אנגעקומען צוועלעף מיטאג ביי די ארבייט - בין איך א פוילער?

[ר' יום טוב]

איך האב א פרייוואטע לעבנס דילעמע וואס איך גלייב אז נאך מענטשן עגבערט דאס, למעשה האב איך נאכנישט געהערט די געדאנק פון קיינעם, דעריבער נעם איך די מיה און איך טו דא אנפלעקן די געשיכטע בפני עם ועדה.

דאס איז ווי פאלגענד:

עס זענען פאראן מענטשן וואס זענען משכימי קום, זיי זענען א מהות וואס זינט'ן געבוירט שטייען זיי אויף פרי פארטאגס, צו ווייל זיי כאפן אריין עטליכע שעה צום לערנען ווען די קאפ איז אויסגערועט, צו ווייל זיי זענען פון די וואס זענען ליידער פארכאפט אין אן אייביגע יאגעניש, כאפן דאס ערשטע מנין און יאגן זיך דערנאך איך ווייס נישט וואו….

דערנאך זענען דא די סארט מענטשן וואס שטייען אויף בדוקא שפעט. אזעלכע וואס סנאזען די זייגער אנגעהויבן פון סוזק"ש און ווייטער, צו ווייל זיי לייגן זיך שפעט און זיי האבן דעריבער א שפעטע סקעדזשול, צו ווייל זיי זענען בעצם לאנגיעריגע גוטע פריינט מיט זייער בעט, און זיי האקען צאם א בייגעלע… אדער סתם ארבייטסלאזע שלעפער אן א ציל אין טאג.

מיין סדר היום איז אבער ערגעץ אינדערמיט. איך לייג מיך טאקע גאנץ שפעט נאך צוועלעווע ביינאכט, אבער מיין זייגער קלינגט אום 7:30 צופרי. נו, שוין גוט אויסגערועט, מען דארף טאקע אויפשטיין, אבער זיך יאגן? דאס זעמיר שוין נישט מחיוב. זיבן דרייסיג צופרי איז מיינעך נישט ספעציעל שפעט. דעריבער פארט די ריטעם נארמאל מיט א רואיגקייט, אבער נישט סתם אוועקגעפעניע"ט. 7:45 בערך ווערט פיינעלי געדריקט די off קנעפל אויף די אלארעם זייגער, די ביינער ווערן אויסגעגראדט, און אויף 8:00 אזייגער שארף זעמער אינדרויסן פון בעט.

ווילאנג דארף נעמען ארויסטראגן די נאגל וואסער, זיך אנטון די פרישע בגדים, פוצן די ציין, צורעכט לייגן די צושויבערטע פיאות, הכנות, גריסן די בני בית און רעדן א ווארט צו די קינדער, צוזאמפאקן אלע צוגעהער, אנטאן דעם אויבערראק און נעמען טלית ותפילין און אראפגיין צום קאר? דאס אלעס דארף צו נעמען אומגעפער האלבע שעה מיט א רואיגקייט. האלט מיר ביי 8:30.

יעצט ווי לאנג נעמט פונעם זיך אריינזעצן אינעם קאר ביזן אנקומען אין שול, ווענד זיך. ווינטער דארף מען נאך ווארטן די קאר זאל זיך עטוואס דערווארימען, אמאל שטייט מען געשטראנדעט אין א ליניע הונטער א סקול באס, טיילמאל דארף מען זוכן פארקינג ביים שול און מען טרעפט נישט נאר עטוואס ארויפציהיר, …. בערך אויף 15 מינוט שפעטער טרעף מיר זיך אין שול. -- 8:45.


