הרה״ח ר׳ לייבעלע גליק ז״ל - ה׳ ניסן תשס״ט

[אמרי חי]

בעזהשי״ת

אין דעם אשכול וועלן מיר געבן די געלעגנהייט פאר אלע וואס האבן אין באזיץ און ווייסן ידיעות, אדער שוין געווען דא אדער דארט צוזייט און צושפרייט דערמאנט, און עס צוזאמענצונעמען לפונדק אחד אלעס איבער קורות ימי חייו, באגלייט מיט פארשידענע עובדות און באקאנטע לעבנסשטריכן וואס ווערט נאכפארציילט פון דעם זעלטענעם טייערן סאטמארן איד, א דורכגעווייקטער תלמיד פון מרן רביה״ק מסאטמאר זי״ע הנקרא בלשון חיבה ר׳ לייבעלע ז״ל.

קמא קמא דמטא לידן וועלן מיר ארויפלייגן בע״ה.

[sheetrock]

נא? ס'איז דא אסאך שיינע זאכן וואס מ'דערציילט אויף דעם יוד/חסיד

[טעוועליך]

דער נס הצלה פון מרן רבינו הקוה"ט זי"ע

.....ערב פסח
אינמיטן מַצוֹת באקן זענען די רשעים פלוצלונג אריינגעקומען אין מצה בעקערי, ס'איז געווארן א גרויסע בהלה, יעדער איז זיך צעלאפן און באהאלטן, אבער דער רבי איז געבליבן שטיין מיט'ן טייגל אין די האנט, און נאר הרה"ח ר' לייבעלע גליק ז"ל איז געבליבן שטיין נעבן רבי'ן.
די נאציס האבן ארומגעזוכט דעם רבי'ן אין אלע זייטן, זיי האבן געשימפט און געשריגן פאר כעס, אבער זיי האבן נישט באמערקט, נישט דעם רבי'ן און נישט ר' לייבעלע, כאטש זיי זענען געשטאנען ממש נאנט צו זיי, מ'האט קלאר געזען דעם גרויסן נס, אז פון הימל היט מען אויפ'ן רבי'ן.
שפעטער ווען מ'האט געפרעגט הרה"ח ר' לייבעלע, ווי אזוי ער האט געהאט דעם שטארקייט צו בלייבן מיט'ן רבי'ן און איז נישט אנטלאפן, האט ער געענטפערט, אז ער האט געטראכט, דאס וואס ס'וועט געשען מיט'ן רבי'ן, וועט אויך געשען מיט אים.
אויף פסח איז דער רבי אריבערגעגאנגען צום שטוב פון ר' שלמה טרעביטש ז"ל, וועלכער האט געוואוינט קעגן איבער דעם רבי'נס הויז, און מ'האט געברענגט די עסן פון רבינ'ס שטוב, ס'איז געווען א סוד, קיינער האט נישט געוואוסט וואו דער רבי געפינט זיך.
ערב פסח פאר מנחה האט דער רבי געזאגט, איך האב נאכנישט קיין גאסט אויפ'ן סדר, לייבעלע וועט זיין מיין גאסט (ר' לייבעלע גליק ז"ל).
אבער די רעבצין האט זייער מורא געהאט, אז ר' לייבעלע וועט דערציילן וואו דער רבי געפינט זיך, האט די רעבצין אים געזאגט, דער אויבערשטער זאל אייך אפהיטן אויב איר וועט פאר איינעם דערציילן, האט ר' לייבעלע געענטפערט, דער אויבערשטער האט אונז שוין היינט אפגעהיטן ביים מַצוֹת באקן, אז מ'האט אונז נישט געכאפט, דער רבי וועלכער איז געשטאנען אין די זייט האט זיך צעשמייכלט.
דער ......

[Ban Mazel]

.

[לייטער]

.

היסטאריש בילד

[אונגארישע הייזער]

.

היסטאריש בילד

ביי די רעבעצינס?

