רבי ארי' ליבוש הלברשטאם זצ״ל - מצאנז זמיגראד - ח”י טבת תשס”ז

[רבניש]

[align=center]כבוד קדושת מרן אדמו״ר הגה״ק פאר מקדושים
רבי אריה לייבש הלברשטאם זצ״ל
מצאנז - זמיגראד[/align]

איז געבוירן ביום כ״ה אלול שנת תרע״ב - אין שטאט זמיגראד, צו זיין טאטען הרה״ק רבי סיני מזמיגראד בן הרה״ק רבי ברוך מגארליץ זצ״ל בנו החמישי של הרה״ק מרן ה״דברי חיים״ מצאנז זי״ע.

און צו זיין מאמע הרבנית הצ׳ רחמה בת הרה״ק רבי נפתלי ממעליץ, בן הרה״ק רבי יעקב ממעליץ, בן מרן הרה״ק ה״זרע קודש״ מראפשיץ זי״ע.

ער איז געווען א תלמיד פון ישיבה חכמי לובלין ווי ער האט געלערנט דריי יאר, און אויך געווען א תלמיד פון הגאון מטשעבין זצ״ל, פון וועם ער האט באקומען היתר הוראה.

בשנת תש״ד איז ער נאך נדודים רבים אין סיביר ארויף געקומען קיין ארה״ק.

בזיווג ראשון נישא עם הרבנית אסתר מרים הדסה בת האדמו״ר רבי יהודה צבי בראנדוויין מסטרעטין זצ״ל, זי איז אוועק בדמי ימיה בשנת תש״ו.

בזיווג שני נישא עם הרבנית ברכה בת הגה״צ רבי מנחם מענדל בורנשטיין וואס איז געווען א אייניקל פונעם ״אבני נזר״ מסוכטשוב זצ״ל.

בשנת תשי״ד איז ער געגאנגען וואוינען אויף בני ברק ווי ער האט געדינט דעם אויבערשטען עד פטירתו.
ח״י טבת שנת תשס״ז לפ״ק - ונטמן בהר הזתים.

בניו:
בנו הגדול כ״ק הגה״צ רבי סיני שליט״א - אבדק״ק זמיגראד בארא פארק.

הגה״צ רבי צבי יעקב יהושע שליט״א - אדמו״ר מזמיגראד אנטווערפן.

הגה״צ רבי חיים נפתלי אהרן ז״ל שהיה אדמו״ר מזמיגראד בבית מדרשו של אביו בבני ברק, ונפטר בדמי ימיו.

הרה״ג רבי אברהם יחזקאל שרגא שליט״א - רב דקהל בית שלמה בוויליאמסבורג.

[חסיד אמיתי]

אוי דאס הארץ בענקט....
איש קדוש היה בכל מיני קדושות!
אי״ה מארגען וועל מיר שרייבען מיינע פאר שורות הרגישים מיט מעשה׳ס וואס איך אדער מיין טאטע האט אליין מיטגעהאלטען
זאל זיין הייליגע זכות אונז באגלייטען, אמן

[אלד וויליאמסבורג]

מיט זיין טאטע ר' סיני הלברשטאם מזמיגראד.
אויפן אויבערשטען בילד די צווייטער רעכטס,
אויף די אונטערשטע בילד אויף די לינקע זייט מיטן ספר אין די הענט.

[חיי אריכי]

און צו זיין מאמע הרבנית הצ׳ רחמה בת הרה״ק רבי נפתלי ממעליץ, בן הרה״ק רבי יעקב ממעליץ, בן מרן הרה״ק ה״זרע קודש״ מראפשיץ זי״ע.

רבי נפתלי מעליצער איז נישט געווען א זוהן פון רבי יענקלע מעליצער נאר אן אייניקל,
ער איז געוועהן א זוהן פון ״רבי יהודה׳לע מעליצער״ בן רבי יעקב בן הרה״ק מראפשיץ.

יישר כח ״רבניש״ פאר אלע תולדות וואס איר שרייבט,
זעהר שיין צאמגענומען.
ילך מחיל אל חיל.

[רבניש]

מיט זיין טאטע ר' סיני הלברשטאם מזמיגראד.
אויפן אויבערשטען בילד די צווייטער רעכטס,
אויף די אונטערשטע בילד אויף די לינקע זייט מיטן ספר אין די הענט.

