ווען די ניגונים זענען שוין געקליבענע סחורה - אוכל מתוך הפסולת... ראוי א ברכה צו מאכן.
קומט אריין אין וועלט אויס וועלכע ניגון איז אייך דאס מערסטע געפאלן. ירא הקהל וישפוט!
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
פעיק נוז האט געשריבן:מיינע פעיוואריט'ס זענען, (לויטן סדר), די ראפעל ניגון, די גרשון בן עמינדב ניגון, די יצר הרע ניגון, די שמייכל ניגון.
eller האט געשריבן:
אה !! קוק וועם אונז האב מיר דא טאלאנטי...
שוין אפאר וואכן שפעט, באט עניוועי... מ'האט שוין גערעדט פון דיר אין דיין אלטע אשכול.
אבער אפשר זאגסטו אונז פארוואס האסטו איבערגעניצט די זעלבע ניגון ? כ'פארשטיי אז ס'איז זייער א שווערע. אבער דאך פאר כשרונות דארף קומען עפעס פריש...
טאלאנטי האט געשריבן:בס"ד
אויפ'ן פאטעל
איך זיץ א מידער,
אויסרוען איך וועל
מיינע גלידער,
פלוצלינג די בעל
קלינגט מיט א גערודער.
א טאג פון מאטער
אויסרוען איך מיז מיך,
פון ארבעט א זאטער
ווער דארט ברום איך,
דער בעל נישט מוותר
צום טיר קום איך,
א אינגעל שטייט
צדקה ער שרייט.
אין זיינע הענט
א ראפעל טוט ווייזען,
א געווינער איר זענט
תשמע ותאזין,
פאר בלויז אפאר סענט
געווינט צוויי ווערדפולע פרייזן.
נאמער one
איר קענט פליען,
קיין מירון
צו ר' שמעון'ס ציון,
צוויינטנ'ס מ'קאן
זיך אויסרוען,
די ביינער
אויף א ריקליינער.
א דאלאר געט
צדקה עשה,
מעגליך איר וועט
געווינען דערביי,
אבער א פאקט איז
אן אסתפקת'עס
צדקה אלע מקטריגים צוהאקט עס,
ס'איז לא על אינש
צו יא צו איך געוויניש,
אז שכר נצחי וועט קיינמאל צוניש.
זיין צייט עס ברענט
ער בעט זיך גע' שוי' נעס,
איך לייג די הענט
אין אלע קעשענעס
איך זיך דעם גרינעם קאלאר
א פארפירענעם דאלאר,
דאס יונגעלע באקומען זאלער,
אבער כאטש איך וויל עם געבן אן איין דאלאר ביל,
נאר מיט צענער'ס מיין בערזל איז פול.
דאס קינד ביים טיר אומגעדולדיגט שטייט נאך דארט,
פון איהם די פושקע איך נעם זאפארט,
איך גיס עס אויס אויפ'ן ארט,
איך האב פלענער.
דאלארען אין מיין הענט איך נעם אריין,
איך פאנג און אפציילען ביז ניין,
ס'איז זייער פשוט מיין פלאן,
פאר איהם די צענער.
דאס קינד קוקט מיר אן פארדעכטיגט,
ווער האט דיר בארעכטיגט,
צו זיין אזוי פארשלעכטיגט,
ער הייבט די טענער.
די אלע גאנצע געלט,
האב איך צוזאמגעשטעלט,
אינוועסטירט כחות א וועלט,
ניין דו פארשלעפסט
נאר איין פאר מיר דו געבסט.
איך זאג די צענער האלטעס,
אויף טויבע אויערען פאלטעס,
ער שרייט די ניין איז דאך אין מיין באזיץ,
שעפעלע איך מיין דאך דיין גוטס,
ער קען מער נישט געדולדען,
געטון א שריט א ווילדען,
צו ראטעווען זיינע ניין גילדען,
איך בין עס מוחל 'נעם עס'
דאס קינד באפרייט פון זיין קלעם איז
ופרח לו איש האמת.
נאך דארט ביים טיר
אנגעלאנט
מיט'ן גרינעם פאפיר
אין מיין האנט,
איך טראכט און שפיר
דאס קינד אזוי מאדנע אינטערסאנט.
אזא מוח קטן
נישט קיין רייפען,
איך וואלט געראטען
מ'דארף עס נאך שלייפען,
ביי זיך אין שאטן
טוט נישט באגרייפען,
נישט קלאר ביי איהם
די דרך חיים.
אפילו ס'איז אייגען
מה יפה
צו דערלייגען
די העדפה,
וועסט זיך איבערצייגען
ס'האט זיך געלוינט די הוספה.
א גאנצע ניינע
משקיע ער איז,
ס'טאקע דיינע
איך פארשטיי אז שווער איז,
רוחים אזיינע גאנצע עשרת,
האסטו געקלערט
צו איז דאס נישט ווערט.
א מחשבה'לע טיף
מיין מח אנצינדט,
דער זעלבע נאייוו
בין איך ווי דאס קינד,
איך קוק זיך אזוי אום בוקר וצהרים,
קלאפ איך ביים טיר פון דעם נורא ואיום,
אוי צדקה איך שריי
טאטע מלך חי
ותן לכל איש פרנסה די.
אוודאי זאגט אבינו אב,
מיין גענאדע איז דאך בלי סוף,
איין זאך מיין קינד פארשטיי עס
אז האב די אחריות,
שענק מיר נאר די פאר מטבעות,
אין בית המדרש קומסטו,
טעגליך ביינאכט און צופרי,
איך בעט דיר זיי עס מקדיש לי לשמי.
שטרענג זין אן מיט אלע קרעפטן,
אינדרויסען לאז אלע געשעפטן,
אין שול צו מיר טו זיך באהעפטן,
ווען ביסט שופך שיח.
האב אביסעלע כח המעצר,
געב פאר'ן בורא די פאר גראצער,
זיי דו א ריכטיגע אפשאצער,
א פלעינער מרויח.
דער סומך נופלים,
ס'קומט נאך אזויפיל איהם,
ברוח נדיבה,
שענק אים א זמן חשובה.
כל השומר פיו ולשונו,
מתחלה ועד אחרונה,
שחרית מנחה וערבית,
די גאולה שלמה מקרב איז,
זאגט ה' אין מיין פאלק איך דערמאן מיך
ואפק ית עמך,
מגו גלותא שמח תשמח,
אט מיר דערלעבן דעם נס
משיח מיט גרויס אינטערעס ,
קומט נאך דאס יאר תשע"ט.