[לייטער]

.

היסטאריש בילד

ביי די רעבעצינס?

אוודאי ווארט געזען צווישן אנדערע, ר' שלמה טירנויער ר' יצחק יונה לאנדאו זז''ג און להבח''ל פייוול ווייס

[sheetrock]

.

א טייער בילד דאס

[צו געזונט]

האציך געלוינט די אשכול נאר פאר די בילד!

[טעוועליך]

.

היסטאריש בילד

ביי די רעבעצינס?

דאכטציך אינעם רעבינס שטוב

[אמרי חי]

געזעהן און געהערט

D60C39CB-37D5-4140-8F4E-7B70876682D7.jpeg (188.22 KiB) געזען 1562 מאל

[אמרי חי]

דער נס הצלה פון מרן רבינו הקוה"ט זי"ע

.....ערב פסח
אינמיטן מַצוֹת באקן זענען די רשעים פלוצלונג אריינגעקומען אין מצה בעקערי, ס'איז געווארן א גרויסע בהלה, יעדער איז זיך צעלאפן און באהאלטן, אבער דער רבי איז געבליבן שטיין מיט'ן טייגל אין די האנט, און נאר הרה"ח ר' לייבעלע גליק ז"ל איז געבליבן שטיין נעבן רבי'ן.
די נאציס האבן ארומגעזוכט דעם רבי'ן אין אלע זייטן, זיי האבן געשימפט און געשריגן פאר כעס, אבער זיי האבן נישט באמערקט, נישט דעם רבי'ן און נישט ר' לייבעלע, כאטש זיי זענען געשטאנען ממש נאנט צו זיי, מ'האט קלאר געזען דעם גרויסן נס, אז פון הימל היט מען אויפ'ן רבי'ן.
שפעטער ווען מ'האט געפרעגט הרה"ח ר' לייבעלע, ווי אזוי ער האט געהאט דעם שטארקייט צו בלייבן מיט'ן רבי'ן און איז נישט אנטלאפן, האט ער געענטפערט, אז ער האט געטראכט, דאס וואס ס'וועט געשען מיט'ן רבי'ן, וועט אויך געשען מיט אים.
אויף פסח איז דער רבי אריבערגעגאנגען צום שטוב פון ר' שלמה טרעביטש ז"ל, וועלכער האט געוואוינט קעגן איבער דעם רבי'נס הויז, און מ'האט געברענגט די עסן פון רבינ'ס שטוב, ס'איז געווען א סוד, קיינער האט נישט געוואוסט וואו דער רבי געפינט זיך.
ערב פסח פאר מנחה האט דער רבי געזאגט, איך האב נאכנישט קיין גאסט אויפ'ן סדר, לייבעלע וועט זיין מיין גאסט (ר' לייבעלע גליק ז"ל).
אבער די רעבצין האט זייער מורא געהאט, אז ר' לייבעלע וועט דערציילן וואו דער רבי געפינט זיך, האט די רעבצין אים געזאגט, דער אויבערשטער זאל אייך אפהיטן אויב איר וועט פאר איינעם דערציילן, האט ר' לייבעלע געענטפערט, דער אויבערשטער האט אונז שוין היינט אפגעהיטן ביים מַצוֹת באקן, אז מ'האט אונז נישט געכאפט, דער רבי וועלכער איז געשטאנען אין די זייט האט זיך צעשמייכלט.
דער ......

יגעתי ומצאתי תאמין!!
כ׳האב לאנגע לאנגע יארן צוריק געהערט דעם רעקארדינג ווי ר׳ לייבעלע גליק זעלבסט פארציילט די מעשה פון ערב פסח מיטן רבין אצינד האב מיר דאס אפגעפינען ברוך השם - והרי שלכם לפניכם.