גלייך ווען מען קומט אן אין שול, גיי מיר אריין אין די מקוה. אייגענטליך נישט ממש גלייך, קודם טוט מען אויס דאס מאנטל, מען לייגט אוועק די טלית ותפילין, מען קעמט אויס א וועג צווישן די אלע פעדלער טישלעך אויף די סטעידזשעס, און אויב אלעס גייט בשלום שטייט מען ביז א פינעף מינוט (8:50) אין די רייע צו געבן די פינגער, און מען דרייט זיך אריין אין די מקוה, מען זוכט אויס א ליידיגע קארנער באנק. דארט איז דא א פראדוקט וואס טראסקעט אראפ הייס וואסער אויפן רוקן. האאא… א מחיה. נישט קיין חילוק ווי שנעל מען יאגט זיך בעפאר, דארט ווערט די מוח פארטעמפט און עפעס אזוי פארגלייזט אויף די קאכעדיגע שנירעלעך טראפנס וואס לאנדעט אויף דער ערד אויסגעמושט מיט כל מיני געמויזעכטס…. נאך די טבילה מאכט מען צורעכט די בארד/פיאות, אזוי ארום אז די מקוה נעמט אזא 20 מינוט. אממ. ניין! ס'שוין צו סאך! בוזטעך א חסידישער איד! אריין-ארויס!
אקעי 15 מינוט. --- ס'איז 9:05.

ארויסקומענדיג פון מקוה, זיך משתתף געווען ביים טישל, געזאגט ברכת התורה, געמאכט א קאווע, געליינט די יום ביומו, זיך געגריסט מיט די באקאנטע. די זייגער קלאפט כמעט 9:15. נו, אוואו קאן א חסידישער איד אנהויבן דעם טאג אן לערנען כאטש א האלבע שעה? אבער וואס טוט זיך מיט סוף זמן תפילה?...

אקעי. מען גייט לערנען די האלבע שעה הערשט נאכן דאווענען. מען קען אבער שוין נישט כאפן די 9:20 מנין. ווייל ווילאנג מען קומט אן צום דעזיגנירטן שטיבל, און מען טרעפט א פלאץ, און מען לייגט טלית ותפילין, האלט מען שוין נאך קדיש. מ'רעדט דאך סוכ"ס פון א וואוילער יונגערמאן. דעריבער גייט מען דאווענען מיטן 9:30 הודו מנין.

מען שטעלט זיך טאקע דאווענען מיט א ראיגקייט, מען פארגעסט יעצט פון אלעם. דע לפני מי אתה עומד. יעצט איז די צייט פאר התבונונות/ התבודדות. דא קען מען זיך נישט יאגן, אבער ס'מיינט נישט אז מ'מוז שלעפן. אויף 10:20 איז מען פארטיג, (ווענד זיך ווי א טאג, מיט קריאת התורה איז שפעטער, אדער ראש חודש, סליחות, חנוכה איז אלעס מיט א האלבע שעה שפעטער א.א.וו.)

מען וויל שוין ארויסגיין, אבער איין מינוט! מען האט דאך געשמועסט פריער פון א האלבע שעה לערנען?....כאטש די מינימום איז מען מחיוב פאר די אייגענע נשמה. אקעי. מען זעצט זיך אוועק לערנען דעם עמוד ליום. אויף בעפאר 11:00 אזייגער איז מען פארטיג, גרייט ארויסצוגיין פון שול.

וואס קומט נעקסט? קענסט מיר נישט צווינגען צו גיין ארבייטן אן עסן נארמאל פרישטאג. ריכטיג? דעריבער איז די קאר געריכטעט צוריק אהיים, ווען אויפן וועג שטעלט מען זיך אפ אין גראסערי אדער בוטשער אויספאלגן וואס די בני בית האט אריינגעטעקסט.

צו מאכן א לאנגע מעשה קורץ, אויף 11:20 זיץ מיר שוין ביים קאך טיש, נאכן המוציא.

אויף 11:45 זיצן מיר אין קאר אויפן וועג צו די ארבייט, און אויף צוועלעף אזייגער זיצן מיר בשטומ"צ ביים ארבייטס טישל.

יעצט איז מיין שאלה, בין איך טאקע א פוילער??....

[משהלע]

You bet. חוץ טאמער דו ארבייטסט ביז אכטע ניינע ביינאכט.
אדער ביזטו א גביר אדיר מיט איינער וואס ראנט דיין ביזנעסער.

[אוראייניקל]

ניין, אבער די ביזט א געזונטע שלעפער!
כ'וואלט דיר נישט גענומען פאר אן ארבעטער!

[ר' יום טוב]

איך הער..

למעשה קום איך פאקטיש אן צו די ארבייט 9:30 - נאכן זיך גוט אויסיאגן די קישקעס.
איך וויל איינער זאל מיר פארציילן, וואס איז ראנג מיט די טעארישע סדר היום וואס איך האב אראפגעלייגט.
צו מוז איך אפשר אויפשטיין פינעפע פארטאגס צו קענען אנקומען 9:30 צו די ארבייט מיט א נארמאלע ספיד?

