דריידל האט געשריבן:ווייל די עיקר קפידא פון סוף זמן תפילה איז צו ענדיגן ברכת קרי"ש פאר דעם. דאווענען שמונה עשרה נאך סוז"ת איז נישט אזוי געפערליך
אזוי גאר. חיוב תפלה בזמן איז א דין גמור. עס מוז זיין "געפערליך" צו זיין גענוג וויכטיג? און גוט, בדיעבד איז מען יוצא תפלה (אבער נישט זמן תפלה) שפעטער. איז דען נישט כדאי פאר 5 מינוט צו אריינכאפן דאס אויך? און ממילא ווען מ'האלט שוין צו שפעט, אבער פארוואס קען מען נישט אויסשטעלן אז מ'פאנגט אן 5 מינוט פריער? (געווען משמע פון די שאלה פריער "פון ווי נעמט איר מ'דארף ענדיגן" אז איר רעדט פון שמ"ע.)
איך פארשטיי נישט וואס דיר באדערט. קודם דארף מען אין אכט נעמען אז אפילו ס'איז א דין גמור איז עס נאר א דרבנן. צווייטנס, דאווענען שמונה עשרה נאך סוז"ת איז נישט קיין איסור, ס'נאר אז מ'באקומט נישט שכר תפילה בזמנה. דאס מיינט נישט אז מ'מעג ח"ו מזלזל זיין אין דעם און אוודאי פראבירט מען לכתחילה צו ענדיגן פאר סוף זמן. 56 מינוט איז גענוג צו ענדיגן פון הודו ביז נאך שמונה עשרה אבער טאמער פארשלעפט זיך עס אביסול גייט מען זיך נישט ספעציעל יאגן און דאווענען געכאפטערהייט. נאר בדיעבד ווען ס'איז א דעת הדחק וועט מען זיך פארלאזן אז ס'גענוג אנצוהייבן פאר סוף זמן.
נאר א דרבנן???!!!
זייט ווען איז א זאך וואס איז דרבנן נישט אזוי געפערליך? (חוץ ווען ספק דרבנן לקולא, אבער נישט אין פאל פון א ספק!!)
קוק די גאנצע תגובה. וויבאלד ס'איז נאר א דרבנן קען מען זיך פארלאזן בשעת הדחק אויף די שיטה אז מ'מוז נישט ענדיגן פאר'ן זמן. וואס איז אזוי שווער?
אז מען קוקט די גאנצע תגובה זעהט מען אז דאווענען שמו“ע נאך סוז“ת איז נישט קיין איסור ווערטער זענען איבעריג
כאפט אריין טויזענטער מצות טעגליך:
ווען א יוד טוהט א מלאכה אינדערוואכען און ער טראכט אז אז ער טוהט עס יעצט ווייל יעצט מעג מען נאך אבער שבת גייט ער נישט הנה עשיית המלאכה הלזו למצוה יחשב תיכף כאלו עשה מצות עשה מעשיות בפועל ממשאגרא דכלה פרשת בהר
יידישע קהילות האט געשריבן:א בריוו פון דעם התעוררות תשובה אז מ'זאל דאווענען א שעה פריער כדי צו כאפן קרי"ש בזמנה! דער מנהג איז געווען אין פעסט צו דאוונען 7 אזיייגער, דאס איז בערך 8 אזייגער אויב וועט מען עס מאכן דעם זומערדיגן זייגער. מקען אויך זעהן אז פון אנהייב דאוונען ביז קר"ש האט געדויערט בערך 45 מינוט. ווי אויך אז דער ערלויער רב שרייבט אז פאר טויזענט יאר פיהרט מען זיך אין יוראפ זיך צו שטעלן 6 אזייגער (=7 אזייגער זוממער זייגער)
די בריוו איז טאקע זייער שווער כמבואר בשו“ת דברי ישראל ח“א ספ“ג אז שטימט נישט מיט די רמ“א אין סי' רפ“א און דאס אז עס דארט 45 מינוט רעדט ער פין אינדערוואכן און נישט פין שבת
מיינע רבי'ס האבן מיך אויסגלערנט נאכצוקוקן... ביטע קוקט אריין אין די תשובה פון הגאון ר' ישראל וועלץ ראב"ד פעסט ,און זאגט מיר צו דעם ערלויער רב'ס בריוו "איז טאקע זייער שווער"... זאגט מיר אויך צו דער דברי ישראל איז מתיר צו דאווענען נאך סוף זמן תפלה...
