מחבר ספרים האט געשריבן:יודל קליין האט געשריבן:מ'זאגט דאך אזוי יעדן שבת על ידי כהניו מג"ר (מתקוממיו)
לויט די שיטות אז די אידן ביים בארג סיני האבן געהאט א דין גר איז דאך פשוט אהרן געוועהן א בן גרים אין א כהן
אבער און פרשת ויגש זעהט מען אז גלחים הייסן כהן קומט אויס אויב די טאטע מאמע האבן זיך מגייר געוועהן ווען די קינד איז געוועהן א גדול קענען זיי זיין גרים און ער א כהן לע''ז
גראדע איז די מאמע פון אסנת לויט א שיטה בחז"ל געווען א בת ישראל (יעקב אבינו) איז זי דאך אויך געווען א איד. און אין פסוק שטייט בת פוטיפרע כהן און.
לויט ווי די גמ' זאגט אז זמרי בן סלוא איז שאול בן הכנענית, איז ער געווען א דאפלטער אייניקל פון יעקב אבינו - בן שמעון בנו ודינה בתו. (אפשר דערפאר האבן די שבטים מבזה געווען פינחס מיט זיין ביליגן יחוס - הראיתם בן פוטי זה שפיטם אבי אמו עגלים לע"ז והרג נשיא שבט בישראל, אין די צייט וואס רש"י ברענגט נאך א פשט אויף ואלעזר בן אהרן לקח לו מבנות פוטיאל - מבנות יוסף שפטפט ביצרו, ווייל זיי האבן ליבערשט געוואלט אים מייחס זיין צו יתרו. זאל ער ענדערש זיין א שוואגער מיט משה רבינו ווי אן אייניקל פון יוסף הצדיק, ווייל זמרי איז דאך געווען א שוואגער מיט יוסף הצדיק און דאך האט ער מקנא געווען קנאת ה' צבאות).
ידוע פון אר"י הק' ז"ל אויף די ערשטע משנה אין מס' יומא ומתקינין לו כהן אחר תחתיו, אז דער כהן מצד הטומאה זאל זיין אונטערגעווארפן דעם כהן גדול, ר' יהודה אומר אף אשה אחרת מתקינין היינו די נוקבא פון סטרא אחרא וואס איז שטערקער אין די טומאה ווי דעם דוכרא (עי' אוה"ח הק' דאכצעך אין פ' ויחי אז ער האט בחלום זיך געשלאגן מיט ביידע אבער נאר אים האט ער באוויזן מנצח צו זיין, ועי' בדברי יואל אז דערפאר נוצן די רשעים אויס אלע זייערע כוחות לטמאות את ישראל רח"ל בגיוס הבנות ועוד), וחכמים אומרים אין לדבר סוף אז ס'איז נאכנישט דער זמן הקץ.
אגב, לעצטנס געזעהן א מורא'דיגע מהרש"א. די גמ' זאגט אין ברכות א"ר ישמעאל בן אלישע פעם א' נכנסתי להקטיר קטורת לפני ולפנים וראיתי אכתריאל קה ה' צבקות שהוא יושב על כסא רם ונשא ואמר לי ישמעאל בני ברכני, אמרתי לו יהי"ר מלפניך שיכבשו רחמיך את כעסך ויגולו רחמיך על מדותיך ותתנהג עם בניך במדת הרחמים ותכנס להם לפנים משוה"ד, ונענע לי בראשו, וקמ"ל שלא תהא ברכת הדיוט קלה בעיניך. לכאורה, דער הייליגסטער מענטש אין דער וועלט ביי די הייליגסטע עבודה להקטיר קטורת אויפן הייליגסטן פלאץ אין הייליגסטן טאג און כאפט א שמועס מיט כביכול אליינס וועלכער נעמט ביי אים א ברכה, און אויב איז דאס נישט מער ווי א הדיוט, דעמאלטס ווער איז העכער פון א הדיוט?
לכאורה מיינט עס אז כלפי הקב"ה שלגדולתו אין חקר זענען מיר אלע הדיוטות ולא ניכר שוע לפני דל. דער הייליגער מהרש"א אבער זאגט אנדערש דארט אויפן פלאץ: ועל שם שהיה יחיד קרא לה ברכת הדיוט, עכ"ל. ווען מיר שטעלן זיך דאווענען בציבור גייען אונזערע תפילות ארויף נישט אלס תפילת הדיוט, נאר בפשטות. (אפשר דערפאר לערנען חז"ל אין ברכות ארויס שאין הקב"ה מואס בתפילת רבים פון קל כביר לא ימאס, לכאורה עפ"י פשטות מיינט עס דאך דער גרויסער באשעפער.
אבער ווען מיר זענען א רבים, זענען אונזערע תפילות נישט קיין תפילת הדיוט און דער גרויסער באשעפער איז נישט מואס אין תפילות פון גרויסע אידן, הן באיכות - ווי די מפרשים זאגן אויף רבים קמו עלי (תהלים ג' ופירש"י בני אדם גדולים בתורה גדולים בחכמה גדולים בעושר גדולים בקומה) והן בכמות - צען אידן, וברב עם הדרת מלך, ויתקבלו תפלותינו לרחמים ולרצון לפני אדון כל, ומתקינין לו כהן אחר תחתיו ווי דער כהן גדול ביום כיפור, ובקרוב דעם יש לדבר סוף בקץ הגאולה במהרה דידן.
מיט אנטשולדיגונג פארן עס אריינדרייען דא. היכי תמצי אין א שנירל א זאך וואס קומט נישט אריין דארט? יאפס, גאנץ שנעל צוגעטראפן: די דאזיגע תגובה, ואתכם הסליחה.