זיין טאטע רבי סיני איז אוועק אין סיביר ליגט ער דארט?

[רבניש]

און צו זיין מאמע הרבנית הצ׳ רחמה בת הרה״ק רבי נפתלי ממעליץ, בן הרה״ק רבי יעקב ממעליץ, בן מרן הרה״ק ה״זרע קודש״ מראפשיץ זי״ע.

רבי נפתלי מעליצער איז נישט געווען א זוהן פון רבי יענקלע מעליצער נאר אן אייניקל,
ער איז געוועהן א זוהן פון ״רבי יהודה׳לע מעליצער״ בן רבי יעקב בן הרה״ק מראפשיץ.

יישר כח ״רבניש״ פאר אלע תולדות וואס איר שרייבט,
זעהר שיין צאמגענומען.
ילך מחיל אל חיל.

ישר כח כאב געזהן אז סיז צו נאנט צום זרע קודש
בכלל האב איך נישט געזהן קיין תולדות אין ערגעץ פונעם זמיגראדער רבין ווער סהאט א מראה מקום זאל ברענגן וועל מיר מוסיף זיין.

[אלד וויליאמסבורג]

מיט זיין טאטע ר' סיני הלברשטאם מזמיגראד.
אויפן אויבערשטען בילד די צווייטער רעכטס,
אויף די אונטערשטע בילד אויף די לינקע זייט מיטן ספר אין די הענט.

זיין טאטע רבי סיני איז אוועק אין סיביר ליגט ער דארט?

אין א דארף מיטן נאמען מאלי אטלים Малый Атлым
זיין פונקטליכע מקום קבורה איז דערווייל נישט באקאנט

[חיי אריכי]

מיט זיין טאטע ר' סיני הלברשטאם מזמיגראד.
אויפן אויבערשטען בילד די צווייטער רעכטס,
אויף די אונטערשטע בילד אויף די לינקע זייט מיטן ספר אין די הענט.

זיין טאטע רבי סיני איז אוועק אין סיביר ליגט ער דארט?

יא! ער איז אוועק אין סיביר, (אין וואלד ׳אומסק׳) און מ׳האט אים דארט באערדיגט,
כ״ו תמוז תש״א

[אלד וויליאמסבורג]

נישט אין אמסק, נאר אין קהאנטי מאנסיוסק.
די לעצט באן שטאציאן ווי זיי האבן אפגעשטייגט ביים פארטריבן ווערן קיין סיביר איז געווען אמסק, אבער דאס פלאץ ווי ער איז נפטר געווארן איז גאר ווייט פון דארט, טיפער אין סיביר

[יערסלוב]

דער ציון פין כ"ק אדמו"ר מזימגראד זצ"ל
הר הזיתים חלקת גאליציא
איך האב עס מעתיק געווען פין טריסקער

[חמרא טבא]

מיט זיין טאטע ר' סיני הלברשטאם מזמיגראד.
אויפן אויבערשטען בילד די צווייטער רעכטס,
אויף די אונטערשטע בילד אויף די לינקע זייט מיטן ספר אין די הענט.

ח.jpg (742.26 KiB) געזען 2783 מאל

[חמרא טבא]

ביי די עבוה"ק ביומי דחנוכה
הדלקת נרות

1 (2).JPG (183.27 KiB) געזען 2780 מאל

עריכת השלחן לינקס הרב פינטער מביקאווסק

1 (1).JPG (271.59 KiB) געזען 2780 מאל

[יציב פתגם]

בתקיעת שופר

זמיגראד.jpg (83.43 KiB) געזען 2715 מאל

[חסיד אמיתי]

אוי דאס הארץ בענקט....
איש קדוש היה בכל מיני קדושות!
אי״ה מארגען וועל מיר שרייבען מיינע פאר שורות הרגישים מיט מעשה׳ס וואס איך אדער מיין טאטע האט אליין מיטגעהאלטען
זאל זיין הייליגע זכות אונז באגלייטען, אמן

