מלבושי שב"ק בזמני שמחה בחול

[איינפאכער איד]

די סקווערער גייען בבגדי שב"ק פון אינדערפרי שוין סיי ערב יוה"ק, און סיי ערב פסח

[פארצייטיש]

די סקווערער גייען בבגדי שב"ק פון אינדערפרי שוין סיי ערב יוה"ק, און סיי ערב פסח

נישט ריכטיג, ערב פסח גייט מען מיט בגדי שבת נאר פון חצות.

WhatsApp-Image-2018-04-07-at-1.08.53-PM-15.jpeg (113.07 KiB) געזען 1098 מאל

[משה צימערינג]

די סקווערער גייען בבגדי שב"ק פון אינדערפרי שוין סיי ערב יוה"ק, און סיי ערב פסח

טעות

[אונגארישע הייזער]

די סקווערער גייען בבגדי שב"ק פון אינדערפרי שוין סיי ערב יוה"ק, און סיי ערב פסח

טעות

איך געדענק גראדע ער"פ תשס"ט ביים קידוש החמה האב איך געזעהן די סקווירא אידן מיט שטריימלעך, אבער אפשר איז דאס געווען וועגן קידוש החמה.

[נישט געפירליך]

די סקווערער גייען בבגדי שב"ק פון אינדערפרי שוין סיי ערב יוה"ק, און סיי ערב פסח

נישט ריכטיג, ערב פסח גייט מען מיט בגדי שבת נאר פון חצות.
פון מצות באקען 3:30

[הרב_שלום]

ביי א וואך נאכט האט מען אנגעהויבען גיין מיט א שטריימל אינמיטען די נ יארן
רוב וועלט גייט נאך אלס נישט מיט א שטריימל

[פארצייטיש]

די סקווערער גייען בבגדי שב"ק פון אינדערפרי שוין סיי ערב יוה"ק, און סיי ערב פסח

נישט ריכטיג, ערב פסח גייט מען מיט בגדי שבת נאר פון חצות.
פון מצות באקען 3:30

די חברות וואס באקן מצות גיין שוין מיט בגדי שבת פון חצות. אזוי אויך די רבי שליט"א קומט אהן צום מצות באקן בערך צוויי אזייגער שוין אנגעטוהן מיט די בגדי שבת.

[אוהב ספרים]

ביי א וואך נאכט האט מען אנגעהויבען גיין מיט א שטריימל אינמיטען די נ יארן
רוב וועלט גייט נאך אלס נישט מיט א שטריימל

א החלטה סופית, ווייל עס איז דא מקומות מען איז געגאנגען פארדעם אויכעט, עס איז דא מקומות מען גייט היינט אויכעט נישט.

בדרך כלל די ארץ ישראלדיגע גייען שנעלער און מער מיט בגדי שבת, לדוגמא בר מצוה איז מען דארט געגאנגען יארען צוריק וכו'.

בבית נדבורנא קרעטשניף גייט מען בכל מאורע בבגדי שבת,

עס איז דא מאורעות וואס אמאל איז מען געגאנגען און שפעטער האט מען אויפגעהערט, לדוגמא הדלקת נר חנוכה, דער קדושת יו"ט איז געגאנגען בבגדי שבת, דער דברי יואל הפסיק.
סנדקאות הדברי יואל בשנים הראשונות הלך ואח"כ הפסיק.
המנחת אלעזר הלך עם קאלפיק כשהיה מוהל
בבאבוב גם הולך הסנדק עם שטריימל


בעצם מאי שנא, א שמחה איז א שמחה, א חתונה א ברית א בר מצוה וכו', דארף נישט האבן קיין אנדערע הלכות, נאר לדעתי האט דאס צוטוען, ווייל א חתונה און א ברית איז אייביג געווען א מאורע וואס מען האט געפראוועט אפילו אין דער אלטער היים וכו', דער עושר צו דער ארימאן, משא"כ וואך נאכט, בר מצוה, שבע תנאים, ברכות יעדע נאכט, ודברים הדומים, האט מען אמאל נישט געמאכט כל זב חוטם, לכבוד א בר מצוה איז אפשר געווען א לחיים נאכען דאווענען אויב עס איז געווען, שבע ברכות כמעט האט מען קיינמאל נישט געמאכט [חוץ בבית רבנים ואדמורים] און אפילו שבת, איז דאך די חופה געווען על פי רוב עש"ק, און די סעודה ליל שבת שבע ברכות איז אויכעט געווען די סעודת החתונה וכן על זה הדרך