Here’s a link to “08 R' L Glick Uvlechtechu D0183.mp3” in my Dropbox:

https://www.dropbox.com/s/udhuf3s5nsjnk ... 3.mp3?dl=0

[אמרי חי]

א קינד וואס באקומט פיאות לג בעומר אבער ווערט דריי פריער, טיט מען אן א קאפל אין ציצית ווען ער ווערט דריי?

מחלוקת הפוסקים דארפסט פרעגן דיין מורה הוראה

ווי ווייט איך האב געטון אין דעם ענין ווען עס איז מיר נוגע געווען, איז מחלוקת הפוסקים נישט דער ריכטיגער אויסדריק דא. דאכטסעך אז עס איז נישט דא קיין שום הלכה אין דעם גאנצן ענין פון אפשערן, אלעס איז ריין מנהגים און מסורה. יעדער דארף טון וואס זיינע עלטערן האבן געטון. אויף דעם ענין פון אנטון א קאפל האב איך געהערט אז הרה"ק מקאשוי זי"ע האט בשו"א נישט געלאזט אנטון א קאפל אויף גרויסע האר (קען זיין אז אנדערע האבן אויך אזוי געזאגט, נאר איך האב עס געהערט משמו). מאידך גיסא, איז דאך אלעמאל געווען ווער עס האט יא אזוי געטון, והנך להם לישראל וכו'. וכהנה וכהנה אויף טריט און שריט ביים אפשערן, טראגן אין חדר אא"וו האט יעדער אנדערע מנהגים און יעדער מנהג האט א מקור.

א איד האט מיר דערציילט אז זיין זון איז געבוירן בין המצרים, און ער האט געפרעגט הרה"ח ר' לייבעלע גליק ז"ל וועלכער איז געווער יארן לאנג א מלמד כתה א', ווען מען שערט אפ אין אזא פאל, האט ער אים געענטפערט: אידן זענען געשטאנען אין די רייע ביים רבין (הרה"ק מסאטמאר זי"ע) פרעגן די שאלה, און יעדער האט געקריגן אן אנדערע תשובה, ע"כ.

איך האב אמאל געהערט א הסבר דערויף, אז עס האט זיך געווענדט וואספארא עסק יענער האט געמאכט פונ'עם אפשערן, אזעלכע וואס מאכן א סעודה וכדו' האט ער געזאגט נישט אפצושערן בין המצרים אדער ספירה און אזעלכע וואס האבן כמעט נישט געמאכט קיין עסק האט ער ענדערש יא געלאזט, און פארקערט ביי ר"ח און חוה"מ. וואס מער מען טוט אין דעם ענין זעט מען אלץ מער הוראות און אלץ מער מנהגים, צאי לך בעקבי הצאן איז אלעמאל דער בעסטער אויסוואל.

[אמרי חי]

מזויף מתוכו האט געשריבן:
מאנטאג סעפטעמבער 01, 2014 12:57 pm

ווי באקאנט האט דאך ר' לייבעלע גליק געהאט דעם לעכט פארבריק, ויהי היום, א היימישע סאטמארער איד איז אויך אריין אינעם זעלבען ליין, דער איד האט זיך זייער געשעהמט פון ר' לייבעלען און האט פראבירט זיך נישט אנצוטרעפן מיט'ן.

איין פארנאכטס הערט דער איד קלאפן אויפן טיר והנה ר' לייבעלע איז דא, דער איד האט זיך געראכטן אויפן ערגסטן, דערווייל זאגט אים ר' לייבעלע אזוי, הער זיך איין, מיין פרנסה איז פאר מיר פארשריבן דאס קען קיינער נישט צונעמען, נאר וואס דען, אידן דארפן דאך ליכט פאר שבת, דארף איך שווער ארבייטן צוצושטעלן ליכט פאר'ן גאנצן עולם, יעצט אבער אז איר זענט מיר געקומען ארויסהעלפן וועל איך נאר דארפן צושטעלן פאר א האלבן עולם, קומט דאך אויס איר זענט מיין שותף!