והנה:
אני הצעיר פערזענליך האט געהאט די זכיה צו זיין בקודש פנימה חוה"מ סוכות תשס"ב לפ"ק אין בני ברק, איך וועל עס קיינמאל נישט פארגעסען!!... געזיצען אויף א בענקעל אין זיין צימער, די בענקעל האט נישט געהאט קיין הענטלעך (סתם די מחזה...) און אונז האבען דעמאלטס געזעהן הייליגע און אפענע אויגען וואס די צדיק האט פארגעזעהן, מיין טאטע זז"ג האט מזכיר געוועהן איינעם וואס האט געווארט אויף קינדער שוין עטליכע יאר און ליידער נאכנישט געהאט געהאלפען געווארען, האט די רבי זצוק"ל גענטפערט "זאל די אייבערשטער העלפען דאס מען זאל טוען גוטע שדיכים" האט להבל"ח מיין טאטע זז"ג געמיינט אז די רבי האט נישט גוט געהערט אדער פארשטאנען די הזכרה, האט מיין טאטע איבערגזאגט.. איז געקימען די זעלבע תירץ מפה קודשו, האט די גבאי איך מיין ער הייסט יוזשעף, האט איבערגנומען די ווארט און אנגעהויבען אזוי: רבי! מען האט שוין געטוען א גוטע שידןך! מען האט שוין חתונה געהאט! און יעצט ווארט מען אויף קינדער! די רבי זאל אנוואונטשען... האט דיע צדיק גענטפערט: "איך האב דאך שוין געזאגט, מען זאל טוען גוטע שדיכים" בררררר...... עס איז דורך געלאפען א סקרוך אין אלע ביינער, און די רבוש"ע האט טקע אזוי געפירט ווי די צדיק האט פארגעזאגט און עטליכע יאר שפעטער, איך מיין די רבי האט שוין נישט געלעבט אפילו דעמאלטס, האט זיך די אינגערמאן -וועם מען האט מזכיר געוועהן- זיך צוטיילט און חתונה געהאט נאכאמאל

די מעשה האב איך אליינס מיטגעהאלטען! און יארען שפעטער האב איך דערמאנט פאר מיין טאטע די אינטרעסאנטע ווערטער פון רבי'ן זצוק"ל, האט מיין טאטע מיר גענטפערט אז איך האב שוין דעמאלטס פארשטאנען אז דאס גייט זיין די אויספיר....

א אנדערע פערזענליכע מעשה:
איין שיינעם טאג ווען איך בין נאך געוועהן א א ינגעל בערך 20 יאר צירוק זיכער, צווישען ר"ה און יוה"ק איך מיין עס איז געוועהן י"ג מידות, באקומט מיין טאטע א טעלאפאן רוף פון אפיס, אז די איי. אר. עס. איז דא און נעמען אפ די ביכער.... פליצלינג! אהן קיין פרעידיגע איינמעלדונג, וואס זאל מען טוען... ה"י, נאך א מזל מיין טאטע איז נישט געוועהן אין אפיס, פרטים איז שווער אויסצושרייבען, אבער אויף אזויפיל יא עס איז געוועהן וואס מורה צו האבען.... מיין טאטע זז"ג האט גלייך גקלינגען אויף א"י מזכיר זיין ביי זיין גרויסען רבי'ן כ"ק מרן מ'מאקאווא שליט"א און די מאקאווא רב איז געווארען זייער צוקאכט, און מיין טאטע געבט אים אזא פרעג (ווער עס קען די שטייגער אין מאקאווא ווייסט אז עס איז נארמאל) אפשר איז די רב מזכיר ביי באבא דוד? (הרה"צ ר' דוד אבוחיצרא שליט"א) זאגט אים די רב "אזא געשעפט איז נישט פאר באבא דוד" און ער טראכט א רגע און זאגט פאר מיין טאטע "אזא זאך דארף מען מזכיר זיין ביי ר' ליבוש שמיגערדער, ער קען דיר העלפען!" קלינג אהן מיין ברודער שלמה, ער האט א קשר מיט אים, נאך אפאר מינוט האט זיך מיין טאטע מקשר געוועהן מיט די מאקאווא רב'ס ברודער הרה"צ ר' שלמה שליט"א אב"ד מאקאווא-אשדוד וואס ער האט א קשר געהאט מיט די צדיק, און ר' שלמה איז אריין מיט א קוויטעל מיט מיין טאטע'ס נאמען, בשעת ער -ר' שלמה- האט געהאט אויף די אנדערע זייט טעלעפאן מיין טאטע, כדי ער זאל קענען מיטהאלטען, די צדיק נעמט די קוויטעל און רופט זיך בזה הלשון "עס וועט גארנישט זיין" פרעגט אים ר' שלמה די רבי קען מבטיח זיין, זאגט ער יא! איך בין מבטיח אז עס וועט גארנישט זיין! -מיין טאטע האלט מיט די גאנצע זאך אויף'ן טעלעפאן- ר' שלמה זאגט אריין אין טעלעפאן פאר מיין טאטע "האלטסט מיט?" זאגט אים מיין טאטע אפשר געבט עס מיר די רבי בכתב פאר א שמירה? איז ר' שלמה פרעגט דעם רבי'ן "די רבי קען עס אפשר אפשרייבען?" האט די צדיק צוריקגעבעטען די קוויטעל וואס איז געוועהן ארויפגעשריבען דערויף מיין טאטע'ס נאמען מיט די הזכרה און ארויף געשריבען אויף די זעלבע קוויטעל בכתב יד קודשו "תנצל בעזהשי"ת מכל צער בלי שום היזק כלל" און אונטערגעשריבען זיין הייליג נאמען, און ער זאגט פאר ר' שלמה, שיק צירוק די קוויטעל אויף ניו יארק און זאג דעם איד ער זאל עס האלטען אין א נועם אלימלך!