און היינט אז מען מאכט סעודות גדולות ביי יעדע מאורע כמו חתונה וכדומה, זאל מען טאקע גיין בבגדי שבת אזוי ווי א חתונה און א ברית

[דריידל]

איך האב שוין טאקע אסאך מאל געטראכעט פארוואס די עלטערען פונעם בעל ברית גיין מיט בגדי שבת משא"כ די קינדער פונעם בעל ברית (בחורים אין אברכים) גיין נישט
#עקסטערע אשכול

טאקע אינטערעסאנט
די טאטע פון די רך הנימול איז פאר אים די יום הברית כעין יום טוב און ס'דא וואס זאגן אפילו מ'זאל נישט טון קיין מלאכה. אבער די זיידעס זענען לכאורה נישט נענטער ווי די קינדער פון אבי הבן

[נישטאמת]

ביי א וואך נאכט האט מען אנגעהויבען גיין מיט א שטריימל אינמיטען די נ יארן
רוב וועלט גייט נאך אלס נישט מיט א שטריימל

א החלטה סופית, ווייל עס איז דא מקומות מען איז געגאנגען פארדעם אויכעט, עס איז דא מקומות מען גייט היינט אויכעט נישט.

בדרך כלל די ארץ ישראלדיגע גייען שנעלער און מער מיט בגדי שבת, לדוגמא בר מצוה איז מען דארט געגאנגען יארען צוריק וכו'.

בבית נדבורנא קרעטשניף גייט מען בכל מאורע בבגדי שבת,

עס איז דא מאורעות וואס אמאל איז מען געגאנגען און שפעטער האט מען אויפגעהערט, לדוגמא הדלקת נר חנוכה, דער קדושת יו"ט איז געגאנגען בבגדי שבת, דער דברי יואל הפסיק.
סנדקאות הדברי יואל בשנים הראשונות הלך ואח"כ הפסיק.
המנחת אלעזר הלך עם קאלפיק כשהיה מוהל
בבאבוב גם הולך הסנדק עם שטריימל


בעצם מאי שנא, א שמחה איז א שמחה, א חתונה א ברית א בר מצוה וכו', דארף נישט האבן קיין אנדערע הלכות, נאר לדעתי האט דאס צוטוען, ווייל א חתונה און א ברית איז אייביג געווען א מאורע וואס מען האט געפראוועט אפילו אין דער אלטער היים וכו', דער עושר צו דער ארימאן, משא"כ וואך נאכט, בר מצוה, שבע תנאים, ברכות יעדע נאכט, ודברים הדומים, האט מען אמאל נישט געמאכט כל זב חוטם, לכבוד א בר מצוה איז אפשר געווען א לחיים נאכען דאווענען אויב עס איז געווען, שבע ברכות כמעט האט מען קיינמאל נישט געמאכט [חוץ בבית רבנים ואדמורים] און אפילו שבת, איז דאך די חופה געווען על פי רוב עש"ק, און די סעודה ליל שבת שבע ברכות איז אויכעט געווען די סעודת החתונה וכן על זה הדרך

און היינט אז מען מאכט סעודות גדולות ביי יעדע מאורע כמו חתונה וכדומה, זאל מען טאקע גיין בבגדי שבת אזוי ווי א חתונה און א ברית

דער ייטב לב איז געגאנגען, דער קדושת יו"ט הפסיק

[אונגארישע הייזער]

ביי א וואך נאכט האט מען אנגעהויבען גיין מיט א שטריימל אינמיטען די נ יארן
רוב וועלט גייט נאך אלס נישט מיט א שטריימל

א החלטה סופית, ווייל עס איז דא מקומות מען איז געגאנגען פארדעם אויכעט, עס איז דא מקומות מען גייט היינט אויכעט נישט.

