אינטערעסאנט אז אין די וואך מאגאזין האבן זיי געהאט פאקטן און ציפערן פון די אלבום ביי זייער וועכענטליכע קאלום, און איינע פון די זאכן איז אז די סידי האט נישט קיין נאמען נאר עס ווערט גערופן פינגערפרינט צוליב די זינגער׳ס אפדרוקן אויף די דעקל.
שיינע ארטיקל אין די מאמענט. איינע פון די זאכן וואס ער שרייבט דארט איז אז מאיר אדלער האט געגעבן די איידיע פון צילייגען נאך א פאל צום ניגון פון ככתוב אין זיין נאמען איז בטעות ארויסגעפאלען פונעם ביכל.
שבכל האט געשריבן:שיינע ארטיקל אין די מאמענט. איינע פון די זאכן וואס ער שרייבט דארט איז אז מאיר אדלער האט געגעבן די איידיע פון צילייגען נאך א פאל צום ניגון פון ככתוב אין זיין נאמען איז בטעות ארויסגעפאלען פונעם ביכל.
אין די סידי איש חסיד זונגען זיי די ניגון מיט 3 פעלער.
שלום עליכם אייוועלט. איך האב מיטגעהאלטן דא די משא ומתן איבערן אלבום און געפילט אז ס'דא וואס צוצולייגען. וועל איך דא מיטטיילען מיטן עולם א לענגערע אפהאנדלונג אויפן אלבום מען זאל האבן מער חומר מיט וואס צו וועבן א מיינונג און אויב איינער וועט הנאה דערפון והיה זה שכרי. און בכלל אפי' פאר די מענטשן אינעם פראיעקט אסאך מאל איז שווער אויפצוכאפן זאכן ווען מען איז דארט [ס'איז צומאל שווער אפצומבינ'ען אייגענע זאכן, ספעציעל ניגונים] איז אפשר גוט צו האבן א דרויסענדיגע בליק.
כולנו די ערשטע פאל איז פיין געבויט, א שיינעם תנועה. די צווייטע פאל איז אביסל הממ יא. סאיז טאנצעדיג פאר דער וואס האט ליב צו שטיין לעבן באאמבאקס און פילן ווי די הויזן שאקלען זיך, עכ''פ פארן מענטש וואס קוקט אויפן ביעט,אבער די תנועה איז נישט עפעס ספעציעל. די אינטרא איז פיין ווי אברומי קען. די געבוי פונעם ערשטן פאל איז דומה צו פינקיס כי לא תשכח [אויף בעריס טעיפ, וואס אברומי האט דארט אויך אהערגעשטעלט א הערליכן אינטרא] מיט דעם וואס די ערשטע פאל איז הויעך געבויט. אבער דארט ביים צווייטען פאל פארט ער נידריגער פונעם ערשטען. ער וואלט דא געקענט פארן אנדערש. די קווייער דא איז שיין אהערגעשטעלט [ביים אנהייב הויעכן פאל, מען קען עס קוים הערן, זינגט די קווייער מיט, וואס געבט עס די ריכטיגע עפעקט]. פארוואס צום סוף ניגון [3:48] הערט זיך די הויכע אקטיוו פונעם קווייער ווי א טעיפ וואס פארט שנעל, ווייס איך נישט.
רעבים אזא אינטרא זעהט מען נישט יעדן טאג, און בכלל די מוזיק דא פון שלמה זלמן איז געוואלדיג. די ערשטע פאל איז מיר געפאלן און נאכדערצו ווי שלומי לייגט עס האניג אראפ. די צווייטע פאל האט מען א חלק דערפון שוין געזעהן, אבער אוועראל איז עס שיין. די קווייער ארעינדזשמענט דא איז להפליא, יואלי מאכט דא אן אויסנאם דזשאב. לגבי די ווערטער, דערויף מיט תתעטף גראמט ווען מען דרוקט עס די זעלבע, אבער שלומי טוט עס נישט. לכאורה האט מאטי נישט געטראכט ער וועט עס אזוי זינגען.
אמת אקעי, דעי ניגון איז א קאלער ניגון. דאס איז ארויפגעלייגט געווארען אויפן דיסק פאר דעם אויפגאבע צוצולייגען נאך קאלער און געמיש צום אלבום. טא ווי קען די אויער פארנעמען א דיסק נאר מיט צוויי אדער דריי סטיילס. א פשוט'ן ניגון מיט באוואוסטע תנועות וואס איז אביסל ארום געטוישט געווארן. די ערשטע פאל איז יא עפעס דיפרענט,דעם דבר סינדרום, עפעס חידוש. סאיז אויך פיין געבויט מיטן לעולם ועד ביים ערשטן און צווייטען פאל. אבער ווי געזאגט,א טיפישן פשוטן פרייליך ניגון. די אינטרא איז גאר פיין נאך שטערקער פונעם ניגון. די קלארינעט שטיקל אינמיטען לייגט צו אסאך פרישקייט, ווי נפתלי משה זאל צושטימען אז סאיז א קאלער ניגון זאל מען עס אויסנוצען ביזן סוף.
