אידישע תאוות!!!!

[נו גוט נו שוין]

טרונקען א קאפפעע שבת נאכ-נאכמיטאג..

[ראש חדשים]

טרונקען א קאפפעע שבת נאכ-נאכמיטאג..

נא! בשר בחלב

[קישקע זאפט]

פארשטיין וואס תוספות ענטפערט, אונטערן בוים, מיט א לייכטע ווינטל, און א געלונגענע קאווע.

[ראש חדשים]

פארשטיין וואס תוספות ענטפערט, אונטערן בוים, מיט א לייכטע ווינטל, און א געלונגענע קאווע.

נא תאוות!!

[נו גוט נו שוין]

דא קומט מען נישט נאכגעבן די תאוות! דא פארציילט מען וואס זיי זענען.

האסט א תאווה מחוה צו זיין?! נו גייט זיישע מוחל אריבער צום געהענגל המיוחד לכך...

[זעקס און ניינציגער]

אויב איינער קען צאםנעמען די אלע תאוות און מאכן א pdf וואלט געווען א געוואלדיגע זאך
אזא תאוה...

[?אפשרטאקע]

ציילן ספירת העומר פון די גרויסע טאוול אויפ'ן מזרח וואנט

[ראש חדשים]

דא קומט מען נישט נאכגעבן די תאוות! דא פארציילט מען וואס זיי זענען.

האסט א תאווה מחוה צו זיין?! נו גייט זיישע מוחל אריבער צום געהענגל המיוחד לכך...

כאב געמיינט בדרך צחות
טאטע קויף מיר הויזן

[גרויסע-גדולה]

ארויפלייגן מיין טלית בייטל אויף א צווייטענס, און בשעת איך דריי דער של יד, צוקוקן ווי יענער ווארפט מיר בייזע בליקן, אבער איך האב א רעכט איהם צו איגנארירן, ווייל איך לייג דאך תפילין. ער מוז זוכן אן אנדער פלאץ צו לייגן ר''ת..

[לב בשר]

אהיימקומען פון קאנטרי... (ביי מאנכע...)

[חוח בין השושנים]

ארויפלייגן מיין טלית בייטל אויף א צווייטענס, און בשעת איך דריי דער של יד, צוקוקן ווי יענער ווארפט מיר בייזע בליקן, אבער איך האב א רעכט איהם צו איגנארירן, ווייל איך לייג דאך תפילין. ער מוז זוכן אן אנדער פלאץ צו לייגן ר''ת..

[גרויסע-גדולה]

האבן א בייטל מיט קוואדערס צו געבן פאר משולחים ביים דאווענען, און נישט דארפן אנהאלטן שטארק דעם דאללער ביז דער משולח כאפט אז דו דארפסט 75 סענט טשענדש און דו וועסט בשום אופן נישט מסכים זיין פאר 50 סענט.

[גרויסע-גדולה]

לאידך גיסא: א משולח וואס איז מצליח זיך צו מאכן כאילו ער מיינט אז יעדער וויל בפשטות געבן 50 סענט.. און דער געבער האט נישט די הארץ צו בעטן דער דריטער קוואדער.

[גרויסע-גדולה]

לאידך גיסא , האבן גענוג געלט צו טיילן דאללערס (יא, ווא, ממש גאנצע דאללערס) אין ביהמ''ד, און געבן אזא מאך מיט די הענט אז איך ברויך נישט קיין טשענדש, בשעת איך קוק נישטאמאל און מורמל אין סידור כאילו דו ביזט ממש נישט קיין עסק ביי מיר.
און נאכדעם שפיר איך ווי איך האב דיר געגעבן א הונדערטער...

[גיב א שמייכל]

ארויפלייגן מיין טלית בייטל אויף א צווייטענס, און בשעת איך דריי דער של יד, צוקוקן ווי יענער ווארפט מיר בייזע בליקן, אבער איך האב א רעכט איהם צו איגנארירן, ווייל איך לייג דאך תפילין. ער מוז זוכן אן אנדער פלאץ צו לייגן ר''ת..

אדער איינעם גוט אריינפארן בשעת ער וואשט זיך נטילת ידים. און ער קען דיר נישט צוריקענטפערן

[א גולם]

האבן א בייטל מיט קוואדערס צו געבן פאר משולחים ביים דאווענען, און נישט דארפן אנהאלטן שטארק דעם דאללער ביז דער משולח כאפט אז דו דארפסט 75 סענט טשענדש און דו וועסט בשום אופן נישט מסכים זיין פאר 50 סענט.

דעיס איז געפעירלך לעיטלי, איך האב שוין אנגעהויבן צו טראכן פון ווייזן מיט די צוויי הענט (וואס מיינט אין לי) ווי ענדערש געבען א קוואדער.