וואס זאל איך אייך זאגען טייערע אידן עס ליגט ביי מיין טאטע אין שטוב אין א נועם אלימלך שוין בערך 20 יאר, און מען האט נאך נישט געזעהן די "נישט גוטע" פאר די אויגען!

איך קען שרייבען נאך אסאך, ועוד חזון למעוד
עס טועט זייער וויי אז די צדיק האט אונז פארלאזט ווי שעפעלעך אהן א פאסטוך... איך געדענק ווי מיין טאטע זז"ג פלעגט אים נוצען ווי א אורים ותומים פאר א שידוך טוען מיט א קינד... עס איז געוועהן א בחינה פון א יא מיט א ניין, און ווען מיין טאטע האט זיך נישט געקענט צוזאמקראצען ווען ער איז געגאנגען גומר זיין די ערשטע שידוך נאך די פטירה... זיין לעכטיג געשטאלט, זיין צורה האט געלאכטען, האבען אפילו מענטשען ווי אונז געקענט זעהן, איין זאך בעטען מיר זי"ע, אמן!

[יציב פתגם]

א אנדערע פערזענליכע מעשה:
איין שיינעם טאג ווען איך בין נאך געוועהן א א ינגעל בערך 20 יאר צירוק זיכער, צווישען ר"ה און יוה"ק איך מיין עס איז געוועהן י"ג מידות, באקומט מיין טאטע א טעלאפאן רוף פון אפיס, אז די איי. אר. עס. איז דא און נעמען אפ די ביכער.... פליצלינג! אהן קיין פרעידיגע איינמעלדונג, וואס זאל מען טוען... ה"י, נאך א מזל מיין טאטע איז נישט געוועהן אין אפיס, פרטים איז שווער אויסצושרייבען, אבער אויף אזויפיל יא עס איז געוועהן וואס מורה צו האבען.... מיין טאטע זז"ג האט גלייך גקלינגען אויף א"י מזכיר זיין ביי זיין גרויסען רבי'ן כ"ק מרן מ'מאקאווא שליט"א און די מאקאווא רב איז געווארען זייער צוקאכט, און מיין טאטע געבט אים אזא פרעג (ווער עס קען די שטייגער אין מאקאווא ווייסט אז עס איז נארמאל) אפשר איז די רב מזכיר ביי באבא דוד? (הרה"צ ר' דוד אבוחיצרא שליט"א) זאגט אים די רב "אזא געשעפט איז נישט פאר באבא דוד" און ער טראכט א רגע און זאגט פאר מיין טאטע "אזא זאך דארף מען מזכיר זיין ביי ר' ליבוש שמיגערדער, ער קען דיר העלפען!" קלינג אהן מיין ברודער שלמה, ער האט א קשר מיט אים, נאך אפאר מינוט האט זיך מיין טאטע מקשר געוועהן מיט די מאקאווא רב'ס ברודער הרה"צ ר' שלמה שליט"א אב"ד מאקאווא-אשדוד וואס ער האט א קשר געהאט מיט די צדיק, און ר' שלמה איז אריין מיט א קוויטעל מיט מיין טאטע'ס נאמען, בשעת ער -ר' שלמה- האט געהאט אויף די אנדערע זייט טעלעפאן מיין טאטע, כדי ער זאל קענען מיטהאלטען, די צדיק נעמט די קוויטעל און רופט זיך בזה הלשון "עס וועט גארנישט זיין" פרעגט אים ר' שלמה די רבי קען