נתן בן ופסי האט געשריבן:עס איז האט זיך אפגעשפילט אמאל א מעשה
מען האט אויסגערופען דעם זיידען מיט א בארד א וואסע
גענומען האט עס איבער א שעה ארום דעם זייגער
נישט אויסגעקוקט ווי איינער הערט זיך אפי' צו מיט נייגער
ענדליך ענדליך האט זיך עס אפגעשטעלט
דער בדחן ווארט ווי איז דער ואס דארף אים געבן שבת געלט
אבער הילד אינינו מען ווייסט נישט ווי ער איז
געטראפן האט מען אים און א טיפען שלאף איבערען טיש
נאכדעם די מצוה טאנץ געהאט יענעם טעם
עס האט נישט אויסגעפעלט צוצילייגען קיין איין גראם
געווען אמאל מען האט אויס גערופן דעם זיידן
און אינמיטן אראפ ברענגן דעם באבן אנדערגעשיידן
האט זיך דער זיידע אויפגעשטעלט מיט כעס
געלאפן צום בדחן אז
די באבע איז שוין מער נישט דא אויף דער וועלט
דא האט איר אייער שבת געלט
דעם באבן לאז ריען אין איר אייביג רי
און מיר טאנצן לאז צו
געניג זיך דאן געפלאגט
ווען מען האט איר אויף דער וועלט פארמאגט....
ממילא עס האט נישט ציטיען צו מעהאט יא אדער נישט געדילד
סיז אייביג אנדערש דער בילד...
דער בדחן פון ווערטלך האט זיך געקענט איינהאלטן
ווייל מען האט עס לייוו מיטגעהאלטן......