[אביונה]

פרעג די שאלה סטרעיט
וויפיל שעה דארף איך באמת ארבעטן??
קיין נפק"מ ווען מ'הייבט אן
איינער הייבט אן ארבעטן שפעט און ענדיגט שפעט איז דאך נישט קיין פוילער...
און נאכן מאכן די טאטעל וויפיל דארף מען ארבעטן, לאמיר מאכן א פרישן חשבון, וויפיל שעה דארף מען לערנען, און וויפיל שעה דארף געדויערן דאווענען, אינקלאדעד מקוה און הכנות...
ס'איבריגע קען מען נוצן צו שלאפן..

[מי יודע]

איך הער..

למעשה קום איך פאקטיש אן צו די ארבייט 9:30 - נאכן זיך גוט אויסיאגן די קישקעס.
איך וויל איינער זאל מיר פארציילן, וואס איז ראנג מיט די טעארישע סדר היום וואס איך האב אראפגעלייגט.
צו מוז איך אפשר אויפשטיין פינעפע פארטאגס צו קענען אנקומען 9:30 צו די ארבייט מיט א נארמאלע ספיד?

יאפ, א איד, און כש"כ א חסיד'ישער איד, וואס קען נישט פון בעט כאפן דעם פת שחרית און זיין 15 מינוט שפעטער אין די ארבעט, מוז אויפשטיין 5:00-5:30 צו קענען טון זיינע פליכטן אויף די וועלט ביז די ארבעט, איינער וואס איז אביסל מער יאגעדיג האט צייט אויפצושטיין 6:00 אבער דאס איז עס

[אחד מהחבורה]

ביסט נישט קיין פוילער! אבער צו קענען פראווענען אזא געשמאקע צופרי מיט אזא מתינות, דארף מען האבן אפאר מיליאן אין באנק, אין אויב דו האסט עס נישט, הער אויף בייצייטענס דמיונ'ען פון אזא געשמאקע סדר היום.
עני וועי איי פיל יאר פעין

[יוד אלף]

מהאי טעמא בינעך זיך מחי' אויפצושטיין 5:30, אויב שטייעכויף שפעטער דארפעכזעך טאקע יאגן,

[יש בו]

די ביסט נישט פויל,
די ווילסט האבן שלות הנפש אזוי ווי יעדער וויל האבן,
פארוואס דען ארבעט מען אויב נישט פאר שלות הנפש,
מ'מוז נישט האבן א פאר מיליאן אין באנק פאר דעם,

סך הכל דארפסטו זיין דיין אייגענע בעל הבית, self-employed, קענסטו טוען וואס די ווילסט און ווי אזוי די ווילסט,

אז די פילסט אז די דארפסט מער געלט, לערן מער דאווען מער,

איך בין שוין לאנג געקומען צו א קאנקלוזשן אז צו קענען זיין אן ערליכע איד דארף מען ארבעטן פאר זיך,
ווער עס ארבעט פאר זיך שטאלפערט זיך נישט אן אין די געווענליכע ארבעט נסיונות,
למשל אמאל שמירת שבת, היינט, היינטיגע נסיונות, די ביסט אליינס בע"ה, און די ביסט אליינס מחליט וויפיל בטחון /אמונה /נסיונות, די ווילסט האבן,

[Kosher Travel]

פוילער שטריק. sorry for being blunt.
וואס פאר א מין זאך איז דאס אז די זייגער קלינג 7:30 נאכמיטאג? א אינגערמאן דארף אויפשטיין 5:30 ווי א מענטש. מאכן הכנות, גיין אין מקוה, לערנען א אידיש ווארט, דאווענען ווי א איד, זיך וואשן פת שחרית, און זיין ביי דער ארבייט נארמאל.

איין מינוט... איך האב פארגעסן אריינזאגן... וואס פאר א זאך איז דאס גיין שלאפן נאך חצות? לייג זיך נארמאל מיט א סדר.

