סידיראם האט געשריבן:
עס איז יא דא אזא אמרי פנחס, פרשת בראשית אות ג':
תירוץ על קישיית העץ חיים למה לא ברא הקב"ה העוה"ז קודם אמר לנו שהקב"ה עדיין בורא עולמות בלי הפסק ואפשר שבעת ההיא יש איזה עולם שמשה רבינו נותן התורה שם לישראל ואם כן ליכא למימר למה לא נברא העולם קודם כי נברא ונברא ואח"כ אמר לנו כי אני מאמין באמונה שלימה שזה אמת ולמה לי תירוצים ובפעם אחרת אמר לנו כמה אופנים תירוצים על זה ואיני זוכר
די שטיקל אמרי פנחס האב איך שוין געזעהן אלס בחור, און שוין דעמאלס איז מיר די אויגן געפלויגן פון התפעלות.
סך הכל, מיז מען זאגן אז השומע לא דק איבערצוזאגן פונקטליך לבאר כל הצורך וואס רבי פינחס קאריצער האט געזאגט, ווייל בפשטות די ווארט אליין כמו שהוא איז נישט מעגליך אנצונעמען בפשטות.
פון כתבי האריז"ל קוקט אויס קלאר אז עס נאר דא איין גשמיותדיגע וועלט, און הוא הקדוש הכריע גם בענין השמיטות שאין הענין בצורה גשמיית, אלא הי' בחינה של עולמות במחשבה, אבל עולם הגשמי הוא רק עולמינו שבו אנו קיימים, ולא הי' שום עולם גשמי קודם ולא לאחריו.
ואכן המנחת אלעזר בד"ת הקשה קושיות חזקות על דברי האר"י מדברי הגמרא שעתיד הקב"ה לחדש עולמו עיי"ש מה שמחלק ודבריו ג"כ צריכין ביאור כי ירא להאריך כמו שכתב שם בעצמו.
ועכ"פ מש"כ באמרי פינחס אי אפשר לקבל כמו שהוא, וצריכין לומר שהשומע לא דק או לא ביאר כל צרכו.[/quote]
ואני אומר, אז נישט יעדע זאך וואס מען כאפט התפעלות אלס תמימות'דיגער בחור, דארף מען בלייבן ביי דעם לאורך ימים...
עס איז זייער לייכט אוועקצומאכן זאכן וואס שטייען אין ספרים, ווייל "איך" פארשטיי עס נישט, אדער ווייל "איך" פארשטיי אנדערש.
ווער בין "איך"? ווער פרעגט "מיין" מיינונג? ווי דערוואג איך מיך צו זאגן אויף א זאך וואס שטייט אין א פריערדיג ספר קדוש אז עס איז אנדערש ווי עס שטייט? אדער אז א תלמיד האט נישט פארשטאנען כל צרכו? אויב האט יענער תלמיד נישט פארשטאנען כל צרכו, פארשטיי איך דען יא?!
איך שרייב אלעס בלשון "איך", ווייל איך וויל ח"ו קיינעם נישט אראפרייסן אדער קריטיקירן, איך בין נאר מעורר בכל לשון של כבוד, אז דער ריכטיגער מהלך איז, אוועקצולייגן און מבטל זיין דעם אייגענעם דעת, צו די תורה פון די פריערדיגע. נישט צופאסן זיי צו זיך.
חז"ל זאגן: אין לו "לדיין" אלא מה שעיניו רואות, נישט יעדער מאן דהו וואס שרייבט אויף אייוועלט האט א רעכט מפקפק צו זיין און זאגן א דיעה, קעגן זאכן וואס שטייט אין פריערדיגע ספרים.
לכאורה שטאמט אזא מהלך המחשבה פון די נייע מדפיסים, וועלכע שפילן זיך ארום מיט דברים העומדים ברומו של עולם, ווי עס וואלט געווען א נארישע גוי'שע שטודיע... ביי די גויים ווייסט מען, אז וואס א דור שפעטער איז מען אלס מער קלוג און פארגעשריטן, ביי אונז אידן ווייסט מען אז וואס א דור שפעטער זענען מיר ווייניגער משיג דעם אמת, און מיר קענען זיך ממש נישט רירן אן די תורות הראשונים וספרי צדיקים.
וויאזוי וואלטן מיר אפגעלערנט א שטיקל גמרא אן רש"י ותוספות וראשונים? ווער פון אונז וואלט געקענט שרייבן אזא ספר ווי מהרש"א אדער מהר"ם שיף? וואו איז אונזער חכמה? אויב אונז פארשטיי מיר נישט עפעס וואס שטייט אין רבי עקיבא איגר וועלן מיר זאגן אז א תלמיד שלא הבין כל צרכו האט עס געשריבן???!!!
עס איז דא מענטשן וועלכע ווערן אויפגעשוידערט פון סיי וועלכע געדאנק זיי הערן וואס איז זיי ניי און פרעמד. דהיינו, אויב האט ער עס שוין געהערט פריער (אלס קינד) דעמאלט איז עס אקעי, אבער טאמער נישט? איז עס כפירה ומינות... כאילו, די תורה שטייט איין ביי זיי, און וואס זיי הערן איז גוט, און וואס נישט "באשטייט נישט"...
ליהוי ידיע, אז די תורה איז ברייטער פון אונזער קליינע שכל, און יא, רבי פינחס'ל קאריצער האט מער געוואוסט ווי אונז, און זיין תלמיד אויך... און ער מעג שרייבן עפעס, וואס אונזערע חשוב'ע כותבים אין אייוועלט האבן נישט געהערט, אדער האבן זיי געכאפט דערפון התפעלות אלס בחור...
איך בין מפייס יעדן וואס ווערט געטראפן פון מיינע ווערטער. חס ושלום, איך קום קיינעם נישט אוועקמאכן, איך בין נאר מגיב איבער עפעס וואס דארף לפי דעתי (יא, אויך נישט צו גרויסער דעת...) א תיקון אינעם מהלך המחשבה, והיה בזה שלום וברכה לכולכם.