צדיקים אלס משיח

[חוקריוחסין]

החסיד רבי אברהם איטינגא ז"ל (באחד מספריו) מביא כי הרה"ק רמ"מ מרימאנוב זי"ע גילה לתלמידיו כי ידיד נעוריו הרה"ק רבי ארון ליב (אהרן ארי') מפרימישלאן הוא משיח בן דוד בדורו, ואם נזכה לגאולה, יתגלה הוא. והמליץ שיסעו להכירו מקודם, והרה"ק ר' נפתלי צבי מראפשיץ עם אחוזת מרעיו נסעו לפרימישלאן לראות צורתו הקדושה. ובעודם שם מאיזה סיבה הרגיש רא"ל כי באו לראותו מאיזה טעם מיוחד, וגזר עליהם שיגלו לו הסיבה, והוכרחו להגיד לו מה אמר עליו רעו ועמיתו ידיד נעוריו, וברוב ענותנותו ענה להם, תאמינו לי כי אינני נשמת משיח וכו. והסיפור ארוך עיי"ש.
גם יש הספד, הנדפס על בנו הרה"ק הר"ר מאיר מפרימישלאן זי"ע שהספדן מגלה כי הרה"ק ר"מ בעצמו גילה פ"א שהוא נשמת משיח, ורמז להם בשמו מאי"ר שהוא נוטריקון ר'וח א'פינו מ'שיח י' עיי"ש.
גם נדפס כי הרה"ק ר"מ אמר פ"א כי הוא והרה"ק רבי ישראל מריזין הם נשמת משיח בן יוסף ומשיח בן דוד, ופ"א נעשה חילוף וכו', ואז אירע פרשת המאסר של הרה"ק מריזין, ולכן סגף א"ע הרה"ק ר"מ מפרעמישלאן בכל הזמן, ולא חיממו באש כל הבית, וישב בספסל נמוך ועוד, וכשלא יכול עוד, שלח האיש נתן שמעון שיוציא את הרה"ק משם להעבירו לגבול, וכל הסיפור נדפס בספרים רבים.

[סידיראם]

וואס זענען זיינע ראיות?

זיין ראי' איז פון די רמב"ם אין אגרת תימן, פון די מהר"י ששפורט קעגן כת ש"ץ, פון די לשונות פון די יעב"ץ קעגן ש"ץ ווי זיי אלע שרייבן אז צו גלייבן אין ש"צ ימ"ש אלס משיח, אדער אין די תימנ'ע משיח, איז א איסור פון דחיקת הקץ.

ווער עס ווייסט אבער די מציאות אז דארט האט מען בפועל אנגעהויבן אראפ צו ווארפן פון זיך די עול הגלות, מען האט געהאלטן אז משיח איז שוין טאקע ממש דא, און ער האט שוין אנגעהויבן אויסצולייזן די אידן, אזא זאך איז טאקע דחיקת הקץ, און ווען די צייט וואלט ערלויבט וואלט מען זיך געקענט אראפזעצן צו מדייק זיין אין אלע זייערע לשונות, בפרט אין די לשונות פונעם רמב"ם וואס איז א ראשון וואס פון דארט איז מוכח אז די עיקר דחיקת הקץ איז נאר וויבאלד מען האט זיך בפועל געוואלט אויסלייזן.

משא"כ ווי געזאגט אז מען גלייבט און מען ווארט און מען האפט אויף משיח, נאר מען גלייבט אז דער און דער צדיק ער וועט נתגלה ווערן אלס משיח ווען השי"ת וועט אונז וועלן אויסלייזן, דאס האט נישט קיין שום שייכות מיט דחיקת הקץ. ווען מען קוקט אריין אין די אלע לשונות פון די רמב"ם און מהר"י ששפורט זעהט מען קלאר אז זייער כוונה מיט'ן שרייבן אז מען איז דא דוחק דעים קץ, איז נאר וויבאלד מען האט בפועל געוואלט אראפווארפון פון זיך די עול הגלות, אן ווארטן אויף דעים כרוז משמים הגיע זמן גאולתכם.

די סברא וואס איך שרייב דא, און אין די פריערדיגע תגובה, איז באמת זייער פשוט ומסתבר, און אזוי ווי אויסגעשמועסט שוין דא אז אויף כמה צדיקים האט מען געזאגט אויף זיי אז זיי זענען משיח - אויב וועט די דור זיין ראוי דערצו -. אדרבה אויב איינער וויל זאגן אז דאס הייסט דחיקת הקץ עליו להביא ראי'. וממעשה רב בכמה דורות שאמרו על צדיקים שהם משיח ולא נשמע מעולם שזה בכלל דחיקת הקץ, מזה יש עוד ראי' לסברא פשוטה כזו.

[ידיעות שונות]

סידיראם
דברים כדרבונות - זייער שיין געשריבן - אמת ויציב וקיים וישר.
אסאך צדיקים האט מען געזאגט אז זיי זענען משיח והמתחכם ידו על התחתונה.

אויפן רמב"ם אין אגרת תימן יש להאריך, לפי המונח בזכרוני איז עס כלל וכלל נישט דומה צום נידון, וכדבריך הנ"ל, ואם יהי' פנאי נאריך בזה אי"ה.

[ראספשע]

האב איך דעם שבת אריינגעקוקט אין דעם דערמאנטן ספר,
ווי איך פארשטיי [לויט די ראיות און די ווערטער וואס ער איז מצטט דארט פונם רמב"ם און מהר"י ששפורטש], רעדט דער מחבר אויך דארט זיכער נאר פון אזא סארט ערקלערטער משיח וואס טוט פעולות אויכעט, [צב"ש דער משיח שקר פונם אגרת תימן, און שבתי צבי], סתם אז א חסיד האלט פון זיין רבי'ן אלס משיח, וואס זיצט איינגעלייגט און טוט נישט גארנישט, זאל עם וואויל באקומען

[ליפשיטץ]

שמעתי לאחרונה : הבעש"ט הק ' זי"ע סיפר לתלמידיו שעתיד לבוא לזה העולם נשמה מיוחדת (לא זכור לי אם אמר מאיזה עולם) ושאל את תלמידיו מי רוצה לזכות לנשמה זו, ושניים מהם רצו, הלא הם הרה"ק רבי מנחם נחום מטשערנאביל זי"ע והרה"ק רבי אהרן הגדול מקארלין זי"ע, ואמר להם שאכן רבי מנחם נחום יזכה בו לבן, ורבי אהרן יזכה בו לחתן, ואכן נולד לו בן "רבי מרדכי מטשערנאביל זי"ע" שהיה חתנו של הרה"ק רבי אהרן הגדול מקארלין זי"ע, וצדיק אותו הדור אמרו שמדובר בנשמת משיח.
וידוע כי בחצרות הצדים (כגון ויז'ניץ ובעלזא ועוד) הקפידו להשתדך עם צאצאי בית טשערנאביל כדי לזכות לקירבה למשיח.
ועוד שמעתי כי עניין המשיח בחצר בית ליובאוויטש, ג"כ מקורה מגזע טשערנאביל, כי אדמו"ר האמצעי היה חתנו של הרה"ק מטשערקאס.