דאס איז זיכער אז ערלויע רב'ס בריוו שטימט נישט מיטען רמ“א און גראדע גייט די דברי ישראל מיט די מהלך אז זמן מוסף איז בשש און שחרית איז תיכף פאר דעם וואס דאס מיינט נאך סוף זמן תפלה
כאפט אריין טויזענטער מצות טעגליך:
ווען א יוד טוהט א מלאכה אינדערוואכען און ער טראכט אז אז ער טוהט עס יעצט ווייל יעצט מעג מען נאך אבער שבת גייט ער נישט הנה עשיית המלאכה הלזו למצוה יחשב תיכף כאלו עשה מצות עשה מעשיות בפועל ממשאגרא דכלה פרשת בהר
מיר האבן זיך געפירט ווי די מנהג איז אז שבת גייט מען שפעטער אין ביהמ"ד, און אין יום טוב נאך שפעטער,
ווי סווערט דערמאנט אין שו"ע כהאב אמאל געזעהן אין די ספר מנהג ישראל תורה ווי ער ברענגט אראפ פון ספרים אז שבת האט מען נישט מקפיד געווען אויף סוף זמן תפילה
אין סקווירא שטעלט מען זיך 11 , כדי די עולם זאלן קענען אויסזאגן תהילים
כדי די טאג זאל זיין אנגעפילט, עי' יו"ט שאין אומרים, ועי' ר"ה ויו"כ שאומרים ג"כ תהילים
נישט דאס אין נישט דאס עיין ווינטערדיגע שבת נאר אזוי טוט מען ווייל אזוי טוט מען
להודות האט געשריבן:אזוי גאר. חיוב תפלה בזמן איז א דין גמור. עס מוז זיין "געפערליך" צו זיין גענוג וויכטיג? און גוט, בדיעבד איז מען יוצא תפלה (אבער נישט זמן תפלה) שפעטער. איז דען נישט כדאי פאר 5 מינוט צו אריינכאפן דאס אויך? און ממילא ווען מ'האלט שוין צו שפעט, אבער פארוואס קען מען נישט אויסשטעלן אז מ'פאנגט אן 5 מינוט פריער? (געווען משמע פון די שאלה פריער "פון ווי נעמט איר מ'דארף ענדיגן" אז איר רעדט פון שמ"ע.)
איך פארשטיי נישט וואס דיר באדערט. קודם דארף מען אין אכט נעמען אז אפילו ס'איז א דין גמור איז עס נאר א דרבנן. צווייטנס, דאווענען שמונה עשרה נאך סוז"ת איז נישט קיין איסור, ס'נאר אז מ'באקומט נישט שכר תפילה בזמנה. דאס מיינט נישט אז מ'מעג ח"ו מזלזל זיין אין דעם און אוודאי פראבירט מען לכתחילה צו ענדיגן פאר סוף זמן. 56 מינוט איז גענוג צו ענדיגן פון הודו ביז נאך שמונה עשרה אבער טאמער פארשלעפט זיך עס אביסול גייט מען זיך נישט ספעציעל יאגן און דאווענען געכאפטערהייט. נאר בדיעבד ווען ס'איז א דעת הדחק וועט מען זיך פארלאזן אז ס'גענוג אנצוהייבן פאר סוף זמן.
נאר א דרבנן???!!!
זייט ווען איז א זאך וואס איז דרבנן נישט אזוי געפערליך? (חוץ ווען ספק דרבנן לקולא, אבער נישט אין פאל פון א ספק!!)
קוק די גאנצע תגובה. וויבאלד ס'איז נאר א דרבנן קען מען זיך פארלאזן בשעת הדחק אויף די שיטה אז מ'מוז נישט ענדיגן פאר'ן זמן. וואס איז אזוי שווער?
