שאלות אין הלכה
די אחראים: אחראי,גבאי ביהמד
- אויבער-חכם
- שר חמש מאות
- תגובות: 722
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אפריל 17, 2011 1:02 pm
- לאקאציע: בין תנור לכירים
די וואך שבת זעה איך אין שוהל ווי דער קענדי אויסטיילער געט פאר יעדע אינגל א קענדי אבער ער האט נישט געהאט גענוג צו געבן פאר א קליינע אינגעל, כ׳האב באמערקט ווי די קינד איז שטארק צובראכן בין איך צוגעגאנגן צו אן עלטערע קינד אין כ׳זאג אים אז אויב ער געט אוועק זיין קענדי וועל איך אים געבן צוויי מוצאי שבת. ע״כ הסיפור
איז דא א פראבלעם פין ריבית מיט די מעשה?
איז דא א פראבלעם פין ריבית מיט די מעשה?
כ׳האב נישט געטראפן קיין חיזוק/מוסר ווארט דא צו שרייבן
- ראפאט קראמפלי
- שר האלפיים
- תגובות: 2341
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג אקטאבער 07, 2013 12:16 pm
- לאקאציע: אין טעלער.
אויבער-חכם האט געשריבן:די וואך שבת זעה איך אין שוהל ווי דער קענדי אויסטיילער געט פאר יעדע אינגל א קענדי אבער ער האט נישט געהאט גענוג צו געבן פאר א קליינע אינגעל, כ׳האב באמערקט ווי די קינד איז שטארק צובראכן בין איך צוגעגאנגן צו אן עלטערע קינד אין כ׳זאג אים אז אויב ער געט אוועק זיין קענדי וועל איך אים געבן צוויי מוצאי שבת. ע״כ הסיפור
איז דא א פראבלעם פין ריבית מיט די מעשה?
איך וואלט פארשטאנען אז נישט,
ס'איז נישט געווען א מעשה הלוואה, די האסט איהם באלוינט פארן "אוועקגעבן" פאר א צווייטן.
דיסקלעימער; איך האב הלכות ריבית קיינמאל געלערנט.
די ריכטיגע ווארט איז ראקאט קראמפלי, איך וויל פשוט מ'זאל נישט כאפן ווער איך בין ממילא רוף איך זיך ראפאט.
- אויבער-חכם
- שר חמש מאות
- תגובות: 722
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אפריל 17, 2011 1:02 pm
- לאקאציע: בין תנור לכירים
תן מנה לפלוני ואקדש אני לך?
אם יתקע שופר בעיר ועם לא יחרדו?!
באקומט קעש בעק ביים קויפן אנליין, $10 באונעס פארן זיך אויפסיינען ווען איר ספענדט $25
באקומט קעש בעק ביים קויפן אנליין, $10 באונעס פארן זיך אויפסיינען ווען איר ספענדט $25
- ראפאט קראמפלי
- שר האלפיים
- תגובות: 2341
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג אקטאבער 07, 2013 12:16 pm
- לאקאציע: אין טעלער.
אויבער-חכם האט געשריבן:די ענפער איז יא, ס׳דא א פראבלעם פין ריבית אין עס קען גאר זיין אן איסור דאורייתא.
לאמיר זעהן די לומדים דא טרעפן צו פארוואס ס׳אסור
איך האב איבערגעזאגט דעם שאלה פאר א יונגערמאן א שטיקל ת"ח זאגט ער מיר אז ער געדענקט אז אויב ראובן צאלט ריבית פאר שמעון אז ער זאל בארגן פאר לוי (אין קורצן, די ריבית ווערט נישט באצאלט דורכן לוה) דאן איז עס מותר,
היש דברים בגו?
די ריכטיגע ווארט איז ראקאט קראמפלי, איך וויל פשוט מ'זאל נישט כאפן ווער איך בין ממילא רוף איך זיך ראפאט.
- אויבער-חכם
- שר חמש מאות
- תגובות: 722
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אפריל 17, 2011 1:02 pm
- לאקאציע: בין תנור לכירים
שופר האט געשריבן:תן מנה לפלוני ואקדש אני לך?