[ידיעות שונות]

האב איך דעם שבת אריינגעקוקט אין דעם דערמאנטן ספר,
ווי איך פארשטיי [לויט די ראיות און די ווערטער וואס ער איז מצטט דארט פונם רמב"ם און מהר"י ששפורטש], רעדט דער מחבר אויך דארט זיכער נאר פון אזא סארט ערקלערטער משיח וואס טוט פעולות אויכעט, [צב"ש דער משיח שקר פונם אגרת תימן, און שבתי צבי], סתם אז א חסיד האלט פון זיין רבי'ן אלס משיח, וואס זיצט איינגעלייגט און טוט נישט גארנישט, זאל עם וואויל באקומען

רב ראספשע, אם כדבריך נתיישב הדבר בטוב, אבער הרב סידיראם האט אויבן נאכגעברענגט גאנץ אנדערש.

ובכל אופן שיהי' איז קלאר אז דער הייליגער רמב"ם אין אגרת תימן רעדט בכלל נישט פון 'האבן א מחשבה' אויף א צדיק אז ער איז משיח, און אפילו "רעדן" פון דעם איז אויך נישט קיין איסור לפי דברי הרמב"ם, דער רמב"ם רעדט זיך אויסדרוקליך 'נאר' פון איינער וואס זאגט אליינס "אויף זיך" אז ער איז משיח און א נביא, שרייבט דער רמב"ם אז אויב ער איז נישט ראוי לזה "האט ער א דין נביא שקר" און איז מחויב מיתה אלץ "נביא שקר". (אגב כדאי אנצומערקן אז אין די ווערטער פון רמב"ם גופא עקזיסטירט נישט אזא ווארט ווי 'דחיקת הקץ', ביטע נישט מוסיף זיין ווערטער בדברי הראשונים וואס זיי האבן נישט געשריבן).

אויך אין ספר קיצור ציצת נובל צבי פון מהר"י ששפורט, ווי ער רעדט בארוכה איבער די השתלשלות פון כת ש"ץ ימ"ש, האמיר דורכגעקוקט א חלק ניכר פונעם ספר און זיין עיקר שמועס באציהט זיך אויף דריי זאכן:
הראשון - אז שבתי צבי (ימ"ש) טוהט זאכן נגד התורה שהיא נצחית וחי וקיים לעד, און דער רשע האט עוקר געווען גופי תורה.
שנית - איז כדברי הרמב"ם הנ"ל אז א נביא וואס האט נישט איבערצייגט זיין נבואה איז א נביא שקר.
שלישית - אז פיקוח נפש דוחה כל התורה כולה און דער כת איז גורם א געוואלדיגע סכנה פארן כלל ישראל.

אויך דארט ווערט נישט דערמאנט דחיקת הקץ, וא"כ כל הראיות - להאומרים דברים שלא ניתנו להאמר נגד המקובל אצל שלומי אמוני ישראל - נפלו בבירא.

[סידיראם]

קוק אריין אין דעים ספר שומרים לבוקר (סתם אזוי א שיינע און רייכע ספר), דארט ברענגט ער יא לשונות פונעם רמב"ם איבער די ענין פון דחיקת הקץ (טאקע נישט אין ספר היד אבער יא אין אגרת תימן אדער אין אנדערע פלעצער), ווי אויך ברענגט ער אזעלכע לשונות פון מהר"י ששפורט וואס שטעלט יא צוזאם די נושא פון דחיקת הקץ מיט כת ש"ץ.

נאר ווי שוין געזאגט דארט איז געווען טאקע אן ענין פון דחיקת הקץ, משא"כ סתם אזוי ווען מען זאגט אויף א צדיק אז ער איז ראוי צו זיין משיח.

און ראספשע, די בעל ספר שומרים לבוקר קוקט דוקא יא אויס ווי ער וויל זאגן אז בעצם האלטן אויף איינעם אז ער איז משיח איז א פראבלעים, אבער די זאגסט טאקע גיט אז פון די אלע ראיות וואס ער ברענגט זעהט מען אז די איסור איז נאר אויב מען טוט עפעס פעולות אויך.

[ידיעות שונות]

דעם ספר שומרים לבוקר האב איך נישט, אבער דער אגרת תימן איז פתוחה לפני, יחד עם שאר כתבי הרמב"ם, ובענין משיחי שקר לא מצאתי בהם דבר ולא חצי דבר בנוסח 'דחיקת הקץ'.
אדרבה אויב איהר קענט ביטע אהער ברענגען א מקור.

[ראספשע]

העליך מיך נישט טענה'ן דא
איך האב געקוקט דעם ספר 'שומרים לבוקר' דעם שבת, און ס'שטייט דארט ווי איך האב פארשטאנען,
אזוי צו אזוי, היות איך האב געלערנט ציזאמען מיטן מחבר פונם שומרים לבוקר אין ישיבה, מעג איך דאך מחולק זיין מיט אים אויב האלט איך אנדערש, אבער דא מיינעך האב איך פארשטאנען אז ער האלט אויך אזוי נאר אויף אזוינע משיחים וואס האבן געטוהן פעולות לקרב הגאולה, נישט סתם ווען א חסיד שוואנץ האלט אז זיין רבי באזיצט נשמת משיח איז ער שוין דוחק עס הקץ, עס איז באקאנט אז וויזניצע חסידים האבן געהאלטן דעם העיליגן צמח אלס משיח, כמ"ש איש צמח שמו, קיינער האט בדורם נישט מערער געווען אז זיי זענען דוחק את הקץ, ווי אויך איז ענליך באקאנט אויף חסידי הה"ק ר' דוד'ל טאלנער האבן אים געמאכט א כסא 'דוד מלך ישראל חי וקים', עפעס וואס האט עם היבש צרות פארשאפט מטעם הממשלה, אבער קיין דוחקי הקץ טרעפן מיר נישט אז זיי זענען געווען...

[סידיראם]

דעם ספר שומרים לבוקר האב איך נישט, אבער דער אגרת תימן איז פתוחה לפני, יחד עם שאר כתבי הרמב"ם, ובענין משיחי שקר לא מצאתי בהם דבר ולא חצי דבר בנוסח 'דחיקת הקץ'.
אדרבה אויב איהר קענט ביטע אהער ברענגען א מקור.

