שמן האט געשריבן:שאהן הענניטי האט געשריבן:יש מזל האט געשריבן:סאדאם חוסעין האט געשריבן:2] א גרעסערע נס וואלט געווען ווען אידישקייט האלט זיך ווען ווען נישט די קריג, און טאקע וועגן דעם [איינע פון די טויזענטער סיבות] איז געווען די קריג, אבער דאס איז א לענגערע שמיעס פאר זיך.
אויף דעם איז דאך געבויעט דער גאנצר עשן הכבשן פון הג"ר אביגדור מיללער זצ"ל, און אויך דער באקאנטער בריוו פון רבי שימעלע פון זשעליחאוו הי"ד והדברים עתיקין
אפשר שייך צו מאריך זיין?
אין די הקדמה צו קדשי יהושע פון הגאון ר' יהושע געלדצעהלער זצ"ל איז ער שטארק מחולק מיט הג"ר אביגדור מיללער אריין צורעדן אין אזעלכע האקל'ע נושאים, איך מיין ער טעהנ'ט אז שרייבן אזוי קען נאר איינער וואס האט נישט אליין מיטגעמאכט דער קריג
האט איינער אפשר די הקדמה צו די האנט, וואלט עס זייער נייגעריג געווען צו זעהן.
ווייל דעס וואס די צדיקים האבן געשריבן איז בס"ה דעס וואס ס'שטייט אין די פסוקים, ובפרט אין די שירת האזינו, אז טאמער מ'איז נישט וואויל און מ'גייט אוועק פונעם אייבערשטען רח"ל, און מ'פארגעסט וואס ס'מיינט א איד א קינד פונעם אייבערשטען, און א אייביגע וועלט די עתיד הנצחי פונעם כלל ישראל, דערמאנט עס ליידער דער אייבערשטער אויף אלע מיני אופנים, ביז כמעט כליון רח"ל, אשביתה מאנוש זכרם וגו' וגו', זיי האבן דעס נישט אליינס אויסגעטראפן.
נאר מענטשן האבן עס זייער נישט ליב צו הערן (וגם אני בתוכם), אבער פארפאלן אמת איז אמת, ווי טייער די פרייז זאל נאר נישט זיין.
און לגבי די רחמנות וואס צינדט זיך אהן ביי מענטשן, רחמנים בני רחמנים, האבן חז"ל שוין געזאגט, אז גדול המחטיאו יותר מן ההרגו, וואלט מען אסאך אסאך מער געדארפט רחמנות האבן אויף כלל ישראל, ווי אזוי ס'האט די רוחניות האט אויסגעקוקט פאר די קריג, ווי ר"א מילער שרייבט, אז רוב קינדער ביי כלל ישראל זענען נתחנך געווארן צו כפירה ומינות, און אין סלאבאדקע ווי ער האט געלערנט אין די ישיבה, האט אפציעל קורסירט א באס א שאטעל בעצם היום הש"ק פונעם שטאט ביזן פארט צו קענען גיין שווימען וכדו', וכו' וכו' דוגמאןת רבות וואס ער איז מאריך דארטן, און ס'וואלט סיי ווי נישט געבליבן פון כלל ישראל גארנישט, נאר די גופים וואלטן געבליבן, שריפת נשמה וגוף קיים. עיי"ש באריכות.
די בריוו פון ר' שימעלע זצוק"ל אריז געדרוקט אין נהרי אש, יעצט אביסל איבערגעבליקט, ס'איז נורא נוראות וואס ער שרייבט וועגן די 'קולטור ולוקסוס האיראפאי', מ'דארף דאס לערנען ווייל דאס איז נאך שייך היינט פונקט אזוי, ואפשר אפילו יותר.
די ספר עשן הכבשן איז א ליקוט פון אלע שמועסן וואס ר"א מילער זצ"ל האט גערעדט איבער די נושא פון די שרעקליכע הריגות און הסתרת פנים.