[דברים אלו]

די ביסט נישט פויל,
די ווילסט האבן שלות הנפש אזוי ווי יעדער וויל האבן,
פארוואס דען ארבעט מען אויב נישט פאר שלות הנפש,
מ'מוז נישט האבן א פאר מיליאן אין באנק פאר דעם,

סך הכל דארפסטו זיין דיין אייגענע בעל הבית, self-employed, קענסטו טוען וואס די ווילסט און ווי אזוי די ווילסט,

אז די פילסט אז די דארפסט מער געלט, לערן מער דאווען מער,

איך בין שוין לאנג געקומען צו א קאנקלוזשן אז צו קענען זיין אן ערליכע איד דארף מען ארבעטן פאר זיך,
ווער עס ארבעט פאר זיך שטאלפערט זיך נישט אן אין די געווענליכע ארבעט נסיונות,
למשל אמאל שמירת שבת, היינט, היינטיגע נסיונות, די ביסט אליינס בע"ה, און די ביסט אליינס מחליט וויפיל בטחון /אמונה /נסיונות, די ווילסט האבן,

אמת

[shimon7323]

Screenshot_20190924-230329_Sefaria.jpg (124.52 KiB) געזען 2203 מאל

[ישרן]

די ביסט נישט פויל,
די ווילסט האבן שלות הנפש אזוי ווי יעדער וויל האבן,
פארוואס דען ארבעט מען אויב נישט פאר שלות הנפש,
מ'מוז נישט האבן א פאר מיליאן אין באנק פאר דעם,

סך הכל דארפסטו זיין דיין אייגענע בעל הבית, self-employed, קענסטו טוען וואס די ווילסט און ווי אזוי די ווילסט,

אז די פילסט אז די דארפסט מער געלט, לערן מער דאווען מער,

איך בין שוין לאנג געקומען צו א קאנקלוזשן אז צו קענען זיין אן ערליכע איד דארף מען ארבעטן פאר זיך,
ווער עס ארבעט פאר זיך שטאלפערט זיך נישט אן אין די געווענליכע ארבעט נסיונות,
למשל אמאל שמירת שבת, היינט, היינטיגע נסיונות, די ביסט אליינס בע"ה, און די ביסט אליינס מחליט וויפיל בטחון /אמונה /נסיונות, די ווילסט האבן,

אך און וויי צו אזא אמונה בטחון וויזוי דו רופסט עס... איך האב אן אנדער ווארט פארדעם "כוחי ועוצם ידי"! איינער מיט א ריכטיגן אמונה ובטחון ווייסט אז דער אייבירשטער איז נישט מוגבל צו גארנישט און אפילו ער זעט נישט קיין וועג ארויס פון זיינע הגבלות היד ה' תקצר?

[מילכיגער]

זייער זייער א שיינע אשכול און נוצליך צו די זייט אויך...

ביי אידן קוקט מען דאך אויף דעת תורה, הערשט נאכדעם קומט פראקטישע סאלושענס.

יצא אדם לפעלו ולעבודתו עדי ערב. א שכיר יום איז דיזיינט צו ארבייטן פון נץ ביז צאה״כ. מיט פונקטליכע הלכות פאר די ברעיקס! מתפללין בראש הזית, קורצערע בענטשן ועוד כמה וכמה הלכות.

די פוינט איז נישט דאס צו אימפלעמענטן ח״ו... עפעס מעג מען דאך הנאה האבן פון די סאציאליסטישע רעכטן וואס די יוניאנס האבן אויסגעפועלט פאר אונז... נאר ארויסצוברענגען אז די פרעמיס, אדער הנחה יסודית פון דיין שאלה (ווי כאילו ארבייטן קומט נאר נאכן זיין פולי מסודר וכו׳ ברוחניות וגשמיות) איז ראנג! ארבייטן ערליך איז אויך אידישקייט! ולא נאריך במקורות נאר פשוט ווי געשריבן אז דאס איז געווען די סדר החיים ביז ממש לעצטנס ביי יעדעם.

איי ווען לערנט מען? דאס זאגט דאך די רמב״ם אז פארדעם דארף מען די נעכט. צו מטוט ווי אמאל אז 3:00 ווארפט די קאלטע הויז ארויס צום ווארימען ביהמ״ד צו לערנען א פאר שעה ביזן נץ (און דאן ארבייט מען ביז מנחה מעריב און דאן שלאפן וחוזר חלילה) אדער ווי היינט אז מלערנט 2-3 שעה ביינאכט, אדער א שעה אזוי און אזוי. נישט קיין חילוק. אבער ארבייטן כמעט די גאנצע נוצבארע חלק פון טאג איז די סדר הבריאה, לערנען קומט פון די שלאפן צייט און פון די פארברענגען צייט.