יאפ, מדין ערוב
די הלכה איז אז ריבית איז נאר דא ווען עס קומט מלוה למלוה, קומט אויס אז די גרויסע אינגל האט עס נישט געבארגט פאר מיר, וואלט איך אים געמעגט געבן צוויי,
דא קומט אריין די דין ערוב, אז ווען איך הייס די אינגל געבן פאר איינעם א קענדי הייסט עס כאילו ער האט מיר עס געגעבן, איז א״כ טאר איך אים נישט באצלען צוויי.
כ׳האב נישט געטראפן קיין חיזוק/מוסר ווארט דא צו שרייבן
שמואל בארג האט געשריבן:קברנה סובניון האט געשריבן:1) א בלא"ד טעס"ט האט א דין ווי "הקזה" אין גמרא?
2) את"ל אז יא פירט מען זיך מקפיד צו זיין אין די טעג ווען די גמרא זאגט אז מ'מאכט נישט הקזה?
ווארשיינליך נישט.
מקור א': סברה היא, די בלא"ד טעס"ט אליינס איז נישט קיין רפואה, ולהיפך בהקזה.
מקור ב': בספר נחלת שמעון מהרה"ג ר' שמעון משה וואלדמאן שליט"א דומ"ץ קהל חרדים קר"י, כ'געדענק נישט פונקטליך וואו, ס'ליגט מיר אין זכרון.
טעות בידך. ס'האט קלאר דין הקזה
חוקר האט געשריבן:3) דארף מען זיך וואשן די הענט נאך דעם?
4) את"ל אז נישט, איז געבן בלוט (וואס מען נעמט ארויס אסאך מער) הקזה?
http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... 39&hilite=
אם יתקע שופר בעיר ועם לא יחרדו?!
באקומט קעש בעק ביים קויפן אנליין, $10 באונעס פארן זיך אויפסיינען ווען איר ספענדט $25
באקומט קעש בעק ביים קויפן אנליין, $10 באונעס פארן זיך אויפסיינען ווען איר ספענדט $25
Haklal האט געשריבן:אין סקול זאגט מען פאר די מיידלעך אז עס איז אסור צי האבן האר וואס קומט אהן צי די אקסלען ווי איז דער מקור?
קודם דארף מען בכלל וויסן אז ס'בכלל פארהאן א שאלה צו זיי מעגן בכלל גיין מיט האר וואס ס'איז נישט צוזאמגענומען, עי' במג"א סי' ע"ה בק"ג וז"ל:
קשה דבא"ע סי' כ"א ס"א כתב לא תלכנה בנות ישראל פרועות ראש בשוק א' פנויות וא' אשת איש וכ"כ הרמב"ם פכ"א מהא"ב...
וי"ל דפרועות ראש דכתב בא"ע היינו שסותרות קליעות שערן והולכות בשוק דזה אסור אפי' בפנויה וכן פירש"י פרשת נשא על ופרע ראש האשה...
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 35431
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
- שמואל בארג
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4026
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג פעברואר 18, 2016 6:44 pm
בלעטל האט געשריבן:שמואל בארג האט געשריבן:קברנה סובניון האט געשריבן:1) א בלא"ד טעס"ט האט א דין ווי "הקזה" אין גמרא?
2) את"ל אז יא פירט מען זיך מקפיד צו זיין אין די טעג ווען די גמרא זאגט אז מ'מאכט נישט הקזה?
ווארשיינליך נישט.
מקור א': סברה היא, די בלא"ד טעס"ט אליינס איז נישט קיין רפואה, ולהיפך בהקזה.
מקור ב': בספר נחלת שמעון מהרה"ג ר' שמעון משה וואלדמאן שליט"א דומ"ץ קהל חרדים קר"י, כ'געדענק נישט פונקטליך וואו, ס'ליגט מיר אין זכרון.
טעות בידך. ס'האט קלאר דין הקזה
ס'האט דעקונג?