דער אגרת תימן איז פתוחה לכל און דאס איז די לשון וואס ער שרייבט דארט מער צום סוף פון די בריוו
אגרות הרמב"ם - אגרת תימן
ואלה הדברים שקדמה הבטחתם ע"י הנביאים שהודיעונו כמו שאמרתי לכם. שבקרוב לימות המשיח האמתי ירבו הטוענים והחושבים שכל אחד מהם משיח ולא תעמד טענתם ולא תתאמת ויאבדו הם ויאבדו עמהם רבים. ולפי שידע שלמה ע"ה ברוח הקודש שהאומה הזאת בארץ זמן גלותה תפצר להתנועע בלא עתה הראויה ויאבדו בשביל זה ויבואו עליהם צרות, והזהיר מלעשות זה והשביע האומה על דרך משל ואמר השבעתי אתכם בנות ירושלים בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ ואתם אחינו אהובינו קבלו עליכם שבועתו ואל תעירו את האהבה עד שתחפץ.

[ידיעות שונות]

דעם ספר שומרים לבוקר האב איך נישט, אבער דער אגרת תימן איז פתוחה לפני, יחד עם שאר כתבי הרמב"ם, ובענין משיחי שקר לא מצאתי בהם דבר ולא חצי דבר בנוסח 'דחיקת הקץ'.
אדרבה אויב איהר קענט ביטע אהער ברענגען א מקור.

דער אגרת תימן איז פתוחה לכל און דאס איז די לשון וואס ער שרייבט דארט מער צום סוף פון די בריוו
אגרות הרמב"ם - אגרת תימן
ואלה הדברים שקדמה הבטחתם ע"י הנביאים שהודיעונו כמו שאמרתי לכם. שבקרוב לימות המשיח האמתי ירבו הטוענים והחושבים שכל אחד מהם משיח ולא תעמד טענתם ולא תתאמת ויאבדו הם ויאבדו עמהם רבים. ולפי שידע שלמה ע"ה ברוח הקודש שהאומה הזאת בארך זמן גלותה תפצר להתנועע בלא עתה הראויה ויאבדו בשביל זה ויבואו עליהם צרות, והזהיר מלעשות זה והשביע האומה על דרך משל ואמר השבעתי אתכם בנות ירושלים בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ ואתם אחינו אהובינו קבלו עליכם שבועתו ואל תעירו את האהבה עד שתחפץ.

ווי איך האב פארשטאנען אייערע ווערטער שטעלט איהר זיך אויף א משמעות מתוך לשון הרמב"ם אין די לעצטע עטליכע שורות פונעם אגרת, כאטש וואס ער דערמאנט נישט ממש די לשון 'דחיקת הקץ'. (און אויך האט דאס צוטוהן ווי אזוי מ'לערנט פשט אין דעם לעצטן שטיקל). ולכן בכדי להעמיד הדברים על דיוקן וועל איך אביסל מאריך זיין בענין.

איז אזוי, דער רמב"ם אין אגרת תימן האט גאהר א לאנגע אריכות בדברים ברורים מאוד איבער אלעס ארום משיחי שקר, און די צוגאנג פון כלל ישראל צום נושא פון משיח בכלל.

און פאר דער וואס איז נישט באקאנט פונקטליך מיט די היסטאריע פונעם אגרת תימן, אין קורצן איז עס אזוי.
דער 'אגרת תימן' איז א בריוו וואס דער הייליגער רמב"ם האט געשריבן צו די אידן אין לאנד תימן, אין יענע צייט איז געווען א שרעקליכע גזירת שמד אין תימן, די ישמעאלים האבן געוואלט ארויפצווינגען זייער שמייליגע רעליגיע אויף אלע אידן אין לאנד, און אסאך זענען ליידער דורכגעפאלן דעם נסיון.
באותו זמן איז אויך אויפגעשטאנען א איד אין תימן, און האט געזאגט אז ער איז משיח וואס וועט אויסלייזן די אידן פון די גוישע הענט, און ברענגען א סוף צום גלות.

דער רמב"ם האט לאור די שווערע מצב געשיקט א בריוו צו די אידן אין תימן זיי צו מחזק זיין און אמונת אלקי עולם, אז זיי זאלן חלילה זיך נישט לאזן איבעררעדן פון די אראבער צו איבערלאזן די אידישע אמונה ח"ו, און פארטוישן די אמת אויף זייערע פאלשע הבלים.

ביים סוף פונעם בריוו באציהט זיך דער רמב"ם צום שאלה וועגן משיח, און דער רמב"ם קלארט אויס וואס זענען די ריכטיגע סימנים פון משיח, און ווי מ'דארף גאהר שטארק נזהר זיין און נישט ווערן שנעל נאכגעשלעפט נאך איינעם וואס זאגט אז ער איז משיח, וויבאלד דאס קען שטארק מעורר זיין די שנאת העמים און גורם זיין א שרעקליכע סכנה פאר אידן. אויך איז דער רמב"ם מברר בארוכה די כללים וואס זענען נוגע צו וויסן איבער ביאת המשיח וגאולת ישראל.

וכיון שדבריו הקדושים קילורין לעינים נעתיק אריכות לשון קדשו במה שנוגע לענינינו, און נאכדעם וועט מען מאכן א סך הכל פונעם תמצית הדברים.

וזה לשון קדשו:
....אבל מה שזכרת מעסק האיש שהוא אומר שהוא משיח בערי תימן דע שלא תמהתי ממנו ולא מן המאמינים בו לפי שהוא משגע בלי ספק ואין על החולה אשמה ופשע אם לא יסבב הוא חוליו. וכן איני תמה מן המאמינים בו מקצר רוחם ושאינם יודעים מקום המשיח ומעלתו הגדולה שעלה בדעתם זה. אבל אני תמה ממך שאתה מבני תורה ועמדת על ספרי החכמים האינך יודע אחי שהמשיח נביא גדול מאוד וגדול מכל הנביאים מלבד משה רבינו ע"ה. ועוד האינך יודע שמי שאומר על עצמו שהוא נביא שאם נמצאת נבואתו מוכחשת הוא חייב מיתה לפי שסמך לעצמו המעלה הגדולה הזאת כמו שיומת המתנבא בשם עבודה זרה. שכך כתוב (דברים י"ח כ') אך הנביא אשר יזיד לדבר דבר בשמי וגומר. ואיזה ראיה גדולה על היותו מכחש אלא שיסמך עצמו בשם משיח ויש תימה בדבריך שאמרת שידוע בשלוה ויש אתו מקצת חכמה. התעלה על דעתך שבמדות האלו יהיה משיח. אבל חייבך לומר כל זה מפני שלא השגחת למעלת המשיח מה הוא ואיך תהיה עמידתו ובאיזה מקום יהיה ואיזה אות תהיה מיוחדת לו. אבל מעלתו תהיה יותר מעולה ממעלת הנביאים ויותר נכבדת זולת משה רבינו ע"ה. ויחד אותו הבורא יתברך בדברים שלא יחד משה רבינו ע"ה. שנאמר בו (ישעיה י"א ג') והריחו ביראת ה' ולא למראה עיניו ישפוט ולא למשמע אזניו יוכיח. ונחה עליו רוח ה' רוח חכמה ובינה רוח עצה וגבורה רוח דעת ויראת ה'. והיה צדק אזור מתניו והאמונה אזור חלציו. וקרא לו הקב"ה שש שמות באמרו (שם ט' ה') כי ילד יולד לנו בן נתן לנו ותהי המשרה על שכמו ויקרא שמו פלא יועץ אל גבור אבי עד שר שלום. וזה שקראו אל על דרך ההפלגה להודיע שגדולתו מעולה ממעלת כל אדם. ואחד מן התנאים שיש אצלנו ידועים לכל נביא שיהי' בתכלית המדע ואז ינבא אותו הקב"ה. לפי שהוא עקר אצלנו שאין הנבואה שורה אלא על חכם וגבור ועשיר וביארו שאפילו גבור שיהיה כובש את יצרו ועשיר עשיר בדעתו.

