verveist האט געשריבן:פארשריבן האט געשריבן:ס'איז כדאי צו וויסן אז אינדערהיים האט מען גערופן א בדחן אויף חתונות א "מארשעליק"
זיין ראלע איז געווען צו אנפיהרן מיט די גאנצע חתונה אנגעהויבן פון "באזעצן די כלה" (אז דער עולם וועט זיין אינטרעסירט, וועלן מיר בל"נ מעתיק זיין עטליכע טיפישע נוסחאות דערפון - וואס מיר האבן אין באזיץ) א.א.וו. ביזן אויסרופן דרשה געשאנק און משמח זיין ביי די סעודה
איבער "מצוה טאנץ" אמאל בין איך נישט ספעציעל באקאנט, אבער ווי עס שיינט איז עס נישט געווען ברייט פארשפרייט.
בלויז ביי רבישע חתונות וכדו' איז עס געווען אן עסק.
אדרבה ואדרבה ביטע לאזט אונז הערען
דא קען מען ליינען ווי הרב יקותיאל יהודה גרינוואלד (מסיגוט ואח"כ רב בקאלאמבוס אהייא) ברענגט די גראמען פונעם באוואוסטן סיגוטער מארשאלעק הירש לייב גאטליב, (וואס מאנכע האבן שוין דערמאנט אין דעם אשכול), וואס פלעגט געזונגען ווערן אויף חתונות אין די מארמאראשער דערפער:
http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... &pgnum=236ק\פ:
כלה־לעבן, היינט איז ביי דיר א טאג ווי יום־כיפור און ראש־השנה,
איבעד דעם זאלטטו וויינען און בעטן גאט ברוך הוא מיט גרויס כוונה,
ער זאל ניט בלייבן קיין אלמן און דו, פון אים, א יונגע אלמנה.
זאל דער אייבערשטער ברוך הוא דיר שענקען די גרויסע מתנה,
דעד אייבערשטער טוט דאך איבער דער גאנצער וועלט רעגירן,
ער טוט איעדן באזונדער, פון דער אלף ביז צו דער תאוו, פירן.
איבער דעם זאלסטו בעטן, דו זאלסט חלילה ניט גיין אויף פרעמדע טירן.
טאטע און מאמע מיט אלע פריינד זיינען ניט מער אימשטאנד
ווי דיר צו געבן נדן, צירונג און שיין בעט־געוואנט,
אבער דאט שטיקעלע מזל און גליק איז נאר ביי גאט אין דער האנט.
דא האבן די קלעזמער ארויסגעהאלפן דעם מארשאלעק און געגומען שפילן. ווער מיטן פידל, ווער מיט אנדערע אינסטרומענטן, ווער געקלאפט מיט איינפאכע שטארצן, ביז ס׳איז געקומען די צייט פונם איבערבעטן, ווען די כלה גייט צו צו יעדן באזונדער און בעט זיך איבער; און דאס פאסירט ערשט, ווען דער מארשאלעק האט אגגעהויבן זייגע גראמען:
כלה־לעבן, זאלסט פון דיין שטול אראפטרעטן
און דיך מיט איעדן אמת׳דיק איבערבעטן.
צוערשט גיי צו צו דיין ליבער, טייערער מיטער,
וועלכע האט דיך דערצויגן אזוי שווער און ביטער,
און מיט אלע פריינד באזינדער,
אפילו מיט די קליינע קינדער.
אויב די כלה איז געווען א יתומה, האט דער מארשאלעק פאר איר געהאט א ספעציעלן גראם, וואט ער האט פאר איר געזונגען מיט ווייטאג, און אלע געסט האבן מיט איר מיטגעוויינט:
כלה־לעבן, קוק דיך ארום, וואט פאר א ליכטיקייט און פריילעכקייט איז אין שטוב,
און דיין טאטע, אוי וויי, אוי וויי, ליגט באגראבן אין א פינסטערן גרוב,
און היינט גאנץ פרי איז געקומען א מלאך מיט א גרויסן שטעקן,
א שטארקן קלאפ געטאן אויף זיין קבר, און ער האט זיך געטאן דערשרעקן,
ווייל ער האט מורא געהאט, אז מען טוט אים צום דין וחשבון וועקן.
זאגט דער מלאך: איך טו דיך ניט צום משפט וועקן, ניין, ניין,
נאר דיין טייער קינד וועט היינט מיטן זיווג צו דער חופה גיין.
וויין, וויין, כלה־לעבן, ווייל דיין טאטע שטייט דאך דא ביי דער טיר,
אבער ער האט קיין רשות באקומען צוצוגיין נאענט צו דיר.
עד שיקט אבער זיין ברכה,
פרנסה, שפע און הצלחה.