-
- שר חמש מאות
- תגובות: 621
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג אוגוסט 02, 2016 11:11 pm
ישיחנה האט געשריבן:Haklal האט געשריבן:אין סקול זאגט מען פאר די מיידלעך אז עס איז אסור צי האבן האר וואס קומט אהן צי די אקסלען ווי איז דער מקור?
קודם דארף מען בכלל וויסן אז ס'בכלל פארהאן א שאלה צו זיי מעגן בכלל גיין מיט האר וואס ס'איז נישט צוזאמגענומען, עי' במג"א סי' ע"ה בק"ג וז"ל:
קשה דבא"ע סי' כ"א ס"א כתב לא תלכנה בנות ישראל פרועות ראש בשוק א' פנויות וא' אשת איש וכ"כ הרמב"ם פכ"א מהא"ב...
וי"ל דפרועות ראש דכתב בא"ע היינו שסותרות קליעות שערן והולכות בשוק דזה אסור אפי' בפנויה וכן פירש"י פרשת נשא על ופרע ראש האשה...
אין קנה בשם חלק א' איז דא א לאנגע תשובה, וואו ער פירט אויס אז ע"פ הלכה איז נישט קיין איסור פאר א פנוי' צו גיין אפענע האר, נאר מצד חומרא
-
- שר חמש מאות
- תגובות: 621
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג אוגוסט 02, 2016 11:11 pm
אויבער-חכם האט געשריבן:שופר האט געשריבן:תן מנה לפלוני ואקדש אני לך?
יאפ, מדין ערוב
די הלכה איז אז ריבית איז נאר דא ווען עס קומט מלוה למלוה, קומט אויס אז די גרויסע אינגל האט עס נישט געבארגט פאר מיר, וואלט איך אים געמעגט געבן צוויי,
דא קומט אריין די דין ערוב, אז ווען איך הייס די אינגל געבן פאר איינעם א קענדי הייסט עס כאילו ער האט מיר עס געגעבן, איז א״כ טאר איך אים נישט באצלען צוויי.
קומט נישט אריין די גאנצע דין ערב
א. ווען דער אינגל וואלט ווען געבארגט פארן אנדערן אינגל און דער גרויסער נעמט זיך אונטער צו צאלן צוויי, דאן איז דאס מותר, ראובן מעג זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי, און איך וועל דיר געבן רבית
ב. דא האט דער גרויסער געקויפט די קענדי פון דעם אינגל, און בתנאי אז ער וועט אים באצאלן צוויי, און דאס איז רבית דאורייתא
איך האב יא גוט דורכגעלערנט רבית, למעשה זאל מען פרעגן א יושב על מדון
קאזאבלאנקא האט געשריבן:אויבער-חכם האט געשריבן:שופר האט געשריבן:תן מנה לפלוני ואקדש אני לך?
יאפ, מדין ערוב
די הלכה איז אז ריבית איז נאר דא ווען עס קומט מלוה למלוה, קומט אויס אז די גרויסע אינגל האט עס נישט געבארגט פאר מיר, וואלט איך אים געמעגט געבן צוויי,
דא קומט אריין די דין ערוב, אז ווען איך הייס די אינגל געבן פאר איינעם א קענדי הייסט עס כאילו ער האט מיר עס געגעבן, איז א״כ טאר איך אים נישט באצלען צוויי.
קומט נישט אריין די גאנצע דין ערב
א. ווען דער אינגל וואלט ווען געבארגט פארן אנדערן אינגל און דער גרויסער נעמט זיך אונטער צו צאלן צוויי, דאן איז דאס מותר, ראובן מעג זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי, און איך וועל דיר געבן רבית
ב. דא האט דער גרויסער געקויפט די קענדי פון דעם אינגל, און בתנאי אז ער וועט אים באצאלן צוויי, און דאס איז רבית דאורייתא
איך האב יא גוט דורכגעלערנט רבית, למעשה זאל מען פרעגן א יושב על מדון
פאר נקודה א', ראובן מעג זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי און לוי וועט דיר באצאלן דעם חוב און געב דיר א מתנה אדער ריבית פארן בארגן, אבער אז ראובן זאל זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי און איך וועל דיר באצאלן צוויי איז אסור מדאורייתא מדין ערב ווייל די גאנצע אחריות ההלואה איז אויף ראובן.
