אנדי פעטיט האט געשריבן:אבער דערנאך ברענגט ער אן אנדערע פרמ"ג וואס איז עוסק אין די פאלגענדע שאלה. אויב עס ליגט א שליסעל אויף א הענגעדיגע לייכטער, צו מען מעג אראפ נעמען די שליסל אום שבת. ער איז מסיק צום סוף אז מען טאר נישט ווייל די שליסל איז א בסיס דסבר האסור. און די פרמ"ג איז מחדש דארט א חידוש עצום אז א בסיס איז לאו דוקא (אזוי ווי מיר האבן געמיינט) עפעס וואס האלט אונטער די דבר האסור, נאר א זאך וואס רירט אן די סבר האסור און העלפט ארויס די דבר איסור טון די פעולה וואס זי דארף טון איז אויך אסור מחמת בסיס. ממילא דער שליסל וואס ליגט אויף די הענגעדיגע לאמפ ווכגט אראפ אז די לאמפ זאל שטיין גלייך, און עס מאכט אז די לעכט זאל ברענען דורך דעם לענגער ווי עס וואלט ווען געברענט ווען עס שטייט נישט גלייך.
דער פרי מגדים איז ביי די כללי בסיס, און דער לשון וואס ער ניצט דארט איז ווי איך געדענק, אז די אפטייטש פון א בסיס איז נישט א אינטערהאלטער נאר א באדינער דער בסיס איז משמש דער דבר המוקצה, און לפי זה איז דאס מער דומה צו דעם פרי מגדים הגם די אחרונים האבן נישט אנגענומען דער פשט פונען פרי מגדים אבער שריבן אז עס איז מותר לכל הדיעות קען מען שוין נישט, נאכדערצו אז ווען עס איז מעגליך מחמיר צו זיין אויף דעם פרמ"ג זענען אידן מחמיר דעראויף.
און בנוגע דעם שאלה פון רע"ז פארשטיי איך נישטאמאל ווי ער איז אהער געקומען, דארט איז נישט דער איסור פון מוקצה נאר פון דער עיקר איסור איז פון די ל"ט מלאכה פון כיבו והבערה, און אוף דעם איז דא יענע גזירה, אבער לגבי מוקצה האט דאס לכאו' א דין ווי דבר שמלכתו לאיסור וואס מען מעג עס מטלטל זיין לצורך גופו ומקומו. און מען דארף טאקע אכטונג געבן ווען מען דרייט די שעיד אז מען זאל עס נישט מטלטל זיין שלא לצורך.
דאס איז מיין צו'קאליטש'טער דעת (דעתי הקלושה)