[מילכיגער]

-המשך

דאס שטערט נישט פון עכ״פ וועלן האבן א שיפט וואס ערלויבט צו דאווענען און לערנען צופרי (למשל 10-6). אבער אנערקען אז דאס איז א פרינזש בענעפיט... נישט קיין זאך וואס קומט זיך.

דער בעה״ב האט אנדערע אישוס. ער דארף טראגן דאגות א גאנצן טאג. כידוע די נושא פון ארבייטער קעגן בעה״ב זייער פארצווייגט.

[שמואל אלצווייסער]

די ביסט נישט פויל,
די ווילסט האבן שלות הנפש אזוי ווי יעדער וויל האבן,
פארוואס דען ארבעט מען אויב נישט פאר שלות הנפש,
מ'מוז נישט האבן א פאר מיליאן אין באנק פאר דעם,

סך הכל דארפסטו זיין דיין אייגענע בעל הבית, self-employed, קענסטו טוען וואס די ווילסט און ווי אזוי די ווילסט,

אז די פילסט אז די דארפסט מער געלט, לערן מער דאווען מער,

איך בין שוין לאנג געקומען צו א קאנקלוזשן אז צו קענען זיין אן ערליכע איד דארף מען ארבעטן פאר זיך,
ווער עס ארבעט פאר זיך שטאלפערט זיך נישט אן אין די געווענליכע ארבעט נסיונות,
למשל אמאל שמירת שבת, היינט, היינטיגע נסיונות, די ביסט אליינס בע"ה, און די ביסט אליינס מחליט וויפיל בטחון /אמונה /נסיונות, די ווילסט האבן,

דער כל יכול האט פאר יעדן א פלאן. זאל עס זיין דער באלעבאס אדער ארבעטער. מ׳קען זיין א בעל הבית און ליידער נישט לעבן מיט א ריכטיגע אמונה און מען קען זיין א פאריאגטע ארבעטער און לעבן א לעבן פון אמונה און שלווה. צו זאגן אז סיי וואס אין עבודת השם איז תלוי אין א געוויסע אויסערליכע מציאות איז פלעין א סתירה צו אמונה.

[שאינו יודע]

זייער זייער א שיינע אשכול און נוצליך צו די זייט אויך...

ביי אידן קוקט מען דאך אויף דעת תורה, הערשט נאכדעם קומט פראקטישע סאלושענס.

יצא אדם לפעלו ולעבודתו עדי ערב. א שכיר יום איז דיזיינט צו ארבייטן פון נץ ביז צאה״כ. מיט פונקטליכע הלכות פאר די ברעיקס! מתפללין בראש הזית, קורצערע בענטשן ועוד כמה וכמה הלכות.

די פוינט איז נישט דאס צו אימפלעמענטן ח״ו... עפעס מעג מען דאך הנאה האבן פון די סאציאליסטישע רעכטן וואס די יוניאנס האבן אויסגעפועלט פאר אונז... נאר ארויסצוברענגען אז די פרעמיס, אדער הנחה יסודית פון דיין שאלה (ווי כאילו ארבייטן קומט נאר נאכן זיין פולי מסודר וכו׳ ברוחניות וגשמיות) איז ראנג! ארבייטן ערליך איז אויך אידישקייט! ולא נאריך במקורות נאר פשוט ווי געשריבן אז דאס איז געווען די סדר החיים ביז ממש לעצטנס ביי יעדעם.

איי ווען לערנט מען? דאס זאגט דאך די רמב״ם אז פארדעם דארף מען די נעכט. צו מטוט ווי אמאל אז 3:00 ווארפט די קאלטע הויז ארויס צום ווארימען ביהמ״ד צו לערנען א פאר שעה ביזן נץ (און דאן ארבייט מען ביז מנחה מעריב און דאן שלאפן וחוזר חלילה) אדער ווי היינט אז מלערנט 2-3 שעה ביינאכט, אדער א שעה אזוי און אזוי. נישט קיין חילוק. אבער ארבייטן כמעט די גאנצע נוצבארע חלק פון טאג איז די סדר הבריאה, לערנען קומט פון די שלאפן צייט און פון די פארברענגען צייט.