אז מען קוקט די גאנצע תגובה זעהט מען אז דאווענען שמו“ע נאך סוז“ת איז נישט קיין איסור ווערטער זענען איבעריג
יידישע קהילות האט געשריבן:א בריוו פון דעם התעוררות תשובה אז מ'זאל דאווענען א שעה פריער כדי צו כאפן קרי"ש בזמנה! דער מנהג איז געווען אין פעסט צו דאוונען 7 אזיייגער, דאס איז בערך 8 אזייגער אויב וועט מען עס מאכן דעם זומערדיגן זייגער. מקען אויך זעהן אז פון אנהייב דאוונען ביז קר"ש האט געדויערט בערך 45 מינוט. ווי אויך אז דער ערלויער רב שרייבט אז פאר טויזענט יאר פיהרט מען זיך אין יוראפ זיך צו שטעלן 6 אזייגער (=7 אזייגער זוממער זייגער)
די בריוו איז טאקע זייער שווער כמבואר בשו“ת דברי ישראל ח“א ספ“ג אז שטימט נישט מיט די רמ“א אין סי' רפ“א און דאס אז עס דארט 45 מינוט רעדט ער פין אינדערוואכן און נישט פין שבת
מיינע רבי'ס האבן מיך אויסגלערנט נאכצוקוקן... ביטע קוקט אריין אין די תשובה פון הגאון ר' ישראל וועלץ ראב"ד פעסט ,און זאגט מיר צו דעם ערלויער רב'ס בריוו "איז טאקע זייער שווער"... זאגט מיר אויך צו דער דברי ישראל איז מתיר צו דאווענען נאך סוף זמן תפלה...
דאס איז זיכער אז ערלויע רב'ס בריוו שטימט נישט מיטען רמ“א און גראדע גייט די דברי ישראל מיט די מהלך אז זמן מוסף איז בשש און שחרית איז תיכף פאר דעם וואס דאס מיינט נאך סוף זמן תפלה
שטימט זייער מיטן רמ"א. ר' ישראל וועלץ זצ"ל שרייבט אויך נישט דאס. [און אגב לייגט נאך ר"י וועלץ צו אז דער חתם סופר און תשובה מאהבה זאגן די זעלבע ווי דער תשובה מאהבה!] דער רמ"א זאגט אז מ'זאל מאחר זיין מער ווי אינדערוואכן. דער רמ"א רעדט נישט פון מבטל זיין זמן קר"ש אדער תפלה.
החודש אשר ישועות בו מקיפות... ניס"ן בגימטריא ניסי"ם
שלא אחד בלבד עמד עלינו לכלותינו - והקדוש ברוך הוא מצילנו מידם
להודות האט געשריבן:אזוי גאר. חיוב תפלה בזמן איז א דין גמור. עס מוז זיין "געפערליך" צו זיין גענוג וויכטיג? און גוט, בדיעבד איז מען יוצא תפלה (אבער נישט זמן תפלה) שפעטער. איז דען נישט כדאי פאר 5 מינוט צו אריינכאפן דאס אויך? און ממילא ווען מ'האלט שוין צו שפעט, אבער פארוואס קען מען נישט אויסשטעלן אז מ'פאנגט אן 5 מינוט פריער? (געווען משמע פון די שאלה פריער "פון ווי נעמט איר מ'דארף ענדיגן" אז איר רעדט פון שמ"ע.)
איך פארשטיי נישט וואס דיר באדערט. קודם דארף מען אין אכט נעמען אז אפילו ס'איז א דין גמור איז עס נאר א דרבנן. צווייטנס, דאווענען שמונה עשרה נאך סוז"ת איז נישט קיין איסור, ס'נאר אז מ'באקומט נישט שכר תפילה בזמנה. דאס מיינט נישט אז מ'מעג ח"ו מזלזל זיין אין דעם און אוודאי פראבירט מען לכתחילה צו ענדיגן פאר סוף זמן. 56 מינוט איז גענוג צו ענדיגן פון הודו ביז נאך שמונה עשרה אבער טאמער פארשלעפט זיך עס אביסול גייט מען זיך נישט ספעציעל יאגן און דאווענען געכאפטערהייט. נאר בדיעבד ווען ס'איז א דעת הדחק וועט מען זיך פארלאזן אז ס'גענוג אנצוהייבן פאר סוף זמן.