צעקו גאנץ חידושדיג. ביים ערשטן פאל קומט ער אזוי צוריק פיר מאל צום זעלבען נאט, צעקו' והשם' שמע' הצילם', וואס אגב ער טוט עס נאך א מאל אינעם אלבום,איש' איש בער' ידע' קומט ער אויך צוריק צום זעלבען נאט. די צווייטע פאל האט אביסל שוין געהערטע תנועות אבער נאכאלץ שיין. א שטיקל פראבלעם דא איז אז ער האט עס געמאכט אויף אביסל צו א הויכן טאן. אז ער וויל מען זאל עס קענען איבערזינגען וואלט ער עס געדארפט בויען אביסל נידריגער [מאן יאמר זה רצונו, אפשר האט ער סתם געוואלט ליהנות בני אדם מיטן הערן] די אינטרא איז נישט ניי איגאנצען. אבער די ארעינדזשמענט פון שלמה זלמן איז פיין ספעציעל ביים צווייטן פאל ווען ער מאכט גענצליך נייע קארדס וואס מען האט נישט געהערט פריער אינעם ניגון, ער מאכט אויך גאר א פיין דזשאב ביים פיאנא דארט. פאר אינטערסאנטקייט, כמה פעמים אינעם דיסק וואס ער דאפעלט די תנועה, קרוב קרוב, רעבים רעבים, ככתוב על יד נביאיך,כה אמר כה אמר השם,על הראשונים ועל האחרונים.
כה אמר די ערשטע פאל איז מוזיקאליש זייער שיין געבויט [בכלל די אלבום איז גוט געבויטע ניגונים אפשר א חלק איביסל באוואוסטע תנועות אבער צוזאמצושטעלן באוואסטע תנועות דארף מען קענען] די צווייטע פאל האט אפאר 'איך קען עס פון ערגעץ' תנועה'לעך, אבער ווי געזאגט, שטארק און שיין געבויט. דאכט זיך מיר אז זאנוויל קומט אריין א טראפעלע שטילער ווי די מוזיק. מענדי קומט אריין הערליך, גאר שיין אראנדזשירט, דערצו א שיינע פיינעלי מיטן עלעקטריק גיטאר. פון אונטען הערט זיך א שטימע ווער דאס איז ווייס איך נישט, מעגליך באדאנסקי גאר. אוועראל א שיינע געשמאקע ניגון.
מה גדלו דא איז דא נגיעות – איך מיין, איך האב א נגיעה. דאס איז מיין באליבסטע ניגון פונעם אלבום [ געזעהן די וואך אין מאמענט אז די מחבר האלט אויך אזוי]. הערליך, ווארעם,הארציג, גוט געבויט איך האב הנאה געהאט פונעם זאת ביים צווייטעו פאל. ביים צווייטען מאל קומט מען אן אהין די זעלבע ווי ביים ערשטן מאל און הערשט שפעטער פארט ער אראפ. מענדיס ארעינדזשמענטס דא זענען גאלד. הערליכע שטיקער מוזיק.
פאר אזא אנאליז קומט זיך אייך א מעדאל. א כינור זאל נעמען די צייט אין מי אראפ צי שרייבען אזא לענגערע מיינוג אויף יעדען ניגון באזונדער הייב איך מיינע הענט. איך גיי נישט אריין יעצט צי איך אגרי צי נישט אבער כל הכבוד לך.
חיטוטי שכבי איז מותר? די עשר מסעות ניגון, היינט אריינגבאמט דערין, איז א מעסטער פיעס! די ארעינדזשמענטס און קווייער איז נישט נארמאל שיין. בערי זינגט הערליך… די וועג וויאזוי די מוזיק קומט צוריק און פארטיגט די סידי, וואאף
צ' כפופה וץ' פשוטה... היינו נאמן כפוף נאמן פשוט. וברש"י: נאמן כפוף - אדם כשר צריך להיות כפוף ועניו וסופו להיות פשוט וזקוף לעולם הבא:(שבת קד.) בלאג - מיינע ארכיוון