פאר נקודה ב', עס איז יא מדין ערב, חוץ אויב דער גרויסער יונגעל האט עס קודם מושך געווען פארן געבן פארן קליינעם וואס וויינט.
1 + 1 = חלה דעקל...
-
- שר חמש מאות
- תגובות: 621
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג אוגוסט 02, 2016 11:11 pm
חלהדעקל האט געשריבן:קאזאבלאנקא האט געשריבן:אויבער-חכם האט געשריבן:שופר האט געשריבן:תן מנה לפלוני ואקדש אני לך?
יאפ, מדין ערוב
די הלכה איז אז ריבית איז נאר דא ווען עס קומט מלוה למלוה, קומט אויס אז די גרויסע אינגל האט עס נישט געבארגט פאר מיר, וואלט איך אים געמעגט געבן צוויי,
דא קומט אריין די דין ערוב, אז ווען איך הייס די אינגל געבן פאר איינעם א קענדי הייסט עס כאילו ער האט מיר עס געגעבן, איז א״כ טאר איך אים נישט באצלען צוויי.
קומט נישט אריין די גאנצע דין ערב
א. ווען דער אינגל וואלט ווען געבארגט פארן אנדערן אינגל און דער גרויסער נעמט זיך אונטער צו צאלן צוויי, דאן איז דאס מותר, ראובן מעג זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי, און איך וועל דיר געבן רבית
ב. דא האט דער גרויסער געקויפט די קענדי פון דעם אינגל, און בתנאי אז ער וועט אים באצאלן צוויי, און דאס איז רבית דאורייתא
איך האב יא גוט דורכגעלערנט רבית, למעשה זאל מען פרעגן א יושב על מדון
פאר נקודה א', ראובן מעג זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי און לוי וועט דיר באצאלן דעם חוב און געב דיר א מתנה אדער ריבית פארן בארגן, אבער אז ראובן זאל זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי און איך וועל דיר באצאלן צוויי איז אסור מדאורייתא מדין ערב ווייל די גאנצע אחריות ההלואה איז אויף ראובן.
פאר נקודה ב', עס איז יא מדין ערב, חוץ אויב דער גרויסער יונגעל האט עס קודם מושך געווען פארן געבן פארן קליינעם וואס וויינט.
א. איך האב נאר גערעדט ווען דער וואס צאלט די רבית איז נישט אחריות
ב. היות דער אנדערער יונגל דער מקבל ווערט גארנישט שולדיג פארן נותן, ער איז אינגאנצן ארויס פון דעם בילד, איז דאס נישט מדין ערב, נאר דער צדיק ער האט געקויפט פון דעם אינגל, און צוגעזאגט צו באצאלן מער, דאס איז לכאורה נישט קיין דאורייתא ווייל ס'איז געווען מקח וממכר
- אויבער-חכם
- שר חמש מאות
- תגובות: 722
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אפריל 17, 2011 1:02 pm
- לאקאציע: בין תנור לכירים
קאזאבלאנקא האט געשריבן:אויבער-חכם האט געשריבן:שופר האט געשריבן:תן מנה לפלוני ואקדש אני לך?
יאפ, מדין ערוב
די הלכה איז אז ריבית איז נאר דא ווען עס קומט מלוה למלוה, קומט אויס אז די גרויסע אינגל האט עס נישט געבארגט פאר מיר, וואלט איך אים געמעגט געבן צוויי,
דא קומט אריין די דין ערוב, אז ווען איך הייס די אינגל געבן פאר איינעם א קענדי הייסט עס כאילו ער האט מיר עס געגעבן, איז א״כ טאר איך אים נישט באצלען צוויי.