מבטיח זיין, זאגט ער יא! איך בין מבטיח אז עס וועט גארנישט זיין! -מיין טאטע האלט מיט די גאנצע זאך אויף'ן טעלעפאן- ר' שלמה זאגט אריין אין טעלעפאן פאר מיין טאטע "האלטסט מיט?" זאגט אים מיין טאטע אפשר געבט עס מיר די רבי בכתב פאר א שמירה? איז ר' שלמה פרעגט דעם רבי'ן "די רבי קען עס אפשר אפשרייבען?" האט די צדיק צוריקגעבעטען די קוויטעל וואס איז געוועהן ארויפגעשריבען דערויף מיין טאטע'ס נאמען מיט די הזכרה און ארויף געשריבען אויף די זעלבע קוויטעל בכתב יד קודשו "תנצל בעזהשי"ת מכל צער בלי שום היזק כלל" און אונטערגעשריבען זיין הייליג נאמען, און ער זאגט פאר ר' שלמה, שיק צירוק די קוויטעל אויף ניו יארק און זאג דעם איד ער זאל עס האלטען אין א נועם אלימלך!

וואס זאל איך אייך זאגען טייערע אידן עס ליגט ביי מיין טאטע אין שטוב אין א נועם אלימלך שוין בערך 20 יאר, און מען האט נאך נישט געזעהן די "נישט גוטע" פאר די אויגען!

אפשר קענט איר ארויפשטעלן א בילד פונעם כתי"ק אויפן קוויטל

[יהיה כן]

בינעך איינמאל געווען ביי אים ביי א פרייטיג צינאכטס טיש,
ער איז געגאנען אזוי מיט די קנעפלעך אפן, דאכציך אז סי'ז עפעס א גארליצע זאך נישט צוקנעפלען דעם העמד

[יהיה כן]

און צו זיין מאמע הרבנית הצ׳ רחמה בת הרה״ק רבי נפתלי ממעליץ, בן הרה״ק רבי יעקב ממעליץ, בן מרן הרה״ק ה״זרע קודש״ מראפשיץ זי״ע.

רבי נפתלי מעליצער איז נישט געווען א זוהן פון רבי יענקלע מעליצער נאר אן אייניקל,
ער איז געוועהן א זוהן פון ״רבי יהודה׳לע מעליצער״ בן רבי יעקב בן הרה״ק מראפשיץ.

יישר כח ״רבניש״ פאר אלע תולדות וואס איר שרייבט,
זעהר שיין צאמגענומען.
ילך מחיל אל חיל.

ישר כח כאב געזהן אז סיז צו נאנט צום זרע קודש
בכלל האב איך נישט געזהן קיין תולדות אין ערגעץ פונעם זמיגראדער רבין ווער סהאט א מראה מקום זאל ברענגן וועל מיר מוסיף זיין.

דעם זמיגראד רבי'נס תולדות ר' סיני, קענט איר געפונען באריכות אינעם ספר 'בית היין' [אפשר עמיר באלד ארויף שטעלן דא אפאר בלעטער]

[יציב פתגם]

דער ציון פין כ"ק אדמו"ר מזימגראד זצ"ל
הר הזיתים חלקת גאליציא
איך האב עס מעתיק געווען פין טריסקער

עפעס איז די חרוזים זייער ענליך צו די מצבות פון מרנן רמ"א פריינד און ברך משה, דו"ק ותשכח

[פ' לך לך]

האסט א גוטן חוש אויפצוכאפן
דער גבאי יוזשעף האט זעהט אויס מנסח געווען די מצבה, ער איז געווען א מקורב ביי די ביידע צדיקים.