בדרך כלל די ארץ ישראלדיגע גייען שנעלער און מער מיט בגדי שבת, לדוגמא בר מצוה איז מען דארט געגאנגען יארען צוריק וכו'.

בבית נדבורנא קרעטשניף גייט מען בכל מאורע בבגדי שבת,

עס איז דא מאורעות וואס אמאל איז מען געגאנגען און שפעטער האט מען אויפגעהערט, לדוגמא הדלקת נר חנוכה, דער קדושת יו"ט איז געגאנגען בבגדי שבת, דער דברי יואל הפסיק.
סנדקאות הדברי יואל בשנים הראשונות הלך ואח"כ הפסיק.
המנחת אלעזר הלך עם קאלפיק כשהיה מוהל
בבאבוב גם הולך הסנדק עם שטריימל


בעצם מאי שנא, א שמחה איז א שמחה, א חתונה א ברית א בר מצוה וכו', דארף נישט האבן קיין אנדערע הלכות, נאר לדעתי האט דאס צוטוען, ווייל א חתונה און א ברית איז אייביג געווען א מאורע וואס מען האט געפראוועט אפילו אין דער אלטער היים וכו', דער עושר צו דער ארימאן, משא"כ וואך נאכט, בר מצוה, שבע תנאים, ברכות יעדע נאכט, ודברים הדומים, האט מען אמאל נישט געמאכט כל זב חוטם, לכבוד א בר מצוה איז אפשר געווען א לחיים נאכען דאווענען אויב עס איז געווען, שבע ברכות כמעט האט מען קיינמאל נישט געמאכט [חוץ בבית רבנים ואדמורים] און אפילו שבת, איז דאך די חופה געווען על פי רוב עש"ק, און די סעודה ליל שבת שבע ברכות איז אויכעט געווען די סעודת החתונה וכן על זה הדרך

און היינט אז מען מאכט סעודות גדולות ביי יעדע מאורע כמו חתונה וכדומה, זאל מען טאקע גיין בבגדי שבת אזוי ווי א חתונה און א ברית

דער ייטב לב איז געגאנגען, דער קדושת יו"ט הפסיק

ריכטיג

און ער האט אנגעגעבן דעם טעם (מן הסתם איז באמת געווען א אנדערע טעם) אז דער ייטב לב האט עס אנגעטוהן לכבוד הציבור וואס איז געקומען, משא"כ ער האט נישט געטראכט אז איינער גייט בכלל קומען.

[אוהב ספרים]

ביי א וואך נאכט האט מען אנגעהויבען גיין מיט א שטריימל אינמיטען די נ יארן
רוב וועלט גייט נאך אלס נישט מיט א שטריימל

א החלטה סופית, ווייל עס איז דא מקומות מען איז געגאנגען פארדעם אויכעט, עס איז דא מקומות מען גייט היינט אויכעט נישט.

בדרך כלל די ארץ ישראלדיגע גייען שנעלער און מער מיט בגדי שבת, לדוגמא בר מצוה איז מען דארט געגאנגען יארען צוריק וכו'.

בבית נדבורנא קרעטשניף גייט מען בכל מאורע בבגדי שבת,

עס איז דא מאורעות וואס אמאל איז מען געגאנגען און שפעטער האט מען אויפגעהערט, לדוגמא הדלקת נר חנוכה, דער קדושת יו"ט איז געגאנגען בבגדי שבת, דער דברי יואל הפסיק.
סנדקאות הדברי יואל בשנים הראשונות הלך ואח"כ הפסיק.
המנחת אלעזר הלך עם קאלפיק כשהיה מוהל
בבאבוב גם הולך הסנדק עם שטריימל


