הרב שעפטיל שליט''א האט געשריבן:געווען א מעשה, צוויי אידן וואס פלעגן כסדר פארן קיין בעלזא, ראובן און שמעון, איינער האט געהאט א זוהן, און איינער האט געהאט א טאכטער, איינמאל האט דער הייליגער בעלזא רב פארגעשלאגן אז זיי זאלן זיך משדך זיין, האבן זיי געזאגט אז זיי וועלן עס פארשלאגן אין שטוב, ראובן איז אהיים געפארן, און געזאגט פאר די רעבעצין זיינע אז דער רב טראגט אן די שידוך מיט שמעון'נס טאכטער, אבער זי האט זיך שארף קעגנגעשטעלט, משום איזה סיבה שהי', וויבאלד ער האט נישט געקענט פאלגן דעם רב, האט ער זיך צוריקגעהאלטן צו פארן קיין בעלזא פאר א שטיק צייט, ווייל ער האט נישט געוויסט וויאזוי עס צו זאגן פארן רב, אבער נאך א שטיק צייט, ונפשו חשקה צו זיין ביים רב, איז ער בלית ברירה געפארן קיין בעלזא, ווען ער איז אריין צום רב, האט ער געפרעגט וואס עס איז געווארן מיטן שידוך, האט ער געענטפערט אז אין שטוב איז מען נישט געווען צופרידן דערמיט, האט אים דער רב געזאגט אזוי ווען די אידן האבן געוואלט ארויסגיין אין א מלחמת רשות, האט מען געדארפט פרעגן דעם קעניג, און דערנאך האט די סנהדרין געדארפט באשטעטיגן, און הערשט דערנאך האט מען אנגעפרעגט די אורים ותומים, שטעלט זיך די קשיא, אויב איז דא די אורים ותומים, וואס פעלט אויס צו פרעגן די סנהדרין וכו'? נאר וואס דען, איידער מען פרעגט אן ביי די אורים ותומים, ברויך מען זיין זיכער אז אלס ביז דארט שטימט, און הערשט דערנאך פרעגט מען די אורים ותומים, אזוי אויך פרעגט מען דעם רבי'ן נאר ווען אלס ביז אהין שטימט,
די מעשה האט הגה"ח רבי משה האנדלער ז"ל דערציילט פאר רבינו הקדוש מסאטמאר זיעועכי"א ווען דער רבי האט אים געבעטן צו אויפנעמען א געוויסע ארבעטער אין זיין פאבריק....
אינטערעסאנט ווייל די פריעדיגע רב ז"ל האט כמעט קיינמאל נישט געגעבען קיין הוראה'ס בעניני שידוכים
הרב שעפטיל שליט''א האט געשריבן:געווען א מעשה, צוויי אידן וואס פלעגן כסדר פארן קיין בעלזא, ראובן און שמעון, איינער האט געהאט א זוהן, און איינער האט געהאט א טאכטער, איינמאל האט דער הייליגער בעלזא רב פארגעשלאגן אז זיי זאלן זיך משדך זיין, האבן זיי געזאגט אז זיי וועלן עס פארשלאגן אין שטוב, ראובן איז אהיים געפארן, און געזאגט פאר די רעבעצין זיינע אז דער רב טראגט אן די שידוך מיט שמעון'נס טאכטער, אבער זי האט זיך שארף קעגנגעשטעלט, משום איזה סיבה שהי', וויבאלד ער האט נישט געקענט פאלגן דעם רב, האט ער זיך צוריקגעהאלטן צו פארן קיין בעלזא פאר א שטיק צייט, ווייל ער האט נישט געוויסט וויאזוי עס צו זאגן פארן רב, אבער נאך א שטיק צייט, ונפשו חשקה צו זיין