איך בין נישט קיין שרייבער, און אוודאי נישט ראוי צו באוויינען אזא איד וואס מ'האט באשיינפערליך געזען אז ער איז משכמו ולמעלה, איך קען בלויז מיך צושטעלן צו די רשימה פון מענטשן דא וואס דרוקן אויס זייער ווייטאג איבער דעם געוואלדיגען חלל וואס איז געשאפן געווארן אין די מתיבתא, אין קרית יואל, אין סאטמאר און בכלל אינעם עולם התורה והחסידות.
ווען מיר האבן אנגעקוקט דעם איד איז ער געזעצן ביי א גמרא/שלחן ערוך, און געלערנט מיט א זעלטענע התמדה, צו אין די ישיבה אדער אין ביהמ"ד הג' אין היכל רז"ב, און ווי מ'לייגט צו איז זיין לערנען געווען מיט א שמייכל, מיט א שמחת התורה, ער האט געלעבט דעם "פקודי ה' ישרים משמחי לב".
א דמות דיוקן פון א פארצייטישע חסידישער איד, זוכה געווען להתדבק בדביקות אמיתית צום אילנא דחיי מרן רביה"ק זי"ע מימי בחרותו אין די בראשית יארן ווען דער גאנצער "סאטמאר אין אמעריקא" איז נאך געווען בזעיר אנפין און די מקורבים האבן זוכה געווען צו זעהן זאכן וואס מען האט שפעטער נאר געזען פונדערווייטנס, רבי מרדכי דוד האט מקיים געווען דעם גדול שימושה אויך און ער האט געוואוסט אסאך צו זאגן פון יענע צייטן.
בד"ה. איך געדענג גוט פון ישיבה פון אים איז געווען די עמקות די טיפקייט וויאזוי ער האט אפעלערנט א שטיקל גמרא מיט א געוואלדיגע הבנה וואס איז געווען מוראדיג. יהא זכרו ברוך
נ'אז מען רעדט שוין האב איך קיינעם נישט געזעהן דא דערמאנען, אז ער איז געווען פון די זיבן ערשטע סאטמארער תלמידים מיט וועמען דער רבי ז"ל האט געגרינדעט די ישיבה. די ישיבה איז געווען - דאכציך - דער ערשטער אין קייט פון די סאטמארער מוסדות אין אמעריקע וועלכע האט נאכגעפאלגט מיט די תלמוד תורה און די בית רחל.
זיין געהויבענע כאראקטער און לעבנסשטייגער אינאיינעם מיט דאס זיין פון די ערשטע זיבן תלמידים, געבט אים ריכטיג דעם טיטל (וואס מען האט כמה פעמים דערמאנט ביי די לוי') "דער קרוין פון רבי'ןס תלמידים".
היסטאריקער האט געשריבן:בד״וו, ער איז יעדעס יאר אריינגעקומען ר״ה צו יבלח״ט מהר״א, איך האב היי יאר אים נישט געזען און זיך געווינדערט דערויף
ער איז אריינגעקומען צו זיין מאמע ע"ה (און לכאורה איז ער שוין טאקע נישט פאראיאר אויך נישט אריינגעקומען.) היי יאר איז ער שוין געווען אין שפיטאל נאך איידער ראש השנה.
נ'אז מען רעדט שוין האב איך קיינעם נישט געזעהן דא דערמאנען, אז ער איז געווען פון די זיבן ערשטע סאטמארער תלמידים מיט וועמען דער רבי ז"ל האט געגרינדעט די ישיבה. די ישיבה איז געווען - דאכציך - דער ערשטער אין קייט פון די סאטמארער מוסדות אין אמעריקע וועלכע האט נאכגעפאלגט מיט די תלמוד תורה און די בית רחל.
זיין געהויבענע כאראקטער און לעבנסשטייגער אינאיינעם מיט דאס זיין פון די ערשטע זיבן תלמידים, געבט אים ריכטיג דעם טיטל (וואס מען האט כמה פעמים דערמאנט ביי די לוי') "דער קרוין פון רבי'ןס תלמידים".