אבל כשיעמד אדם שאינו מפורסם בחכמה ויאמר שהוא נביא אין אנו מאמינים אותו. כל שכן אם יאמר אחד מעמי הארץ שהוא משיח. ואחת הראיות שהוא עם הארץ שצוה לפזר אדם כל ממונו ושיתנדבו לעניים. וכל השומעים לו הם טפשים והוא חוטא שעושה הפך התורה הואיל ואין ראוי לתורתנו לעשות צדקה מכל ממונו אלא מקצתו. שכן כתוב אך כל החרם אשר יחרים לאיש לה' מכל אשר לו ואמרו מקבלי השמועה מכל אשר לו ולא כל אשר לו. ושמו לנדבה גדר וגבול והוא החומש אמרו המבזבז אל יבזבז יותר מחומש. ואין ספק ששכלו ולבו שנשאוהו לומר שהוא משיח הוא אשר נשאו לצוות בני אדם לצאת מכל קניינם להתנדבו לעניים ונעשו להם עניים והעניים עשירים. וחייבו עצמם מן הדין להחזיר להם ממונם. ויהי' הממון על הדרך הזה בין העניים והעשירים חוזר חלילה וזו סכלות מבוארת.

אבל איכות עמידת המשיח ובאיזה מקום יראה, בתחלה יראה בארץ ישראל כי בארץ ישראל תהיה תחתת הראתו שנאמר (מלאכי ג' א') ופתאום יבא אל היכלו האדון אשר אתם מבקשים ומלאך הברית אשר אתם חפצים הנה בא אמר ה' צבאות אבל איכות עמידתו דע שלא תדע עמידתו קודם היותה עד שיאמ עליו שהוא בן פלוני וממשפחה פלונית. אבל יעמד איש שלא נודע קודם הראותו והאותות והמופתים שיראו על ידו הן הן הראיות על אמתת יחוסו. שכן אמר הקב"ה כשספר לנו עניין זה. הנה איש צמח שמו ומתחתיו יצמח. ואמר ישעיהו כמו כן כשיראה מבלי שיודע לו אב ואם ומשפחה ויעל כיונק לפניו וכשרש וגומר (ישעיה נ"ג ב').

ואחר שיגלה בארץ הצבי ויקבץ כל ישראל לירושלים ולשאר ארצות אז תמשך האומה ותתפשט ממזרח מערב עד שיגיעו לכם אל ארץ תימן ןליושבים אחריכם בארץ הודו. שכן כתוב ע"י ישעיהו (שם י"ח ב') השולח בים צירים ובכלי גומא על פני מים לכו מלכאים קלים אל גוי ממשך ומורט אל עם נורא מן הוא והלאה גוי קו קו ומבוסה אשר בזאו נהרים ארצו וגומר אל מקום שם ה' צבאות הר ציון. אבל כלל מעלותיו שיסופר בהם על ידי כל הנביאים ממשה רבינו תחלתם עד מלאכי שהוא סופם תוכל אתה ללקוט אותם מן הארבע ועשרים ספרים. אבל המדה המיוחדת לו היא בשעה שיגלה יבהלו כל מלכי ארץ משמעו ויפחדו ותבהל מלכותם, ויתנכלו איך לעמוד כנגדו בחרב או בזולתה, כלומר שלא יוכלו לטעון ולערער עליו ולא יוכלו להכחישו, אלא יבהלו מן המופתים שיראו על ידו וישימו ידם לפיהם שכן אמר ישעיהו בעת שספר שישמעו המלאכים לו אמר (שסנ"ב ט"ו) עליו יקפצו מלכים פיהם כי אשר לא ספר להם ראו ואשר לא שמעו התבוננו. ואמר שימית כל מי שירצה להמיתו בדברו ולא יוכל להמלט ולהנצל ממנו. שכן אמר (שם י"א ד') והכה ארץ בשבט פיו וברוח שפתיו ימית רשע. אבל הסתלק החרום והמלחמה ממזרח שמש וממערבה אין זה בתחלת הגלותו אלא אחר מלחמות גוג ומגוג כמו שבאר יחזקאל ע"ה.

ואינו רואה שזה שעמד בארצכם יש בו מכל אלו, ואתה ידעת שאותו האיש עם כל הגדולות שסמכו לו שעשה מתחיית המתים כמו שעלה בדעתם ומן המופתים ההם שהם מכחישים בהם ועדיין כשנשלים עמהם כל דבריהם על דרך הוראות הטענה לא ימלטו עמנו בטענתם שטוענים שהוא המשיח, שאנחנו נראה להם בכתובים אלף אותות או קרוב שלא היו. ואפילו על דרך טענתם היאחז למעלה זאת אלא כל הרוצה לעשות עמו שחוק ולצנות. וסוף דבר שזה האיש אלו היה אומר מה הוא אומר בזדון ובקלות היה מחוייב אצלי מיתה, אבל מה שהוא קרוב לדעתי והוא האמת שהשתטה ונפסד ציורו ורעיונו. והנני מראה לכם עצה טובה לכם ולו והוא שיהיה חבוש ימים עד שיתפרסם אצל הגוים כלומר שהוא נפסד בציורו ורעיונו ואבוד שכלו ותודיעו הדבר ותפרסמו אותו בעולם ואחרי כן תתירוהו ותצילו עצמו בתחלה. לפי שכשישמעו הגוים עליו שטען על עצמו שהוא משיח אחר שעשיתם בו המעשה הזה יהיו מלעיבים בו כמו שדנים לאיש משגע ומשתטה כמותו ותצילו נפשכם מרעתם של גוים. ואם תתרשלו בדבר זה עד שיתפרסם לגוים תמיתו אותו וח"ו שלא יסבב עליכם רגז.

