מאך נישט קיין מאסעס..

[banet]

לא שמעתי
דער אלטער זאנוויל פארציילט זכרונות, און געבט א קרעכץ; א שאד כ'האב נישט צוגעהערט צו מיין טאטע'ס ווערטער...
וואס האט אייער טאטע געזאגט?...
זאגט ער; כ'ווייס נישט! כ'האב דאך נישט צוגעהערט...

[שטומפיג]

טראץ די מסירות נפש פאר די רעגולאציעס, האט איר די קאראנע אויך באטראפן.
נאך די באגרעבעניש צערעמאניע האט איר די בית דין אפירגענומען, "פארוואס ביסטו בפריצות געגאנגען און אידן מכשיל געוועזן?"
א רחמנות'דיג פנים שטעלט זי אן "אוי איז געווען הייס, ווי האב איך געהאט א ברירה?"
שלעפט דער מלאך ארויס א מאסקע און פאכעט מיט שארפקייט, "און דאס פארליידן האסטו יא געקענט?"

[ישראל אהרן]

שלשה נבראו ואלמלא...
דריי זאכן האט גאט ב''ה באשאפן, וואס אנדעם וואלט געווען גרויסע צרות.
1] א מזרח וואנט! ווייל ווען נישט דאס, וואלטן די שיינע יודען געלאפן און געלאפן, און נישט דערגרייכט זייער זיץ פלאץ...
2] א אונטערשטע זוים פאר'ן טאביק-פושקעלע; ווייל אויב נישט, וואלטן די טאביק נעמער'ס אריינגעטונקן די פינגערס ביז'ן תהום...
3] די דוימען פינגער! ווייל אנדעם, וואלטן די מזל טוב געבערס, אריינגעריטן מיט זייער רעכטן האנט - ביי אייך אין הארץ אריין...

[סיפורי צדיקים]

גאר שארף
ס'קומט מיר א מזל טוב, זאגט באריס פאר זיין עלטער עלטער באבע, איך בין א חתן געווארן מיט קריסטינע איוואנס טאכטער... אוי געוואלד -שרייעט די אלטיטשקע, אין מיינע יארן וויפיל מסירות נפש האב איך געהאט, און דא אזא בראך א שיקסע פאר א אייניקל?
אקעי אקעי באבושקע! איך גיי איר זאגן אז ס'איז בטל ומבוטל...
נעין נעין! שרייעט די אלטיטשקע – אפלאזן א שידוך? דאס איז ביי אונז געווען נאך ערגער פון אלעס...

די מעשה ווערט געברענגט אין מבית אבותי ורבותי, געדענק איך נישט אויף וועלכע שטאט