בעצם מאי שנא, א שמחה איז א שמחה, א חתונה א ברית א בר מצוה וכו', דארף נישט האבן קיין אנדערע הלכות, נאר לדעתי האט דאס צוטוען, ווייל א חתונה און א ברית איז אייביג געווען א מאורע וואס מען האט געפראוועט אפילו אין דער אלטער היים וכו', דער עושר צו דער ארימאן, משא"כ וואך נאכט, בר מצוה, שבע תנאים, ברכות יעדע נאכט, ודברים הדומים, האט מען אמאל נישט געמאכט כל זב חוטם, לכבוד א בר מצוה איז אפשר געווען א לחיים נאכען דאווענען אויב עס איז געווען, שבע ברכות כמעט האט מען קיינמאל נישט געמאכט [חוץ בבית רבנים ואדמורים] און אפילו שבת, איז דאך די חופה געווען על פי רוב עש"ק, און די סעודה ליל שבת שבע ברכות איז אויכעט געווען די סעודת החתונה וכן על זה הדרך

און היינט אז מען מאכט סעודות גדולות ביי יעדע מאורע כמו חתונה וכדומה, זאל מען טאקע גיין בבגדי שבת אזוי ווי א חתונה און א ברית

דער ייטב לב איז געגאנגען, דער קדושת יו"ט הפסיק

שכויח פארן תיקון, אבער משנה לא זזה ממקומה, די תוכן איז די זעלבע.

[קרייסלער]

בנוגע שושן פורים

היות דא אין אמעריקא האט דער עולם געארבעט געהעריג אום שושן פורים און מ'איז פארשטייט זיך נישט געגאנגען אין מאנהעטן מיט בגדי שבת איז מען שוין אגאנצען טאג נישט געגאנגען מיט בגדי שבת

אויפדעם האט רביה"ק מ'סאטמער זי"ע געלייגט א דגוש אז כאטשיג אין ביהמ"ד זאל מען יא גיין מיט בגדי שבת

שושן פורים מוקפים גייען רוב פלעצער נישט מיט בגדי שבת אבער אלץ חשיבות און כבוד פון ירושלים האט די רבי געהייסן אז מ'זאל גיין מיט בגדי שבת

-------

וואך נאכט איז מען אין אמעריקא נישט געגאנגען מיט א שטריימעל ביז אין די מיטעלע ס' יארן, עכ"פ רובא דרובא

[נישטאמת]

וואך נאכט איז מען אין אמעריקא נישט געגאנגען מיט א שטריימעל ביז אין די מיטעלע ס' יארן, עכ"פ רובא דרובא

סאיז מיר אינטרעסאנט פארוואס א וואכט נאכט גייט מען יא מיט שטריימעל אין בר מצוה נישט, לכאורה איז א בר מצוה א סעודות מצוה און א וואכט נאכט נישט.

[maybeeynot]

אולי. א וואך נאכט איז דאך ווי א הכנה צום ברית אין ביי חסידים איז די הכנה געווען גרעסער ווי די מצווה אליין

[קרייסלער]

וואך נאכט איז מען אין אמעריקא נישט געגאנגען מיט א שטריימעל ביז אין די מיטעלע ס' יארן, עכ"פ רובא דרובא

סאיז מיר אינטרעסאנט פארוואס א וואכט נאכט גייט מען יא מיט שטריימעל אין בר מצוה נישט, לכאורה איז א בר מצוה א סעודות מצוה און א וואכט נאכט נישט.

קודם זאלן די יונגעלייטלעך (מאכן שוין היינט חתונה קינדער) מיר מסביר זיין פארוואס זיי האבן באשלאסן צו אנהייבן גיין מיט א שטריימעל ביי וואכנאכט'ס

[קלאָצקאָפּ]

וואך נאכט איז מען אין אמעריקא נישט געגאנגען מיט א שטריימעל ביז אין די מיטעלע ס' יארן, עכ"פ רובא דרובא

סאיז מיר אינטרעסאנט פארוואס א וואכט נאכט גייט מען יא מיט שטריימעל אין בר מצוה נישט, לכאורה איז א בר מצוה א סעודות מצוה און א וואכט נאכט נישט.

