חזון-איש'ניק האט געשריבן:ואין הכי נמי, אין שו"ת מים רבים וויל ער פון אנהייב חולק זיין און פסל'נען מטעם זה יעדער ס"ת וואס איז נישט לפי דער רמב"ם, ווייל ראוי היה עזרא שתינתן התורה על ידו, און ווי איז דא א הו"א צי מאכן אנדערש ווי איהם, אבער צום סוף איז ער חוזר, ווייל עס איז נישט זיכער אז דאס איז טאקע פון עזרא הסופר.
יעצט באמערקט אז 'רב טקסט' האט עס שוין ציגעצייכענט, ס'מיר א בושה אז איך האב עס נישט באמערקט, זעהט אויס איך האב צי שנעל דורך געליינט זיינע שורות.
רב טקסט האט געשריבן:און פון אנדערן זייט ווי ווייט מיר רעכענען זיך יא מיט דעם אז דער רמב"ם האט געטראפן דעם ספר עזרא, דארפן מיר אננעמען אז די ספר אויף וואס דער רמב"ם האט זיך סומך געווען איז נאך געווען אין ירשולים מימות התנאים מגיה צו זיין פון דעם, און אויב אזוי איז עס א ודאי נישט דער כתר.
א פלא.
בקיצור, א צעמישעניש.
ווי עס איז שוין געשריבען געווארן, אז עס איז געווען אזעלכע וואס האבן גע'טענה'ט גאר אז דער ספר עזרא זעלבסט איז דאס וואס בן אשר האט מגיה געווען.
למעשה, דער ראנ"ח מיטן שערי אפרים פסק'נען להלכה פונעם כתר ווייל אט דאס איז דער ספר וואס דער רמב"ם האט געזעהן.
און אפילו לאמיר זאגן אז נישט, אבער דער עיקר סיבה וואס דער רמב"ם האט זיך דערויף מסתמך געווען איז נישט ווייל עס איז געווען מימות התנאים, נאר ווייל בן שאר האט עס מגיה געווען, ועליו סמכו הכל, ממילא אז מיר האבן דא א צווייטער כתר - כתר אר"צ - וואס דער זעלבער בן אשר האט מגיה געווען, איז דאס פונקט אזוי גוט.