*
ואתם אחינו ידוע לכם שהקב"ה הפילנו במהמרות עונותינו בתוך אומה זו שהיא אומת ישמעאל שרעתם חזקה עלינו והם מתחכמים להרע ולמאוס אותנו כמו שגזר עלינו יתברך ואויבינו פלילים. ושלא תעמוד על ישראל אומה יותר אויבת ממנה ולא אומה שהרעה בתכלית הרעה לדלדל אותנו ולהקטין אותנו ולמאוס אותנו כמוהם. שאפילו דוד המלך ע"ה כשראה ברוח הקודש כל הצרות העתידות לישראל התחיל לצעוק ולקונן בלשון האומר מרעת בני ישמעאל ואמר (תהלים ק"כ ה') אויה לי כי גרתי משך שכנתי עם אהלי קדר. וראו איך זכר קדש משאר בני ישמעאל לפי שהמשגע הוא מבני קדר כמו שהוא מפורסם מיחוסו. ועוד דניאל לא ספר קטנותו ודלדולנו אלא במלכות משמעאל שתכנע במהרה, שכן אמר (דניאל יא) ותפל ארצה מן הצבא ומן הכוכבים ותרמס. ואנחנו בעודנו סובלים שעבודם וכזביהם ושקרותם למעלה מיכולתנו אין ביכולת האדם כח לסבול. ויהי כמו שאמר דוד ע"ה (תהלים ל"ח י"ד) ואני כחרש לא אשמע וכאלם לא יפתח פיו. וכמו שהוכיחונו רבותינו לשאת כזבי ישמעאל ושקרו לשתוק ממנו. וסמכו זה לפסוק שכתוב בשם בניו ושמשמע ודומה ומשא שמע דום ושא.

וכבר הסכמנו כולנו גדולים וקטנים לסבול שעבודם שכן אמר ישעיהו ע"ה (ישעיה ג' וי"ו) גוי נתתי למכים ולחיי למורטים פני לא הסתרתי מכלימות ורוק. ועם כל זה לא נוכל להנצל מרב רעתם ופחזותם בכל זמן. וכל זמן שאנו רודפים שלומם הם רודפים אחרינו בחרום ובמלחמה כמו שאמר דוד המלך ע"ה (תהלים ק"כ ז') אני שלום וכי אדבר המה למלחמה. כל שכן אם נעורר עלינו ונקרא במלכות בדברים בטלים ושקר הלא נסכן בנפשותינו ונבא לידי מיתה.

ויש עליכם לדעת כי בתחלת מלכות ישמעאל עמד איש בעבר הנהר ואמר שהוא משיח ויצא בכלל עשרת אלפים מישראל והיתה האות שלו שלן מצורע והשכים בריא ולא נשלם עסקו ולא עמדה עצתו וחזר ונשאר ישראל אחריו בערי אספיהן בעצם הגלות "והתחדשו עליהם בגללו צרות".

וכמו כן עמד איש א' במערב במדינת פאס היום מ"ה שנה ואמר שהוא מבשר ושלוחו של משיח, ואמר שבאותה שנה יגלה ולא יצא דברו לאור "והתחדשו לישראל בגללו צרות". והודיעני הדבר הזה מי שהיה מצוי בכל.

וקודם זה כמו עשר שנים עמד בארצות ספרד במדינות קרטבה איש א' ואמר שהוא משיח "וכמעט קט היתה כליה על שנאיהם של ישראל בגללו".

וקודם זה כמו למ"ד שנה עמד אחד בצרפת ואמר שהוא משיח ועשה אותות לפי סברתם והרגוהו הצרפתים והרגו עמו כלל מקהילות הקודש. ואלה הדברים שקדמה הבטחתם ע"י הנביאים שהודיעונו כמו שאמרתי לכם. שבקרוב לימות המשיח האמתי ירבו הטוענים והחושבים שכל אחד מהם משיח ולא תעמד טענתם ולא תתאמת ויאבדו הם ויאבדו עמהם רבים.

ולפי שידע שלמה ע"ה ברוח הקודש שהאומה הזאת בארך זמן גלותה תפצר להתנועע בלא עתה הראויה ויאבדו בשביל זה ויבואו עליהם צרות, והזהיר מלעשות זה והשביע האומה על דרך משל ואמר השבעתי אתכם בנות ירושלים בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ ואתם אחינו אהובינו קבלו עליכם שבועתו ואל תעירו את האהבה עד שתחפץ. ובורא העולם במדת רחמים יזכור אותנו ואתכם לקבץ גליות נחלתו וחבלו לחזור בנועם ה' ולבקר בהיכלו ויוציאנו מגיא הצלמות אשר הושיבנו בו. ויסיר מחשך עינינו ומאפל לבנו ויקיים בימינו ובימיכם העם ההולכים בחושך ראו אור גדול ישבי בארץ צלמות אור נגה עליהם. ויחשיך באפו ובעברתו על כל הקמים עלינו. ויאיר מחשכינו כאשר הבטיחנו כי הנה החשך יכסה ארץ וערפל לאומים ועליך יזרח ה' וכבודו עליך יראה.

----------------
והיוצא מדבריו הקדושים והנלהבים, אז איינער וואס דערקלערט זיך אלס משיח איז דא צוויי נקודות וואס קען זיין א פראבלעם.

הראשון - משיח איז א נביא ה', און ממילא דער וואס זאגט אז ער איז משיח, איז עס פונקט אזוי ווי ער זאגט אז ער איז א נביא, און דער פסוק זאגט בפירוש "אך הנביא אשר יזיד לדבר דבר בשמי את אשר לא צויתיו לדבר וגו' ומת הנביא ההוא". וועגן דעם אויב טרעפט מען אז ער איז נישט באמת משיח, האט ער א דין נביא שקר און איז חייב מיתה.
פארשטייט זיך דאס אלעס איז אויב ס'איז נישט אמת, און כדי צו וויסן אויב ס'איז אמת איז דער רמב"ם מאריך מיט סימנים ווי אזוי מ'ווייסט צו ער איז טאקע משיח.

