ר' יום טוב האט געשריבן:איך בין נישט זיכער אויב האט פוד אנשטאט א סעודת חתונה איז אן אפציע וואס איך וואלט געטון. אבער איין זאך זעמיר קלאר: אזוי ס'מצב איז יעצט מאכט נישט קיין סענץ.
יעדן זונטאג דרייסיג הכנסת כלה גייערס בלויז אין מיין שול! נישט פון ארצינו הקדושה, לאקאלע. פארוואס? ווייל ס'שוין נישט דא פון ווי צו בארגען און דרייען. שוין אנגעזעצט אלע קרעדיט קארטלען און שוואגערס. און ווי גייט די צדקה געלט? פאר לוקסוס! אוודאי איז אויך פאראן עפעס אמת'ע נצרכים ווי יתומים אדער אזעלכע ארימע פשוט'ע אידן וואס מאכן חתונה גאר שפארזאם, פאר ווינציגער ווי 35,000. אבער במציאות גייט מען נאך געלט פאר 75 פראצענט ציבור. און 75 פראצענט מאכט חתונה אין פאראדייס, וואס בלויז די זאל קאסט דאפלט ווי כנור דוד. איך רעדט שוין נישט פון די קווייער און בענד אויף די סטעידש.
אמאל קען מען טראכטן, אז מען קען קיינעם נישט באשולדיגן. ווייל דאס איז דער מציאות, יעדער מאכט אזוי חתונה, און מען קען נישט פארלאנגען פון א שיינעם מחותן אויסצוקוקן ווי א 'נעבאך' פונקט בעת שמחתו. אבער... פאר געוויסע שטעלט זיך גאר א הארבע פראגע. מיט צוויי, פינעף, אדער צעהן יאר צוריק, אנשטאט זיך אנגרייטן דעם באדן פאר די יעצטיגע מצב, האסטו געשפענדעט אפאר אלפים אין דשולערי סטאר, נאך אפאר אלפים פאר וואקאציע, זיך דערלויבט זיבן מיאות א חודש פארן אויטא ליעס, און דיין דאן נאכנישט אנגעזעצטע קרעדיט קארד איז געלאפן חודש'ליך ביי א האנדפול ארגענאזעישאנ'ס. איז פארוואס'שע זאל איך יעצט בארגן/פיינאנצירן דיינע הוצאות פון טייערסטע ברענד נעים חתונה קליידער, רייכע חתונה נאכט, שענסטע מעבל, פון מיין געלט וואס איך לייג אוועק פרוטה צו פרוטה צו קענען חתונה מאכן מיינע קינדער שפארזאם רואיגערהייט בשעה טובה. איך זאג נישט אז יעדער איז אין אזא סארט מציאות, אבער פון וויפיל איך האלט מיט, זע איך זייער אסאך אזוי.
אדרבא. זאל איינער ענטפערן. איז דאס צדקה, ווען מען ווייסט קלאר אז ס'גייט פאר א חתונה וואס קאסט מער פון 40 אלפים? פאר עמיצן וואס לעבט ברייט און האט נישט געטאן די מינדעסטע אוועקצולייגן אפאר טאללער? דערצו אז ביי רוב מענטשן האבן באשטימטע סכומים אוועקגעלייגט פאר זייערע צדקות, ווי מעשר וכדו' און עס גייט אויפן חשבון פון אנדערע אמת'ע צדקות ווי צרכי רפואה, אלמנות ויתומים.?
דער אריגענעלער באדייט פון הכנסת כלה, איז בשנים קדמוניות געווען פשוט: א איד אן ארעמאן וואס מחמת סיבות שונות האט קוים קעלעקט לחם לאכול אלע יארן, ער האט אלס גענאסן פון שבת פעקלעך, געלעבט אין דחקות, איז בעידן חדוותא האבן זיך גרופירט גוטע אידן און צוזאמענגעקלאפט עפעס געלט אויף די מינימאלע הוצאות החתונה. דאס איז געווען א ספעשל קעיס. היינט איז עס געווארן א נחלת הכלל.
קומסט אריין צו באריכות, שרייב בקיצור דיין פוינט,
1} מען האט ציפול קינדער חתונה צו מאכען
2} מען דארף בכלל נישט חתונה מאכען די קינדער
3} מען זאל מאכען חתונה אזוי ווי א סיום מסכתא, צען אידן און פארטיג,