קומט נישט אריין די גאנצע דין ערב
א. ווען דער אינגל וואלט ווען געבארגט פארן אנדערן אינגל און דער גרויסער נעמט זיך אונטער צו צאלן צוויי, דאן איז דאס מותר, ראובן מעג זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי, און איך וועל דיר געבן רבית
ב. דא האט דער גרויסער געקויפט די קענדי פון דעם אינגל, און בתנאי אז ער וועט אים באצאלן צוויי, און דאס איז רבית דאורייתא
איך האב יא גוט דורכגעלערנט רבית, למעשה זאל מען פרעגן א יושב על מדון
אויף די ערשטע נקודה האט חלהדעקל גוט מעורר געווען.
אבער אויף די צווייטע פארשטיי איך נישט די פראבלעם, אויב די גרויסע קויפט עס אין צאלט שפעטער צוויי איז נאר אסור מדין טרשא וואס אויב מ׳איז נישט מפרש איז מותר אינגאנצן, חוץ אז די וועסט זאגן ס׳הייסט א מעלהו הרבה, עניוועי קיין דאורייתא קען עס זעכער נישט זיין ביי א דרך מכר וממכר.
כ׳האב נישט געטראפן קיין חיזוק/מוסר ווארט דא צו שרייבן
קאזאבלאנקא האט געשריבן:חלהדעקל האט געשריבן:קאזאבלאנקא האט געשריבן:אויבער-חכם האט געשריבן:שופר האט געשריבן:תן מנה לפלוני ואקדש אני לך?
יאפ, מדין ערוב
די הלכה איז אז ריבית איז נאר דא ווען עס קומט מלוה למלוה, קומט אויס אז די גרויסע אינגל האט עס נישט געבארגט פאר מיר, וואלט איך אים געמעגט געבן צוויי,
דא קומט אריין די דין ערוב, אז ווען איך הייס די אינגל געבן פאר איינעם א קענדי הייסט עס כאילו ער האט מיר עס געגעבן, איז א״כ טאר איך אים נישט באצלען צוויי.
קומט נישט אריין די גאנצע דין ערב
א. ווען דער אינגל וואלט ווען געבארגט פארן אנדערן אינגל און דער גרויסער נעמט זיך אונטער צו צאלן צוויי, דאן איז דאס מותר, ראובן מעג זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי, און איך וועל דיר געבן רבית
ב. דא האט דער גרויסער געקויפט די קענדי פון דעם אינגל, און בתנאי אז ער וועט אים באצאלן צוויי, און דאס איז רבית דאורייתא
איך האב יא גוט דורכגעלערנט רבית, למעשה זאל מען פרעגן א יושב על מדון
פאר נקודה א', ראובן מעג זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי און לוי וועט דיר באצאלן דעם חוב און געב דיר א מתנה אדער ריבית פארן בארגן, אבער אז ראובן זאל זאגן פאר שמעון בארג פאר לוי און איך וועל דיר באצאלן צוויי איז אסור מדאורייתא מדין ערב ווייל די גאנצע אחריות ההלואה איז אויף ראובן.
פאר נקודה ב', עס איז יא מדין ערב, חוץ אויב דער גרויסער יונגעל האט עס קודם מושך געווען פארן געבן פארן קליינעם וואס וויינט.
א. איך האב נאר גערעדט ווען דער וואס צאלט די רבית איז נישט אחריות
ב. היות דער אנדערער יונגל דער מקבל ווערט גארנישט שולדיג פארן נותן, ער איז אינגאנצן ארויס פון דעם בילד, איז דאס נישט מדין ערב, נאר דער צדיק ער האט געקויפט פון דעם אינגל, און צוגעזאגט צו באצאלן מער, דאס איז לכאורה נישט קיין דאורייתא ווייל ס'איז געווען מקח וממכר
קוק איבער די מעשה וואס אויבער חכם האט געברענגט, דעס איז ממש די דין פון ריבית מה"ת מדין ערב, ראובן זאל זאגן פאר שמעון בארג/געב איין דאלער/קענדי פאר לוי, אין איך גיי דיר מארגן צוריקגעבן צוויי דאלאר/קענדיס דאס איז ריבית מה"ת דרך הלואה און אסור מדין ערב. צוריק געבן די זעלבע מין זאך מער איז דרך הלואה כמו קב חיטין בקביים (עי' חוו"ד אויב מ'שמועסט קלאר אויס דרך מו"מ)
טרשא איז געלט פאר א חפץ אדער יעצט געבן די חפץ און שפעטער צאלן די געלט און פאר הרוחת זמן געט ער מער געלט אדער מער סחורה.