[הבעש''ט]

דעם שב"ק ח"י טבת געפאלט די פערצנטע יארצייט.

[הבעש''ט]

[align=center]כבוד קדושת מרן אדמו״ר הגה״ק פאר מקדושים
רבי אריה לייבש הלברשטאם זצ״ל
מצאנז - זמיגראד[/align]

איז געבוירן ביום כ״ה אלול שנת תרע״ב - אין שטאט זמיגראד, צו זיין טאטען הרה״ק רבי סיני מזמיגראד בן הרה״ק רבי ברוך מגארליץ זצ״ל בנו החמישי של הרה״ק מרן ה״דברי חיים״ מצאנז זי״ע.

און צו זיין מאמע הרבנית הצ׳ רחמה בת הרה״ק רבי נפתלי ממעליץ, בן הרה״ק רבי יעקב ממעליץ, בן מרן הרה״ק ה״זרע קודש״ מראפשיץ זי״ע.

ער איז געווען א תלמיד פון ישיבה חכמי לובלין ווי ער האט געלערנט דריי יאר, און אויך געווען א תלמיד פון הגאון מטשעבין זצ״ל, פון וועם ער האט באקומען היתר הוראה.

בשנת תש״ד איז ער נאך נדודים רבים אין סיביר ארויף געקומען קיין ארה״ק.

בזיווג ראשון נישא עם הרבנית אסתר מרים הדסה בת האדמו״ר רבי יהודה צבי בראנדוויין מסטרעטין זצ״ל, זי איז אוועק בדמי ימיה בשנת תש״ו.

בזיווג שני נישא עם הרבנית ברכה בת הגה״צ רבי מנחם מענדל בורנשטיין וואס איז געווען א אייניקל פונעם ״אבני נזר״ מסוכטשוב זצ״ל.

בשנת תשי״ד איז ער געגאנגען וואוינען אויף בני ברק ווי ער האט געדינט דעם אויבערשטען עד פטירתו.
ח״י טבת שנת תשס״ז לפ״ק - ונטמן בהר הזתים.

בניו:
בנו הגדול כ״ק הגה״צ רבי סיני שליט״א - אבדק״ק זמיגראד בארא פארק.

הגה״צ רבי צבי יעקב יהושע שליט״א - אדמו״ר מזמיגראד אנטווערפן.

הגה״צ רבי חיים נפתלי אהרן ז״ל שהיה אדמו״ר מזמיגראד בבית מדרשו של אביו בבני ברק, ונפטר בדמי ימיו.

הרה״ג רבי אברהם יחזקאל שרגא שליט״א - רב דקהל בית שלמה בוויליאמסבורג.

https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%90%D7 ... 7%A8%D7%93)

[הבעש''ט]

דאקומענט געווען אויף אוקשען

f70b59c1-97c8-4f47-a020-785fb0034228_fullsize.jpg (36.49 KiB) געזען 1274 מאל

[הבעש''ט]

0037576_-.jpeg (150.96 KiB) געזען 1272 מאל

0037575_-.jpeg (178.11 KiB) געזען 1272 מאל

[הבעש''ט]

001.jpg (121.65 KiB) געזען 1271 מאל

[הבעש''ט]

ערב ראש השנה של שנת תש"א.

כפור של עשרות מעלות מתחת למינוס, שולט בכיפה במחנה העבודה של סיביר וכופה על כולם, מפקדים ואסירים כאחד, להישאר ספונים בתוף הצריפים ולא להסתכן בקיפאון למוות, בשוטטות מיותרות בחוצות. נראה היה שבדיוק להזדמנות פז זו, המתינה הדמות הצנומה שהגיחה בפתע פתאום מתוך האפילה וניגשה בחשאי לעבר המפקדה המרכזית במחנה.

