שאלות אין הלכה

[סתם אזוי]

איז טאקע דא א פראבלעם צו שרייבן אויף א שמחה קול קורא "והנני להזמין את מע"כ ידידי וכו' להברית מילה" וואס די ציבור פירט זיך צו שרייבן "והנני להודיע"?
און אויב וועל איך יא אמאל באמערקן עמיצער האט געשריבן והנני להזמין בין איך טאקע ערלעדיגט? מוז איך גיין?

[בלעטל]

אויב איינער פון די עלטערן איז אראפ פון אידישן וועג, און וויל מיטשלעפן די קינדער לתרבות רעה, איז דא א 'חיוב' עפ"י הלכה פאר כלל ישראל זיך אריינצומישן און פרובירן מיט אלע מיטלען זיכער צו מאכן אז די קינדער גייען נישט מיטן אפגעפארענעם טאטע/מאמע, כדי זיי זאלן בלייבן אידיש ?

וואס איז דאס אנדערש פון קירוב אויף אפגעפרעמדעטע אידן ?

איך פרעג ל'הלכה' צו ס'איז א חיוב, נישט צו ס'איז א 'מצוה'.



נ.ב. סאיז מיר ב"ה נישט נוגע למעשה, למחשבה בעלמא

לא תעמוד על דם רעך
והצילו מיד הרודף להרגו נפש
אף מחללין שבת על זה

[עירמאנט'ער]

באקומען אין אישי

ן
דארף איך האבן מזוזות אין א דירה וואס איך האב צו פאררענטן ווען עס שטייט ליידיג?

[דורש ומבקש]

לייגן א מזוזה דארף מען נישט כל זמן וואס ס׳שטייט ליידיג כן נפסק להלכה במ״א או״ח סימן י״א

אבער אם יש שם מזוזה מכבר מבואר בסימן רצ״א סעיף ב׳ שאסור ליטלו

[קיקיון]

לייגן א מזוזה דארף מען נישט כל זמן וואס ס׳שטייט ליידיג כן נפסק להלכה במ״א או״ח סימן י״א
וועלכע ס"ק אין הלכות ציצית ?
אבער אם יש שם מזוזה מכבר מבואר בסימן רצ״א סעיף ב׳ שאסור ליטלו

אין שו"ע יורה דעה הלכות מזוזה שטייט אז חיוב מזוזה איז
אויף דעם וואס דינגט און ערשט נאך דעם וואס עס הייסט א "דירה" ארץ ישרא' גלייך חוץ לארץ ל' יום

[שוועמל]

איז מותר צו נוצן די גרעיפ-פרוכט קאטטער אין שבת?
www.amazon.com/dp/B000U69AQ4

[גלאזער]

לייגן א מזוזה דארף מען נישט כל זמן וואס ס׳שטייט ליידיג כן נפסק להלכה במ״א או״ח סימן י״א
וועלכע ס"ק אין הלכות ציצית ?
אבער אם יש שם מזוזה מכבר מבואר בסימן רצ״א סעיף ב׳ שאסור ליטלו

אין שו"ע יורה דעה הלכות מזוזה שטייט אז חיוב מזוזה איז
אויף דעם וואס דינגט און ערשט נאך דעם וואס עס הייסט א "דירה" ארץ ישרא' גלייך חוץ לארץ ל' יום

אבער אויב גייט מען זיין מער ווי דרייסיג טעג לייגט מען גראד.

[שוועמל]

קלאר צו מאכן, א שוכר דירה לייגט ביז 30 טעג. א בעה"ב לייגט גלייך. כמובן די חיוב מזוזה איז חל איין מאל מען וואוינט שוין דארט.

[דורש ומבקש]

טעיתי במראה מקום. המ״א הוא בסימן י״ט

בדין שוכר בחוץ לארץ כשבדעתו לדיר בו ליותר מל׳ יום אם מחיוב במזוזה מיד איז א גרויסע מחלוקת אחרונים ותלי במחלוקת ראשונים בטעם חיוב שוכר. ועי בשו״ת מנח״י חלק י׳

[מר. גרין]

וויפיל חיטין דארפן זיין אפגעריסן אז די ציצית זאל ווערן פסול?