השנית - אויב איינער דערקלערט זיך אלס משיח, און ער דרייט איבער א וועלט, און ס'שטעלט זיך ארויס אז ס'איז נישט אמת, איז ער גורם סכנת נפשות, און דער רמב"ם ברענגט ארויס אז אפילו ווען אידן ווייזן ארויס הכנעה צו די גוים און זענען מקבל די שעבוד באהבה, עכ"ז טוהן די גוים אהן כל מיני צרות, איז דאך כל שכן וכש"כ אז אויב מען הייבט אהן צו רידערן מיט שקרים און הבלים, ווערן זיי שטארק אויפגערייצט פון דעם, און דאס קען גורם זיין צו הריגות אויף אידישע קינדער רח"ל, און דאס איז א געוואלדיגע עון. און דער רמב"ם רעכנט טאקע אויס עטליכע מעשיות פון אזעלכע וואס האבן מכריז געווען אז זיי זענען משיח, און ווען ס'האט זיך ארויסגעשטעלט אז ס'איז נישט אמת האט עס גורם געווען צרות צרורות, און אסאך אידן זענען ליידער געהרג'ט געווארן.

דערנאך פיהרט דעם רמב"ם אויס דער לשון וואס 'רב סידיראם' האט געברענגט אויבן, אז וויבאלד שלמה המלך האט געזעהן ברוח הקודש די שווערע מצב פון אידן וכו'.

יעצט אויב מ'לערנט גרונטליך דורך דעם בריוו מרישא עד גמירא, זעהט מען זייער קלאר אז לגבי דער ענין פון משיחי שקר איז דער סיום נישט מעהר ווי א ברכת קודש (בדרך משל), ווייל אלעס ארום משיחי שקר האט שוין דער רמב"ם ברייט אויסגעשמוסט אלע צדדים מהלכים, די חלק האיסור וההיתר, און ווי אזוי מ'דארף זיך פירן אין די ענינים וכו' וכו', ולכן איז עכט נישט שייך צו ברענגען א ראי' פון א לשון ביים סוף, נאך וואס דער רמב"ם האט שוין 'קלאר' אויסגעשמוסט דער עצם זאך, און שיין מסביר געווען באריכות גדול אז זיין פראבלעם מיט דעם משיח שקר איז אז ער קען גורם זיין א סכנה, ותו לא מידי.

זאת ועוד, אז אפי' אם תאמר אז מ'קען יא ברענגען א ראי', ווייל דער רמב"ם איז כולל אלע שבועות, און ממילא איז דחיקת הקץ אינעם כלל. איז אבער קלאר נישט משמע אזוי, ווייל ער שרייבט "והזהיר מלעשות זה", איז דער שאלה וואס איז דער כוונה פון די ווארט "זה", און פשוט פשט איז דער כוונת הרמב"ם אז בדרך כלל איז דא אן אזהרה פון שלמה המלך נישט צו טוהן סיי וועלכע פעולה וואס איז נכלל אין "תפצר להתנועע בלא עתה הראויה" און יעדע אזא פעולה גייט אריין אינעם גדר פון די שבועה וואס שלמה המלך האט באשוואוירן כלל ישראל.

און ממילא קומט מען צוריק צו אונזער נושא, אז ס'איז נישט שייך צו ברענגען א ראי' פון לשון הרמב"ם אז ס'איז אסור צו זאגן אויף איינעם אז ער איז משיח מחמת איסור דחיקת הקץ, ווייל דער רמב"ם איז קלאר מגדיר דעם איסור אז ס'האט צוטוהן מיט די המשך וואס שטייט נאכדעם אז אויב מ'וועט טוהן אזעלכע פעולות וועט דאס גורם זיין "ויאבדו בשביל זה ויבואו עליהם צרות", און ס'איז קלאר אז הא בהא תליא, א פעולה וואס ברענגט צרות איז נכלל אין השבעתי אתכם, און אויב איז עס נישט גורם צרות, איז עס נישט נכלל אין השבעתי אתכם. ודו"ק היטב. (חלק ממה שכתבתי שמעתי מידידי הי"ו שעסקנו יחד בבירור דברי רבינו הרמב"ם).

[סידיראם]

ידיעות די זאגסט זייער טיפע זאכן, איך האב נישט אזא טיפע און גיטע קאפ, איך בין מער פלאטשיג, איך זעה אין דער רמב"ם פשוט אז ער רעדט דא פון די איסור פון די שבועות, וכן הוכיח בספר הקדוש ויואל משה עיי"ש ותמצא נועם בביאור שיטת הרמב"ם אמאי לא הזכיר את השבועות בספרו רק בהאגרת תימן.

[ידיעות שונות]

גראדע דער ענין פון שלש שבועות האב איך געוואלט לאזן אין די זייט, און נישט אויפוועקן דעם עולם....

אבער אויב שוין יא וועל איך מסביר זיין זייער פשוט. דער נושא וואס סאטמער רב זי"ע איז מברר אין ויואל משה איז "שלש שבועות באופן כלל", און דאס איז געבויט בלויז אויף די לעצטע שטיקל פונעם אגרת תימן, ווייל ביז אהין ווערט בכלל נישט דערמאנט דער נושא כללי פון ג' שבועות, דער רמב"ם במשך דעם גאנצן אגרת באציהט זיך אויסדרוקליך נאר אויף א ענין פון משיחי שקר, און דאס איז נישט דיירעקט געבינדן צו די שלש שבועות.
און ממילא איז זייער קלאר אז ווען מ'וויל מברר זיין א שאלה וואס איז געבויט אויף די נושא פון שלש שבועות, און מ'שטעלט זיך אין די לענג און אין די ברייט צו מברר זיין דעם שיטת הרמב"ם אויף דעם ענין, וועט מען מדקדק זיין אין זיין לשון בכל היכולת און פרובירן לערנען פשט צו קענען ארויסנעמען א מסקנה, אזוי ווי מ'טוהט ביי יעדע שאלה וואס איז נישט מפורש אין די פוסקים נעמט מען די ראשונים מ'איז שטארק מדקדק אין זייערע ווערטער און מ'פרובירט ברענגען ראיות לכאן ולכאן. איז זייער פארשטענדליך אז לגבי דער ענין פון שלש שבועות קען מען נאר אויפדרינגען פון די לעצטע חלק פונעם אגרת תימן, ווייל "נאר דארט" דערמאנט דער רמב"ם וועגן די שבועות.

אבער ווען ס'קומט צו די נושא פון משיחי שקר, וואס דארף מען זוכן פשטים אין א קליין שטיקל רמב"ם? דער רמב"ם אליין רעדט דאך ארום די גאנצע נושא זייער קלאר און ברייט, וואס דארף מען מעהר???