נאר א דרבנן???!!!
זייט ווען איז א זאך וואס איז דרבנן נישט אזוי געפערליך? (חוץ ווען ספק דרבנן לקולא, אבער נישט אין פאל פון א ספק!!)
קוק די גאנצע תגובה. וויבאלד ס'איז נאר א דרבנן קען מען זיך פארלאזן בשעת הדחק אויף די שיטה אז מ'מוז נישט ענדיגן פאר'ן זמן. וואס איז אזוי שווער?
אז מען קוקט די גאנצע תגובה זעהט מען אז דאווענען שמו“ע נאך סוז“ת איז נישט קיין איסור ווערטער זענען איבעריג
איך מוז דיר קאמפלימענטן אויף דיין מומחות ארויסצונעמען ווערטער פון קאנטעקסט און פארדרייען ווערטער
דריידל האט געשריבן:פון ווי נעמסטי אז מ'דארף ענדיגן שמונה עשרה פאר סוף זמן תפילה?
אויב איז די שאלה ערנסט, אזוי שטייט בפירוש אין מג"א. (עס איז בכלל נישט זיין חידוש, נאר אזוי איז מוכח און בפירוש פון גאר אסאך פריערדיגע מקורות. אין קובץ עץ חיים איז געווען אן אריכות דערוועגן.)
מיר ווייסן אויך פון די לימוד זכות פון געוויסע שפעטערדיגע ואכמ"ל, אבער וואס דארף מען זיך אריינלאזן לכתחילה אין אזאנס צוליב 2 מינוט? אז מ'דאווענט שוין 10 קען מען נישט אנפאנגען 958 און מאכן די זמן (לויט וועלכע שיטה דו גייסט) נארמאל?
ווייל די עיקר קפידא פון סוף זמן תפילה איז צו ענדיגן ברכת קרי"ש פאר דעם. דאווענען שמונה עשרה נאך סוז"ת איז נישט אזוי געפערליך אבער ברכת קרי"ש איז בפשטות א ברכה לבטלה
דריידל האט געשריבן:פון ווי נעמסטי אז מ'דארף ענדיגן שמונה עשרה פאר סוף זמן תפילה?
אויב איז די שאלה ערנסט, אזוי שטייט בפירוש אין מג"א. (עס איז בכלל נישט זיין חידוש, נאר אזוי איז מוכח און בפירוש פון גאר אסאך פריערדיגע מקורות. אין קובץ עץ חיים איז געווען אן אריכות דערוועגן.)
מיר ווייסן אויך פון די לימוד זכות פון געוויסע שפעטערדיגע ואכמ"ל, אבער וואס דארף מען זיך אריינלאזן לכתחילה אין אזאנס צוליב 2 מינוט? אז מ'דאווענט שוין 10 קען מען נישט אנפאנגען 958 און מאכן די זמן (לויט וועלכע שיטה דו גייסט) נארמאל?
ווייל די עיקר קפידא פון סוף זמן תפילה איז צו ענדיגן ברכת קרי"ש פאר דעם. דאווענען שמונה עשרה נאך סוז"ת איז נישט אזוי געפערליך אבער ברכת קרי"ש איז בפשטות א ברכה לבטלה
להודות האט געשריבן:אויב איז די שאלה ערנסט, אזוי שטייט בפירוש אין מג"א. (עס איז בכלל נישט זיין חידוש, נאר אזוי איז מוכח און בפירוש פון גאר אסאך פריערדיגע מקורות. אין קובץ עץ חיים איז געווען אן אריכות דערוועגן.)
מיר ווייסן אויך פון די לימוד זכות פון געוויסע שפעטערדיגע ואכמ"ל, אבער וואס דארף מען זיך אריינלאזן לכתחילה אין אזאנס צוליב 2 מינוט? אז מ'דאווענט שוין 10 קען מען נישט אנפאנגען 958 און מאכן די זמן (לויט וועלכע שיטה דו גייסט) נארמאל?