אגב אז דו רעדסט פון די שיעור וואס מען דארף ארבייטן פונעם נץ ביזן צאת
דער חתם סופר זאגט אז די שיעור פון ארבייטן איז ווי די קורצע טבת טעג און די שיעור פון שלאפן איז די קורצע תמוז נעכט די איבעריגע איז פאר לערנען

[Programming]

בכלל נישט פויל, כאטש עס פילט עפעס אינ-עפישענט און ווי צייט צורינט צווישן די פינגער, עס דארף צו זיין זאכן וואס מען קען פארשנעלערן. דער עכטער פראבלעם איז מיט די מגיבים וואס האלטן אז דו ביסט א פוילער שטריק, סתם פאר דעם אז דו האסט די זעלבע סקעזשול ווי זיי נאר מיט אפאר שטונדן גערוקט.

יצא אדם לפעלו איז דאך נאר במקום שאין מנהג

אבער ווי מען האט שוין געשריבן, אויב איז דיר באשערט צו דארפן ארבעטן ביי א בעה"ב און זיין דארט 9:00, אדער אפילו דו ביסט סעלף עמפלויד אבער דו דארפסט דיעלן מיט מענטשן בשעה שבני אדם מצויים בשוק, גייט דאס נישט צוזאמען מיט דיין סדר היום. אדער טויש ארבעט / באשעפטיגונג, אדער טויש סקעזשול.

וואס דו זאלסט למען ה' נישט טון, איז זיך צוטון מאכן פון קאושער טרעוול ודעימיה'ס שטרענגע, פארווארפנדע און פון אויבן אראפ'דיגע בליקן. צופיל מענטשן האבן זיך שוין מקריב געווען אויף דעם מזבח, און עס שלעפט נאך מיט די גאנצע געזעלשאפט מיט זיך.

[ותיק וחסיד]

איך לייג זיך 10:30 מיט א זריזות, איך שטיי אויף 5:00. עס געדארט צוויי מינוט זיך אנצעטוהן, וואשן די פנים, מאכן די פאות און טרעפן די שיך, קאווע טרינק איך נישט, 5:05 זיץ איך שוין אין ספרים שטוב לערנדיג גמרא הויך אויפן קול מילה במילה.

6:45 גיי איך הכנות, אהן די טעלעפאן, אינדרויסן בערך 6:55. איך גיי צו מיין קארנער ווי עס איז דא שוהל מיט א מנין 7:00.

דאווען מיט א ברען ביז 7:50- 8:00, ווענד זיך צו עס איז שני וחמישי. 8:05 בין איך אינדערהיים. מען וואשט זיך צום פרישטאג וואס די בני בית האט אנגעגרייט. 8:30 בענטשט מען, מען נעמט די לאנטש וואס די בני בית האט אנגעגרייט און מען לאזט זיך ארויס צום ארבעט.

איי ווי זיס איז אנצוקמען צום ארבעט נאך צוויי שעה לערנען, נאך א שעה דאווענען, נאך א פעסטע פרישטאג און מיט אנגעגרייטע לאנטש.

פארשטייסטע ר' יום טוב וויאזוי א אידישע לעבן דארף אויסזעהן????

למעשה, שטיי איך אויף 7:30, איך פעניע אוועק, דארף פארן צו שוהל (געדוירט נישט קיין 20 מינוט, איך וואוין נישט אין שטאט ב"ה וואו א האלבע לעבן גייט אוועק פאר טרעפן פארקינג און טרעפיק) כאפ אפ א דאווענען, לערן נישט קיין אות, איך מאך מיר אליין פרישטאג און לאנטש, קום אהן צו די ארבעט 11:00.

אבער פון מארגן אי"ה גייט אויסקוקן אזוי ווי א אידישע לעבן ברויך אויסצוזעהן.

[א נייער]

איך לייג זיך 10:30 מיט א זריזות, איך שטיי אויף 5:00. עס געדארט צוויי מינוט זיך אנצעטוהן, וואשן די פנים, מאכן די פאות און טרעפן די שיך, קאווע טרינק איך נישט, 5:05 זיץ איך שוין אין ספרים שטוב לערנדיג גמרא הויך אויפן קול מילה במילה.