ס'דערמאנט מיך פון די מעשה וואס מ'פארציילט אז א איד האט געוואלט וויסן ווער איז געווען עלטער משה רבינו אדער אהרן הכהן, האט ער געטראפן א שטיקל 'קצות' און פון דארט האט ער ארויסגענומען א קלארע ראי' אז משה איז געווען עלטער....
דאס איז נאר א משל בדרך צחות, אבער ערנסט גערעדט איז אזא צוגאנג נישט ריכטיג, און מ'קען אזוי נישט מברר זיין קיין שום ענין על בוריו, זיכער נישט אן ענין וואס איז נוגע להלכה ולמעשה. אזוי ווי יעדער פארשטייט אז א לאנגע תשובה אין נודע ביהודה וואס איז מאריך מתחלת הסוגי' ביז א קלארע מסקנה, און נאכדעם גיבט ער א ענדיג צו "על כן וכו' וכו', וועט מען גארנישט ארויסנעמען פון די לעצטער פאהר שורות צו מאכן נייע מסקנות, איז דער זעלבער זאך הוא הדין והוא הטעם הכא.

עכ"פ דא צו אונז איז דאך דער רמב"ם שיין מסביר דער גאנצער ענין פון משיחי שקר, פונעם יסוד ביזן מסקנה הלכה למעשה, ועליו אין להוסיף וממנו אין לגרוע.

[ידיעות שונות]

ידיעות די זאגסט זייער טיפע זאכן, איך האב נישט אזא טיפע און גיטע קאפ, איך בין מער פלאטשיג, איך זעה אין דער רמב"ם פשוט אז ער רעדט דא פון די איסור פון די שבועות, וכן הוכיח בספר הקדוש ויואל משה עיי"ש ותמצא נועם בביאור שיטת הרמב"ם אמאי לא הזכיר את השבועות בספרו רק בהאגרת תימן.

איך מיין אז כ'האב שוין מסביר געווען מיין נקודה אויף א פארשטענדליכ'ן אופן ובדרך פשוט, אלעס שטימט שוין?

[חמרא טבא]

למעשה קומט אויס פונעם קצות אז משה איז געווען עלטער ווי אהרן?

[ידיעות שונות]

כ'מיין קענסט אריין קוקן, ואעפ"י שעדיין יש לפלפל בזה... אבער עכ"פ די ראי' איז נישט אוועקצומאכן.....

[סאדאם חוסעין]

איך האב געהערט אז די פילפל איז געווען צו זיי זענען געווען קרובים אדע נישט, די ריאה איז געווען פון הלכות עדות החודש, עפעס א דיוק אויך כזה ראה וקדש אז משה און אהרן זענען געווען פסול לעדות.

מענין לענין זאגט מען אז איינער האט געשריבען צום נודה ביהודה א גאנצע פילפל וועגן נזירות צו נשים קענען ווערן א נזיר, האט ער אם גענטערפט מצאתי בספר ישן וחומש שמו איש או אשה כי יפליא לינדור נדר נזיר להזיר....

[ידיעות שונות]

סאדאם, ש'כח פארן מעמיד זיין דעם סיפור על דיוקו הנכון, אינמיטן אזעלכע טיפע פלפולים און לומדות'ן בין איך אביסל צומישט געווארן....

[גרויסער יחסן]

שמעתי לאחרונה : הבעש"ט הק ' זי"ע סיפר לתלמידיו שעתיד לבוא לזה העולם נשמה מיוחדת (לא זכור לי אם אמר מאיזה עולם) ושאל את תלמידיו מי רוצה לזכות לנשמה זו, ושניים מהם רצו, הלא הם הרה"ק רבי מנחם נחום מטשערנאביל זי"ע והרה"ק רבי אהרן הגדול מקארלין זי"ע, ואמר להם שאכן רבי מנחם נחום יזכה בו לבן, ורבי אהרן יזכה בו לחתן, ואכן נולד לו בן "רבי מרדכי מטשערנאביל זי"ע" שהיה חתנו של הרה"ק רבי אהרן הגדול מקארלין זי"ע, וצדיק אותו הדור אמרו שמדובר בנשמת משיח.
וידוע כי בחצרות הצדים (כגון ויז'ניץ ובעלזא ועוד) הקפידו להשתדך עם צאצאי בית טשערנאביל כדי לזכות לקירבה למשיח.
ועוד שמעתי כי עניין המשיח בחצר בית ליובאוויטש, ג"כ מקורה מגזע טשערנאביל, כי אדמו"ר האמצעי היה חתנו של הרה"ק מטשערקאס.

בזכות ישראל - עשר אורות מר"י ברגר זצ"ל מערכת המגיד ממעזריטש אות ט"ו כותב עובדא זו שהרב המגיד אמר לתלמידיו שיש לו נשמה "מעולם התיקון" וכו' עיי"ש

[סידיראם]

שמעתי לאחרונה : הבעש"ט הק ' זי"ע סיפר לתלמידיו שעתיד לבוא לזה העולם נשמה מיוחדת (לא זכור לי אם אמר מאיזה עולם) ושאל את תלמידיו מי רוצה לזכות לנשמה זו, ושניים מהם רצו, הלא הם הרה"ק רבי מנחם נחום מטשערנאביל זי"ע והרה"ק רבי אהרן הגדול מקארלין זי"ע, ואמר להם שאכן רבי מנחם נחום יזכה בו לבן, ורבי אהרן יזכה בו לחתן, ואכן נולד לו בן "רבי מרדכי מטשערנאביל זי"ע" שהיה חתנו של הרה"ק רבי אהרן הגדול מקארלין זי"ע, וצדיק אותו הדור אמרו שמדובר בנשמת משיח.
וידוע כי בחצרות הצדים (כגון ויז'ניץ ובעלזא ועוד) הקפידו להשתדך עם צאצאי בית טשערנאביל כדי לזכות לקירבה למשיח.
ועוד שמעתי כי עניין המשיח בחצר בית ליובאוויטש, ג"כ מקורה מגזע טשערנאביל, כי אדמו"ר האמצעי היה חתנו של הרה"ק מטשערקאס.

בזכות ישראל - עשר אורות מר"י ברגר זצ"ל מערכת המגיד ממעזריטש אות ט"ו כותב עובדא זו שהרב המגיד אמר לתלמידיו שיש לו נשמה "מעולם התיקון" וכו' עיי"ש

נשמה מעולם התיקון איז אינגאנצן אן אנדערע ענין. די ענין איז מבואר בתורת המקובלים אז מימות האר"י זענען די צדיקים מעולם התיקון, וביותר מצינו הענין מימות הבעל שם טוב שמאז התעוררו נשמות מעולם התיקון, ואכמ"ל.

[ליפשיטץ]

עולם התיקון הוי תרתי דסתרי עם משיח ?
מניין לך אז ס'איז אן אנדער עניין??

[סידיראם]

עולם התיקון איז נישט קיין סתירה מיט משיח, אבער נשמות מעולם התיקון איז דא גאר אסאך. עס איז מבואר אין כתבי האר"י און אין נאך פלעצער אז משנת של"ה ובפרט מימות הבעל שם טוב ותלמידיו זענען כמה נשמות מעולם התיקון, (וועגן דעים איז דעמאלס געווען די צייט פון גילוי סודות התורה, והיא אריכות גדול שאין כאן מקומו).