ווייל די עיקר קפידא פון סוף זמן תפילה איז צו ענדיגן ברכת קרי"ש פאר דעם. דאווענען שמונה עשרה נאך סוז"ת איז נישט אזוי געפערליך אבער ברכת קרי"ש איז בפשטות א ברכה לבטלה
איר ווייסט ווראנג. שמו"ע קען מען דאווענען בדיעבד ביז חצות. ברכת קרי"ש האלטן רוב פוסקים אז ס'איז א ברכה לבטלה, און די גאנצע היתר איז נאר אז ס'איז נישט ערגער פון שמו"ע, סאו בעסער פון שמו"ע איז עס זיכער נישט (דאס איז חוץ פון די פר"ח דפסק כהרמב"ם וואס איז א יחידאה ממש).
די זמן פון שמו“ע איז א חיוב גמור מדרבנן לכו“ע משא“כ ברכת קריאת שמע איז וואס מען פסקנט נישט אז עס איז א ברכה לבטלה און די שאלה להלכה איז נאר צי ברכת קר“ש האט גארנישט מיט סוז“ת אדער האט עס יא
כ'כאפ נישט פונקטליך וואס איר זאגט. די פשוטע שיטות המחבר ורוב פוסקים איז אז ס'איז א ברכה לבטלה נאך שעה רביעית. די ביאור הלכה ברענגט אראפ א משכנות יעקב (וואס די חת"ס פסק'נט אויך אזוי) אז ס'גייט צוזאמען מיט שמו"ע, און בדיעבד קען מען עס לייענען ביז חצות, און ער פסק'נט אז באונס אפשר קען מען זיך אויף דעם פארלאזן.
אני מאמין באמונה שלימה, שהבורא יתברך שמו, הוא בורא ומנהיג לכל הברואים, והוא לבדו עשה ועושה ויעשה לכל המעשים.
דריידל האט געשריבן:ווייל די עיקר קפידא פון סוף זמן תפילה איז צו ענדיגן ברכת קרי"ש פאר דעם. דאווענען שמונה עשרה נאך סוז"ת איז נישט אזוי געפערליך אבער ברכת קרי"ש איז בפשטות א ברכה לבטלה
איר ווייסט ווראנג. שמו"ע קען מען דאווענען בדיעבד ביז חצות. ברכת קרי"ש האלטן רוב פוסקים אז ס'איז א ברכה לבטלה, און די גאנצע היתר איז נאר אז ס'איז נישט ערגער פון שמו"ע, סאו בעסער פון שמו"ע איז עס זיכער נישט (דאס איז חוץ פון די פר"ח דפסק כהרמב"ם וואס איז א יחידאה ממש).
די זמן פון שמו“ע איז א חיוב גמור מדרבנן לכו“ע משא“כ ברכת קריאת שמע איז וואס מען פסקנט נישט אז עס איז א ברכה לבטלה און די שאלה להלכה איז נאר צי ברכת קר“ש האט גארנישט מיט סוז“ת אדער האט עס יא
כ'כאפ נישט פונקטליך וואס איר זאגט. די פשוטע שיטות המחבר ורוב פוסקים איז אז ס'איז א ברכה לבטלה נאך שעה רביעית. די ביאור הלכה ברענגט אראפ א משכנות יעקב (וואס די חת"ס פסק'נט אויך אזוי) אז ס'גייט צוזאמען מיט שמו"ע, און בדיעבד קען מען עס לייענען ביז חצות, און ער פסק'נט אז באונס אפשר קען מען זיך אויף דעם פארלאזן.