ביים רב, איז ער בלית ברירה געפארן קיין בעלזא, ווען ער איז אריין צום רב, האט ער געפרעגט וואס עס איז געווארן מיטן שידוך, האט ער געענטפערט אז אין שטוב איז מען נישט געווען צופרידן דערמיט, האט אים דער רב געזאגט אזוי ווען די אידן האבן געוואלט ארויסגיין אין א מלחמת רשות, האט מען געדארפט פרעגן דעם קעניג, און דערנאך האט די סנהדרין געדארפט באשטעטיגן, און הערשט דערנאך האט מען אנגעפרעגט די אורים ותומים, שטעלט זיך די קשיא, אויב איז דא די אורים ותומים, וואס פעלט אויס צו פרעגן די סנהדרין וכו'? נאר וואס דען, איידער מען פרעגט אן ביי די אורים ותומים, ברויך מען זיין זיכער אז אלס ביז דארט שטימט, און הערשט דערנאך פרעגט מען די אורים ותומים, אזוי אויך פרעגט מען דעם רבי'ן נאר ווען אלס ביז אהין שטימט,
די מעשה האט הגה"ח רבי משה האנדלער ז"ל דערציילט פאר רבינו הקדוש מסאטמאר זיעועכי"א ווען דער רבי האט אים געבעטן צו אויפנעמען א געוויסע ארבעטער אין זיין פאבריק....
אינטערעסאנט ווייל די פריעדיגע רב ז"ל האט כמעט קיינמאל נישט געגעבען קיין הוראה'ס בעניני שידוכים
די מעשה איז געווען אביסל אנדערש.
א חסיד איז געקומען צום פריערדיגע רב פרעגן איבער א שידוך וואס מ'טראגט איהם אן. האט איהם דער רב געפרעגט צו ער האט שוין בכלל זיך נאכגעפרעגט, האט ער געענטפערט אז נישט. דערויף האט איהם דער רב געענפערט יענעתשובה.
מומחה יוחס האט געשריבן:היינט די יא''צ פין הרה"ק רבי יהושע מיערסלוב זי"ע הי"ד א זוהן פין די פריעדיגע בעלזער רבי וואס איז נעקד געווארן עקה"ש בשנת תש"ג
זיידע פון דער מאכניווקער רבי?
יא יא זיין טאטע (זוהן פון רבי יהושע'לע הי''ד) איז געוועהן הרב רבי יצחק דוד רוקח ז"ל וואס האט זוכה געוועהן צו א שטארקע התקרבות ביים זיידן די פריעדיגען בעלזער רב זי"ע.. אין כל ימיו גערעדט מיט נסטלוגי' זכרונות פון יענע יארן..
נפטר בש"ק כ"ב מרחשון תרפ"ז לפ"ק
וכל בית ישראל יבכו על הלקח מאתם
ארון הקודש
פ"נ כבוד אדוננו מורינו ורבינו
הרב הקדוש שר התורה מאור הגולה
רבא דעמי' מדברנא דאומתי' רועה
ישראל מקרב לבות צעירי הצאן
לעבודת ה' ידיו רב לו בנגלה ובנסתר
הניף ידו כגבור ללחום מלחמת ד'
להקים קרן התורה פאר הדור
המפורסים בצדקתו בכל הארץ
שלשלת היוחסין כקש"ת מוה"ר
ישכר דוב זצקללה"ה רב דפק"ק בהרב
הקדוש רבן של ישראל מו' יהושע
זצקללה"ה רב דפק"ק תנצב"ה
סיפר כ"ק אדמו"ר שליט"א מסקווירא, שזקינו הרה"ק ר' ישכר דוב מבעלזא זצוק"ל הקפיד לשדך בניו ובנותיו רק עם צאצאים לגזע טשערנאביל. כאשר אף התבטא פעם: "איך וויל די גאנצע מזרח וואנט זאל מיר זיין אויסגעשטעלט מיט טשערנאבלע אייניקלעך!...".