משיח צדקינו אז אן אנדערע ענין אינגאנצן.

[געדיך אוואש]

אין ספר פקודת אלעזר פונעם פאלטישאנער רבי זצוק"ל ווערט געברענגט איבער זיין זיידע דער ערשטער בעלזער רב זי"ע:
בזמנו היו מי שאמרו, כי משיח כבר נמצא בהאי עלמא ברוחם ונשמתם של הני צדיקי עליון הרמוזים בשמותם, רבי מאיר מפרעמישלאן, רבי שלום מבעלזא, רבי ישראל מרוזין, ורבי חיים מקאסוב.

לעומת זה איז דא א שיינע שמועס פונעם פריערדיגן בעלזער רב זי"ע וואס ווערט געברענגט אין ספר קול יעקב:
והנלפע"ד בהקדם שיחה נאה ששמעתי מהחסיד ר' דוד עהרדמאן מבעלז שהיה עם רבינו הקדוש [מהרי"ד] זי"ע במרחץ מאריענבאד והיה שם רופא אחד ד"ר לעווי שעסק לרפאותו. והנה האיש הזה היה כאחד מאנשי מארינבאד אשר לא ידעו מאומה מהתורה ר"ל, והיה חשוך בנים ר"ל, ובעת הפרידה הפציר בהרב ז"ל שיבקש עליו רחמים בענין בנים. כאשר יצא הלך הרב ז"ל בחדר מפנה לפנה גנוחי גניח ואמר נעביך, אח"כ פנה אל ר' דוד הנ"ל שהיה אתו בחדר ואמר לו: דוד, ווייסטו דעם וועט משיח נישט קענען איבערלאזן, דער האט נאך אמונה. והאריך לספר לו, די באבע [הרבנית מלכה ע"ה] האט געזאגט צום זיידען [השר שלום זי"ע] "איך מיין דיא וועסט זיין משיח", והשיב לה "ניין, איך וועל זיין פון דיא גרויסע חשובים פון משיח". וענה על זה הרב ז"ל, "מיינסטו ער האט נישט רעכט געהאט, איך וואלט אויך נישט געוואלט זיין משיח, משיח וועט נישט זיין אקליינע זאך, ער וועט נישט קעננען מאכען חכמות, דיא פוסקים פסקענען איין פושעי ישראל ווען ער האט אזוי געזעהן בייא זיינע עלטערן הייסט ער איין אונס , ער וועט נישט קענען זייא איבער לאזען, און אזוי וועט ער זייא נישט קאנען מיטנעמען, ער וועט מוזען אריין שיינען אין זייער הארץ אהבת הבורא ויראת הבורא זיי זאלן תשובה טאהן אזוי וועט ער זיי מיט נעמען".

[חסידא ופרישא]

ווי באקאנט זענען געווען פילע צדיקים וועמען מען האט באטיטלט אלס משיח, דורך אנדערע גדולים אדער דורך זייערע חסידים אדער אמאל דורך זיך אליין.

לאמיר דעריבער א קוק געבן און זען וועלכע צדיקים זענען באקרוינט געווארן אלס משיח. איך וועל אנהויבן:

בעל שם טוב
ר' שלמה אפרים בן הרה"ק מברסלב (משיח בן יוסף)
אור החיים הקדוש (משיח ה' שמו חיים)
ר"ש אסטראפאלער
ר"ש קארלינער (משיח בן יוסף)
הרה"ק מריזשין זי"ע
בעל צמח צדיק מויז'ניץ
בעל אהבת ישראל מויז'ניץ

נו, ווער נאך?

דער מעזריטשער מגיד האט געזאגט אז משיח גייט קומען אדער פון זיין עלטסטע תלמיד (הרה"ק מטשערנאביל) אדער פון די יונגסטע- די בעל התניא- האט דער בעל התניא געזאגט פאר דער הייליגער טשערנאבילער מגיד "לאמיר משדך זיין, אזוי וועט עס קענען קומען פון ביידע-פון דעם איז ארויסגעקומען די שידוך פון ר יעקב ישראל טשערקאסער.
פון דעם איז ארויסגעקומען אז דער פרידעקער ליובאוויטשער רבי, ר יוסף יצחק איז משיח (בפרט בסוף ימיו ווען ער האט געקאחט אין "לאלתר לגאולה לאלתר לתשובה
אגב דער לעצטער ליובאוויטשער רבי איז נישט א אייניקעל פון ביידע

אינטערסאנט צו מערקן אז די חסידים פון מוהרש"ב מליובאוויטש האב'ן געשמוסט אזער וועט ווערען משיח, וויבאלד אז ער איז דער שביעי צום אור שבעת הימים דער בעש"ט, און מ'האט עס סומך געווען אויף עפעס א פסוק (געדענק 'ך נישט וועלכע

[סטאוו יא פיטא]

דער מעזריטשער מגיד האט געזאגט אז משיח גייט קומען אדער פון זיין עלטסטע תלמיד (הרה"ק מטשערנאביל) אדער פון די יונגסטע- די בעל התניא- האט דער בעל התניא געזאגט פאר דער הייליגער טשערנאבילער מגיד "לאמיר משדך זיין, אזוי וועט עס קענען קומען פון ביידע-פון דעם איז ארויסגעקומען די שידוך פון ר יעקב ישראל טשערקאסער.
פון דעם איז ארויסגעקומען אז דער פרידעקער ליובאוויטשער רבי, ר יוסף יצחק איז משיח (בפרט בסוף ימיו ווען ער האט געקאחט אין "לאלתר לגאולה לאלתר לתשובה
אגב דער לעצטער ליובאוויטשער רבי איז נישט א אייניקעל פון ביידע

אינטערסאנט צו מערקן אז די חסידים פון מוהרש"ב מליובאוויטש האב'ן געשמוסט אזער וועט ווערען משיח, וויבאלד אז ער איז דער שביעי צום אור שבעת הימים דער בעש"ט, און מ'האט עס סומך געווען אויף עפעס א פסוק (געדענק 'ך נישט וועלכע

אינטערסאנט צי וויסן אויב אדמו"ר הברך משה מסאטמאר זצ"ל איז אויכט משיח זייענדיג אן אייניקל פון טשערקאסער.. ווי אויכט בניו האדמורי"ם והרבנים שליט"א זענען אפשר משיח.
אפשר גאר אדמו"ר מהר"ש מבאבוב זצ"ל או אחד מבניו.. לאמיר זעהן צי אפשר איינע פון די טווערסקי'ס פון מילוואקי, דענווער, שיקאגא אדער ווירדשיניע זענען משיח, אפשר גאר אלע פון זיי