איך קוק שטרענג....... יעצט איז דאס נישט קיין וויצל, העי.. טשולענט!!! לאך נישט ווייל איך שיק דיר אהיים, פתאום דו ביסט נעקסט!!
איך זע אז געוויסע עלעמענטן האבן זיך דא געדרייט איבערן טאג... איך זע דא פיס טריט, שריים פון מאכלים, איך מיין אז מען וועט דארפן צושפארן דאס פלאץ יעדען טאג...
מקען נישט אזוי אנגיין, איך האב געוואלט זיין גוט צו ענק... אבער (דא האק איך גאר שטארק אויפן טיש) דאס קען נישט אנגיין אזוי ווייטער.... עס וועט זיין סדר דא...
ווען איך בין געווען אינגער פלעג איך זאגן: די לעבן איז צו ערנסט צו נעמען אזעלכע נארישקייטן פערזענליך,
אבער היינט בין איך שוין שוין געקומען צום שכל און איך זאג: די לעבן איז צו נאריש צו נעמען אזעלכע ערנסטע זאכן פערזענליך
יהודי, אזוי בינעך. נעם מיך אן אזויווי איך בין ווייל איך גיימיר נישט מאדעפייען פאר דיר ווייל דעמאלטס פארליר איך אלע חברים פאר וועמען איך האב מיך שוין מאדיפייד...