די מנהג בכל תפוצות ישראל פון אלע יראים ושלימים המדקדקים בקלה כבחמורה איז געווען אנדערש ווי די שו“ע ומנהג ישראל תורה היא און די חת“ס זאגט נישט אז עס גייט נאר ביז חצות ער זאגט אז ביז חצות קען מען עס זיכער זאגען
כאפט אריין טויזענטער מצות טעגליך:
ווען א יוד טוהט א מלאכה אינדערוואכען און ער טראכט אז אז ער טוהט עס יעצט ווייל יעצט מעג מען נאך אבער שבת גייט ער נישט הנה עשיית המלאכה הלזו למצוה יחשב תיכף כאלו עשה מצות עשה מעשיות בפועל ממשאגרא דכלה פרשת בהר
איר ווייסט ווראנג. שמו"ע קען מען דאווענען בדיעבד ביז חצות. ברכת קרי"ש האלטן רוב פוסקים אז ס'איז א ברכה לבטלה, און די גאנצע היתר איז נאר אז ס'איז נישט ערגער פון שמו"ע, סאו בעסער פון שמו"ע איז עס זיכער נישט (דאס איז חוץ פון די פר"ח דפסק כהרמב"ם וואס איז א יחידאה ממש).
די זמן פון שמו“ע איז א חיוב גמור מדרבנן לכו“ע משא“כ ברכת קריאת שמע איז וואס מען פסקנט נישט אז עס איז א ברכה לבטלה און די שאלה להלכה איז נאר צי ברכת קר“ש האט גארנישט מיט סוז“ת אדער האט עס יא
כ'כאפ נישט פונקטליך וואס איר זאגט. די פשוטע שיטות המחבר ורוב פוסקים איז אז ס'איז א ברכה לבטלה נאך שעה רביעית. די ביאור הלכה ברענגט אראפ א משכנות יעקב (וואס די חת"ס פסק'נט אויך אזוי) אז ס'גייט צוזאמען מיט שמו"ע, און בדיעבד קען מען עס לייענען ביז חצות, און ער פסק'נט אז באונס אפשר קען מען זיך אויף דעם פארלאזן.
די מנהג בכל תפוצות ישראל פון אלע יראים ושלימים המדקדקים בקלה כבחמורה איז געווען אנדערש ווי די שו“ע ומנהג ישראל תורה היא און די חת“ס זאגט נישט אז עס גייט נאר ביז חצות ער זאגט אז ביז חצות קען מען עס זיכער זאגען
אויב דו מיינסט לגבי שבת קריג איך מיך נישט מיט דיר (הגם שיש לדון אויב דאס איז נאר געווען נאכן אויסזאגן גאנץ תהילים אדער לערנען 2 שעה גפ"ת), כ'האב מיך נאר באצויגן לגבי דעם וואס דו זאגט אז ברכת קרי"ש איז גאר מער קל ווי שמו"ע.
לגבי די חת"ס ווייסעך נישט וואס איר ווילט, ס'פשוט אז מ'קען עס נישט ליינען נאכדעם, ער זאגט פשוט אז אפילו דקיי"ל כהרא"ש איז עס ביז חצות פונקט ווי שמו"ע. אז ער נעמט אן ווי די פר"ח וואלט ער עס געדארפט זאגן בפירוש.
אני מאמין באמונה שלימה, שהבורא יתברך שמו, הוא בורא ומנהיג לכל הברואים, והוא לבדו עשה ועושה ויעשה לכל המעשים.
וואס טוט זיך האט געשריבן:איר ווייסט ווראנג. שמו"ע קען מען דאווענען בדיעבד ביז חצות. ברכת קרי"ש האלטן רוב פוסקים אז ס'איז א ברכה לבטלה, און די גאנצע היתר איז נאר אז ס'איז נישט ערגער פון שמו"ע, סאו בעסער פון שמו"ע איז עס זיכער נישט (דאס איז חוץ פון די פר"ח דפסק כהרמב"ם וואס איז א יחידאה ממש).
די זמן פון שמו“ע איז א חיוב גמור מדרבנן לכו“ע משא“כ ברכת קריאת שמע איז וואס מען פסקנט נישט אז עס איז א ברכה לבטלה און די שאלה להלכה איז נאר צי ברכת קר“ש האט גארנישט מיט סוז“ת אדער האט עס יא
כ'כאפ נישט פונקטליך וואס איר זאגט. די פשוטע שיטות המחבר ורוב פוסקים איז אז ס'איז א ברכה לבטלה נאך שעה רביעית. די ביאור הלכה ברענגט אראפ א משכנות יעקב (וואס די חת"ס פסק'נט אויך אזוי) אז ס'גייט צוזאמען מיט שמו"ע, און בדיעבד קען מען עס לייענען ביז חצות, און ער פסק'נט אז באונס אפשר קען מען זיך אויף דעם פארלאזן.