האלטעך אינמיטן דאווענען לייג ארויס א טאלער פאר צדקה דער ערשטער איז זוכה 50 סענט (ווען איך וויל עם בעטן נאך איינס איז ער שוין לאנג נישט דא) די איבריגע נאר 25 סענט, בין איך דא מוחה אז סקען אריין גיין אין גניבה!!!

[אלופי אדום]

דריקן snooze

[שלים]

זיצן אויף אייוועלט

[טישטוך]

אנקומען אין א שטאט פירע נאכמיטאג, פארשוויצט און פארקלעבט, שפאצירן מיטן ריזיגער רענצל ביזן אכסני'/האטעל, ארויסגיין מיט די קראק'ס אויפן טעראסע כאפן א ציגארעטל זיך גוט איינקוקן אין די נייע פאנאראמע.

נאך א לאנגע פארקלעבטע הכנות שליידערט מען ארויף דעם רענצל אויפן בעט, אריסנעמען א פאר פריש צאמגעלייגטע בגדים, נעמען א זעקל און אריינפאקן א גאטשע און א קריספי בראכסאוני העמדל, אונטערהעמד און זאקן, און ארויסגיין שפאצירן ביז א נאנטער שול, סווייפן ס'קארטל און אריינגיין אין א האלב טונקעלער מקוה.

זיך באקוועם מאכן אויפן באנק, אויסטון די זאקן, דאן כאפט מען עס אן און מען פירט עס שטייטעלעך אריבער צווישן די צוויי פיס פינגער דארט וואו עס איז פארהאן דאס מערסטע פאנגוס, דאן טוט מען זיך צושטייטעלעך אויס און מען שפאנט צום ריכטונג פון בור.

אנטשולדיגט, פון די בורות, צוערשט גייט מען אריין אין די שפאגל ריינע ווארעמע בור, מען אטעמט שטייט און שווער, נאך א פארזוימונג פון פינף מינוט טונקט מען איין שטאט ס'קעפל ביז ווען מען הערט דעם 'בלופ' העכערן קאפ, מען פירט עס צוביסלעך ארויס און מען קומט ארויס מיט נאסע אבער אויליגע געקרייזעלטע פיאות, דאן גייט מען אריין אינעם קאכעדיגן בור, דארט שטייט מען אויף יעדן טרעפל פאר מינימום זעכציג סעקונדן, ווען מען געפינט זיך אינעווענדיג טונקט מען שטאטעלעך נאכאמאל דאס קאפ אין די ברענעדיגע וואסער און מען פירט עס ארויס אויף סלאו מאושען, און דערנאך גייט מען ארויס עטוואס שנעלער און מען יאגט אריין אינעם קאלטן בור.

ברררר... די קאלטע וואסער קילט אפ דעם נארוואס אפגעקאכטער לייב, מען מאכט לפחות פופציג טבילות און מען לויפט ארויס מיט אן אימפעט, מען גייט אריין אין טוש און מע שלויכט זיך אפ מיט קילע וואסער, יעדע מינוט דרייט מען ארויף דע טעמפעראטור מיט אביסעלע, ווען ס'וואסער קאכט שוין זייפט מען זיך ארום און מען כאפט א שווענקל אונטער די הייס וואסער וואס שטורעמט און מאסאדזשירט דעם רוקן, און דאן גייט מען צוריק צום באנק.

מאכטלאז זעצט מען זיך אוועק צוגעדעקט מיט אן האנטוך, עס קומט רויעך פון דעם קאפ, דאן באקליידעט מען זיך מיט די פרישע בגדים און מען באשפריצט זיך מיטן דעאודראנט...

אט דאס קען נעמען צווישן פינף און דרייסיג מינוט און א שעה, און דאס ווערט מיט רעכט גערופן אידישע תאוות...

[פאקטען]

טישטוך... יוש!

[אחד מהחבורה]

זיך ארויס לאזען אויפען וועג די זעלבע צייט ווי א צווייטער, אין דיין וועג וואס דו האסט גענומען פארט א מחי' אן קיין לעק טרעפיק.
אין אינמיטן באקומסטו אן היסטערישען טעלעפאון קאל, פון דער וואס האט זיך ארויסגעלאזט די זעלבע צייט ווי דיר, אז ער איז אריינגעפאלן אין א מאנסטערישע טרעפיק, אזש מ'שטייט פון דא ביז אוקריינע, אין ער שעלט אלדנ'ס בייזען,
אין מ'הייבט גלייך אן מיטפילן כלומר'שט, מיט יענעם, יו נעבעך! ווי לאנג שוין?
אבער דאס הארץ קוועלט פאר פרייד מיט א טיף אויסגעצויגענעם שמייכל, נאך א מזל מען זעט נישט דורך דעם טעלעפאון, אין מען פרעסט נאך אראפ טיפער דעם גאז פאדעל, מ'זאל עס טאקע פילן אין אלע ביינער.