1 + 1 = חלה דעקל...
-
- שר חמש מאות
- תגובות: 621
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג אוגוסט 02, 2016 11:11 pm
חלהדעקל האט געשריבן: ראובן זאל זאגן פאר שמעון בארג/געב איין דאלער/קענדי פאר לוי, אין איך גיי דיר מארגן צוריקגעבן צוויי דאלאר/קענדיס דאס איז ריבית מה"ת דרך הלואה און אסור מדין ערב. .
דער מחבר אין סי' ק"ס סעי' ט' זאגט: מותר לומר לחבירו [ראובן מעג זאגן פאר שמעון] הילך זוז [דא האסטו געלט - רבית] והלוה עשרה דינרים לפלוני [און בארג צען דינר פאר לוי].
אויף דעם איז נישטא קיין שום חולק [מיט עטליכע זייטיגע תנאים], פארשטייט זיך נאכאמאל אזוי ווי איך האב שוין פריער געשריבן, ווען ראובן דער נותן הרבית איז בכלל נישט אחריות אויף די הלואה.
ותו לא מידי
- אויבער-חכם
- שר חמש מאות
- תגובות: 722
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אפריל 17, 2011 1:02 pm
- לאקאציע: בין תנור לכירים
-
- שר חמש מאות
- תגובות: 621
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג אוגוסט 02, 2016 11:11 pm
אויבער-חכם האט געשריבן:זעה איך אז ס׳דא היפש אפאר ת״ח וואס קענען ריבית, וועל איך פרעגן נאך איינס.
ס׳דא אן ארגענעזאציע אין א״י וואס פארדינגט זילבערווארג אויף שבתים,מעמדים, ליל פסח וכדו׳, דער דינגער איז מחיוב מיט אלע אחריות׳ער אויב עפעס פאסירט.
איז עס אויסגעהאלטן?
קענסט דאך פרעגן אויפן עצם שכירות, ער גיט מיר א כלי, און איך גיב אים צוריק א כלי מיט געלט?
נאר שכירות כלים איז נישט קיין רבית, און די אחריות וואס מען נעמט איז מדין שומר, האט גארנישט מיט רבית
ועי' סי' קע"ו ס"ב וס"ג ובש"ך שם ס"ד
אויבער-חכם האט געשריבן:זעה איך אז ס׳דא היפש אפאר ת״ח וואס קענען ריבית, וועל איך פרעגן נאך איינס.
ס׳דא אן ארגענעזאציע אין א״י וואס פארדינגט זילבערווארג אויף שבתים,מעמדים, ליל פסח וכדו׳, דער דינגער איז מחיוב מיט אלע אחריות׳ער אויב עפעס פאסירט.
איז עס אויסגעהאלטן?
ס'איז מותר ווייל די אחריות פון דעם וואס די כלי ווערט א משהו ווייניגער ווערט דורכן נוצן ליגט נישט אויפן שוכר, בצירוף וואס ער איז אויך נישט אחראי אויב די פרייז פון זילבער גייט אראפ און די כלי ווערט ווייניגער ווערט.
1 + 1 = חלה דעקל...
- אויבער-חכם
- שר חמש מאות
- תגובות: 722
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אפריל 17, 2011 1:02 pm
- לאקאציע: בין תנור לכירים
קאזאבלאנקא האט געשריבן:אויבער-חכם האט געשריבן:זעה איך אז ס׳דא היפש אפאר ת״ח וואס קענען ריבית, וועל איך פרעגן נאך איינס.