[גאון הגאונים]

צִּיצָה שֶׁנִּפְסַק מִמֶּנָּה חוּט מֵאַרְבַּעַת הַחוּטִין (שֶׁהֵן כְּפוּלִים לִשְׁמוֹנָה) וְנִשְׁאַר מִמֶּנּוּ כְּדֵי עֲנִיבָה, דְּהַיְנוּ אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין (עַיֵּן חַיֵּי אָדָם), אוֹ אִם נִפְסְקוּ שְׁנַיִם וְנִשְׁאַר מִכָּל אֶחָד אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין, וּשְׁנֵי חוּטִין הֵן שְׁלֵמִים כַּשִּׁעוּר, כְּשֵׁרָה. אֲבָל אִם נִפְסְקוּ שְׁלשָׁה חוּטִין, אֲפִלּוּ נִשְׁאַר מִכָּל אֶחָד אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין וְהַחוּט הָרְבִיעִי הוּא שָׁלֵם, אוֹ שֶׁנִּפְסַק אֲפִלּוּ רַק חוּט אֶחָד וְלֹא נִשְׁאַר מִמֶּנּוּ אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין, אַף עַל פִּי שֶׁשְּׁלֹשָׁה חוּטִין הֵן שְׁלֵמִים, מִכָּל מָקוֹם פְּסוּלָה (אִם לֹא בִּשְׁעַת הַדְּחָק). וְלָכֵן אִם נִפְסַק חוּט אֶחָד מִן הַשְּׁמוֹנָה חוּטִין הַתְּלוּיִין, אֲפִלּוּ נִפְסַק לְגַמְרֵי עַד הַחֻלְיוֹת פְּשִׁיטָא דִּכְשֵׁרָה, כֵּיוָן שֶׁחוּט זֶה אֵינוֹ רַק חֲצִּי חוּט וַהֲרֵי יֵשׁ עֲדַיִּן בְּחֶצְיוֹ הַשֵּׁנִי כְּדֵי עֲנִיבָה וְיוֹתֵר. וְאִם נִפְסְקוּ שְׁנֵי חוּטִין וְלֹא נִשְׁאַר מֵהֶן בְּכָל אֶחָד אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין, אִם יֵשׁ לָחוּשׁ שֶׁמָּא שְׁנֵי חוּטִין אֵלּוּ הֵן חוּט אֶחָד, אִם כֵּן הַצִּיצָה פְּסוּלָה. אֲבָל אִם הוּא בָטוּחַ שֶׁהֵן מִשְּׁנֵי חוּטִין, כְּגוֹן שֶׁבִּשְׁעַת קְשִׁירָתָן דִּקְדֵּק לִקְשֹׁר תָּמִיד אַרְבָּעָה רָאשִׁים שֶׁבְּצַד זֶה עִם הָאַרְבָּעָה רָאשִׁים שֶׁבְּצַד זֶה (כְּמוֹ שֶׁכָּתְבתִּי סוֹף סָעִיף ה) וְעַתָּה נִפְסְקוּ שְׁנֵי רָאשִׁים מִצַּד אֶחָד שֶׁל הַקֶּשֶׁר, אִם כֵּן הֲרֵי הֵן בְּוַדַּאי מִשְּׁנֵי חוּטִין. וְכֵיוָן שֶׁיֵּשׁ בְּכָל חוּט עֲדַיִן שִׁעוּר אֲגוּדָלִין וְיוֹתֵר בְּצַד הַשֵּׁנִי שֶׁל הַקֶּשֶׁר וּשְׁנֵי הַחוּטִין הֵן שְׁלֵמִים, הֲרֵי הַצִּיצָה כְּשֵׁרָה. אִם נִפְסַק חוּט אֶחָד בִּמְקוֹם שֶׁהֵן תְּלוּיִם בַּנֶּקֶב, פְּסוּלָה. זֶה שֶׁאָמַרְנוּ שֶׁאִם נִפְסַק חוּט אֶחָד וְנִשְׁאַר מִמֶּנּוּ כְּדֵי עֲנִיבָה כְּשֵׁרָה, זֶהוּ דַוְקָא אִם בִּשְׁעַת עֲשִׂיָּה הָיוּ כָּל הַחוּטִין אֲרֻכִּין כַּשִּׁעוּר אֶלָּא שֶׁאַחַר כָּךְ נִפְסְקוּ. אֲבָל אִם בִּשְׁעַת עֲשִׂיָּה הָיָה אֲפִלּוּ רַק חוּט אֶחָד קָצָר רַק מַשֶּׁהוּ מִן הַשִּׁעוּר, פְּסוּלָה. קיצור שו"ע