קודם זאלן די יונגעלייטלעך (מאכן שוין היינט חתונה קינדער) מיר מסביר זיין פארוואס זיי האבן באשלאסן צו אנהייבן גיין מיט א שטריימעל ביי וואכנאכט'ס

היינט גייט מען שוין מיט ווייסע זאקן און א גלאטע בעקישע.

[sheetrock]

די סקווערער גייען בבגדי שב"ק פון אינדערפרי שוין סיי ערב יוה"ק, און סיי ערב פסח

טעות

איך געדענק גראדע ער"פ תשס"ט ביים קידוש החמה האב איך געזעהן די סקווירא אידן מיט שטריימלעך, אבער אפשר איז דאס געווען וועגן קידוש החמה.

נאר די סקווירא? די סאטמארא יודן זענען דאן אויך געגאנגן מיטן שטריימל

[הילולא דצדיקיא]

די ירושלימ'ער גייען מיט שטיימלעך ביי יעדע מאורע (בר מצוה, תנאים) וכדו', צוליב דעם, וואס זייענדיג עניים ואביונים, זענען די מלבושים געווען צוריסן און צושליסן, און די בגדי שבת, וואס מען גייט מער זעלטן, האט זיך שענער געהאלטן.

דא אין חו"ל, האב איך געהערט א שטארק ווארט, אז די וועלכע זייער טאטע איז געגאנגען ביי זייער ברית מיט א הוט, זיי גייען א שטריימל ביי וואכנאכט'ס.

נאך דא פולע מקומות ווי מען גייט וואכעדיג ביי א וואכנאכט, אין ויזניץ איז אויך אזוי געווען, נאר סקווירא רבי זיע"א האט דאס אנגעטון פארן אמרי חיים ביי וואכנאכט פון קיימישע רבי.

לגבי הכנסת ס"ת, איז דא נאך כהיום פולע מקומות וואס מען גייט וואכענדיג.

נאר דאס וואס אמאל פלעגן רבי'ס גיין מיט קאלפיקעס, האט אסאך אריין געברענגט שטריימלעך, למשל חנוכה ווען אין פולע פלעצער איז דער רבי געגאנגען מיט'ן קאלפיק, איז די וואס נאכן קריג האבן נישט ממשיך געווען מיטן קאלפיק, האט מען אנגעטון דעם שטריימל.

[אוהב ספרים]

וואך נאכט איז מען אין אמעריקא נישט געגאנגען מיט א שטריימעל ביז אין די מיטעלע ס' יארן, עכ"פ רובא דרובא

סאיז מיר אינטרעסאנט פארוואס א וואכט נאכט גייט מען יא מיט שטריימעל אין בר מצוה נישט, לכאורה איז א בר מצוה א סעודות מצוה און א וואכט נאכט נישט.

א וואכטנאכט איז אויך דא דיעות בראשונים אז דאס איז יא א סעודת מצוה, כמבואר באריכות באות חיים על הלכות מילה.

[אוהב ספרים]

די ירושלימ'ער גייען מיט שטיימלעך ביי יעדע מאורע (בר מצוה, תנאים) וכדו', צוליב דעם, וואס זייענדיג עניים ואביונים, זענען די מלבושים געווען צוריסן און צושליסן, און די בגדי שבת, וואס מען גייט מער זעלטן, האט זיך שענער געהאלטן.

דא אין חו"ל, האב איך געהערט א שטארק ווארט, אז די וועלכע זייער טאטע איז געגאנגען ביי זייער ברית מיט א הוט, זיי גייען א שטריימל ביי וואכנאכט'ס.

נאך דא פולע מקומות ווי מען גייט וואכעדיג ביי א וואכנאכט, אין ויזניץ איז אויך אזוי געווען, נאר סקווירא רבי זיע"א האט דאס אנגעטון פארן אמרי חיים ביי וואכנאכט פון קיימישע רבי.

לגבי הכנסת ס"ת, איז דא נאך כהיום פולע מקומות וואס מען גייט וואכענדיג.

