זאל אייך אלע, מיין שמייכל, צו א מצוה'לע פאררעכנט ווערן.
***
געווען אמאל א ראשעקאל, א מן הארץ פון דער ערשטער קלאס, און פארשטייט זיך אז געהאלטן האט ער זיך פאר'ן גערעסטן תלמוד לומר פון שטאט, אזש אז יעדער רב וואס האט נאר קאנדאטירט פאר'ן רבנות פאסטן אין שטאט האט זיך קודם געמוזט שטעלן צו א קרייץ פארהער ביים ראשעקאל, און ער האט געמוזט געבן זיין הסכמה צו דער רב איז טאקע א ת"ח.
ביי איינע פון די פעלער, ווען א געוויסער גדול וועלכער האט קאנדאטירט פאר'ן רבנות פאסטן האט זיך געשטעלט צום פארהער ביים ראשעקאל, האט אים דער ראשעקאל געפרעגט אזא שאלה:
עס שטייט אין פסוק אז יתרו איז געווען חותן משה, דער שווער פון משה. פרעגט ער אים, וויאזוי איז דאס מעגליך אז יתרו האט בכלל געהאט קינדער, יתרו איז דאך, כידוע, געווען א "גלח" און גלחים האבן דאך נישט חתונה?
עס איז אן אלט אויסגעדראשן ווערטל, פילייכט האבן מיר דאס געשריבן אין אלט קרעטשמע, עס שאדט אבער נישט איבערצוקייען, בפרט ווען עס איז מענינא דיומא:
א בחור'ל דרייט זיך ארום ערב ראש חודש אדר אין ישיבה אנגעזויערט און פארכמורעט, דער מגיד שיעור פרעגט אים "יענקל" וואס איז דאס אזאנס? ערב ראש חודש אדר אזא טרויעריגע מינע? זאגט דער בחור: איך האב געלערנט אין די משנה משנכנס אב ממעטין בשמחה, משנכנס אדר מרבין בשמחה, ס'טייטש פון אב ביז אדר דארף מען כסדר ממעט זיין בשמחה, און פון אדר ביז אב דארף מען מרבה זיין בשמחה, קומט דאך אויס אז היינט - ערב ראש חודש אדר - איז די טרויעריגסטע טאג אין יאר, און ערב ראש חודש אב איז גאר די פרייליכסטע.
איך_הער האט געשריבן:זעט אויס ער האט נישט געהאט דעם בענדל וואס די היינטיגע בחורים האבן, אנצוהאלטן די היט צום קאפ.
וואס פאר א בענדל איז דאס?
די בענדעל איז פין די פאליציי, זיי ניצען דאס אויפצוהענגען זייערע פאלאקאטען אויף די גאסען, די שטערקסטע אדער די מערסטע געלונגענע בחור האט די מערסטע דערפין ביי זיך אין באזיץ (גיי ווייס פארוואס)
קרעמער האט געשריבן:עס איז אן אלט אויסגעדראשן ווערטל, פילייכט האבן מיר דאס געשריבן אין אלט קרעטשמע, עס שאדט אבער נישט איבערצוקייען, בפרט ווען עס איז מענינא דיומא:
א בחור'ל דרייט זיך ארום ערב ראש חודש אדר אין ישיבה אנגעזויערט און פארכמורעט, דער מגיד שיעור פרעגט אים "יענקל" וואס איז דאס אזאנס? ערב ראש חודש אדר אזא טרויעריגע מינע? זאגט דער בחור: איך האב געלערנט אין די משנה משנכנס אב ממעטין בשמחה, משנכנס אדר מרבין בשמחה, ס'טייטש פון אב ביז אדר דארף מען כסדר ממעט זיין בשמחה, און פון אדר ביז אב דארף מען מרבה זיין בשמחה, קומט דאך אויס אז היינט - ערב ראש חודש אדר - איז די טרויעריגסטע טאג אין יאר, און ערב ראש חודש אב איז גאר די פרייליכסטע.
דאס איז שוין גארנישט נאר א ווערטל, עיין בישמח ישראל על תשעה באב.
