תענית חלום האט געשריבן:צדיקים האט געשריבן:יעצט האט דער רבי גערעדט אין בית מדרש און געמאלדן
אז ער וועט מארגן דארפן גיין קיין אלבעני, ווי ער איז געלאדנט געווארן צו רעדן ביי די סטעיט אוו די סטעיט,
דער רבי האט מאריך געווען, אז פון די גאנצע אטאקע איז ער אלעס איבער געקומען ב"ה, און ס'האט אים נישט צוגערירט, אבער דאס איז געווען ביז פרייטאג, ווען ס'איז אים קלאר געווארן אז ער וועט מוזן גיין קיין אלבעני, דאס האט אים ממש בארירט, ער האט מער נישט געקענט עסן, (אין דעם באשרייבונג איבער שבת, האט יענער מיר געשריבן אין אישי, אז דער רבי האט כמעט נישט טועם געווען ביי ש"ס), דאס איז אים א גאר שווערע איבערקומעניש.
דאס איז אים זייער א שווערע איבערקומעניש, און ווייט נישט קיין כבוד, נאר וואס דען, מיר זענען אין גלות, און ער האט נישט קיין ברירה, און קען נישט אפאזאגן דעם גאווענער, וואס האט אים צוגענומען אלע תירוצים, ער זאל נישט קענען זיך אפזאגן פון קומען (איך האב געהערט א שמועה, אז דער גאווענער האט אפי' פארשפראכן צו צושטעלן א עליקאפטער, ער זאל קענען גיין אהין און צוריק, אן זיך דארפן לאנג אויפהאלטן, אבער איך קען דאס נישט באשטעטיגן).
פארשטייט זיך אז דארט גייט מען זאגן אז ס'איז אים א גרויס כבוד, און ער דאנקט זייער דעם גאווענער פארן כבוד, מיר זענען דאך מחיוב בכבודו של מלכות, און מ'וועט בעז"ה זיך שיין באדאנקען, מיר דארפן אנקומען צו זיי מיר זענען אין גלות, און מ'האפט דארט אויך צו מאכן א קידוש ה'.
דערנאך האט דער רבי צוגעלייגט, אז ביי שמו"ע איז ער מתפלל, אז אידן זאגן אים אז ס'איז ארויס געקומען אזא גרויסע קידוש ה' פון די מעשה, אפילו בעיניו איז דאס פשוט, ווייל אפי' נאך אזא מעשה דארף מען זיך נאך אלץ אויפפירן ווי א איד, אבער אז ס'איז שוין יא אזוי, ס'איז ארויס געקומען א קידוש ה', בעהט ער ביים באשעפער, ער זאל דאס נישט קאליע מאכן.
דעריבער בעהט ער דעם עולם, אז בשעת ווען ער וועט דארט זיין, זאל מען מתפלל זיין פאר אים, אז ס'זאל טאקע ארויס קומען א קידוש ה', און ער שיקט ארויס שליחים צום ציון פון דעם ריבניצער, זיי זאלן פאר אים מתפלל זיין ביים ציון, בשעת ער וועט זיין אין אלבעני.
עד כאן בערך תוכן דבריו.
די רבי האט צוגעלייגט ״וועגן איך בין דארט - איז דאס נאכנישט קיין היתר עס צו וואטשן״
די רבי איז פיינע נייעס
