מקור דערויף

אדרבא, לאמיר ביידע (און ווער עס קען נאר) מאכן אביסל "האום ווארק" (שיעורי בית), און נאך זוכן אין די פריערדיגע מפרשי הסידור (ווי אפילו סידור רב עמרם וכדו'), און זאל יעדער ארויף ברענגן מה שהעלה מצודתו, דעם 'ריכטיגן' טייטש

ויה"ר שיתקבלו תפלות כל עם בית ישראל לרחמים ולרצון, און דיין 'חרמש' זאל פארשניידן כל המקטריגים, ונזכה לגאולה שלמה
שלומוביץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומוביץ »

אביסל הוספה:
ס'איז שווער אנצונעמען אז דא טייטשט עס "רו אויף אונז". ביזדערווייל (איך באטאן נאכאמאל 'ביזדערווייל') ליגט מיר נישט אין קאפ אז ביים דאווענען זאל מען זיך נאך ערגער באנוצן מיט דעם לשון 'שובה' אויף 'רוען', מען טרעפט גיכער דעם לשון 'שכן', ווי ביי די תפלה פאר'ן ליינען 'ותשרה שכינתך' (הגם די תפלה איז לכאורה א שפעטערע), וכדומה.
דאס מאכט אביסל שווער אנצונעמען אז פונקט מיט אזא סארט לשון זאלן די אנשי כנה"ג זיך באנוצן דא, ווען מען טרעפט עס נישט (ווי איך מיין ביזדערווייל) ערגעץ אנדערש ביים דאווענען. אדרבה טרעף מיר נאך א פלאץ, דאן קען מען אנהויבן קלערן (זאל נישט קומען קיין חכם און מיר ברענגן א ראי' "שתשוב" ותרחם עלינו ועל מקדשך - און זאגן אז דאס טייטשט 'זאלסט רוען און רחמנות האבן אויף אונז און אויפן ביהמ"ק...)
שלומוביץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומוביץ »

חושים בן דן האט געשריבן:
farshlufen האט געשריבן:און בכלל, וויאזוי קען מען זאגן אז שובה מיינט רוה?? ברענג א משל.


הרב חושים בן דן שיחי', דאס איז כלל וכלל נישט קיין קשיא, די גאנצע דעבאטע צווישן מיר מיט הרב חרמש בקמה (אויב איר האט זיי גוט מיט געהאלטן), איז דאך געבויט ארום דעם פסוק "שובה ד' רבבות אלפי ישראל". זייט מוחל קוקט אריין דארט אין פסוק (בהעלותך) און אין די מפרשים
חרמש בקמה

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חרמש בקמה »

הרב שלומוביץ,
וועגן דעם שם הפעולה און שם דבר והמסתעף, - איך האב דיר נישט געמיינט צו קריטיקירן, איך האב מפורש באטאנט אז איך וויל נאר מבהיר זיין בעסער וואס איך האב געשריבן אויבן.
וועגן דעם וואס דו שטוינסט אויפן 'חידוש', עס זענען פארהאן נאך גרעסערע חידושים ווי למשל אז "ממחרת השבת" זאל מיינען נישט שבת נאר יו"ט. די קראים (ללא שום השוואה ח"ו) האבן דאס פשוט נישט געקענט פארשטיין, פון וואו נעמט איר עס רבנים, עס קען אפשר אריין-גיין אין פשט אבער וואו נאך טרעפט מען דאס? וכדומה וכיוצא. וואס איז געווען די תשובה פון די רבנים און פון חז"ל? - מיר האבן אזוי מקבל געווען, קעגן די קבלה גייט מען נישט.
באיפה קטנה איז דא אויך דאס זעלבע; אויב מיר האבן אזוי מקבל געווען, איז גאר קיין חידוש נישט. איר ווילט א מקור דערצו? ובכן, קודם כל ציה איך צוריק פון דעם וואס איך האב געשריבן "די היינטיגע", דאס איז טאקע ריכטיג, אבער איך האב געמיינט צו זאגן "די אחרונים" און נישט די היינטיגע וועלכע רעדן דערפון.
צום ערשטנס, דער דברי יחזקאל מיט וועלכן איך האב אנגעהויבן (אנהויב בלאט 5), פון זיין טענה דאס צדיקים שהן המרכבה ברויכן זאגן "עלינו", דערפון איז געדרינגען אז ער האט פארשטאנען (זיכער בקבלה - ווי איך ערקלער דארט) אז שובה איז משרה זיין די שכינה.
אין סידור אוצר התפילות ווערט געברענגט דער צושטעל צום פסוק בשובה ונחת תושעון, און ער האט עס נישט געזעהן אין סידור ר' שבתי וואס דארט ווערט אויך געברענגט דער צושטעל, ווייל דער אוצר התפילות האט נישט געזעהן דעם סידור ר' שבתי וועלכער זיין כתב יד האט ערשינען אין די לעצטע יארן.
(איך האף אז דו ווייסט וועגן דעם סידור ר' שבתי און זיין מעמד, אזוי אז איך דארף דאס נישט מפרט זיין).
עס דיר גענוג אדער דארפסט נאך (דערווייל האב איך נאכנישט צונויף-געזאמלט).
אוועטאר
חושים בן דן
שר חמש מאות
תגובות: 607
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אקטאבער 01, 2009 10:25 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך חושים בן דן »