נאר דאס וואס אמאל פלעגן רבי'ס גיין מיט קאלפיקעס, האט אסאך אריין געברענגט שטריימלעך, למשל חנוכה ווען אין פולע פלעצער איז דער רבי געגאנגען מיט'ן קאלפיק, איז די וואס נאכן קריג האבן נישט ממשיך געווען מיטן קאלפיק, האט מען אנגעטון דעם שטריימל.

דער מנחת אלעזר לדוגמא איז געגאנגען א שטריימל חנוכה ביים צינדען און נישט דעם קאלפיק [וואס ער איז געגאנגען יעדע טאג ביי מנחה מעריב]

[פרא-חסיד]

וואך נאכט איז מען אין אמעריקא נישט געגאנגען מיט א שטריימעל ביז אין די מיטעלע ס' יארן, עכ"פ רובא דרובא

סאיז מיר אינטרעסאנט פארוואס א וואכט נאכט גייט מען יא מיט שטריימעל אין בר מצוה נישט, לכאורה איז א בר מצוה א סעודות מצוה און א וואכט נאכט נישט.

א וואכטנאכט איז אויך דא דיעות בראשונים אז דאס איז יא א סעודת מצוה, כמבואר באריכות באות חיים על הלכות מילה.

האסט אבער נישט פארענטפערט פאר וואס ביים בר מצווה גייט מען נישט , דאס איז לכל הדיעות א סעודת מצווה,? לכאורה איז פשוט אז א בר מצווה איז א סעודת מצווה פארן בחור (וואס גייט טאקע שבתדיג), די טאטע טוט נישט קיין מצווה, משא״כ ביי א ברית און וואכנאכט איז עס דעם טאטנ׳ס מצווה.

[אוהב ספרים]

און ארץ ישראל גייט מען ביי א בר מצוה אויכעט.

במונקאטש הולכים גם בבר מצוה וכן בתנאים.

[יודל קליין]

וואך נאכט איז מען אין אמעריקא נישט געגאנגען מיט א שטריימעל ביז אין די מיטעלע ס' יארן, עכ"פ רובא דרובא

סאיז מיר אינטרעסאנט פארוואס א וואכט נאכט גייט מען יא מיט שטריימעל אין בר מצוה נישט, לכאורה איז א בר מצוה א סעודות מצוה און א וואכט נאכט נישט.

קודם זאלן די יונגעלייטלעך (מאכן שוין היינט חתונה קינדער) מיר מסביר זיין פארוואס זיי האבן באשלאסן צו אנהייבן גיין מיט א שטריימעל ביי וואכנאכט'ס

דער מנחת אלעזר שרייבט אז ביי א וואך נאכט זאל מען גיין מיט בגדי שבת, אבער דער מנהג העולם איז טאקע בעיקר איינגעפירט געווארן - אזויווי הילולא דצדיקיא זאגט - דורך די אידן וואס זייערע טאטעס זענען נישט געגאנגען ביי זייער שלום זכר מיט קיין שטריימל.

[יודל קליין]

הרה"ק רבי הערשל'ע ספינקא'ער זי"ע איז אמאל אנגעקומען צו א פדיון הבן פון אן אוראייניקל און די אנדערע זיידעס זענען געגאנגען מיט שטריימלעך האט זיך דער אבי הבן געבעטן ביי אים ער זאל אויך אנטוהן דעם שטריימל האט ער נישט געוואלט, ער האט גע'טענה'ט אז ס'פאסט נישט אז נאר איין זיידע גייט נישט בעת וואס די אנדערע זיידעס גייען יא אבער ער האט זיך געהאלטן ביי זיינס האט ער זיך געבעטן אז היות ס'איז דאך ערב שבת זאל ער שוין יעצט אנטוהן דעם שטריימל לכבוד שבת, האט ער געענטפערט איך געדענק מיין זיידן דעם חקל יצחק ביי א פדיון הבן פון אן אייניקל און ער איז נישט געגאנגען מיט'ן שטריימל אויב וועל איך יעצט אנטוהן דעם שטריימל וועט מען שוין געדענקען אז איך בין ביי א פדיון הבן יא געגאנגען מיט'ן שטריימל, און ער האט טאקע נישט אנגעטוהן.