הימים, ימי מלחמת העולם השנייה. רבבות יהודים מובלים ברכבות המוות לעבר מחנות ההשמדה, ואין לך יום שאין קללתו מרובה משל חברו רח"ל. ממחוז למחוז ומעיר לעיר, עברו קלגסי הנאצים ימ"ש ורוקנו את קהילות ישראל ללא רחם. וגם על העיר זמיגראד, בה שכן כבוד וכיהן פאר הרה"ק רבי סיני מזמיגראד זי"ע, לא פסחו תחושות האימה והחרדה. מבעוד מועד נמלט רבי סיני על נפשו יחד עם בני משפחתו, נדד מכפר לכפר בהיחבא, עד שהגיע לעיר ויבריקא, שם קיווה למצוא מנוח לנפשות ביתו, עד יעבור זעם.

לא חלפו ימים רבים ולאחר מנוחה קצרה, קפץ עליהם רוגזם של הרוסים, שאספו את כל הפליטים וברשעות רבה הגלו אותם לסיביר הרחוקה, בתנאים מזוויעים שלא יאומנו כי יסופרו, כאשר רבים נפלו חללים תוך כדי הדרך הארוכה. הם הורדו בעיירה סוסנוב הקפואה, שם עבדו עבודת פרך ובתנאים תת אנושיים, אך כל זה היה בחסד ה', שהרי הודות לכך ניצלו מידם הארורה עוד יותר של הנאצים ימ"ש.

למרות כל הקשיים הרוחניים והגשמיים בעמק הבכא, זכו כל הנוכחים במחנה לשמוע קול שופר בעיצומו של יום ראש השנה. דבר עליו יכלו רק לחלום ולצפות לזכות לו לעתיד לבוא. היה זה בזכות תושייתו הרבה ונחרצותו המוחלטת של אותה דמות עטופה מכף רגל ועד ראש, שניגשה 'לטפל' בפעמון שעמד תלוי בחלון המפקדה המרכזית במחנה, בו השתמשו המפקדים מידי יום ביומו להעיר את האסירים ולהוציאם לעבודה.

החל מכניסתו של חודש אלול – חודש הרחמים והסליחות, התהלך בן זקוניו של הרבי מזמיגראד, הרה"צ רבי אריה לייבוש זצ"ל, אפוף מחשבות נוגות על כך שייתכן שבבוא יום הדין הגדול והנורא, ראש השנה, לא יזכה יחד עם מאות אסירי המחנה לשמוע קול שופר. 'לא יתכן כזאת' לחש לעצמו שוב ושוב, הרי מצווים אנו למסור את נפשנו על מצוות עשה דאורייתא כמו תקיעת שופר. 'היה לא תהיה' סיכם לעצמו האברך הצעיר שלימים האיר את ישראל בצדקותו וקדושתו, 'אעשה כל שביכולתי כדי לזכות לקיים מצוה רבה זו, שהרי רחמנא אמר תקעו'

בבוקרו של יום א' דראש השנה, התפלאו המפקדים לראות את החצר ריקה לחלוטין. נפש חיה לא נראתה בה, כאשר כולם נתונים בשינה עמוקה, על אף שכבר חלפה השעה הקבועה בה היו אמורים כולם להתייצב למסדר היומי טרם היציאה לעבודה. הצצה קלה לעבר המפקדה המרכזית, לימדה אותם שהפעמון המעורר שבור ומרוסק, ויצא מכלל שימוש. 'מה עושים כעת?' שאלו המפקדים איש את רעהו, 'וכי נעבור כעת מצריף לצריף ונעיר כל אחד בנפרד?!'

באותו רגע, כמי שהמתין לכך מבעוד יום, הגיח לעברם רבה של זמיגראד, רבי סיני הלברשטאם עם חצוצרה בידו, בעודו מציע למפקדים לתת לו לנשוף בה מספר נשיפות, בכך יקיץ את כל תושבי המחנה בזריזות. לא חלפו דקות ארוכות, עד שכל תושבי המחנה שפשפו את עיניהם בתימהון והביטו אחד על השני בתדהמה. 'היינו כחולמים' הכתה בהם ההכרה. קולו של השופר ניסר את המחנה מקצה אל קצה: תקיעה, שברים תרועה— ותעל שוועתם אל האלוקים מן העבודה..

