שפיגליצקי האט געשריבן:ישלהוסיף האט געשריבן:איינס האט געשריבן:ישלהוסיף האט געשריבן:ווי אין זוה"ק שטייט אז ווען א קינד איז מחדש חידושי תורה לע"נ אביו ואמו איז מעטרין אותן בגן עדן?
שלח.jpg
וועלעכע ספר איז דאס?
זוה"ק איבערגעטיישט אויף לשה"ק?
ס'דא אן אריכות פון א מעשה אין זוהר הק', איך געדענק אודאי נישט וואו, איבער ר' עקיבא וואס האט געלערנט תורה מיט א זון פון א גרויסער רשע וואס דער זון איז געווען א רשע כמותו, ר' עקיבא האט אים אויפגעהויבן שטאפלווייז.
ווען ער האט אנגעהויבן צו זאגן עברי איז דער פאטער געקומען צו ר' עקיבא און געזאגט אז פון ווען דאס קינד זאגט עברי האט מען אים אויפגעהערט פייניגן, ווען ער האט אנגעהויבן צו זאגן קדיש האט מען אים ארויס גענומען פון גיהנם אינגאנצן, ווען ער האט אנגעהויבן צו מחדש זיין חידושים האט מען אים אריין געטראגן אין גן עדן, און יעדעס מאל זיין זון איז מחדש א חידוש, קישט מען יעדעס ווארט וואס קומט ארויס פון זיין מויל, מ'באקרוינט דאס וגו'.
געטראפן דאס
מסכת כלה
דאכסניין הוו, ואכסניין אסורים לשמשי, והכא משום דדעתייהו למיהדר.
]ברייתא[ קטנים מקבלים פני שכינה, שנאמר: זרע יעבדנו יסופר לה' לדור.
]גמרא[ איבעיא להוא מכפרין עון אבות, או לא, תא שמע דר' עקיבא נפק לההוא אתרא,
אשכחיה לההוא גברא דהוה דרי טונא אכתפיה, ולא הוה מצי לסגויי ביה, והוה צוח ומתאנח,
אמר ליה: מאי עובידתיך? אמר ליה: לא שבקנא איסורא דלא עבידנא בההוא עלמא, ועכשיו
איכא נטורין עילוון ולא שבקין לי דינוח, אמר ליה ר' עקיבא: שבקת ברא, אמר ליה: בחייך דלא
תשלין, דדחילנא ממלאכי דמחו לי בפולסי דנורא, ואמרין לי אמאי לא תיתי בפריע, אמר ליה:
אימא לי מה דקא ניחותך, אמר ליה: שבקית איתתא מעברתא, אזל ר' עקיבא עאל לההיא
מדינתא, אמר להו: בריה דפלוני היכא )ליה(, אמר ליה: יעקר זכרו דההוא שחיק עצמות, אמר
להו: אמאי? אמרו ליה: ההוא ליסטים הוה, אכל אינשי ומצער ברייתא, ולא עוד אלא שבא על
נערה מאורסה ביום הכפורים, אזל לביתיה אשכח אתתיה מעוברתא, נטרה עד דילדא, אזל
מהליה, לכי גדל אוקמיה בבי כנשתא לברוכי בקהלא, לזמן אזל ר' עקיבא לההוא אתרא,
איתחזי ליה, אמר ליה: תנוח דעתך שהנחת את דעתי.
אחד היה אברהם - שעבד את ה' רק על ידי שהיה אחד, שחשב בדעתו שהוא רק יחידי בעולם ולא הסתכל כלל על בני העולם!