[מר. גרין]

צִּיצָה שֶׁנִּפְסַק מִמֶּנָּה חוּט מֵאַרְבַּעַת הַחוּטִין (שֶׁהֵן כְּפוּלִים לִשְׁמוֹנָה) וְנִשְׁאַר מִמֶּנּוּ כְּדֵי עֲנִיבָה, דְּהַיְנוּ אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין (עַיֵּן חַיֵּי אָדָם), אוֹ אִם נִפְסְקוּ שְׁנַיִם וְנִשְׁאַר מִכָּל אֶחָד אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין, וּשְׁנֵי חוּטִין הֵן שְׁלֵמִים כַּשִּׁעוּר, כְּשֵׁרָה. אֲבָל אִם נִפְסְקוּ שְׁלשָׁה חוּטִין, אֲפִלּוּ נִשְׁאַר מִכָּל אֶחָד אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין וְהַחוּט הָרְבִיעִי הוּא שָׁלֵם, אוֹ שֶׁנִּפְסַק אֲפִלּוּ רַק חוּט אֶחָד וְלֹא נִשְׁאַר מִמֶּנּוּ אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין, אַף עַל פִּי שֶׁשְּׁלֹשָׁה חוּטִין הֵן שְׁלֵמִים, מִכָּל מָקוֹם פְּסוּלָה (אִם לֹא בִּשְׁעַת הַדְּחָק). וְלָכֵן אִם נִפְסַק חוּט אֶחָד מִן הַשְּׁמוֹנָה חוּטִין הַתְּלוּיִין, אֲפִלּוּ נִפְסַק לְגַמְרֵי עַד הַחֻלְיוֹת פְּשִׁיטָא דִּכְשֵׁרָה, כֵּיוָן שֶׁחוּט זֶה אֵינוֹ רַק חֲצִּי חוּט וַהֲרֵי יֵשׁ עֲדַיִּן בְּחֶצְיוֹ הַשֵּׁנִי כְּדֵי עֲנִיבָה וְיוֹתֵר. וְאִם נִפְסְקוּ שְׁנֵי חוּטִין וְלֹא נִשְׁאַר מֵהֶן בְּכָל אֶחָד אַרְבָּעָה אֲגוּדָלִין, אִם יֵשׁ לָחוּשׁ שֶׁמָּא שְׁנֵי חוּטִין אֵלּוּ הֵן חוּט אֶחָד, אִם כֵּן הַצִּיצָה פְּסוּלָה. אֲבָל אִם הוּא בָטוּחַ שֶׁהֵן מִשְּׁנֵי חוּטִין, כְּגוֹן שֶׁבִּשְׁעַת קְשִׁירָתָן דִּקְדֵּק לִקְשֹׁר תָּמִיד אַרְבָּעָה רָאשִׁים שֶׁבְּצַד זֶה עִם הָאַרְבָּעָה רָאשִׁים שֶׁבְּצַד זֶה (כְּמוֹ שֶׁכָּתְבתִּי סוֹף סָעִיף ה) וְעַתָּה נִפְסְקוּ שְׁנֵי רָאשִׁים מִצַּד אֶחָד שֶׁל הַקֶּשֶׁר, אִם כֵּן הֲרֵי הֵן בְּוַדַּאי מִשְּׁנֵי חוּטִין. וְכֵיוָן שֶׁיֵּשׁ בְּכָל חוּט עֲדַיִן שִׁעוּר אֲגוּדָלִין וְיוֹתֵר בְּצַד הַשֵּׁנִי שֶׁל הַקֶּשֶׁר וּשְׁנֵי הַחוּטִין הֵן שְׁלֵמִים, הֲרֵי הַצִּיצָה כְּשֵׁרָה. אִם נִפְסַק חוּט אֶחָד בִּמְקוֹם שֶׁהֵן תְּלוּיִם בַּנֶּקֶב, פְּסוּלָה. זֶה שֶׁאָמַרְנוּ שֶׁאִם נִפְסַק חוּט אֶחָד וְנִשְׁאַר מִמֶּנּוּ כְּדֵי עֲנִיבָה כְּשֵׁרָה, זֶהוּ דַוְקָא אִם בִּשְׁעַת עֲשִׂיָּה הָיוּ כָּל הַחוּטִין אֲרֻכִּין כַּשִּׁעוּר אֶלָּא שֶׁאַחַר כָּךְ נִפְסְקוּ. אֲבָל אִם בִּשְׁעַת עֲשִׂיָּה הָיָה אֲפִלּוּ רַק חוּט אֶחָד קָצָר רַק מַשֶּׁהוּ מִן הַשִּׁעוּר, פְּסוּלָה. קיצור שו"ע