די מנהג בכל תפוצות ישראל פון אלע יראים ושלימים המדקדקים בקלה כבחמורה איז געווען אנדערש ווי די שו“ע ומנהג ישראל תורה היא און די חת“ס זאגט נישט אז עס גייט נאר ביז חצות ער זאגט אז ביז חצות קען מען עס זיכער זאגען
אויב דו מיינסט לגבי שבת קריג איך מיך נישט מיט דיר (הגם שיש לדון אויב דאס איז נאר געווען נאכן אויסזאגן גאנץ תהילים אדער לערנען 2 שעה גפ"ת), כ'האב מיך נאר באצויגן לגבי דעם וואס דו זאגט אז ברכת קרי"ש איז גאר מער קל ווי שמו"ע.
לגבי די חת"ס ווייסעך נישט וואס איר ווילט, ס'פשוט אז מ'קען עס נישט ליינען נאכדעם, ער זאגט פשוט אז אפילו דקיי"ל כהרא"ש איז עס ביז חצות פונקט ווי שמו"ע. אז ער נעמט אן ווי די פר"ח וואלט ער עס געדארפט זאגן בפירוש.
איך רעדן פון אינדערוואכען און די חת“ס ברענגט די רא“ש וואס האט א ספק אז אפשר איז ברכת קריאת שמע אפי' נאך חצות
כאפט אריין טויזענטער מצות טעגליך:
ווען א יוד טוהט א מלאכה אינדערוואכען און ער טראכט אז אז ער טוהט עס יעצט ווייל יעצט מעג מען נאך אבער שבת גייט ער נישט הנה עשיית המלאכה הלזו למצוה יחשב תיכף כאלו עשה מצות עשה מעשיות בפועל ממשאגרא דכלה פרשת בהר
אויפן חפץ חיים דערציילט מען אז ער האט געניצט א קלענערע שיעור בעכער ווי וואס ער שרייבט אז מען זאל ניצן, ווייל אזוי איז געווען זיין מסורה און דאכט זיך אז ער האט געזאגט אז זיין שלחן ערוך איז געמאכט געווארן פאר גירים און ווער עס איז נישט קיין גר פירט זיך ווי זיין טאטע האט זיך געפירט (נישט נאר אויב זיין טאטע האט געדאווענט שבת פרי)
סא איך פארשטיי נישט פינקלעך וואס מען וויל דא צוקומען מיט די אלע מראה מקומות, חוץ צו ווייזען וועמענס קאמפיוטער אדער פאון קען בעסער לערנען הלכות האט זיך נישט געענדיגט ביים שלחן ערוך די חפץ חיים איז אויך געווען א היינטיגע פוסק, אין זיין דור
יעדער האט געשריבן:די זמן פון שמו“ע איז א חיוב גמור מדרבנן לכו“ע משא“כ ברכת קריאת שמע איז וואס מען פסקנט נישט אז עס איז א ברכה לבטלה און די שאלה להלכה איז נאר צי ברכת קר“ש האט גארנישט מיט סוז“ת אדער האט עס יא
כ'כאפ נישט פונקטליך וואס איר זאגט. די פשוטע שיטות המחבר ורוב פוסקים איז אז ס'איז א ברכה לבטלה נאך שעה רביעית. די ביאור הלכה ברענגט אראפ א משכנות יעקב (וואס די חת"ס פסק'נט אויך אזוי) אז ס'גייט צוזאמען מיט שמו"ע, און בדיעבד קען מען עס לייענען ביז חצות, און ער פסק'נט אז באונס אפשר קען מען זיך אויף דעם פארלאזן.