לימים, חקק הרבי הקדוש מזמיגראד את כל התלאה אשר מצאתו בדרך בהיותו בגלות סיביר. בספרו המופלא 'אריה שאג' כשהוא מסכם במספר מילים את העיקר והתכלית: "בהיותי בסיביר, בימי המלחמה שנה תמימה, הרגשתי דבר פלא, שהימים והשבועות והחדשים חלפו ממש כרגעים". כמו כן, היה מרגלא בפיו, שבעת שגלו לסיביר לקח עמו צידה, את הלכות קידוש השם של הרמב"ם והגה בהן כל כך עד ידע את הלשון של הרמב"ם בעל פה, והיה מוכן ומזומן בכל רגע למסור נפשו על קידוש ה'—

סיפור נועז זה, עמו בחרנו לפתוח את מאמרנו הנוכחי המנסה לגעת בשולי אדרתו העילאית של כ"ק מרן האדמו"ר בעל 'האריה שאג" זצ"ל מזמיגראד, נותן אספקלריה מאירה על דמותו המיוחדת ורבת ההוד של צדיק נשגב זה, שהתהלך בקרבנו עד העשור האחרון, בהאירו את כותל המזרח של עולם התורה והחסידות, באור יקרות מלא זיו ומפיק נוגה, בחן בחסד וברחמים, להשקות צמאי חסידים מנהר היוצא מעדן, בדרך הזהב המיוחדת אשר קיבל מאבותיו הק'.

כדי לקבל תובנות נוספות על דמותו אפופת המסתורין של רבנו, שכל ימיו העדיף להסתתר מעיני הבריות ולעבוד את קונו בהשקט ובטח, פנינו אל מקורבו ונאמנו מאז ימות קדם, האי גברא רבה, הגאון רבי חיים מילר שליט"א ר"מ בישיבת ביאלא ובעמח"ס 'כללי חיים', שפינה עבורנו זמן יקר מסדר יומו העמוס בהרבצת תורה, למען ידע דור אחרון צדיק מה פעל ונחלת תמימים לעולם תהיה.

מן המקדש לא יצא

אחת התקופות הנאדרות בקודש במסכת חייו של רבנו, היא ללא ספק אותן שנתיים תמימות בהן זכה ללמוד בתוך כותלי ישיבת חכמי לובלין, כשהוא עולה מעלה אחר מעלה במסילה העולה בית ד'. כל ימיו ושנותיו היה רבנו מעלה בערגה את זכר הימים הנפלאים ההם, בצלם של גדולי הדור שעמדו בראשות הישיבה הרמה והתוו את מסילת חייו בטוב ובנעימים.

בהיותו תלמיד הישיבה המפורסמת בתלמידיה הגאונים והחריפים, השקיע רבנו את כל כוחותיו בלימוד התורה מתוך התמדה רצופה שעות ארוכות ללא הפסק. בגדול התמדתו לא יצא כלל מבניין הישיבה בלובלין, משך כל אותם שנתיים ימים שלמד בישיבה. בלילות היה נשכב לישון על ספסל בבית המדרש, כדי שברגע שיתעורר יוכל לחזור לתלמודו בלי שום הפרעה. אפילו לימי הרחמים בחודש תשרי, נותר רבנו ללמוד בהיכל הישיבה, ולא נסע אל אביו הק' בזמיגראד.

אירע פעם שרבנו הוכרח לצאת באופן חד פעמי מבניין הישיבה לצורך דחוף כלשהו, אך משהתרחק קצת מבניין הישיבה, כבר לא זכר את הדרך בה חוזרים לבנין.. רבנו נעמד במרכז הרחוב במבוכה רבה, היות ולא ידע לאן לפנות וגם לא ידע כיצד לשאול את העוברים והשבים, היות והשפה הפולנית הייתה זרה לו, לבסוף נכמרו רחמיהם של כמה עוברי אורח ושלחו אותו לנקודת משטרה סמוכה, שם מילאו השוטרים את פיהם שחוק על עלם צעיר זה הלומד ב'אוניברסיטה היהודית' [כך הייתה נקראת ישיבת חכמי לובלין בפיהם של הערלים] ואינו יודע את שפת המדינה. כשהראו לו את הדרך חזרה, התברר שרבנו עמד בסך הכל מרחק של רחוב אחד בלבד מבנין הישיבה.

(המבשר תורני – ט"ו טבת תשע"ז פרשת ויחי)