אויב אזוי קומט לאמיך אייך אויסלערנען די סודות פון חדר..

[אמרי חי]

הרה״ח ר׳ לייבעלע ז״ל - שטייענדיג דערנעבן הר״ר אלטר שמחה ז״ל

D5C06A8F-C5DF-4CC7-BB98-861CA19155D9.jpeg (45.57 KiB) געזען 1432 מאל

[אמרי חי]

ר׳ לייבעלע איז געווען א איידעם ביי הר״ר יצחק אייזיק קעפעטש דער שטריימל מאכער פון שטאט סאטמאר (פאטער פון ר׳ אברהם דוד קעפעטש לאנג יעריגער שטריימל מאכער פון וויליאמסבורג - קרית יואל) וועלכער איז געווען א איידעם ביי הרה״ח המרומם ר׳ אברהם לעווי/פילפישער ז״ל

איבער זיין זיידע ר׳ אברהם איז דא א באזונדערע אשכול:

viewtopic.php?f=31&t=11842&hilit=%D7%9C%D7%99%D7%99%D7%91%D7%A2%D7%9C%D7%A2+%D7%92%D7%9C%D7%99%D7%A7

[אמרי חי]

שניאור אייזיקאוויטש
שר מאה
דינסטאג מארטש 31, 2009 8:52 pm

ברוך דיין אמת!
ר' לייבעלע איז שוין אויך נישט דא? וואס וועט זיין מיט אונז?
ידוע אז ר' הערשעלע ספינקער האט געזאגט פאר זיינע קינדער אז אויב ווילן זיי זעהן וויאזוי א ערליכער איד דארף אויסזעהן זאלן זיי קוקן אויף ר' לייבעלע...
דער איד איז געווען א בקי נפלא בשו"ע ובנושאי כלים, ממש א לעבעדיגער שלחן ערוך.
געווען א שמח ביסורים, קיינמאל זיך נישט אפגערעדט אויף זיינע ליידן.
ס'איז ידוע די גרויסע אהבה און חיבה וואס רבינו הק' מסאטמאר זי"ע האט ארויסגעוויזן צו אים.
מ'קען רעדן און רעדן פון דעם איד און נישט פערטיג ווערן...
יהא זכרו ברוך.

[אמרי חי]

מיללער
שר עשרים אלף
זונטאג אפריל 05, 2009 7:12 pm

ר' לייבעלע איז געווען באמת א חסידישער איד א יר"ש מרבים, אונטער די שווערסטע מצבים האט מען געזעהן ביי אים ממש מסירת נפש אויף א יעדן קוצו של יו"ד, מיט א קנאות דקדושה און א אש קודש, ער איז געווען א תלמיד מובהק צו רביה"ק מסאטמאר זצוק"ל.

ער האט אסאך מיטגעמאכט בחייוו ווען ער האט נאך די קריג פארלוירען דריי קינדער ל"ע בחייו, זאל ער זיין א מליץ יושר פאר זיין משפחה און גאנץ כלל ישראל.

[אמרי חי]

ר׳ לייבעלע סיפר שכשלמד בישיבתו של רבינו ז״ל בעיר סאטמאר בא רבינו כסדרו לבחון את הבחורים ופעם אחת כשלמדו אז מסכת סוכה ובדף ב' ע"ב איתא בתוס' "כולא עלמא טובא עוג מלך הבשן פורתא", ורבינו שאל בחור א' פשט בזה.

והבחור ענה "פאר די גאנצע וועלט מאכט עס אסאך זאט און פאר עוג מלך הבשן אביסל זאט", ורבינו שאל כמתמה, "מה זה אסאך זאט, אביסל זאט? אם נעשים ׳זאט׳ אז אינו נפקא מינה אם הוא אסאך או ווייניג"?

ושאל את הבחור שלאחריו והוא וג"כ ענה כזה, וכך שאל את כל בחור ובחור וכל אחד ענה כזה, עד שסגר רבינו את הגמרא ואמר שאינו מנסה עוד בחורים שאינם יודעים פשוט פשט בתוס'.