וסיפר הרה"ח ר' מרדכי פעדער ז"ל שלאחר הסתלקות הרה"ק רי"ד מבעלזא, כאשר בתו הצעירה הרבנית יענטא עמדה בפרק שידוכין, הגיע אז פעם על שבת קודש לבעלזא בחור אחד בנש"ק ממשפחת רוקח, שהיה כליל המעלות למדן ומופלג ובעל מדות. כל המקורבים אמרו בבירור, שזהו השידוך הנכון המתאים לבתו של הרה"ק ר' ישכר דוב זצוק"ל, ומה גם שהוא נכדו בן אחר בן של הרה"ק ר' שלום מבעלזא זצוק"ל. אולם כשבאו להציע זאת לפני הרה"ק ר' אהרן, אמר: "דער טאטע האט מקפיד געווען 'נאר' טשערנאביל!". ואכן אחר כך נשתדכה להרה"צ ר' יוחנן בן הגה"צ ר' נחום משה מקאוולא זצ"ל בן הרה"ק ר' זאב מראחמיסטריווקא זצוק"ל.
ונפרט בזה סדר היחס של שידוכי צאצאיו לבית טשערנאביל:
א] רבי אהרן מבעלזא – חתן רבי שמואל מסקאהל, חתן רבי מנחם מענדל מוויזניץ, חתן רבי ישראל מרוזין, בן רבי שלום שכנא מפראהבישט, חתן רבי אברהם מקאריסטשוב, חתן המאור עינים.
ב] חנה רחל - אשת רבי פנחס מאוסטילא, בן רבי מרדכי מראחמיסטריווקא, בן רבי יוחנן מראחמיסטריווקא, בן המגיד מטשערנאביל.
ג] שבע - אשת רבי יצחק מנחם נחום מראווא רוסקא, בן רבי מרדכי משפיקוב, בן רבי מנחם נחום משפיקוב, בן רבי יצחק מסקווירא, בן המגיד מטשערנאביל.
ד] העניא - אשת רבי ברוך מסערעט, בן רבי ישראל מוויזניץ, בן רבי ברוך מוויזניץ, בן רבי מנחם מענדל מוויזניץ, חתן רבי ישראל מרוזין, בן רבי שלום שכנא מפראהבישט, חתן רבי אברהם מקאריסטשוב, חתן המאור עינים.
ה] רבי יהושע מיערעסלוב – חתן רבי יוסף מאיר ממאחניווקא, בן רבי אברהם יהושע העשיל מסקווירא, בן רבי יצחק מסקווירא, בן המגיד מטשערנאביל.
ו] רבי מרדכי מבילגוריי - חתן רבי משה אהרן מקאברין, חתן רבי אלכסנדר שמואל מווישנאוויץ, חתן רבי נחום, בן רבי ישראל, חתן רבי משה מקאריסטשוב, בן המגיד מטשערנאביל.
ז] שרה - אשת רבי יוחנן טווערסקי אב"ד הוריבישויב, בן רבי משה מרדכי מטוריסק-לובלין, בן רבי יעקב ארי' ליב מטוריסק, בן רבי אברהם המגיד מטוריסק, בן המגיד מטשערנאביל.
ח] רבי שלום מאפטא – חתן רבי ישראל מסטאלין, חתן רבי דוד מזלאטיפאלי, בן רבי יוחנן מראחמיסטריווקא, בן המגיד מטשערנאביל.
ט] יענטא - אשת רבי יוחנן טווערסקי, בן רבי נחום משה אב"ד קאוולא, בן רבי זאב מראחמיסטריווקא, בן רבי יוחנן מראחמיסטריווקא, בן המגיד מטשערנאביל.
וכל הצרות והמלחמות האיומות שעברו על ישראל שמה הי רק בשביל קיומם של אותה המלוכה ואלו היו מוותרים עלי' לא הי' שם מלחמות וצרות ....א"כ המה הגורמים את המלחמות והצרות, ולא ההצלה.