דאס איז פאר כהאב צייט..
אין 1 ווארט וואס איז די ענטפער?

[סאדאם חוסעין]

פונטל צוויי פעדעמער פון די זעלבע פיאה

[גאון הגאונים]

ס'דארף בלייבן פיר ציצית, אז ס'רייסט זיך אפ אלעס פון איין זייט איז נישט קיין פראבלעם, אויב פון ביידע זייטן דארף בלייבן א שיעור אבער צוויי גאנצע מוז בלייבן כך נראה מזה

[קיקיון]

89 צום סוף פון ספר משפט הברכות איז דא הערות פון הרה"ג ר' הלל וו"ב אבד"ק סערדאהעלי דומ"ץ נייטרא שליט"א
ער איז שטארק מסופק צי גרעיפ זשוס איז בכלל יין פוטר כל מיני משקין
ער טענה'ט אז גרעיפ זשוס איז נישט ראש וראשון לכל המשקים וכולם נטפלים לו
קיינער איז זיך נישט קובע אויף גרעיפ זשוס אין מען איז נישט מכבד דערמיט
ער האלט אז מען זאל מחמיר זיין אין מתנה זיין אז מען וויל נישט פטר'ו אנדערע משקאות
ע"פ רוב טרינקען גרעיפ זשוס די וועלכע ווילען\קענען נישט טרינקען וויין צו קידוש הבדלה וד' כוסות
(הערת הכותב : ביי א קידוש מאעבן א ברכה אויף דעם הערינג פארען טרינקען)

לפי דבריו וואס איז ביי קידוש במקום סעודה וועט העלפין טרינקען א רביעית גרעיפ זשוס?

[צושויער]

מ'דארף זיין א גדול דאס צו זאגן

[קיקיון]

הרה"ג ר אהרון ווידער שליט"א דער מחבר פון משפט הברכות ברענט דעם

וואס לפי דבריו פטר'ט יא דזשוס שאר משקין

[קיקיון]

מ'דארף זיין א גדול דאס צו זאגן

א בשורה טובה םאר אלע אידען וואס פארלאזען זיך אויף הוראותיו פון
הרה"ג ר' הלל וו"ב אבד"ק סערדאהעלי דומ"ץ נייטרא שליט"א
צושויער האט אים מכתיר געווען פאר א "גדול"

[farshlufen]

ווייס מיר פון די שיטה זיינער בנושא, שוין געהערט פון אים לאנגע יארן צוריק, ס'אבער זייער שווער צו אנעמען להלכה ווייל בפוסקים ובשו"ע לא נמצא רמז ורמיזא פון די גאטונג חילוקים להלכה צווישן יין מגתו און יין המשכר.