ואח"כ אמר רבינו ז"ל הפשט, וזהו: "כולה עלמא טובא מאכט עס זאט א לענגערע צייט, ועוג מלך הבשן פורתא אים מאכט עס זאט אויף א קורצערע צייט, אבל כל אחד ואחד נעשה שבע".

[אמרי חי]

בפ' מקץ הי׳ ר׳ לייבעלע גליק רגיל לומר מדי שנה בשנה עה"פ ויפתח האחד את שקו לתת מספוא "לחמרו" במלון, וירא את כספו והנה הוא בפי אמתחתו.

דהנה ידוע הבעל הטורים בפ' תשא דתיבת ונתנו הוא למפרע ג"כ ונתנו, להורות אם אחד נותן צדקה לחבירו אז ונתנו לו תיכף בחזרה.

וע"ז הגיב ר׳ לייבעלע כי תיבת 'לחמרו' הכוונה כמו 'לחברו' דאותיות השפתים בומ"פ הם מתחלפים, והפשט הוא כזה: ויפתח האחד את שקו לתת מספוא "לחברו", וירא את כספו מה שנתן לחברו והנה הוא בפי אמתחתו בחזרה.

[אמרי חי]

ר׳ לייבעלע ז"ל סיפר שהוא הי' בשעראן ספרינגס בקיץ תשי"ד, בשבת חזון ובתשעה באב, ואחה"צ בתשעה באב הי' רבינו יושב וכל העולם סביבו, ורבינו הי' מספר כל הצרות והתלאות שעבר מהמלחמה, וכל מעשה הציונים שהם גרמו בפועל את כל ההריגות.

ורבינו דיבר וסיפר בהמשכה ולא הרגישו כי כבר הי' כשעה אחר צאת הכוכבים, ובפתאום נכנסה הרבנית והפסיקה את השמוע"ס בטענה שכבר מאוחר מאד, ורבינו אסור להתענות אזוי לאנג, והי׳ פלא ששום אחד משם לא הי' אז רעב לאכול אחר התענית רק רצו לשמוע יותר סיפורי רבינו, ובאם לא הפסיקה הרבנית אותם היו יכולין לישב שם עוד כמה שעות.

[אמרי חי]

ר׳ לייבעלע כשלמד עם בניו בשב"ק בקיץ אחה"צ בפרקי אבות, הי' רגיל על לשונו באמצע הלימוד כמה דברים נאים מה שידע ומה ששמע ממקורות נאמנים, דברים נחמדים על הפרק.

והי׳ רגיל לומר על המשנה "כך הוא דרכה של תורה, פת במלח תאכל, ומים בשורה תשתה, ועל הארץ תישן, ובתורה אתה עמל", דהיינו "פת במלח תאכל" זהו עדיין עוד גארנישט, והוא כמו נָאל 0 (זערא), שהלא כמה הרבה עניים גוים וערלים שאינם אוכלים רק פת במלח, וכמו כן "מים במשורה" הוא ג"כ גארנישט,כמו נָאל 0 (זערא), וכו"כ "ועל הארץ תישן" הי' אומר תילך להבָאורי ותראה כמה וכמה שיכורים ישנים על הארץ, והוא כמוכן גארנישט,כמו נָאל 0 (זערא), אבל "ובתורה אתה עמל" זהו כבר איזה מספר, דעס איז שוין א איינס! ועכשיו אם
מצטרפין מספר האחד אצל כמה נאלע"ן אזי מספרו יגיע לאלף 1,000!

