דריידל האט געשריבן:איך בין געווען סורפרייזט צו זעהן וויפול אידן גייען אין שול. איך בין היינט געשטאנען אויפן פארטש און געזעהן. ס'האט זיך געטון א געגייעכץ, יונגעלייט און בחורים מיט די טלית/תפילין בייטלעך קומען אין גייען אין די מאסן. מיין שכן וועלכע האט פרובירט צאמשטעלן א מנין האט געפרעגט יעדע דורכגייער טאמער ער וויל אפשר דאווענען. איינער האט געענטפערט אז ער קומט יעצט פון דאווענען, א צווייטער איז אויפן וועג אין בית מדרש און א דריטער וויל קודם כאפן א מקוה.
וואס גייט דא פאר? בען איך געבליבן די איינציגסטע שגץ וואס גייט נישט אין בית המדרש?
שבת צופרי נאכ'ן דאווענען איז געווארן א שמועס בנוגע מקוואות און יעדע צווייטער האט געזאגט וועלכע מקוה ער גייט און פון ווען ביז ווען די מקוה איז אפען. איך האב מיך ממש געשעמט צו זיין פון די איינציגסטע דארט וואס גייען נישט אין מקוה די טעג.
וואס גייט דא פאר?
איך דאוון מיט מנין און איך גיי אין מקוה ב"ה
אבער עם כל זה קען איך דיר זאגן מיט א פיל מויל אז דו טוסט גארנישט ראונג, צו האבן די קוראזש אין אזעלכע טעג (סיי מצד די מגיפה, און סיי מצד די שרעקליכע PR) ארויסצוגיין דאווענען מיט מנין און גיין אין מקוה ווענדט זיך אין זייער אסאך זאכן, און איינער וואס פילט נישט אז ער קען דאס טון זאל עס נישט טון, טו עס נישט ווייל יענער טוט עס, טו עס נאר ווייל דו פילסט אז דו מוזט און דו קענסט גארנישט אנדערש.
איך וועל פרובירן מסביר זיין מיט א שטיקל ישמח משה, נישט אז איך האלט מיך אין די מדריגה, ס'איז נאר לשבר את האוזן, דער ישמח משה אין פ' תשא שמועסט אויס א הלכה אין שו"ע אויב מען מעג זיך מוסר נפש זיין נישט אויף די דריי עבירות, און איינער פון די ראשונים זאגן אז א צדיק וחסיד מפורסם מעג זיך מוסר נפש זיין, פרעגט דער ישמח משה, א צדיק וחסיד מפורסם האט עפעס א אנדערע שו"ע, איז דער ישמח משה מסביר די תורה זאגט וחי בהם, ביי סתם אידן מיינט וחי בהם פשוט לעבן, ביי בני עלי' מיינט וחי בהם תורה ומצות, אן תורה ומצות איז זיין לעבן קיין לעבן, ממילא מעג ער זיך מוסר נפש זיין.
איז נאכאמאל, איך בין בכלל נישט אין די מדריגה פון וחי בהם וואס דער ישמח משה רעדט, אבער לעומת זה האלט איך אז פאר מיר איז גיין אין מקוה און דאווענען מיט מנין אויך נישט מסי"נ בפועל, ס'איז נאר א חשש דחששא ספק ספיקא, ספק אויב דו האסט עס נאך נישט געהאט, ספק אויב דיין שכן האט עס, ממילא איך ווייס וואו איך דאוון און מיט וועם אין דריי מיך, איך קען מיין עיזש, און איך טו וואס מיין חסידי'שע קישקע הייסט מיך טון, פארשטייט זיך ווען איך באגעגן איינעם צו וועמען איך האב נישט צופיל געדולד בין איך שטארק מקפיד אויף סאשעל דיסטענס....
אבער אז דו פילסט אז דאס ארויסגיין דאווענען מיט מנין וועט דיר אאוועקנעמען דיין ישוב הדעת פאר פחד, דאווען ליבערשט אינדערהיים מיט מער כוונה
אידעלע זיי פרייליך, שטארק דיך שטארק דיך אצינד, ווייל דו ביסט דאך א בן מלך, דעם באשעפער'ס קינד.