זבולון ווייס האט געשריבן:עס איז דא עטליכע ליבשאפט שפראכן, און יעדער האט א געפיהל צו עפעס אנדערש, עס איז דא אזעלכע וועלכע פאר זיי גייט זיין די שטערקסטע צייכן אז מען האט אים/איר ליב, דורך ספענדן צייט אליינס מיט יענעם. א צווייטער וועט זיין אסאך מער איבערצייגט אז מען האט אים/איר ליב, מיטן ארויסגיין פון וועג יענעם צו העלפן. א דריטער וועט דאס מערסטע ארבעטן א מתנה, א פערטער וועט דאס זיין מיט פיזיש אנכאפן יענעם, דרוקן די האנט, א קלאפ אין רוקן וכדומה. און די פיפטע איז ווערטער, געשריבענע אדער געזאגטע.
יעדער וועט זיך פרייען צו אלע פון די דערמאנטע זאכן, אבער יעדער האט איין זאך וואס דאס רעדט צו אים דאס מערסטע, און פארשטייט זיך אויך עפעס וואס רעדט דאס ווייניגסטע. איך למשל וועל מיר נישט ממש אזוי פרייען מיט א מתנה, איך ווייס א צווייטן וואס א מתנה צונעמט יענעם ממש דאס הארץ.
ווען איינער וויל אויסדרוקן ליבשאפט צו א צווייטן, וועט ער דאס געווענליך טוהן מיט א אופן וואס 'ער' וואלט געוואלט אזוי באקומען ליבשאפט, און אסאך מאל איז יענער בכלל נישט אזוי איבערגענומען, און מען קען זיך וואונדערן, הלמאי איך האב דאך ממש געוויזן דאס שטערקסטע צייכן פון אהבה, און וואס איז דא געשעהן?
אבער דער מציאות איז אז דו האסט געגעבן 'דיין שפראך' פון ליבשאפט, אויב ווילסטו געבן פאר יענעם, טראכט גוט איבער וואס איז יענעמס שפראך, און דאס פרוביר צו נוצן, ותמצא נחת.
דאס איז וויכטיג ארויסצוברענגען אז יעדער האט ליב אלעס, נאר ס'איז דא איין זאך וואס דאס רעדט צו אים\איר די מערסטע, דאס פארט גלייך צום ציל, און אויב אלע אנדערע זאכן ווערן געגעבן חוץ די מעי"ן זאך, האט מען כמעט גארנישט אויפגעטון.
א גוטע סימן
קען זיין, צו זען וואס די אנדערע גיבט פאר דיר, איז געווענטליך די זאך וואס יענער האט ליב בטבע.
מ'דארף אבער וויסן אז מ'דארף אריינלייגן מחשבה צו וויסן וועלכע איז די ריכטיגע שפראך, נישט אייביג כאפט מען גלייך וועלכע ס'איז. אמאל גייט מען דורך אפאר ביז מ'קומט אן צו די ריכטיגע.