חושים בן דן האט געשריבן:
farshlufen האט געשריבן:פאר ווער עס האט פארפאסט דאס צו לייענען:

אין אנדערע ווערטער ביז סטאנוב איז אין אלע סידורים ומחזורים פון אלע שיכטן פון כלל ישראל געשטאנען "שובה עלינו".




הרב שלומוביץ איז דאס געניג? אדער איר דארפט מער?
רעיון אויף די פרשה - חתום חתמתי ואני יודע מה הוא
שלומוביץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומוביץ »

הרב חרמש בקמה,
אה, ב"ה מיר זענען ארויף געקומען אויף די ריכטיגע שינעס.

דעם "דברי יחזקאל", האב איך נאך נישט געזען, איך וועל בל"נ דאס אפיר זוכן און נאך קוקן. אויב איר וועל זיך טאקע איבערצייגן אז ס'איז מוכרח אז ער טייטשט דאס אזוי, דעמאלס וועל איך אייך שטארק מכיר טובה זיין און באדאנקן ברבים, בע"ה.

וועגן דעם סידור "אוצר התפילות" - אין אמת'ן האב איך נישט צופיל צייט יעצט, אבער אין קורצן: בא ללמד ונמצא למד. משם ראיה אז פונקט פארקערט, דוק בלשונו ותשכח - אבער איך וועל בל"נ זיך מאכן צייט און פונקטליך מסביר זיין וואס איך מיין.
דרך אגב, איך האב דעם סידור שוין געזען נעכטן, און גלייך פשט געלערנט אז איך קען ברענגן א ראיה פון דארט להיפוך, אבער איך האב געזוכט נאך פריערדיגע, און יעצט האב איך געטראפן אז דער אבודרהם ברענגט דאס זעלבע. ד. ה. אז דער סידור הנ"ל ברענגט דאס ווארט ביי ווארט פון אבודרהם. איז ממילא שוין גאר א שטארקע מקור, וואס איך וועל נאך, ווי געזאגט, בע"ה מסביר זיין.
אלענספאל, מען דארף נאך אפיר זוכן נאך. ותודה למפרע
שלומוביץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומוביץ »

הרב חושים בן דן!
ממש אינמיטן מיין פריערדיגע תגובה, האט איר אריין געשיקט אייערס.
איך פארשטיי אז וואס איר לינקט צו, איז דא נוצליכע אינפארמאציע פאר מיר. אבער עפעס איז געשען דער לינק עפענט זיך מיר נישט.
אוי וויי, יעצט בין איך שוין ממש געיאגט, איך מוז אפטראגן, איך וועל זיין שפעטער צוריק בע"ה
שרייב תגובה

צוריק צו “שפראך, גראמאטיק און דקדוק”