חיי אריכי האט געשריבן:״לכבוד די יאהרצייט המשמש ובא״
רבי יענק׳לע ספינק׳ער זצ״ל פלעגט דערציילן:
אז ער איז אויפגעוואקסן ביים זיידן דער חקל יצחק, (וויבאלד ער איז געווען א יתום, זיין מאמע איז אוועק ביי זיין געבורט)
און ס׳האט אים זעהר געגלוסט צו זיין ביים ציון פונעם הייליגן רבי ר׳ אלימלך אויפן יארצייט,
ער האט אבער פארשטאנען אז דער זיידע וועט אים נישט לאזן פאהרן, צו ווייל ער איז געווען צו יונג, צו אן אנדער טעם,
האט ער אפגעמאכט אז ער וועט פארן אנעם זיידן׳ס רשות,
אבער פון וואו נעמט מען געלט,
איז געווען א איד אין אמעריקע וואס פלעגט כסדר שיקן געלט צום חקל יצחק, האט רבי יענק׳לע אפגעמאכט אז איידער די זיידע וועט זיך דערוויסן פונעם געלט, וועט ער נעמען דאס געלט בשתיקה, און ער וועט אפיאגן קיין ליזענסק,
כך הוה, דער איד האט געשיקט א פעקל מיט געלט, און רבי יענק׳לע האט עס אוועקגעלייגט, און זיך געגרייט צו פארן,
איידער ער האט געהאלטן ביים פארן, האט אים דער חקל יצחק געפאקט, האט ער אים געפרעגט פון וואו האטסטו געהאט געלט צו פארן, האט ער געזאגט דעם אמת, האט דער חקל יצחק געזאגט אז ער האט טאקע געווארט אויף דאס געלט, ער זאל עס צוריקגעבן,
האט אים דער חקל יצחק געזאגט, לכבוד דעם וועל דיר דערציילן א מעשה פונעם רבי ר׳ אלימלך.
א איד איז געקומען צום רבי׳ן ר׳ אלימלך זיך באקלאגן אז ער דארף חתונה מאכן אפאר קינדער און ער האט נישט קיין פרוטה, האט אים דער רבי ר׳ אלימלך געגעבן דריי גראשן, (דאס איז געווען קליינע מטבעות)
און אנגעוואונטשן אז דער אייבערשטער וועט העלפן, און ווי נאר דער איד איז ארויסגעגאנגען, רופט אים דער רבי ר׳ אלימלך צוריק, און בעט אים צוריק איין גראשן, און ער זאגט אים ״צוויי איז גענוג...״ דער איד גייט ארויס פארוואונדערט, וואס איז פשט אז דער רבי בעט צוריק א גראשן, און בכלל וואס קען מען שוין טוהן מיט אפאר גראשן, אבער אז דער רבי בעט האט ער נישט קיין ברירה,
פאהרט זיך דער איד אהיים מיט די צוויי גראשן, און אינמיטן וועג איז דער איד דורך געפארן א וואלד, אינמיטן די וואלד זעהט ער דריי יונגען בראטן פלייש איבער א פייער, ער פאהרט צו נענטער, קומען די חברה צו צו אים, מיט א גרויסע לעדערנע טאשקע, און זיי פרעגן אים צו ער וויל עס אפקויפן, און זיי בעטן פון אים דריי גראשן, זאגט דער איד ער וויל זעהן די טאשקע, ווייזן זיי אים די טאשקע, זעהט ער אז ס׳איז פיל מיט באנקנאטן, פאפירענע געלט, די שקצים האבן נישט פארשטאנען אז דאס איז געלט, זיי האבן געוואלט מטבעות צו קענען קויפן משקה, זאגט דער איד אז ער האט נאר צוויי גראשן, האבן זיי נישט געוואלט געבן די טאשקע, ווייל זיי זענען דריי מענטשן דארפן זיי פאר יעדן איין גראשן, האט דער איד געזאגט, ווייסט עטס וואס, איך נעם ארויס די פאפירען פונעם טאשקע, און איך געב ענק פאר דעם צוויי גראשן, און איך געב ענק אויכט די טאשקע, האבן זיי מסכים געווען,
האבן די חברה זיך אנגעהויבן קריגן ווער ס׳באקומט די גראשן, און ווער באקומט די טאשקע, האט איינער זיך אויפגרעגט און אריינגעווארפן די טאשקע און פייער,
אפאר מינוט דערויף קומט צו פארן א גראף, און לויפט צו צו די שקצים, און פרעגט זיי צו זיי האבן געזעהן עפעס א טאשקע, ווייזן זיי אויפן פייער ווי ס׳ברענט, האט דער גראף פארשטאנען אז די געלט ליגט אינעווייניג, האט ער זיך מייאש געווען,
האט דער חקל יצחק מסביר געווען אז דער רבי ר׳ אלימלך האט אים צוריקגעבעטן איין גראשן, ווייל אויב נישט, וואלט דאך דער איד געגעבן אלע דריי פאר די גויים, וואלטן זיי געוויזן פארן פריץ אז דער איד האט דאס געלט.
רבי יענק׳לע פלעגט אויספירן אז פארדעם האט דער רבי ר׳ אלימלך קודם געגעבן דריי גראשן, און דערנאך צוריק געבעטן איינס, ווייל אין דער צייט האט גענומען פארן פריץ ער זאל פארלירן זיין טאשקע.
זכותו יגן עלינו
הערליכע מעשה קיינמאל געהערט ייש"כ