ס׳דא אן ארגענעזאציע אין א״י וואס פארדינגט זילבערווארג אויף שבתים,מעמדים, ליל פסח וכדו׳, דער דינגער איז מחיוב מיט אלע אחריות׳ער אויב עפעס פאסירט.
איז עס אויסגעהאלטן?
קענסט דאך פרעגן אויפן עצם שכירות, ער גיט מיר א כלי, און איך גיב אים צוריק א כלי מיט געלט?
נאר שכירות כלים איז נישט קיין רבית, און די אחריות וואס מען נעמט איז מדין שומר, האט גארנישט מיט רבית
ועי' סי' קע"ו ס"ב וס"ג ובש"ך שם ס"ד
יעדע שכירות איז די אחריות אונסים אויפן משכיר, אבער אויב די משכיר איז זיך מקביל פחת וזולא מעג די שוכר מקבל זיין אונסין, אבער ביי כלי כסף וכלי זהב איז נישט דא קיין פחת וואלט לכאורה די מעשה געדארפט זיין אסור.
כ׳האב נישט געטראפן קיין חיזוק/מוסר ווארט דא צו שרייבן
-
- שר האלף
- תגובות: 1229
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג דעצעמבער 06, 2016 3:16 pm
שמואל בארג האט געשריבן:בלעטל האט געשריבן:שמואל בארג האט געשריבן:קברנה סובניון האט געשריבן:1) א בלא"ד טעס"ט האט א דין ווי "הקזה" אין גמרא?
2) את"ל אז יא פירט מען זיך מקפיד צו זיין אין די טעג ווען די גמרא זאגט אז מ'מאכט נישט הקזה?
ווארשיינליך נישט.
מקור א': סברה היא, די בלא"ד טעס"ט אליינס איז נישט קיין רפואה, ולהיפך בהקזה.
מקור ב': בספר נחלת שמעון מהרה"ג ר' שמעון משה וואלדמאן שליט"א דומ"ץ קהל חרדים קר"י, כ'געדענק נישט פונקטליך וואו, ס'ליגט מיר אין זכרון.
טעות בידך. ס'האט קלאר דין הקזה
ס'האט דעקונג?
קוק די פריערדיגע לינק, אפגעזען סברות אבער זאגן אלע מורה הוראות אויף למעשה אזוי, קוק אין וועלכע נייע חיבור וואס איז נאר ארויסגעקומען די לעצטערע יארן אין די הלכות.
לא פשוט.
כשעוסק בתורה בשעת קריאת התורה יש היתר בגמרא ברכות של אנן בדידן ואינהו בדידהו. ונחלקו הראשונים בטעמא דמילתא. י"א דדוקא משום דפטור מדין קריאת התורה מחמת שתורתו אומנתו או שהי' סגי נהור, ולי"א צריך שיהי' ניכר לכל שעוסק בתורה ומחזיר פניו. שלא יהי' מראית העין שאינו מתפלל במנין.
ועיי' באו"ח סי' קמ"ו סעיף ב' ושם בביאור הלכה דהיתר דלחש דווקא כשכבר יצא.
במאמ"ר ראיתי כמדומה שכותב כן גם לגבי קדיש קדושה.
לפלפולא בעלמא..
כשעוסק בתורה בשעת קריאת התורה יש היתר בגמרא ברכות של אנן בדידן ואינהו בדידהו. ונחלקו הראשונים בטעמא דמילתא. י"א דדוקא משום דפטור מדין קריאת התורה מחמת שתורתו אומנתו או שהי' סגי נהור, ולי"א צריך שיהי' ניכר לכל שעוסק בתורה ומחזיר פניו. שלא יהי' מראית העין שאינו מתפלל במנין.
ועיי' באו"ח סי' קמ"ו סעיף ב' ושם בביאור הלכה דהיתר דלחש דווקא כשכבר יצא.
במאמ"ר ראיתי כמדומה שכותב כן גם לגבי קדיש קדושה.
לפלפולא בעלמא..