6:45 גיי איך הכנות, אהן די טעלעפאן, אינדרויסן בערך 6:55. איך גיי צו מיין קארנער ווי עס איז דא שוהל מיט א מנין 7:00.

דאווען מיט א ברען ביז 7:50- 8:00, ווענד זיך צו עס איז שני וחמישי. 8:05 בין איך אינדערהיים. מען וואשט זיך צום פרישטאג וואס די בני בית האט אנגעגרייט. 8:30 בענטשט מען, מען נעמט די לאנטש וואס די בני בית האט אנגעגרייט און מען לאזט זיך ארויס צום ארבעט.

איי ווי זיס איז אנצוקמען צום ארבעט נאך צוויי שעה לערנען, נאך א שעה דאווענען, נאך א פעסטע פרישטאג און מיט אנגעגרייטע לאנטש.

פארשטייסטע ר' יום טוב וויאזוי א אידישע לעבן דארף אויסזעהן????

למעשה, שטיי איך אויף 7:30, איך פעניע אוועק, דארף פארן צו שוהל (געדוירט נישט קיין 20 מינוט, איך וואוין נישט אין שטאט ב"ה וואו א האלבע לעבן גייט אוועק פאר טרעפן פארקינג און טרעפיק) כאפ אפ א דאווענען, לערן נישט קיין אות, איך מאך מיר אליין פרישטאג און לאנטש, קום אהן צו די ארבעט 11:00.

אבער פון מארגן אי"ה גייט אויסקוקן אזוי ווי א אידישע לעבן ברויך אויסצוזעהן.

האלאו ווי איז דיין מקוה?

[shimon7323]

ביי אונז איז געווען א קפידא נישט צי גיין און מקוה יעדן טאג. (נאך די חתונה)

[שמן זית]

מ'קען אויפשטיין 5, גיין אין מקוה/הכנות/קאווע/שמועסן (נאר וויפיל עס פעלט אויס צו בארואיגן די מוח צום דאווענען) לערנען פון 7 ביז 9ת דאווענען 9:30,

ארבעטן פון 11 ביז 6,

שלאפן 10

[איישישאק]

דאס האט איינער מיר שוין לאנג געזאגט ׳דיין איינציגסטע אססע"ט איז צייט׳.
למשל, טאמער דו וואלטסט אויפגעשטאנן 730 אנשטאטס 800, האסטו נאך א האלבע שעה צום לערנען. נאך אן עמוד גמרא, נאך א פרק משניות, נאך א סימן אין שו"ע. וואס איז דאס? נישט עפעס ווערט? טאמער דו וואלטסט נישט געליינט די יום ביומו וכל שום וחניכא וכו׳, האסטו נאך פינף מינוט צו לערנען, א משנה א ווארט אויף די פרשה, א פסוק חומש מיט רש"י. ווען מקוה נעמט נאר צען מינוט, האסטו נאך צייט.

און דאס גילט לגבי ארבעט אויך, און פארברענגן מיט די משפחה. אלס דארף צייט און בעיקר צייט. מיט נאך א האלבע שעה, איז די געלט אין באנק באצייטענס און דיין טשעקס באונסען נישט. מיט׳ן אהיים קומען א האלבע שעה פריער, וועסטו קענען לערנען מיט דיין קינד און ער וועט זען אז מ׳טוט שעצן זיין ארבעט און חדר, און דערפון שטייגען. אדער סתם אזוי באגריסען די טאכטער און זי וועט גוט שפירען, און שפעטער ווען די יצה"ר וויל איר אוועק טרייבן וועט זי געדענקן די געפיל פון דער טאטענ׳ס גריס.

זיך פיהרען אומ-עפישיענט מיט צייט איז א ריזיגע שאד.

[קעדילעק]

קוקט אויס ווי דער עולם דא איז נאך קיינמאל נישט געווען אין לאנדאן....

[אונגארישע הייזער]

ביי אונז איז געווען א קפידא נישט צי גיין און מקוה יעדן טאג. (נאך די חתונה)

אקעי, אבער מאנטיג און דאנערשטיג דארפסטו יא צולייגן נאך 10 מינוט, דו וויזניצער...