ר' אורי פלעגט נאך קער נעמען פון די איינטריט קאטלעך און חדר...
ר' שמאול שלמה פלעגט פירן די פרישטאג'ס און לאנטש {די מעשה מיט די בוים עקסיטענט פארציילן מיט א פרישקייט}
סאיז דא אסאך צו שרייבן פון יענע יארן און קעמפ דארף מען נאר האבן צייט צו שרייבן....
שפיגליצקי האט געשריבן:וואו נעמט מען די יונגע יארן, זיי זענען אוועק געגאנגען.....
יארן האמיר דא פארבראכט, ווער האט דען דענסמאל גע'חלומ'ט אז דאס וועט נאך זיין א חלק פון אונזער נאסטאלגישע זכרונות..., סדר השעה, פארברענען שלענג טעגליך, לערנען אין די וועלדער אן כיתות, איי זענען די שרצים געקראכן אין די מאסן, יעדן טאג האמיר געהאט די זכי' ארויס צו ציען די פוס פונעם לאנג-שטרעקיגן ספיידער לקיים מה שנאמר....
טעללער האט געלערנט צו שרייבן בריוו אין לשה"ק, איך האב נאך א טייל פון זיי, איך בענק מיר נאך די זאכן אויף וואס כ'האב מיר דעמאלטס אפגערעדט...
האמיר געקענט שטיין יעדן טאג עקסטער מיט א פרישקייט, מערערע מאל אין טאג, און גאפן אויף די הערליכע פאנאראמע פון קעגן איבער.
ר' אברהם ישכר כייעם איז געווען דער לייוו גארד וואס האט קעיר גענומען פון די באריס און די בענדס ווער ס'האט געמעגט שווימען אין די 6 פיסיגע וואסער.
ר' אורי דער מנהל המחנה..., ועוד רבות זכרונות פון יענע יארן.
יעדענס יאר איז דא עקסטער וואס צו דעציילען
באגלייבט האט געשריבן:יעפ. דער קעמפ ברענגט ארויף גוטע מעמעריס.
און מיינע צייטן איז געווען די לייף גארד ר׳ שלומי אפפעל, ווייס איך נישט אויב ס׳איז געווען נאך כייעם אדער פארדעם.
אויב איך געדענק גוט איז אפפעל (פון מאטריאל) נאך געווען פאר כייעם,