וכעין זה מובא מהריזשינער זצוקללה"ה שהוא מפרש פסוק בתהלים ג"כ ע"ז הדרך הנ"ל וזהו "ד' יספור בכתוב עמים", שידוע שבמספר לשון הקודש אין כאן הנומבער 0 (זערא), והמשל הנ"ל יכולים לומר ג"כ על דבר אחר כגון שאם אחד התפלל בלא כוונה או עשה איזה מצוה שלא לשמה וכדו', שכל אחד מהם הוא כמו נָאל 0 (זערא), אבל אח"כ כשעושה תשובה ומתפלל בכוונה ועושה מצות לשמה אזי הוא מתקן הכל ונצטרף מספר האחד לכל ההנָאל"ס, ונעשה אלף אלפי אלפים ורבוא רבבות.

וזהו שאנו מתפללין "ד' יספור בכתוב עמים" שהשי"ת יספור הנומבער'ס כמו כתוב העמים, ואז יהי' המשל והנמשל כנ"ל, לא כן אם הקב"ה יספור בלשון הקודש, ודפח"ח.

[אמרי חי]

ר׳ לייבעלע הי׳ רגיל לומר על המשנה "לפום צערא אגרא" דתיבת לפו"ם בלשון ארמי הוא כמו פה (כמו פרוק ית ענך מפו"ם אריותא) צער"א אגר"א ר"ל כל הצער שיש לאדם וכל השכר שיש לאדם הכל תלוי האיך הוא שומר פיו ולשונו.

[אמרי חי]

ר׳ לייבעלע הי׳ שגור על לשונו פשט על המשנה "הוה זנב לאריות ואל תהי ראש לשועלים", דידוע דטבע הארי להחזיק את זנבו אצל ראשו, וטבע השועל להחזיק תמיד ראשו אצל זנבו. וזהו פירושו "הוה זנב לאריות", וממילא תהי' אצל הראש, "ואל תהי' ראש לשועלים" דממילא תהי' אצל הזנב.

[אמרי חי]

עוד הי' רגיל ר׳ לייבעלע ז"ל להסביר בדרך משל המובא בספרים על המשנה ״פת במלח תאכל ומים במשורה תשתה ועל הארץ תישן ובתורה אתה עמל״.

משל לאחד שאכל ושתה הרבה וישן הרבה ולאחר מותו כשבא לעולם העליון פסקו לו גיהנם ולחבירו התלמוד חכם שג"כ אכל ושתה וישן הרבה פסקו לו גן עדן ובא בטענה שזהו עולם האמת? הלא אני אכלתי ושתיתי יותר מחבירי ולי פוסקין גיהנם ולחבירי גן עדן אתמהה?

וכדי להסבירו שיפה דינו אותו ירדו אותו לעולם התוהו וסבר שהוא חי בעוה"ז ופתאום הוא עומד באמצע איזה שדה וראה אדם אחד טוחן חיטים ואח"כ הי' הולך להלן וראה ג"כ אדם אחד טוחן אבל לא חיטים שלמות רק חיטים שבורות מעורב עם קמח והפסולת, ותמה קצת מה זה לטחון פסולת מעורב עם קמח אבל לא הי' משונה כ"כ מפני שאפשר שהטוחן רוצה להוציא יותר קמח מהחיטים אבל אח"כ הלך להלן וראה אדם אחד טחן רק הפסולת ואז פרץ בשחוק רב ואמר במילא הם הקודמים טוחנים בשביל איזה תועלת אבל הטוחן פסולת טוחן ללא שום תועלת ומה הואיל בטחנתו?

ופתאום משכו אותו לעולם העליון, ואמרו אותו יפה דנת וכך הוא המעשה ממך ג"כ, שהת"ח אוכל ושותה וישן הכל בשביל התוה"ק, וטוחן החיטים בשביל הסולת והקמח, ממילא יש לו שכר על הכל, אבל אתה שאין אתה עוסק בתורה ונמצא שאתה טוחן רק הפסולת ודי.

וזה פי' המשנה הנ"ל פת במלח וכו' ומים במשורה תשתה ועל הארץ תישן ובתורה אתה עמל, אשריך בעוה"ז וטוב לך בעולם הבא.