[גלאזער]

ס'אבער זייער שווער צו אנעמען להלכה

כ'בין דיר נישט מקנא...

[קיקיון]

ווי גייט מען מיט ט"ק וואס די ציצית זענען נור אין איין נקב אזוי ווי דער טלית גדול ?

דער משנה ברורה מאכט א שווייג

[נא_שכל]

ווי גייט מען מיט ט"ק וואס די ציצית זענען נור אין איין נקב אזוי ווי דער טלית גדול ?

1.gif

דער משנה ברורה מאכט א שווייג

די בני ספרד אין ארץ ישראל.
און פילע געשעפטן אין א"י איז דא דארטן ציצית פאר די חסידים ואשכנזים, פאר די בני ספרד וואס ס'האט נאר איין נקב. כ'בין אריין דארט אין איין געשעפט און ער האט מיר געזאגט אז ער האט נאר מיט איין נקב.

[שיינע שרייבער]

ביי אונז איז מען זייער מקפיד אויפ'ן ערשטען זמן ביי קר"ש,
איז מיין שאלה וואס טוט זיך מיט שחרית, איך קען נאך מאכען דעם ערשטען מג"א זמן, אבער דעמאלס וועל איך נישט האבן תפלה בציבור,
און למעשה קען איך נאך האבן דעם צווייטען גר"א זמן און יא בציבור,

[שיינע שרייבער]

בנוגע מה שנוהגין הנשים להסיר שערות הראש סביבות המצח או העורף בלעיזא"ר או שעוה וכדומה, כך שיוכלו לגלות מקום צמיחת השער, האם מותר לומר דבר שבקדושה נגדן כשמקום שצריך להיות מכוסה הרי עכשיו מגולה?

איך בין נישט בקי אבער פון די לחומרה למשל אויב זי האט זייער לאנגע האר וואס די פסק ביי חסידים און רוב פוסקים דאכטזך איז אז אםילו די שפיצן דרפן זיין צוגעדעקט אין די האר אין נישט פלאץ איז וואס דארף זיין צוגעדעק כאטשע געוויסע פארלאזן זיך צו לאזן אפען די האר שלא במקום הראש ווען סאיז לאנג ואיני יודע השיטות בזה, און סיכום היות דאס אזאך וואס מקין דאס מבחין זיין,, אין די טעם פון אז שערות איז דינים איז מסטם נישט שייך

[שיינע שרייבער]

אויב איינער פון די עלטערן איז אראפ פון אידישן וועג, און וויל מיטשלעפן די קינדער לתרבות רעה, איז דא א 'חיוב' עפ"י הלכה פאר כלל ישראל זיך אריינצומישן און פרובירן מיט אלע מיטלען זיכער צו מאכן אז די קינדער גייען נישט מיטן אפגעפארענעם טאטע/מאמע, כדי זיי זאלן בלייבן אידיש ?

וואס איז דאס אנדערש פון קירוב אויף אפגעפרעמדעטע אידן ?

איך פרעג ל'הלכה' צו ס'איז א חיוב, נישט צו ס'איז א 'מצוה'.



נ.ב. סאיז מיר ב"ה נישט נוגע למעשה, למחשבה בעלמא

לא תעמוד על דם רעך
והצילו מיד הרודף להרגו נפש
אף מחללין שבת על זה

טול קורה מבין עיניך זעה אז די זאלסט זיין א יוד וואס טוט זיך מיט די י״ג עיקרים??