ר' זרח ידידי,
1) קודם דער רמב"ן טענה'עט אויף רשי"ס אויפטוה אז דער מין איז א לשון נקיבה אפי' ווען דער יחיד איז א זכר, זאגט דער רמב"ן "אויב דאס וואס דער פסוק ווארפט אריין איינמאל א לשון זכר, איז דיין הכרח צום חידוש, איז עס נישט גענוג"
A) מיללער ווידער טענה'עט אויפ'ן פשט פון טרף לאמר אזוי צו זאגן, קען זיין אז דו ביסט גערעכט מיט'ן חידוש בכלליות, אבער צו זאגן אז פארדעם ווארפט ער סך-הכל איינמאל אריין א לשון זכר מודיע צו זיין דעם מין היונה איז אביסל שווער, וואס עס איז אבער נאך שווערער פאר מיללער איז, ווען דו האסט נישט קיין בריריה נא ביסטו אן אונס, אבער אין א צייט וואס לעבן דיר ליגט א הערליכער פשט אויף טרף און אלעס ארום בלייבט נקיבה, מה לך ולצרה הזאת? (זארעך, דאס איז דיין לעצטע שורה מייניך)
2) דער רמב"ן טענה'עט ווייטער, דעם צווייטן פשט האסטו ווייטער נישט גיט אפגעלערנט הרב יצחקי, די מדרש מיט די מאמר האט מיט'ן "בפיה" גארנישט נאר דייקא מיט'ן "זית" וואס די תורה דערמאנט וז"ל הרמב"ן בזה:
וכן מדרשם בהגדה, לא שיעשו "בפיה" לשון מאמר כלל, אבל מדרשם מפני שהביאה העלה הזה, כי אם נאמר שאירע כן, לא על חנם פירש אותו הכתוב, כי היה לו לומר והנה עלה טרף בפיה. והזית איננו בא מן האילנות הגבוהים מאד שישכנו בו העופות לארך דליותיו. ולכך אמרו כי היה בזה רמז שהעופות נוח להם להיות מזונותם מרים כלענה ביד הקב"ה ולא שיהיו טובים בידי אדם, וכל שכן בני האדם שאין רצונם להתפרנס זה מזה:
B) מיללער זאגט פאר זרח'ן דערויף, וואו מישטו הודו מיט כוש? ביים צווייטן פשט רעדט שוין רש"י גארנישט פונעם זכר-נקיבה סומטאכע, דער טרף שטימט מיט דער בפיה שטימט (אויסער דער רמב"ן'ס קשיא) און אפי' רש"י האלט עניוועי אז דאס איז געווען א זכר כדבריך, איז בפיה אויך נישט שווער ווייל די פרשה רעדט דאך דא בלשון נקיבה א גאנצן צייט וועגו דעם מין.
3) דער רמב"ן האט א פשט אן היז אוען וואס ער טענה'עט איז די פשוט'סטע וז"ל:
ופשוטו של מקרא פרשו בו (אונקלוס, הראב"ע, והרד"ק) שהוא תאר לעלה, והנה עלה זית טרוף בפיה. וסמך לדבר שהוא קמוץ כי כן משפטו, אבל נמצא מהם בזרות, כי הוא טרף וירפאנו (הושע ו א), והשיב את הגזלה אשר גזל (ויקרא ה כג), על שגגתו אשר שגג (שם שם יח), וזולתם רבים
C) קומט מיללער און שרייעט, רש"י הק' טייערער, פארוואס האסטו נישט געוואלט דעם פשט (חלילה צו קלערן אז ער האט דאס פארזעהן, דנהירין ליה שבילי תורה כשבילי דצרפת) טאקע ווייל רש"י גלייכט פשט איבער דרוש.