די מנהג בכל תפוצות ישראל פון אלע יראים ושלימים המדקדקים בקלה כבחמורה איז געווען אנדערש ווי די שו“ע ומנהג ישראל תורה היא און די חת“ס זאגט נישט אז עס גייט נאר ביז חצות ער זאגט אז ביז חצות קען מען עס זיכער זאגען
אויב דו מיינסט לגבי שבת קריג איך מיך נישט מיט דיר (הגם שיש לדון אויב דאס איז נאר געווען נאכן אויסזאגן גאנץ תהילים אדער לערנען 2 שעה גפ"ת), כ'האב מיך נאר באצויגן לגבי דעם וואס דו זאגט אז ברכת קרי"ש איז גאר מער קל ווי שמו"ע.
לגבי די חת"ס ווייסעך נישט וואס איר ווילט, ס'פשוט אז מ'קען עס נישט ליינען נאכדעם, ער זאגט פשוט אז אפילו דקיי"ל כהרא"ש איז עס ביז חצות פונקט ווי שמו"ע. אז ער נעמט אן ווי די פר"ח וואלט ער עס געדארפט זאגן בפירוש.
איך רעדן פון אינדערוואכען און די חת“ס ברענגט די רא“ש וואס האט א ספק אז אפשר איז ברכת קריאת שמע אפי' נאך חצות
וואס טוט זיך האט געשריבן:כ'כאפ נישט פונקטליך וואס איר זאגט. די פשוטע שיטות המחבר ורוב פוסקים איז אז ס'איז א ברכה לבטלה נאך שעה רביעית. די ביאור הלכה ברענגט אראפ א משכנות יעקב (וואס די חת"ס פסק'נט אויך אזוי) אז ס'גייט צוזאמען מיט שמו"ע, און בדיעבד קען מען עס לייענען ביז חצות, און ער פסק'נט אז באונס אפשר קען מען זיך אויף דעם פארלאזן.
די מנהג בכל תפוצות ישראל פון אלע יראים ושלימים המדקדקים בקלה כבחמורה איז געווען אנדערש ווי די שו“ע ומנהג ישראל תורה היא און די חת“ס זאגט נישט אז עס גייט נאר ביז חצות ער זאגט אז ביז חצות קען מען עס זיכער זאגען
אויב דו מיינסט לגבי שבת קריג איך מיך נישט מיט דיר (הגם שיש לדון אויב דאס איז נאר געווען נאכן אויסזאגן גאנץ תהילים אדער לערנען 2 שעה גפ"ת), כ'האב מיך נאר באצויגן לגבי דעם וואס דו זאגט אז ברכת קרי"ש איז גאר מער קל ווי שמו"ע.
לגבי די חת"ס ווייסעך נישט וואס איר ווילט, ס'פשוט אז מ'קען עס נישט ליינען נאכדעם, ער זאגט פשוט אז אפילו דקיי"ל כהרא"ש איז עס ביז חצות פונקט ווי שמו"ע. אז ער נעמט אן ווי די פר"ח וואלט ער עס געדארפט זאגן בפירוש.
איך רעדן פון אינדערוואכען און די חת“ס ברענגט די רא“ש וואס האט א ספק אז אפשר איז ברכת קריאת שמע אפי' נאך חצות
מיר האבן זיך געפירט ווי די מנהג איז אז שבת גייט מען שפעטער אין ביהמ"ד, און אין יום טוב נאך שפעטער,
ווי סווערט דערמאנט אין שו"ע כהאב אמאל געזעהן אין די ספר מנהג ישראל תורה ווי ער ברענגט אראפ פון ספרים אז שבת האט מען נישט מקפיד געווען אויף סוף זמן תפילה
אין סקווירא שטעלט מען זיך 11 , כדי די עולם זאלן קענען אויסזאגן תהילים
כדי די טאג זאל זיין אנגעפילט, עי' יו"ט שאין אומרים, ועי' ר"ה ויו"כ שאומרים ג"כ תהילים
נישט דאס אין נישט דאס עיין ווינטערדיגע שבת נאר אזוי טוט מען ווייל אזוי טוט מען
ביטע זיי מסבר
די סטאטיטיק צייגט, אז ווייט פיש איז די מערסטע פאפולער אין וויליאמסבורג.