[גיב א שמייכל]

זיך ארויס לאזען אויפען וועג די זעלבע צייט ווי א צווייטער, אין דיין וועג וואס דו האסט גענומען פארט א מחי' אן קיין לעק טרעפיק.
אין אינמיטן באקומסטו אן היסטערישען טעלעפאון קאל, פון דער וואס האט זיך ארויסגעלאזט די זעלבע צייט ווי דיר, אז ער איז אריינגעפאלן אין א מאנסטערישע טרעפיק, אזש מ'שטייט פון דא ביז אוקריינע, אין ער שעלט אלדנ'ס בייזען,
אין מ'הייבט גלייך אן מיטפילן כלומר'שט, מיט יענעם, יו נעבעך! ווי לאנג שוין?
אבער דאס הארץ קוועלט פאר פרייד מיט א טיף אויסגעצויגענעם שמייכל, נאך א מזל מען זעט נישט דורך דעם טעלעפאון, אין מען פרעסט נאך אראפ טיפער דעם גאז פאדעל, מ'זאל עס טאקע פילן אין אלע ביינער.

איז דאס א אידישע תאווה?

[נתן בן ופסי]

אויספאסטען אויף?

[שמארטיקל]

אנקומען אין א שטאט פירע נאכמיטאג, פארשוויצט און פארקלעבט, שפאצירן מיטן ריזיגער רענצל ביזן אכסני'/האטעל, ארויסגיין מיט די קראק'ס אויפן טעראסע כאפן א ציגארעטל זיך גוט איינקוקן אין די נייע פאנאראמע.

נאך א לאנגע פארקלעבטע הכנות שליידערט מען ארויף דעם רענצל אויפן בעט, אריסנעמען א פאר פריש צאמגעלייגטע בגדים, נעמען א זעקל און אריינפאקן א גאטשע און א קריספי בראכסאוני העמדל, אונטערהעמד און זאקן, און ארויסגיין שפאצירן ביז א נאנטער שול, סווייפן ס'קארטל און אריינגיין אין א האלב טונקעלער מקוה.

זיך באקוועם מאכן אויפן באנק, אויסטון די זאקן, דאן כאפט מען עס אן און מען פירט עס שטייטעלעך אריבער צווישן די צוויי פיס פינגער דארט וואו עס איז פארהאן דאס מערסטע פאנגוס, דאן טוט מען זיך צושטייטעלעך אויס און מען שפאנט צום ריכטונג פון בור.

אנטשולדיגט, פון די בורות, צוערשט גייט מען אריין אין די שפאגל ריינע ווארעמע בור, מען אטעמט שטייט און שווער, נאך א פארזוימונג פון פינף מינוט טונקט מען איין שטאט ס'קעפל ביז ווען מען הערט דעם 'בלופ' העכערן קאפ, מען פירט עס צוביסלעך ארויס און מען קומט ארויס מיט נאסע אבער אויליגע געקרייזעלטע פיאות, דאן גייט מען אריין אינעם קאכעדיגן בור, דארט שטייט מען אויף יעדן טרעפל פאר מינימום זעכציג סעקונדן, ווען מען געפינט זיך אינעווענדיג טונקט מען שטאטעלעך נאכאמאל דאס קאפ אין די ברענעדיגע וואסער און מען פירט עס ארויס אויף סלאו מאושען, און דערנאך גייט מען ארויס עטוואס שנעלער און מען יאגט אריין אינעם קאלטן בור.

ברררר... די קאלטע וואסער קילט אפ דעם נארוואס אפגעקאכטער לייב, מען מאכט לפחות פופציג טבילות און מען לויפט ארויס מיט אן אימפעט, מען גייט אריין אין טוש און מע שלויכט זיך אפ מיט קילע וואסער, יעדע מינוט דרייט מען ארויף דע טעמפעראטור מיט אביסעלע, ווען ס'וואסער קאכט שוין זייפט מען זיך ארום און מען כאפט א שווענקל אונטער די הייס וואסער וואס שטורעמט און מאסאדזשירט דעם רוקן, און דאן גייט מען צוריק צום באנק.

מאכטלאז זעצט מען זיך אוועק צוגעדעקט מיט אן האנטוך, עס קומט רויעך פון דעם קאפ, דאן באקליידעט מען זיך מיט די פרישע בגדים און מען באשפריצט זיך מיטן דעאודראנט...

אט דאס קען נעמען צווישן פינף און דרייסיג מינוט און א שעה, און דאס ווערט מיט רעכט גערופן אידישע תאוות...

[דניאל אויערבאך]

שיסן האנטעכער אויף א חתן ביי הבדלה............... אדער אויפן שמש ביי הדלקת נר חנוכה